Zapatrzeni w życie

Przechodzą obok życia
z nieszczęśliwymi minami.
Ciągle im mało miłości
i zrozumienia świata.

Dryfują jak statki po rozlanym morzu -
w niepewności, niepokoju.

Jeszcze chwila...

Świat będzie chodził na kolanach,
gdy wyjdzie ogniste proroctwo
i zaprowadzi (nie)sprawiedliwy porządek.

Zaniemówią usta,
kwaśniejące od nadmiaru
wiecznie żywego octu -
codziennie podawanego
łaknącemu człowiekowi.



(z tomiku "Brzegiem myśli", Miniatura Kraków 2015)