Ekskluzywny przedruk z "Zdradzonego pacjenta".
W życiu lekarza przyzwyczajasz się do pewnych rzeczy: okaleczenia w trakcie operacji bez ważnego powodu, lub przepisywania toksycznych substancji bez wiarygodnych korzyści.
Przez 30 lat pracy radiolog Gerd Reuther nie chciał przyzwyczaić się do wszystkiego, co nazywa się „state-of-the-art” (nowoczesnością).
W swojej książce zajął się zasadami i strukturami współczesnej medycyny.
Autor opisuje toporność dzisiejszych form leczenia.
W tym fragmencie Gerd Reuther skupia się przede wszystkim na kontrowersyjnej kwestii ewentualnego obowiązkowego szczepienia.
Zamiast powszechnej „krytyki szczepień” z jednej strony i bezmyślnego oportunizmu szczepień z drugiej, należy przyjrzeć się temu bliżej.
A także móc skorzystać z wiedzy na temat rzeczywistych skutków szczepień.
Czy populacje wymagające szczepień są rzeczywiście mniej podatne na choroby?
I czy zawsze występuje stan zagrożenia zdrowia na obszarach, w których szczepienia nie były wykonywane?
Wreszcie: czy istniejący system opieki zdrowotnej jest uczciwy w kwestii skutków ubocznych?
Biznes wirusów i strach przed epidemiami
W 2009 roku naukowcy Cochrane wykazali, że szeroko przepisywany i powszechnie stosowany lek przeciw grypie
Tamiflu jest ledwo skuteczny i że na wszystkie leżące u jego podstaw badania miał wpływ producent.
Co należy wynieść z faktu, że Wspólna Komisja Terapii Przeciwwirusowej
Towarzystwa Wirusologicznego (GfV), Niemieckie Stowarzyszenie do Zwalczania Chorób Wirusowych (DVV) i Towarzystwo Chemioterapii im. Paula Ehrlicha (PEG) grupa substancji po odkryciu tego skandalu inhibitory neuraminidazy, do których należą
Tamiflu i Relenza , nadal są zalecane jako leki przeciw grypie?
Innymi słowy, grupa leków, w przypadku których nie stwierdzono istotnego wpływu na grypę, jest uznawana za niezbędną dla pacjentów z grupy ryzyka i personelu medycznego (1).
Mamy tutaj do czynienia z planem stosowania nieskutecznych leków: jeśli istnieje niejasne podejrzenie,
podaje się je tak szybko, jak to możliwe, aby sukces wynikał wyłącznie z faktu, że niektórzy leczeni w ogóle nie mają grypy.
Każdy, kto leczy wiele osób z drobnymi dolegliwościami, będzie mógł ubiegać się o wiele lekarstw!
Prawie wszystko, co władze, takie jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), donosiły o inhibitorach neuraminidazy w latach 2004-2009 w celu zachowania wyglądu opcji leczenia medycznego, to nieprawda.
Instytut Roberta Kocha (RKI), który jest głównie odpowiedzialny za epidemiologię chorób , wielokrotnie informuje o ponad 20 000 zgonów spowodowanych grypą w Niemczech (2).
Jednak w latach 2010-2013 tylko 26 do 198 w sezonie jest potwierdzonych laboratoryjnie (3)!
STIKO (Stała Komisja Szczepień RKI), która została reaktywowana pod koniec lat 90-tych w wyniku skandalu związanego z AIDS wśród chorych na hemofilię, wielokrotnie wyróżniała się decyzjami przyjaznymi dla przemysłu.
Zapomniany i wyciszony jest skandal związany ze szczepieniem przeciwko polio (polio), które jest uważane za jeden z największych sukcesów współczesnej medycyny.
W latach pięćdziesiątych Albert Sabin (1906-1993) i Jonas Salk (1914-1995) niezależnie opracowali szczepionki w USA: Sabin - żywa szczepionka z funkcjonalnymi, osłabionymi wirusami, Salk - martwa szczepionka z inaktywowanymi wirusami.
Wkrótce po rozpoczęciu masowych szczepień inaktywowaną szczepionką Salka około 40 000 dzieci w Stanach Zjednoczonych zostało zarażonych poliomyelitis, co najmniej 200 przypadków z trwałym paraliżem i 10 zgonami (4).
Ten skandal farmaceutyczny, który producent nazywa „ostrym incydentem”, nie przeszkodził w wprowadzeniu szczepionki
Salka jako standardu w zachodnim świecie - również w Niemczech w 1960 roku z zaleceniem STIKO - chociaż udowodniono, że doustna szczepionka Sabina (doustna szczepionka) jest bardziej tolerowana i bezpieczna i tańsza.
Ale
Salk najwyraźniej miał lepsze stosunki z przemysłem farmaceutycznym i polityką.
Sabin podał swoją szczepionkę Rosjanom - tak, że w Bloku wschodnim odbyły się masowe szczepienia mniej więcej w tym samym czasie.
Zachodnie media (np. Wikipedia) wyciszają udane kampanie szczepień żywą szczepionką Sabina pochodzącą ze Związku Radzieckiego.
Podczas gdy w Niemczech Wschodnich nastąpił drastyczny spadek liczby przypadków polio wraz z wprowadzeniem szczepień w 1960 r., w Niemczech Zachodnich zaobserwowano jedynie umiarkowany spadek i wystąpiły liczne komplikacje od szczepionek (5).
Te ostatnie, znane jako „niespecyficzne skutki” szczepień, obserwuje się tylko w przypadku szczepionek inaktywowanych, ale nie w przypadku szczepionek żywych (6).
Dopiero po zatwierdzeniu szczepionki
Sabina w Republice Federalnej Niemiec w 1962 r. Polio zniknęło, podobnie jak w NRD, gdzie uważa się chorobę za wytępioną w Niemczech od 1986 r.
Z historii szczepień przeciwko polio można dowiedzieć się czegoś innego: jak słabo uzyskuje się leki z materiałów zwierzęcych bez odpowiedniej ochrony.
Przed ich wprowadzeniem w 1955 r. obie szczepionki przeciwko polio były zakażone małpim wirusem (SV40, znanym również jako „małpi wirus”); wirus znajdował się w komórkach nerek małpy rezus, które zostały użyte do wytworzenia szczepionek (7).
Mówi się, że w tamtych latach zainfekowana została co trzecia partia szczepień.
Kilka milionów dzieci i młodych ludzi w Europie, Związku Radzieckim i USA urodzonych w latach 1941-1961 zostało nieświadomie zakażonych SV40 przez swoich lekarzy.
U chomików wirus powoduje śmiertelne guzy (8).
W XX wieku naukowcy znajdowali cząsteczki wirusa, a nawet nienaruszone wirusy w niektórych guzach tkanki łącznej (międzybłoniakach), guzach mózgu i niektórych postaciach raka kości (9).
Rodzaje raka z SV40 u ludzi są takie same, jakie wirus wywołuje u chomików.
W żadnym wypadku nie potwierdzono jeszcze przekonującego związku z pewnym typem raka u ludzi.
Dopiero w 1961 roku, długo po odkryciu zanieczyszczeń, zmienił się proces produkcji.
Surowica płodowa cielęca, która jest pozyskiwana z krwi płodów krów, stała się ostatnio przedmiotem zainteresowania jako pożywka dla szczepionek wirusowych i kultur komórek macierzystych, kiedy 100 000 litrów, nieprawidłowo zadeklarowanych, pojawiło się na rynku (10).
Surowica płodowa cielęca może być stosowana tylko wtedy, gdy posiada certyfikat
Europejskiej Dyrekcji ds. Jakości Leków i Opieki Zdrowotnej (EDQM) w Strasburgu.
Ale jak zapewnić certyfikację dla takich ilości?
Poprzez produkty pochodzenia zwierzęcego, patogenne białka mogą w każdej chwili przedostać się do organizmu człowieka w postaci leków i omijając przewód pokarmowy bez bariery ochronnej.
W dzisiejszej masowej produkcji rzekomo „spersonalizowanych” leków, masowe choroby są nieustannym mieczem Damoklesa.
To kolejny powód, dla którego każde podanie leku, zwłaszcza zastrzyki i wlewy, powinno być poprzedzone koniecznością oceny ryzyka.
Szczepionka przeciw HPV
Gardasil (przeciwko wirusom brodawczaka ludzkiego w profilaktyce raka szyjki macicy), która
została zatwierdzona przed (!) Zakończeniem badań, stała się lekiem o największej sprzedaży w pierwszym roku dopuszczenia do obrotu w 2007 r., Zgodnie z zaleceniem szczepień STIKO (11).
Nawiasem mówiąc, rok wcześniej prezes STIKO odebrał od producenta nagrodę w wysokości 10 000 euro za „Wybitne osiągnięcia w promocji koncepcji szczepień” (12).
W związku ze szczepieniem dochodziło do powtarzających się niewyjaśnionych zgonów dziewcząt i potwierdzonych poważnych skutków ubocznych - około 8 procent wszystkich skutków ubocznych (13).
Niemniej jednak zalecenia dotyczące szczepień dla dziewcząt zostały nawet przesunięte na wiek od 9 do 14 lat (14, 15).
Ówczesny prezes STIKO przeniósł się do firmy farmaceutycznej
Novartis w 2008 roku, kiedy śmierć dziewczynki przerodziła się w medialny skandal.
Badania z okresu przed zatwierdzeniem, które stały się znane później,
wskazywały na niebezpieczeństwa, ale nie były publicznie dostępne.
Z pewnością nie jest przypadkiem, że szczepionka nie była testowana na nieaktywnym placebo, ale na neurotoksycznym glinie w celu zbadania skutków ubocznych (16).
Dwa badania sugerują, że szczepionka jest nietoksyczna dla układu nerwowego i dlatego może być podawana bez żadnych problemów (17, 18).
Każdy, kto zadaje sobie trud przeczytania wyników badań, stwierdzi jednak, że okres obserwacji chorób neurologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane, wynosił zaledwie dwa lub trzy lata, co nic nie mówi, ponieważ takie choroby często pojawiają się dopiero po znacznie dłuższym okresie.
Osłabienie czynności jajników z opóźnioną pierwszą miesiączką i niejasnymi przewlekłymi objawami wegetatywnymi są otwartym tematem szczepień (19, 20).
90 procent infekcji HPV może prowadzić do brodawek narządów płciowych i goić się spontanicznie (21).
Fakt, że infekcje HPV powodują raka szyjki macicy nie został jeszcze udowodniony, a HPV jest odpowiedzialny tylko za maksymalnie 27 procent z około 4500 przypadków rocznie (22).
Nawet przy najkorzystniejszych założeniach (redukcja stadiów przedrakowych o 70 procent) 98 dziewcząt musi zostać zaszczepionych, aby zapobiec rakowi szyjki macicy (23,24)!
Wątpliwość co do szczepień można również wywnioskować z faktu, że szczepionki przeciwko czterem lub dziewięciu podejrzanym rakotwórczym wirusom HPV nie zapewniają większej ochrony niż szczepionka skuteczna tylko przeciwko dwóm wirusom (25).
Należy również poddać w wątpliwość medyczny sens, jeśli szczepionka przeciwko wirusowi HPV jest reklamowana jako zamiennik wymazów z szyjki macicy: jeśli szczepienie przeciwko wirusowi HPV nie chroni przed wszystkimi nowotworami złośliwymi, rozmaz z szyjki macicy pozostaje pomimo niezwykle dużej liczby wyników fałszywie dodatnich - 125 na raka (26) - niezbędne, aby wykluczyć raka (27).
Jednak w przypadku wymazu i tak wykrywa się wszystkie przypadki raka, więc szczepienie nie zapobiegnie żadnym zgonom.
Porównywalne rozbieżności między korzyściami i zagrożeniami istniały również w przypadku szczepienia przeciwko ospie, którego nie przeprowadzono od 1979 r. - kiedy to WHO ogłosiła zwalczenie ospy.
STIKO wcześniej udokumentowało co najmniej 360 zgonów i 984 trwałych obrażeń w związku ze szczepieniami w Republice Federalnej Niemiec, chociaż tylko siedem zgonów było definitywnie przypisanych ospie prawdziwej (28, 29).
W Wielkiej Brytanii obowiązkowe szczepienia zostały zniesione już w 1948 r., a od tego czasu nieliczne przypadki ospy prawdziwej nie wzrosły.
Pomimo wysokiego ryzyka zdrowotnego związanego ze szczepieniem na ospę, które stanowiło dwie trzecie wszystkich powikłań po szczepieniu (30), w 2004 r., zgodnie z zaleceniem STIKO, rząd niemiecki zgromadził zapasy szczepionki dla całej populacji, aby być przygotowanym na nawrót ospy (31).
Jednak
szczepionka nie jest w ogóle zatwierdzona ze względu na jej szkodliwy potencjał ...
A potem był skandal szczepień „świńskiej grypy”.
Ta „nowa grypa” wywołana przez podtyp wirusa grypy A H1N1 nie jest ciężką postacią grypy.
Niemniej jednak WHO ogłosiła pandemię o najwyższym poziomie alarmowania w 2009 r., ponieważ duży obszar występowania jest wystarczający bez żadnego szczególnego ryzyka.
W związku z tym
„świńska grypa” angażowała media na całym świecie w napięciu i skłoniła władze publiczne do promowania kampanii szczepień bez rozważania ryzyka.
Do grudnia 2015 r. w bazie danych Eudra Vigilance
Europejskiej Agencji Leków (EMA) zgłoszono ponad 1500 przypadków „śpiączki” (narkolepsji) w związku ze szczepieniem, w tym 51 z Niemiec.
Ofiary zbędnych szczepień to tylko margines w Niemczech również dla lekarzy.
Deutsches Ärzteblatt mówi o „zagadkowej epidemii chorób narkolepsji, które miały miejsce w sezonie 2009/10 po szczepieniu przeciw grypie z
Pandemrix ” i wyjaśnia, że jest to „choroba autoimmunologiczna przeciwko receptorom hipokretynowych w centrum sen-czuwanie mózgu” prawdopodobnie (32).
Opis uszkodzenia strukturalnego ukrywa przyczynę.
Druga szczepionka przeciwko świńskiej grypie,
Focetria , nie wywoływała żadnych uszkodzeń.
Afera to nie tyle skandal firmy farmaceutycznej
GlaxoSmithKline (GSK), która produkuje szczepionkę
Pandemrix , ile skandal lekarzy w publicznych placówkach służby zdrowia i komisjach szczepień, którzy
bez potrzeby dążyli o szczepień.
Żadna szczepionka nie może być niezawodnie wolna od niepożądanych skutków immunologicznych, ponieważ związki białkowe są wprowadzane do organizmu z pominięciem przewodu pokarmowego.
Około 1500 uszkodzeń spowodowanych przez ponad 30 milionów dawek szczepionek mieści się w zakresie częstości reakcji na szczepionkę.
Zastosowanie nowo zatwierdzonej szczepionki można uzasadnić tylko wtedy, gdy choroba wiąże się z poważnymi zaburzeniami i wysoką śmiertelnością.
Z pewnością tak nie było w przypadku „świńskiej grypy”.
Udowodniono, że szczepionki podtypu „profilaktyki grypy”, które są tworzone na nowo każdego roku, są nieskuteczne i zawierają niepożądane skutki szczepień.
Nawet przeciwko typom wirusa zawartym w szczepionce po trzech miesiącach utrzymuje się tylko 50% efektu ochronnego (33).
W wytycznych Grupy Roboczej ds. Szczepionek Komitetu ds. Wyrobów Medycznych do Stosowania u Ludzi (CHMP) EMA jest zwięźle stwierdzone:
„Brak dowodów na immunologiczne korelaty stosowane w ochronie przed chorobami grypy” (34).
Niezależnie od tego, czy obaj producenci napędzali kampanie szczepień, czy nie,
szczepienia ogólnokrajowe, zwłaszcza w Skandynawii, oraz gromadzenie na całym świecie szczepionek i „leków przeciw grypie” były ogromnym biznesem kosztem podatników bez żadnych korzyści zdrowotnych, a możliwe były dzięki oświadczeniom i decyzjom lekarzy o „statusie eksperta” .
Osoby odpowiedzialne w WHO i krajowych komisjach ds. Szczepień nadal pełnią swoje funkcje, choć bez honoru.
Ponieważ WHO jest obecnie finansowane tylko w jednej piątej ze składek państw członkowskich, a pozostałe środki pochodzą od prywatnych darczyńców, fundacji i przemysłu, dawniej szanowana instytucja straciła swoją uczciwość.
STIKO nadal zaleca coroczne szczepienie przeciw grypie osobom powyżej 60 roku życia, wszystkim mieszkańcom domów opieki oraz osobom z chorobami współistniejącymi ze zwiększonym ryzykiem powikłań, bez udowodnionych korzyści (35).
Większość członków STIKO ma już konflikt interesów z producentami szczepionek, zgodnie z ich własnym oświadczeniem (36).
Ten komercyjny wpływ wyjaśnia również dogmatyczne egzekwowanie kampanii szczepień, które nie stroni od nieludzkiego zniesławienia krytyków szczepień.
Kiedy Światowa Organizacja Zdrowia porównuje ludzi, którzy sprzeciwiają się szczepieniom, ze śmiertelną chorobą Ebola, staje się jasne, że nie chodzi już o najlepsze możliwe lekarstwo.
Fundacja Melindy i Billa Gatesów, najbogatszej pary na świecie, jest obecnie największym prywatnym darczyńcą WHO.
Fundacja ta ma obowiązkowe szczepienia na całym świecie na szczycie swojego programu, a jednocześnie posiada ogromne pakiety udziałów w producentach szczepionek (37).
Zaufanie
opinii publicznej do szczepień jest również podważane przez oficjalne organy, takie jak
Paul Ehrlich (PEI) lub
Robert Koch Institute (RKI), kiedy
szczepionki po śmierci dzieci są wycofywane z rynku przez producentów, a związki przyczynowe są kwestionowane bez rzetelnego dochodzenia.
Ostatnia
rzecz wydarzyła się w przypadku sześciokrotnej
szczepionki Hexavac od producenta Sanofi Pasteur MSD .
Po 254 (!) nieoczekiwanych zgonach w okresie poszczepiennym, wyniki badań były wstrzymywane przez lata, a następnie sklasyfikowane jako niemożliwe do oceny ze względu na efekt błędu systematycznego (38).
A potem, do dziś bardzo niewielu lekarzy zdaje sobie sprawę, że szczepionki nie zostały zweryfikowane pod kątem ich bezpieczeństwa przez rzeczywiste badania placebo (39), czyli nie muszą spełniać minimalnych standardów dla leków.
Podobnie, czas i częstotliwość szczepień w okresie niemowlęcym nie zostały określone na podstawie ważnych badań.
Bez dodatku tzw.
wzmacniaczy, dostarczenie odpowiednich antygenów nie prowadzi do żadnej użytecznej reakcji immunologicznej, tak więc liczne szczepienia małych dzieci - aż 34 szczepienia! - wywołują niepotrzebną ekspozycja na związki aluminium (40).
U osób starszych, którym zaleca się szczepienia przeciw grypie i pneumokokom, zwłaszcza gdy ryzyko zachorowania jest zwiększone, wiadomo, że
skuteczność jest niewystarczająca ze względu na zmienioną produkcję przeciwciał (41).
Ci, którzy są dobrze poinformowani, po szczepieniu odkryją więcej pytań bez odpowiedzi niż niektórych odpowiedzi.
Kolejny powód, dla którego dane z badań dotyczących szczepień i doniesienia o skutkach ubocznych są w dużej mierze utrzymywane w tajemnicy przed opinią publiczną za pośrednictwem odrębnego organu (
Paul Ehrlich Institute ).
Szczepienia nie są historią sukcesu, którą przedstawia się w mediach.
Na całym świecie choroby, przeciwko którym wprowadzono szczepienia, już dawno zanikły.
A
epidemie nie występują tam, gdzie jest wielu ludzi, którzy odmawiają szczepień, ale w krajach objętych wojną domową.
Tak zwany pas biblijny w Holandii, gdzie żyją ludzie o bardzo wierzący (Świadkowie Jehowy), którzy generalnie odrzucają szczepienia, jest tak samo mało aktywnym miejscem dla zaraźliwych chorób zakaźnych, jak niemieckie miasta uniwersyteckie ze wskaźnikiem szczepień znacznie poniżej 90 procent.
Zgodnie z teorią tzw. "odporności stadnej" powinny tam występować regularne ogniska choroby.
Śmiertelność ludzi z pasa biblijnego, na przykład Świadków Jehowy, którzy odrzucają produkty krwiopochodne, nie wzrasta.
I odwrotnie,
zwłaszcza w krajach, w których obowiązują szczepienia, w Australii regularnie pojawiają się epidemie chorób, na które wszyscy są zaszczepieni (na przykład krztusiec).
Spośród 32 przypadków odry w Hildesheim na początku 2019 r., siedem osób zostało zaszczepionych raz, a pięć osób zostało zaszczepionych dwukrotnie (42).
Szczepienia nie zapewniają 100% ochrony przed niektórymi chorobami ani nie są pozbawione ryzyka.
Obce białka i obce cząstki wprowadzone do tkanek z pominięciem naszego ochronnego przewodu pokarmowego, bez których żadne szczepienie nie jest skuteczne, mogą i muszą prowadzić do zagrażających życiu i śmiertelnych reakcji układu odpornościowego.
Szczególnie porażające jest to, że osób zagrożonych nie można wcześniej zidentyfikować ani wykluczyć za pomocą żadnego testu.
W analizie przykładowych 100 000 szczepień Amerykańskie
Centrum Kontroli Chorób (CDC) określiło odpowiednie reakcje na szczepienia u co dziesiątej osoby (43).
A co z unikaniem choroby bez wyrzutów sumienia! ("Po pierwsze nie szkodzić")
Jeśli nawet szef przyjaznego branży
Instytutu Roberta Kocha (RKI) odradza wprowadzanie obowiązkowych szczepień, to jest dla niego aż nazbyt jasne, że nieodzowne „szkody uboczne” są trudniejsze do zamiatania pod dywan u zaszczepionych osób niż u tych, którzy robią to dobrowolnie wyrazili zgodę.
W całkowicie niedogmatyczny sposób ważne jest również, aby szczepienia podejmowały decyzję dostosowaną do ryzyka dla każdego rodzaju choroby. Szczepienia mają sens, jeśli zapobiegają większej liczbie zgonów i kalectw niż może spowodować szczepienie.
W przypadku odry, na przykład 534 przypadków w 2018 r. I jednej trwałej niepełnosprawności lub śmierci na 1000 chorób, należy szczepić jedną chorobę co 650 000 urodzeń rocznie, aby temu zapobiec.
A spodziewanemu ciężkiemu lub śmiertelnemu przebiegowi można zapobiec jedynie przy pomocy około miliona szczepień.
W związku z tym ryzyko szczepień musi być co najmniej 1000 razy mniejsze niż ryzyko choroby.
Odsetek ciężkich reakcji na szczepienia wynosi co najmniej jeden przypadek na milion szczepień (44).
Ze względu na brak systematycznych badań uszkodzeń szczepionek liczba niezgłoszonych przypadków jest wysoka.
Nie uwzględniono jeszcze mało zbadanych przewlekłych zagrożeń zdrowotnych wynikających ze szczepień.
Powszechne szczepienie miałoby sens tylko wtedy, gdyby było kilka tysięcy przypadków tej choroby, tak jak na Ukrainie.
W każdym razie obecna
histeria dotycząca przymusowych szczepień nie jest poparta faktami.
Jak dotąd, żadna choroba nie została wykorzeniona ani stłumiona przez obowiązkowe szczepienia.
Rzekomy wzrost zachorowań na odrę w Europie opiera się wyłącznie na fakcie, że WHO obejmuje również Izrael, Ukrainę i inne byłe republiki radzieckie w „Regionie Europy” - całkowicie z perspektywy NATO.
Niecałe 20 procent z 82 596 zgłoszonych przypadków odry jest zlokalizowanych w krajach UE (45).
Kiedy w 2001 roku w Niemczech odnotowano 6039 przypadków odry, obowiązkowe szczepienia nie były problemem.
W 534 przypadkach w 2018 roku (46) tak było.
Szczepienia ujawniają również pokrętny język, którym mówią lobbyści medyczni.
Podczas gdy ludzie, którzy odmawiają szczepień, są oskarżani o społeczną nieodpowiedzialność i żądają zaszczepienia, ignorowane jest znacznie większe ryzyko zakażenia patogenami przywiezionymi za pośrednictwem zglobalizowanego transportu towarów, dalekich podróży i imigrantów.
Ale każdy, kto poważnie martwi się epidemiami chorób, musiałby zażądać kwarantanny dla ludzi i towarów, które przybywają do nas z odległych krajów z innymi mikrobami.
Źródła i uwagi:
(1) Jefferson, Tom i wsp .: Inhibitory neuraminidazy do zapobiegania i leczenia grypy u zdrowych dorosłych i dzieci. Baza danych przeglądów systematycznych Cochrane 2014, wydanie 4. Numer artykułu: CD008965.
(2) Cytat za: Maybaum, Thorsten: Arm umiera wcześniej. Deutsches Ęrzteblatt 2019; 116 (14): B-543.
(3) Landau, Roman: List do redaktora Grypa: Skąd bierze się liczba zgonów? Deutsches Ęrzteblatt 2015; 112 (23): B-879.
(4) Fitzpatrick, Michael: Incydent z nożem: jak pierwsza amerykańska szczepionka przeciw polio doprowadziła do rosnącego kryzysu szczepionkowego. Journal of the Royal Society of Medicine 2006; 99 (3): 156.
(5) Dittmann, Sieghard: Eliminacja poliomyelitis w NRD. Wiadomości o Polio 2006; 2: 11-2.
(6) Shann, Frank: Nieswoiste efekty szczepionek i rozszerzony program szczepień. The Journal of Infectious Diseases 2011; 204: 182-4.
(7) Evers, Marco: „System alarmowy wyłączony.”, Der Spiegel, 1999; 8: 236-8.
(8) Rabson, Alan S.; Kirschstein Ruth L .: Indukcja złośliwości in vitro w tkance nerkowej nowonarodzonego chomika zakażonej wirusem wakuolującym małpiego wirusa (SV40). Materiały Towarzystwa Biologii Doświadczalnej i Medycyny 1962; 111: 323-8.
(9) Zimmermann W i wsp .: Demonstracja antygenu nowotworowego związanego z SV40 w ludzkich oponiakach przez różne surowice odpornościowe SV40-T chomika. Acta Virol 1981; 25 (4): 199-204.
(10) Hibbeler, Birgit: Płodowa surowica cielęca: podejrzenie oszustwa na dużą skalę. Deutsches Ęrzteblatt2015; 112 (35-36): B-1196.
(11) ATI Medicines Information Berlin GmbH, Berlin; http://www.arznei-telegramm.de/ html / 2007_11 / 0711101_01.html; ostatni dostęp 6 lipca 2016 r.
(12) Health Centre, Lucerna; http://www.zentrum-der-gesundheit.de/stiko-impfkommission-ia . html; ostatni dostęp: 6 lipca 2016 r.
(13) http://www.uni-bielefeld.de/gesundhw/ag3/downloads/Stellungnahme_Wirektiven_HPV-Imichtung_ mit_Referenzen.pdf; ostatni dostęp 8 lipca 2016 r.
(14) Berndt, Christina: zmarła po szczepieniu, SZ.de od 17 maja 2010 r .; http://www.sueddeutsche.de/wissen / ungeklaerte-todesfaelle-nach-der-vacination-dies-1.272691; ostatni dostęp: 6 lipca 2016 r.
(15) Markowitz, Lauri E. i wsp.: Szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego: Zalecenia komitetu doradczego ds. praktyk szczepień (ACIP) 2014; 63 (RR05): 1–30; Cotygodniowy raport dotyczący zachorowalności i śmiertelności CDC; http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/rr6305a1.htm ; ostatni dostęp 8 lipca 2016 r.
(16) Gøtzsche, Peter C .; Jefferson, Tom: Skarga do Europejskiej Agencji Leków (EMA) dotycząca niewłaściwego administrowania w EMA. List otwarty z dnia 26 maja 2016 r .; https://nordic.cochrane.org/sites/ nordic.cochrane.org/files/public/uploads/ResearchHighlights/Complaint-to-EMA-over-EMA.pdf; Ostatni dostęp: 10 lutego 2017 r.
(17) Langer-Gould, Annette M. et alii: Vaccines and the risk of multiple sclerosis and other central nervous demielinating disease. Journal of the American Medical Association JAMA Neurology 2014; 71: 1506-13.
(18) Scheller, Nikolai Madrid i wsp .: Czterowalentne szczepienie przeciwko HPV a ryzyko stwardnienia rozsianego i innych chorób demielinizacyjnych ośrodkowego układu nerwowego, JAMA 2015; 313: 54-61.
(19) Ugeskriftet, Kopenhaga; http://www.danmedj.dk/portal/page/portal/danmedj.dk/dmj_forside/PAST_ ISSUE / 2015 / DMJ_2015_04 / A5064; Ostatni dostęp 24 sierpnia 2016 r.
(20) American College of Pediatricians: New Concerns about the Human Papillomavirus Vaccine. Styczeń 2016; https://www.acpeds.org/the-college-speaks/position-statements/health-issues/ new-problems-about-the-human-papillomavirus-vaccine; Ostatni dostęp 10 lutego 2017 r.
(21) Haug, Charlotte J .: Szczepienie przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego - powody do ostrożności. The New English Journal of Medicine 2008; 359: 861-62.
(22) Gerhardus A: Rak szyjki macicy: Jak skuteczne jest szczepienie przeciwko HPV? Deutsches Ęrzteblatt 2009; 106 (8): A-330-4.
(23) SBU - Szwedzka Rada ds. Oceny Technologii w Opiece Zdrowotnej: Ogólne szczepienia dzieci przeciwko HPV 16 i 18 mające na celu zapobieganie rakowi szyjki macicy. Raport ostrzegawczy SBU nr 2008-01. 2008. Sztokholm. http://www.sbu.se/en/publications/sbu-assesses/generalchildhoodvaccination-against-hpv-16-and-18-aimed-at-preventing-cervical-cancer/ ; ostatni dostęp 10 lutego 2017 r.
(24) Stały Komitet ds. Szczepień (STIKO) w Instytucie Roberta Kocha. Szczepienie przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) dla dziewcząt w wieku od 12 do 17 lat - zalecenie i uzasadnienie. Biuletyn epidemiologiczny 12/2007: 97–103.
(25) Angioli, Roberto i wsp .: Dziesięć lat szczepionek przeciwko HPV: stan wiedzy i kontrowersje. Critical Reviews in Oncology Hematology 2016; 102: 65-72.
(26) Harding Center for Risk Literacy: wczesne wykrywanie raka szyjki macicy za pomocą testu Pap; https://www.harding-center.mpg.de/de/gesundheitsinformationen/ factenboxen / pap-test ; ostatni dostęp 13 lutego 2017 r.
(27) Zhai, Lukai; Tumban, Ebenezer: Gardasil-9: globalne badanie przewidywanej skuteczności. Badania antywirusowe 2016; 130: 101-9.
(28) Szczepienie przeciwko ospie: śmiertelna ochrona; The Mirror 1967; 15: 182-3.
(29) Stała Komisja ds. Szczepień w Instytucie Roberta Kocha: Protocols 1972-3.
(30) Meyer, Christine et alii: Uznane szkody wywołane szczepionkami w Republice Federalnej Niemiec w latach 1990–1999. Federalny Dziennik Zdrowia - Badania Zdrowia - Ochrona Zdrowia 2002; 45: 364-70.
(31) Instytut Roberta Kocha, Berlin; http://www.rki.de/SharedDocs/FAQ/Pocken/Pocken . html # FAQId2437096; Ostatni dostęp: 8 lipca 2016 r.
(32) Szczepienie przeciw grypie: Jak Pandemrix wyzwala narkolepsję. Deutsches Ęrzteblatt od 2 lipca 2015 r .; http: // www . aerzteblatt.de/nachrichten/63356; Ostatni dostęp 13 lutego 2017 r.
(33) Ray, Gary Thomas i wsp .: Intraseason waning of influenza vaccineiency. Clinical Infectious Diseases 2018; doi: 10.1093 / cid / ciy770.
(34) Cyt. Za: Siegmund-Schultze, Nikola: Opracowanie szczepionki przeciw grypie. Ścigaj się z wariantami wirusów. Deutsches Ęrzteblatt 2015; 112 (12): B-448-9.
(35) W jakim stopniu szczepienie przeciw grypie jest oparte na dowodach? w 2004; 35: 120-3.
(36) Instytut Roberta Kocha, Berlin; http://www.rki.de/DE/Content/Kommissions/STIKO/Mitgliedschaft/ Members / mitglieder_node.html; Ostatni dostęp: 6 lipca 2016 r.
(37) Simmank, Jakob: Tajny szef WHO nazywa się Bill Gates. Czas online od 4 kwietnia 2017 r .; https: //www.zeit . de / wiedza / zdrowie / 2017-03 / kto-niezależność-bill-gates-film; Mischke, Tatjana; Pinzler, Jutta: KTO - w uścisku lobbystów ?, film telewizyjny ARD; Pierwsza emisja 4 kwietnia 2017 r .; https://programm.ard.de/TV/ Programm / Detailuche /? sendung = 2872498016546; ostatni dostęp 30 kwietnia 2019 r.
(38) Nolte, Stephan Heinrich: Pytania otwarte. List do redakcji w: Deutsches Ęrzteblatt 2018; 115 (41): B-1532.
(39) Porównaj Reuter, Gerd; The Cheated Patient, s. 66.
(40) Hirte, Martin; Rabe, Steffen: należało się spodziewać Verrissa. List do redakcji w: Deutsches Ęrzteblatt 2018; 115 (41): B-1532.
(41) Henry Carole i wsp .: Szczepienie przeciwko wirusowi grypy wywołuje źle dostosowane odpowiedzi komórek B u osób w podeszłym wieku. Mikrob-gospodarz komórki. 24 stycznia 2019 r. pii: S1931-3128 (19) 30039-38.
(42) Departament Zdrowia w Hildesheim; cyt. za: Rusch, Erich: Vaccination Debate in Germany: Politics and Doctors Slaves of the Pharmaceutical Industry?, Epoch Times z 30 marca 2019 r., https: //www.epochtimes . de / zdrowie / medycyna / szczepienia debata-w-niemczech-polityka-i-lekarze-sklaven-derpharmaindustrie-a2839323.html; Ostatni dostęp: 30 kwietnia 2019 r.
(43) Lazarus, Ross: Electronic Support for Public Health - Vaccine Adverse Event Reporting System. Identyfikator grantu: R18 HS 017045. https://healthit.ahrq.gov/sites/default/files/docs/publication/r18hs017045-lazarusfinal-report-2011.pdf ; Ostatni dostęp: 30 kwietnia 2019 r.
(44) Zespół Vaccine Safety Datalink: Ryzyko anafilaksji po szczepieniu dzieci i młodzieży. Pediatrics 2003; 112 (4): 815–20.
(45) Według WHO w zeszłym roku liczba zachorowań na odrę w Europie wzrosła trzykrotnie. BBC News z 7 lutego 2019 r .; https://www.bbc . com / news / health-47157020; ostatni dostęp 30 kwietnia 2019 r.
(46) Robert Koch Institute, Berlin.
Ten tekst jest fragmentem książki „Zdradzony pacjent” dr. med. Gerd Reuther.
https://www.rubikon.news/artikel/das-impf-business
Gerd Reuther jest wykładowcą uniwersyteckim i specjalistą w dziedzinie radiologii. W 2005 roku za swoje osiągnięcia otrzymał Nagrodę im. Eugenii i Felixa Wachsmannów od Niemieckiego Towarzystwa Radiologicznego. Opublikował około 100 artykułów w krajowych i międzynarodowych czasopismach i książkach, a także dwie własne książki. Prowadzi również wykłady na temat roli medycyny w społeczeństwie.
