Jako dziecko recytowałem ten wiersz - nie rozumiejąc jego treści.
Dla mojego bezpieczeństwa, Rodzina chroniła mnie przez wiedzą o tym - co się w Polsce działo - tuż przed moim urodzeniem.
Aż nadszedł czas - gdy sam zacząłem rozumieć....
Wiesława Szymborska
Gawęda o miłości do ziemi ojczystej
Bez tej miłości można żyć,
mieć serce suche jak orzeszek,
malutki los naparstkiem pić
z dala od zgryzot i pocieszeń,
na własną miarę znać nadzieję,
w mroku kryjówkę sobie uwić,
o blasku próchna mówić „dnieje”,
o blasku słońca nic nie mówić.
Jakiej miłości brakło im,
że są jak okno wypalone,
rozbite szkło, rozwiany dym,
jak drzewo z nagła powalone,
które za płytko wrosło w ziemię,
któremu wyrwał wiatr korzenie
i jeszcze żyje cząstkę czasu,
ale już traci swe zielenie
i już nie szumi w chórze lasu?
Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię - i żyć,
ale nie można owocować.
O jakiej "miłości" tu mowa?
Czy "żołnierze wyklęci", którzy przeżywszy gehennę II wojny światowej i trwając na posterunku honoru poświęcili swoje życie dla Polski, nie kochali Ojczyzny?
Czy żołnierze AK - identyfikujący honor z miłością do ojczyzny - którzy byli katowani przez stalinowskich zbirów, nie kochali Ojczyzny tylko dlatego, że nie donosili na swoich kolegów i nie dali katom Polski alibi do zbrodni .... czy oni nie kochali Ojczyzny?
Wedle intencji wiersza Szymborskiej - ci ludzie nie kochali ojczyzny. Mieli "serca puste jak orzeszek".
Skazani na życie w "mroku" właśnie dlatego, że byli wierni podstawowym aksjomatom moralnym.
Jak mogli w tamtych czasach żyć inaczej?
Mogli zhańbić swój honor, godność osobistą i przystąpić do zgrai łajdaków - terroryzujących Naród Polski.
"Jakiej miłości brakło im"? - pyta Szymborska....
Miłości do pieniędzy, łatwego życia - za cenę zdrady i prostytucji moralnej.
Zabrakło im miłości do katów Polaków, do Stalina .... miłości do zdrady - która była siostrą Szymborskiej.
Szymborska nie przyznaje się dziś do wierszy wyświęcających Stalina .
Nikczemnym milczeniem pokrywa swój podpis pod petycją Związku Literatów Polskich, wzywającą stalinowski aparat terroru do mordów na księżach.
To haniebny wiersz. Ale pseudointeligenci go nie rozumieją więc piszą peany na jego temat.
Szymborska, dzięki wstawiennictwu swoich towarzyszy dostała Nagrodę Nobla.
Tą samą Nagrodę Nobla którą odmówiono wielkiej bohaterce - Irenie Sendlerowej a przyznano dla Al Gore'a za piramidalne oszustwo na temat tak zwanego "globalnego ocieplenia".
Nagroda Nobla stała się gównianym wyróżnieniem.
Podobnie zostało zhańbione najwyższe polskie wyróżnienie państwowe.
Cytat za mediami:
"Bronisław Komorowski odznaczył wczoraj za mądre zagospodarowanie polskiej wolności 29 ludzi kultury
– To dzięki wam uczymy się dumy z własnej kultury bez kompleksów, lęków i fobii – mówił prezydent na Wawelu. – Jesteście królami naszych serc. Prosimy o więcej.
Najwyższe odznaczenie Order Orła Białego dostała poetka Wisława Szymborska. Komorowski dziękował jej „za radość i sławę”, jaką przyniosła Polakom jej Nagroda Nobla. Podkreślał, że „funkcjonuje w gronie ludzi, którzy budzili polskiego ducha albo tego ducha uczyli mądrego myślenia o sobie i o świecie”
Jaki Prezydent, takie odznaczenia.
|
