ZAPRASZA.net POLSKA ZAPRASZA KRAKÓW ZAPRASZA TV ZAPRASZA ART ZAPRASZA
Dodaj artykuł  

KIM JESTEŚMY ARTYKUŁY COVID-19 CIEKAWE LINKI 2002-2009 NASZ PATRONAT DZIŚ W KRAKOWIE DZIŚ W POLSCE

Inne artykuły

Naziści tacy jak my 
25 czerwiec 2021      Roberto J. De Lapuente
Honor i Ojczyzna 
3 maj 2012      Artur Łoboda
Beata Szydło nie powinna być teraz Premierem! 
21 czerwiec 2015      Artur Łoboda
Pederaści decydują o polskiej kulturze - uzupełnienie 
3 grudzień 2013      Artur Łoboda
Znowu wybór mniejszego zła - w celu minimalnego przywrócenia praworządności 
22 październik 2015      Artur Łoboda
Dziennik pisarza Karola Zielińskiego z Krakowa (01.08.2011) 
27 październik 2020      Zygmunt Jan Prusiński
OPERACJA JACHIRA 
1 październik 2019      Alina
Trwa kontrolowana rozbiórka infrastruktury ŻYWNOŚCI i ENERGII… przygotuj się lub daj się zmiażdżyć 
21 lipiec 2022      Mike Adams
Elektroniczny Sąd 
21 grudzień 2019     
Na jakiej podstawie Rząd RP wprowadził nakaz noszenia masek? 
1 marzec 2021     
Krytyka Prawa Korporacyjnego w USA 
18 wrzesień 2009      Iwo Cyprian Pogonowski
Dziennik pisarza Karola Zielińskiego z Krakowa (11.08.2011) 
1 listopad 2020      Zygmunt Jan Prusiński
O słynnej wysokiej KULTURZE NIEMIECKIEJ I AUSTRIACKIEJ 
1 wrzesień 2019      Alina
Wielka Sobota 
30 marzec 2024     
Kolejny koniec świata 
2 listopad 2021      Artur Łoboda
Żydostwo Chrystusem narodów? Czyli o tym, jak upadek KOMUNIZMU wywołał eksplozję KRETYNIZMU 
29 czerwiec 2011      Marek Głogoczowski
Kto rządzi światem? 
10 czerwiec 2023      Artur Łoboda
Pokolenie bez telewizora zbliża się  
21 maj 2015      Michał Kuź
Nie milion, ale trzy miliony na profanację 
26 czerwiec 2014      Artur Łoboda
Chciejstwo Tuska w Drugim expose 
13 październik 2012      Artur Łoboda

 
 

Zachodnia Oligarchia

                                                            
Jedną z przeszkód w zrozumieniu zarządzanego i najwyraźniej celowego niszczenia małych i średnich przedsiębiorstw, których liczba w Wielkiej Brytanii zmniejszyła się o pół miliona od 2020 r . zwrotów akcji, kryzys zdrowotny, kryzys środowiskowy, kryzys energetyczny- lub kryzys związany z kosztami życia, jest pytaniem, w jaki sposób każdy może z tego skorzystać. 
Zawsze trudno jest patrzeć w przyszłość i przewidywać, co się stanie, ale możemy spojrzeć wstecz i spróbować wyciągnąć wnioski z niedawnej przeszłości.

 
Jeśli chcemy wiedzieć, dokąd prowadzi to zubożenie i pozbawienie praw obywatelskich Brytyjczyków i kto na tym skorzysta, możemy zrobić coś gorszego niż spojrzeć na to, co stało się z Rosją w latach 90.
 
Kiedy w marcu 1985 roku Michaił Gorbaczow został sekretarzem generalnym Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, natychmiast rozpoczął swój program pierestrojki ( „restrukturyzacji”) polityki gospodarczej i politycznej ZSRR. 
Pięć lat później, we wrześniu 1990 r., w ramach reformy politycznej zwanej głasnostią („otwartość”), sowiecki parlament przyznał Gorbaczowowi, obecnie nowo wybranemu prezydentowi ZSRR, nadzwyczajne uprawnienia prywatyzacyjne. 
Obejmowało to uprawnienie do przekształcania przedsiębiorstw państwowych w spółki akcyjne z akcjami oferowanymi na giełdach. 
Po rezygnacji Gorbaczowa i formalnym rozwiązaniu ZSRR w grudniu 1991 roku, pierwszy prezydent Rosji, Borys Jelcyn, zainicjował program prywatyzacji, który miał na celu skompresowanie dwudziestu lat zachodniego neoliberalizmu do kilku lat w kraju, którego ludność nie miała doświadczenia - jak kapitalizm finansowy działa.
 
Dwa lata później sprywatyzowano ponad 85 procent rosyjskich małych firm i ponad 82 000 rosyjskich przedsiębiorstw państwowych, czyli około jednej trzeciej wszystkich istniejących.
 
Jedną z pierwszych inicjatyw była Prywatyzacja Kuponów, w ramach której w latach 1992-1994 rozdano 144 miliony talonów, które można było zamienić na akcje ponad 100 000 spółek państwowych wśród 98 procent ludności Rosji, w zasadzie dając każdemu obywatelowi udział w bogactwie narodowym. 
Jednak rosyjski robotnik, zubożały i coraz bardziej bezrobotny - w wyniku szybkiego demontażu sowieckiej gospodarki, miał niewielkie pojęcie o kapitalizmie akcjonariuszy, a bony te zostały prawie w całości wykupione za kilka rubli przez rosyjskich biurokratów, którzy mieli jaśniejsze pojęcie o państwie rosyjskiej gospodarki, przez dyrektorów spółek państwowych, lepiej zorientowanych w wartości rosyjskich surowców oraz przez mafię.
 
Do końca czerwca 1994 r. własność 70% rosyjskich dużych i średnich firm oraz około 90% małych przedsiębiorstw przeszło w ręce prywatne.
 
W 1995 r., kiedy rząd stanął w obliczu deficytu budżetowego i w zamian za sfinansowanie jego kampanii reelekcyjnej, Jelcyn zainicjował program pożyczek na akcje, w ramach którego państwowe aktywa przemysłowe w postaci ropy naftowej, gazu, węgla, żelaza i stali były sprzedawane na aukcjach na pożyczki komercyjne banków. 

Ponieważ pożyczki te nigdy nie zostały zwrócone, głównie dlatego, że zostały wykorzystane na spłatę odsetek od istniejącego długu rządowego, a aukcje zostały sfałszowane przez osoby mające dostęp do informacji politycznych , aktywa państwowe zostały faktycznie sprzedane za ułamek ich wartości
Na przykład Yukos Oil, wart około 5 miliardów dolarów, został sprzedany za 310 milionów dolarów; Sibneft, trzeci co do wielkości producent ropy w Rosji, wart 3 mld dolarów, został sprzedany za 100 mln dolarów; i Norilsk Nickel, który wyprodukował jedną czwartą światowego niklu, sprzedano za 170 milionów dolarów, czyli o połowę mniej niż konkurencyjna oferta.
 
Ten plan stworzył nową klasę oligarchów (od starożytnej greckiej oligarkhía , „rządy nielicznych”), przemysłowców i bankierów, którzy teraz kontrolowali nie tylko rosyjską gospodarkę, ale także jej rząd. 
Świadomi jednak, że przyszłe rządy mogą odwrócić wyprzedaż majątku narodowego Jelcyna, oligarchowie, zamiast inwestować w te branże, natychmiast przystąpili do pozbawiania ich majątku, aby zwiększyć kapitał własny. 
Ogromne bogactwo, które zgromadzili w ten sposób, zostało zainwestowane za granicą, głównie w szwajcarskie banki, ale także w brytyjskie nieruchomości za pośrednictwem największego na świecie serwisu prania brudnych pieniędzy, czyli City of London , za pośrednictwem którego ponad 100 miliardów funtów „brudnych pieniędzy” nadal przechodzi każdego roku, większość z Rosji i Ukrainy.
 
Ta ucieczka kapitału z kraju sprawiła, że ​​rząd nie był w stanie pobierać podatków, co doprowadziło do niewywiązania się ze spłaty zadłużenia i ostatecznie do rosyjskiego kryzysu finansowego w 1998 roku . 
Kiedy zagraniczni inwestorzy zaczęli wycofywać się z rynku, sprzedając rosyjską walutę i aktywa, Centralny Bank Rosji, który został założony dopiero w lipcu 1990 roku, musiał wydać swoje rezerwy walutowe na obronę rosyjskiej waluty, wydatkując około 27 miliardów dolarów amerykańskich z rezerwy dolara. 
Doprowadziło to do najbardziej katastrofalnego w historii upadku gospodarczego kraju uprzemysłowionego w czasie pokoju. 
Do 1999 roku produkt krajowy brutto Rosji spadł o ponad 40 procent, a wzrost cen detalicznych o 2520 procent w stosunku do 1992 roku zniszczyły osobiste oszczędności zgromadzone przez naród rosyjski. 
Spadek spożycia mięsa znalazł odzwierciedlenie w ogromnym wzroście przestępczości, korupcji i śmiertelności, które osiągnęły najwyższy poziom w historii kraju uprzemysłowionego, który nie był w stanie wojny. 
Bezrobocie w kraju, w którym wcześniej było nieznane, sięgnęło 13 proc. 
Inflacja osiągnęła najwyższy poziom 85,7 proc. 
Dług publiczny osiągnął 135 procent PKB, a Rosja w konsekwencji stała się największym pożyczkobiorcą Międzynarodowego Funduszu Walutowego, - z pożyczkami na łączną kwotę 20 miliardów dolarów w latach 90. 
Niewiele z tego służyło jednak jego pozornemu celowi. 
Jedna czwarta tej sumy, około 4,8 miliarda dolarów, została skradziona po przybyciu do Rosji - w przededniu kryzysu finansowego i zniknęła na anonimowym koncie zarejestrowanym w zagranicznej jurysdykcji podatkowej  Jersey.
 
Jeśli to wszystko brzmi znajomo, reformy Jelcyna opierały się na Konsensusie Waszyngtońskim , dziesięciu zasadach neoliberalizacji gospodarczej wprowadzonych po raz pierwszy w Chile Augusto Pinocheta i przez argentyńską juntę w latach 70. XX wieku i narzuconych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Bank Światowy i Departament Skarbu USA jako warunek otrzymania pożyczki. 
Obejmują one przekierowanie wydatków publicznych z finansowania usług państwowych na inwestycje w usługi prowzrostowe, takie jak edukacja i opieka zdrowotna; zniesienie ograniczeń w handlu importowym i inwestycjach zagranicznych; zniesienie przepisów dotyczących bezpieczeństwa, zdrowia i zanieczyszczania środowiska utrudniających rynek; a przede wszystkim prywatyzacja przemysłu państwowego.
 
W wyniku tych reform, w październiku 1998 r. rząd Rosji, - mimo że jest największym eksporterem rezerw gazu ziemnego i ropy naftowej na świecie, musiał zwrócić się o międzynarodową pomoc humanitarną . 
Minęła długa droga, ale tylko krótki czas, odkąd Związek Radziecki był jednym z dwóch światowych supermocarstw, i lekcja tego, jak szybko bogactwo i aktywa narodowe kraju mogą zostać ogołocone, - gdy jego ludność jest narażona na grabieże finansowe kapitalizmu .
 
Chociaż „odzyskała” do tego stopnia, że ​​dziś – szczególnie po wzroście cen energii  - w wyniku sankcji – Rosja znajduje się w pierwszej dziesiątce największych gospodarek świata pod względem nominalnego PKB, to w przeliczeniu na jednego mieszkańca spada na 53. miejsce . 
Dziesięć lat temu przepaść między bogatymi a biednymi w Rosji była największa ze wszystkich krajów na świecie , przy czym 35 procent bogactwa kraju liczącego 144 miliony ludzi należało do zaledwie 110 miliarderów, a znaczna część tego bogactwa była przechowywana w morzu jurysdykcji finansowej. 

W 2021 roku 500 najbogatszych Rosjan, z których każdy miał majątek netto przekraczający 100 milionów funtów i stanowili zaledwie 0,001 procent całej populacji, - nadal kontrolowało 40 procent całego majątku gospodarstw domowych w kraju — więcej niż 99,8% najuboższych, czyli 114,6 mln osób razem wziętych. 

Oto, co kapitalizm finansowy robi z narodem i ludem bez politycznych i instytucjonalnych środków ochrony.
 
Dziś w neoliberalnych demokracjach Zachodu rządy narodowe, zniewolone nowymi formami globalnego zarządzania, utworzonymi w celu usprawiedliwienia rozwiązywania wielu „sfabrykowanych” „kryzysów”, wdrażają równoważne programy kontrolowanej zapaści gospodarczej, opracowane przez te same międzynarodowe instytucje globalnego makro- zarządzania gospodarczego.
 
Zamiast Pierestrojki, Głasnosti , - Prywatyzacji Kuponów i Pożyczek na Akcje, te programy ekonomicznych i politycznych „reform” nazywają się Agendą 2030 , Celami Zrównoważonego Rozwoju, Uniwersalnym Dochodem Podstawowym i Cyfrową Walutą Banku Centralnego. 
I chociaż są one wdrażane - nie w przypadku upadku scentralizowanej gospodarki nakazowej, takiej jak Związek Radziecki, ale w gospodarkach neoliberalnych stojących w obliczu drugiego globalnego kryzysu finansowego w ciągu dwunastu lat, cel tych programów jest ten sam: zubożenie ludności narodowej, bankructwo niezależnych przedsiębiorstw, wywłaszczenie narodowej ziemi i zasobów, ustanowienie marionetkowych rządów - w celu przedstawienia fasady demokracji rządom technokratycznym oraz gospodarcze i polityczne przejęcie władzy przez finansową klasą rządzącą.
 
Pozbawienie naszych praw, obniżenie naszego standardu życia, zmniejszenie zużycia żywności i energii, rosnąca inflacja oraz sankcje gospodarcze i programy je egzekwujące, wszystko to ma na celu przekazanie naszego majątku narodowego i osobistego w ręce tej globalnej elity . 
Podobnie jak w Rosji w latach 90., Bank Anglii zwiększył swój program luzowania ilościowego, aby ratować brytyjską gospodarkę, wydając ostatnio 19,3 miliarda funtów na zakup obligacji rządowych - w celu wsparcia upadającego funta, zobowiązując się do wydania 65 miliardów funtów - jeśli to będzie konieczne. 
Z liczbą upadłości firm w 2022 roku najwyższą od 13 lat, małe firmy, doprowadzone do bankructwa przez dwa lata narzuconej przez rząd blokady i gwałtownie rosnące ceny energii, - zostały wykupione przez korporacyjne monopole. 
Bank Anglii przewidywał, że inflacja osiągnie 13 proc. na początku 2023 r., a niektóre szacunki przewidują nawet 18 proc . 
A obowiązki i uprawnienia państwa brytyjskiego są nadal zlecane przez nasz rząd międzynarodowym firmom, które są upoważnione przez nowe ustawodawstwo wyznaczać granice naszych dotychczas niezbywalnych praw i wolności. 
Wreszcie nasz nowy globalistyczny premier został wybrany - nie przez brytyjskich wyborców, ani nawet przez własną partię parlamentarną, ale przez międzynarodowych finansistów i technokratów, którzy tak jak w Rosji i na Ukrainie dyktują teraz nie tylko naszą politykę gospodarczą, ale także całą nasza politykę.
 
Pozwólcie, że wyjaśnię, co mam na myśli, a czego nie mam na myśli przez to porównanie, starając się odeprzeć niektóre z bardziej niemądrych obaleń ze strony mistrzów NATO wymachujących flagą brytyjską.
 
Nie twierdzę , że poradziecka Rosja jest lustrzanym odbiciem Wielkiej Brytanii w 2023 roku.
 
Różnice między uwarunkowaniami historycznymi i gospodarkami obu krajów są zbyt duże. 
Twierdzę, że kierowane zniszczenie rosyjskiej gospodarki po rozpadzie Związku Radzieckiego jest obrazem tego, - dokąd zmierzamy i dlaczego zmierzamy ku takiemu końcowi. 
Rosyjscy i ukraińscy oligarchowie byli motywowani nie tylko bogactwem, które mogli wywieźć ze swoich krajów - do zagranicznych jurysdykcji podatkowych - zarządzanych przez doradców finansowych w londyńskim City ; byli i są zainteresowani władzą polityczną, jaką dawało im bogactwo. 
I tak - jak wybrali Władimira Putina na następcę niezdarnego Borysa Jelcyna, tak nasi oligarchowie wybrali Risziego Sunaka na następcę niezdarnego Borysa Johnsona. 
 
Jednak choć Putinowi udało się ograniczyć część władzy rosyjskich i ukraińskich oligarchów - nad gospodarką i polityką swojego kraju, zwiększył PKB, obniżył inflację, zmniejszył dług publiczny, zwiększył rezerwy walutowe, dochody, emerytury i wartość rubla , nie możemy spodziewać się takich cudów po Sunaku, który siedzi tak głęboko w kieszeniach ich zachodnich odpowiedników, że ledwie widać czubek jego głowy, - gdy podskakuje w górę i w dół na swoim najnowszym pudełku po mydle.

 
 
 
Wielka Brytania nie jest państwem demokratycznym co najmniej od marca 2020 r., kiedy to kraj znalazł się de facto w Stanie wyjątkowym i tysiące rozporządzeń pozbawiających nas naszych praw i wolności zostały wprowadzone dekretem ministerialnym, bez nadzoru i zgody naszych wybranych przedstawicieli w parlamencie. 
Jednak po tym, jak ograniczenia te zostały w dużej mierze zniesione w marcu 2022 r. — podczas gdy nadal są nakładane przez firmy prywatne i publiczne, - w tym linie lotnicze i Narodową Służbę Zdrowia, - jako warunek dostępu, świadczenia usług lub zatrudnienia — jednostronna decyzja Sunaka o narzuceniu programów i technologii brytyjskiego bezpieczeństwa biologicznego i Agendy 2030 - poza jakimkolwiek procesem demokratycznym, jest bezczelnym przyznaniem, że obecnie rządzą nami międzynarodowe technokracje globalnego zarządzania, - kierowane przez prezesów korporacji, międzynarodowych bankierów i wyznaczonych przez rząd technokratów. 
I choć dziś nazywamy ich "filantropami", "przedsiębiorcami" i "globalnymi inwestorami", działania tych niewybranych globalistów są tak samo przestępcze, - jak działania rosyjskiej i ukraińskiej oligarchii w latach 90-tych, z tą różnicą, że działają oni na znacznie większej scenie i z dużo bardziej szkodliwymi konsekwencjami dla ich, oburzonej lub oklaskującej, ale zawsze oszukanej publiczności.

 
Sankcje gospodarcze i kulturowe nałożone na Rosję oraz ogromne inwestycje finansowe i wojskowe na Ukrainie przez ten globalny rząd od marca 2022 r. mają zasadnicze znaczenie dla wojny finansowej prowadzonej przez zachodnich globalistów przeciwko rosyjskim oligarchom;
Ale w przeciwieństwie do retoryki naszych polityków i aktorów, robią to nie po to, by bronić praw człowieka Ukraińców i marionetkowego rządu zainstalowanego przez zamach stanu zorganizowany przez USA w 2014 r. - właśnie z tego powodu, ale raczej po to, by naśladować, zastąpić i przewyższyć tę oligarchię bogactwem, wpływami politycznymi, a przede wszystkim kontrolą nad ogromnymi zasobami naturalnymi Rosji i, co ważniejsze, Ukrainy.


Niedawne oświadczenie prezydenta Wołodymyra Zełenskiego, że po przekazaniu przez Zachód jego rządowi w 2022 roku pomocy wojskowej, finansowej i humanitarnej w wysokości 100 miliardów euro , zarządzający aktywami amerykańscy BlackRock, JP Morgan i Goldman Sachs będą „koordynować” swoje inwestycje w Ukraina i jej ogromne zasoby naturalne – nie tylko zboża, ropy i gazu, ale także minerałów i litu, który jest głównym składnikiem baterii elektrycznych – powinny zademonstrować wszystkim oprócz najbardziej zagorzałych fanatyków machających niebieską i żółtą flagą - jaki jest interes Zachodu w tym sfabrykowanym kryzysie geopolitycznym, militarnym i energetycznym. 
Przygotowując się do neoliberalizacji Ukrainy, Zełenski już to zrobił zdelegalizował opozycyjne partie polityczne, związki zawodowe i niezależne platformy medialne , uchwalił ustawy prywatyzujące państwowe przedsiębiorstwa, banki i aktywa, obiecał deregulację i obniżenie podatków korporacyjnych dla przedsiębiorstw, opublikował  listy dziennikarzy krytycznych wobec polityki jego rządu i wezwał NATO do przeprowadzenia prewencyjnego ataku nuklearnego na Rosję .

Jeśli chcemy mieć obraz tego, dokąd prowadzi nas ten globalistyczny zamach stanu – który jest realizowany w oparciu o fałszywe uzasadnienia ochrony naszego zdrowia przed śmiercionośnym nowym wirusem, obronę Europy przed „Szalonym Vladem” Putinem i ratowanie planety przed człowiekiem – spowodowane globalnym ociepleniem — nierówności ekonomiczne, korupcja finansowa i pozbawienie praw wyborczych narodu rosyjskiego, a bliżej w czasie marionetkowy rząd Ukrainy i jego prezydent, który bierze udział w tańcu, - to dobre miejsce, aby na to spojrzeć. 
To jest obraz naszej przyszłości.
 
 
 
Źródło:
off-guardian.org/2023/03/02/western-oligarchy
28 czerwiec 2023

Simon Elmer 

  

Komentarze

  

Archiwum

To nie jest nasza wojna!
APEL RADNYCH KROSNA

marzec 30, 2003
Sesja na 750-lecie
czerwiec 6, 2007
Warszawa 13.05.2005
maj 17, 2005
Alina
"Integracja czy rozbój"
luty 20, 2003
Piotr z Calgary
Handel ludzką naiwnością
maj 24, 2007
O stosunku z perspektywy Lecha Kaczyńskiego
październik 28, 2008
tłumacz
Traktat - Unia decyduje za Nas
kwiecień 25, 2005
przesłała Elżbieta
http://www.krakow.pl/miasto/lokacja/
październik 4, 2004
Ekonomiczni gansterzy nie próżnują
październik 22, 2003
PAP
Wizyta premiera Tuska w Moskwie - garść refleksji na gorąco
luty 9, 2008
Adam Smiech
Miłość Bli?niego
czerwiec 5, 2003
Maria Zabierowska
"Solidarność" - Krystalizacja ruchu społecznego po wielkiej rewolcie Partia, czyli obrońca ancien regime'u
czerwiec 2, 2002
Andrzej Friszke
Niech żyje Serbia!
luty 25, 2008
Adam Śmiech
Siła koszmarów – manipulowanie strachem
sierpień 21, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
Sprzeciw wobec roszczen niemieckich
lipiec 4, 2006
przesłała Elzbieta
Po raz pierwszy sami sobie wybierzemy wójtów
sierpień 21, 2002
PAP
Katastralna katastrofa. Podatek narzędziem w rękach sprzedajnej władzy w Polsce
kwiecień 2, 2003
Maciej Winnicki
Geszefciarze, czyli o standardach polityków
październik 13, 2007
Marek Olżyński
Sejm zdrady
grudzień 20, 2007
...
Wyroki za mówienie prawdy
luty 12, 2007
 


Kontakt

Fundacja Promocji Kultury
Copyright © 2002 - 2024 Polskie Niezależne Media