BARDZO WAŻNY TEKST!
Cyfrowa waluta banku centralnego (CBDC) zakończy ludzką wolność!
Nie daj się nabrać na gwarancje zabezpieczeń, obietnice anonimowości i ochrony danych.
Wszystkie one są oszustwem i dywersją mającą na celu ukrycie złowrogich zamiarów stojących za globalnym wprowadzeniem CBDC.
Waluta cyfrowa Banku Centralnego jest najbardziej wszechstronnym, dalekosiężnym, autorytarnym mechanizmem kontroli społecznej, jaki kiedykolwiek wymyślono.
Jego „
interoperacyjność ” umożliwi połączenie CBDC emitowanych przez różne krajowe banki centralne w jeden, scentralizowany globalny system nadzoru i kontroli CBDC.
Jeśli pozwolimy temu zwyciężyć, CBDC odda globalne zarządzanie ludzkością w ręce bankierów.
CBDC nie przypomina żadnego rodzaju „pieniędzy”, które znamy.
Jest programowalny, a w jego kodzie można zapisać „
inteligentne kontrakty ”, aby kontrolować warunki transakcji.
Decyzje polityczne i szersze programy polityczne, ograniczające nasze życie zgodnie z życzeniem, mogą być egzekwowane za pomocą CBDC bez potrzeby tworzenia przepisów.
Demokratyczna odpowiedzialność, to już
farsa , stanie się dosłownie bez znaczenia.
CBDC umożliwi naprawdę bezprecedensowy poziom nadzoru, ponieważ każda nasza transakcja będzie monitorowana i kontrolowana.
Nie tylko produkty, towary i usługi, które kupujemy, ale nawet transakcje, które przeprowadzamy między sobą, będą nadzorowane przez bankierów centralnych państwa globalnego zarządzania.
Gromadzenie danych rozszerzy się i obejmie każdy aspekt naszego życia.
Umożliwi to centralnym planistom zaprojektowanie społeczeństwa dokładnie takiego, jakiego życzą sobie bankierzy.
CBDC może i będzie powiązane z naszymi identyfikatorami cyfrowymi oraz, poprzez nasze „portfele” CBDC, powiązane z naszymi indywidualnymi kontami kredytów węglowych i certyfikatami szczepienia.
CBDC ograniczy naszą swobodę poruszania się i umożliwi naszym programistom dostosowanie naszego zachowania, jeśli odejdziemy od wyznaczonej nam
funkcji Technate .
Celem CBDC jest ustanowienie tyranii dyktatury.
Jeśli pozwolimy, aby CBDC stało się naszym jedynym środkiem wymiany pieniężnej, zostanie on wykorzystany do zniewolenia nas.
Nie miej złudzeń: CBDC to gra końcowa.
CZYM SĄ PIENIĄDZE?
Zdefiniowanie „pieniądza” nie jest trudne, chociaż ekonomiści i bankierzy lubią sprawiać wrażenie, że tak jest.
Pieniądze
można po prostu zdefiniować jako :
Towar przyjęty za powszechną zgodą jako środek wymiany gospodarczej.
Jest to medium, w którym wyrażane są ceny i wartości.
Krąży od osoby do osoby i kraju do kraju, ułatwiając handel i jest główną miarą bogactwa.
Pieniądz jest „medium” — papierowym banknotem, monetą, żetonem kasyna, samorodkiem złota lub tokenem cyfrowym itp. — którego zgadzamy się używać w transakcjach wymiany.
Jest wart każdej wartości, jaką mu przypiszemy, i to właśnie uzgodniona wartość umożliwia nam wykorzystanie go do handlu między sobą.
Jeśli jego wartość jest społecznie akceptowana „za powszechną zgodą”, możemy za nią kupować towary i usługi w szeroko rozumianej gospodarce.
Moglibyśmy użyć wszystkiego, co nam się podoba, jako pieniędzy i jesteśmy doskonale zdolni do dobrowolnego zarządzania systemem monetarnym.
Słynny przykład amerykańskich więźniów
używających puszek makreli jako pieniędzy ilustruje zarówno sposób funkcjonowania pieniądza, jak i sposób, w jaki mogą nim manipulować „władze”, jeśli kontrolują one jego emisję.
Puszki makreli są małe i solidne i mogą służyć jako doskonałe żetony wymiany (waluta), które są łatwe do przenoszenia i przechowywania.
Kiedy palenie zostało zakazane w amerykańskim systemie karnym, preferowana przez więźniów waluta, papieros, została natychmiast wycofana z obiegu.
Ponieważ istniała
stała, kontrolowana dostawa puszek makreli, a każdemu więźniowi przydzielono maksymalnie 14 puszek tygodniowo, więźniowie zgodzili się zamiast tego używać konserw rybnych jako „środka wymiany ekonomicznej”.
Więźniowie nazywali puszki z datą EMAK (makrela jadalna), ponieważ miały one „samoistną” wartość użytkową jako żywność.
Przeterminowane ryby nie, ale nadal były cenione wyłącznie jako środek wymiany.
Więźniowie stworzyli
kurs wymiany 4 niejadalnych MMAK (makreli pieniężnych) na trzy EMAK.
Można było kupować towary i usługi na
Rynku Wybiegów dla Więźniów (IRM), które nie były dostępne na Rynku Wybiegów dla Administracji (ARM).
Inne populacje więzienne przyjęły ten sam system monetarny, umożliwiając w ten sposób osadzonym przechowywanie
wartości w postaci MAK-ów.
Ocalone MAK-y mogłyby wykorzystać w innych więzieniach, gdyby zostały przeniesione.
Więźniowie przyjmowali płatności w MAK-ach za gotowanie pizzy, naprawianie ubrań, sprzątanie cel itp.
Ci usługodawcy dla osadzonych skutecznie prowadzili firmy IRM.
Więźniowie dobrowolnie zbudowali funkcjonującą gospodarkę i system monetarny.
Ich głównym problemem było to, że byli zależni od
organu odpowiedzialnego za politykę pieniężną — amerykańskiej administracji więziennej — który emitował ich walutę (MAK).
Dokonano tego przy stałej stopie inflacji (14 puszek na więźnia tygodniowo), co oznacza, że dewaluacja inflacyjna MAK była początkowo stała, a zatem stabilna.
Nie jest jasne, czy było to celowe, ale ostatecznie władze więzienne pozostawiły duże ilości EMAK-ów i MMAK-ów w pomieszczeniach ogólnodostępnych, znacznie zwiększając w ten sposób podaż pieniądza.
To zdestabilizowało MAK, powodując hiperinflację, która zniszczyła jego wartość.
Przy nadmiarze dostępnych MAK-ów jego siła nabywcza załamała się.
Na przykład, aby kupić fryzurę, potrzebne były ogromne ilości, przez co ekonomia IRM była fizycznie i ekonomicznie niepraktyczna.
Jeśli tylko tymczasowo.
KOSZMAR BANKIERÓW
W czerwcu 2022 r. - w ramach swojego raportu rocznego BIS opublikował
Przyszły system monetarny .
Banki centralne (członkowie BIS) podkreśliły swoje obawy dotyczące możliwości zdecentralizowanego finansowania (DeFi), wspólnego dla „świata kryptowalut”, podważenia ich autorytetu jako emitentów „pieniędzy”:
[DeFi] stara się replikować konwencjonalne usługi finansowe w świecie kryptowalut.
Usługi te są możliwe dzięki innowacjom, takim jak programowalność i komponowalność w łańcuchach bloków bez uprawnień.
BIS zdefiniował DeFi jako:
[. . .] zestaw działań w usługach finansowych opartych na technologii DLT bez zezwolenia [Distributed Ledger Technology], takiej jak łańcuchy bloków.
Kluczową kwestią dla bankierów centralnych było działanie „bez pozwolenia”.
Blockchain to jeden z typów DLT, który może działać
bez uprawnień lub z uprawnieniami .
Wiele z najbardziej znanych kryptowalut opiera się na „bezpozwoleniowych” łańcuchach bloków.
Blockchain bez uprawnień nie ma kontroli dostępu.
Zarówno użytkownicy, jak i „węzły”, które weryfikują transakcje w sieci blockchain bez uprawnień, są anonimowe.
Rozproszone węzły sieci wykonują kryptograficzne sumy kontrolne w celu walidacji transakcji, z których każdy stara się wejść do następnego bloku w łańcuchu w zamian za emisję kryptowaluty (wydobycie).
Oznacza to, że anonimowi – jeśli sobie tego życzą – użytkownicy kryptowaluty mogą być pewni, że transakcje zostały zarejestrowane i zweryfikowane bez potrzeby korzystania z banku.
Bez względu na to, co myślisz
o kryptowalutach , to nie niezliczone monety i modele „pieniądza” w „kryptograficznym wszechświecie” dotyczą BIS lub członka jego banku centralnego.
To leżące u podstaw „bezprawne” DLT, zagrażające ich zdolności do utrzymania kontroli finansowej i ekonomicznej, zajmuje ich.
BIS mniej więcej przyznaje to:
Kryptowaluty wywodzą się z Bitcoina, który wprowadził radykalną ideę: zdecentralizowany sposób przekazywania wartości na blockchainie bez zezwolenia.
Każdy uczestnik może pełnić rolę węzła walidującego i brać udział w walidacji transakcji w księdze publicznej (tj. blockchain bez uprawnień).
Zamiast polegać na zaufanych pośrednikach (takich jak banki), przechowywanie danych w łańcuchu bloków jest wykonywane przez wielu anonimowych, egoistycznych walidatorów.
Wielu będzie twierdzić, że Bitcoin był tworem "głębokiego państwa".
Być może, aby położyć fundamenty pod CBDC (cyfrowa waluta), lub przynajmniej dostarczyć rzekome uzasadnienie dla niej.
Chociaż fakt, że jest to jedna "teoria spiskowa", którą media głównego nurtu są
skłonne przyjąć, może dać nam dużo do myślenia.
Ta debata może być interesująca, ale jest na marginesie, ponieważ to nie Bitcoin, ani żadna inna kryptowaluta zbudowana na jakimkolwiek DLT bez pozwolenia, nie zagraża wolności człowieka.
Proponowane modele CBDC z pewnością tak (ZAGRAŻAJĄ).
CBDC I KONIEC PODZIELONEGO OBWODU IMFS
Banki centralne są prywatnymi korporacjami, podobnie jak banki komercyjne.
Tak jak my bankujemy z bankami komercyjnymi, tak banki komercyjne współpracują z bankami centralnymi.
Mówi się nam, że banki centralne mają coś wspólnego z rządem, ale to mit!
Dziś jako pieniądza używamy „waluty fiducjarnej”. Banki komercyjne tworzą te „pieniądze” z powietrza, kiedy udzielają pożyczki (
tu ujawnione ).
W zamian za umowę kredytową bank komercyjny tworzy odpowiedni „depozyt bankowy” –
z niczego – do którego klient ma dostęp jako nowe pieniądze.
Ten pieniądz (waluta fiducjarna) istnieje jako depozyt w banku komercyjnym i można go nazwać „pieniędzem szerokim”.
Banki komercyjne posiadają rachunki rezerwowe w bankach centralnych.
Działają one przy użyciu innego rodzaju waluty fiducjarnej zwanej „rezerwami banku centralnego” lub „pieniądzem bazowym”.
Nie możemy wymieniać „podstawowych pieniędzy”, ani firm „niebędących bankami”.
Tylko banki komercyjne i centralne mają dostęp do pieniądza bazowego.
Stwarza to coś, co John Titus opisuje — na swoim znakomitym
kanale Best Evidence — jako
obieg podzielonego pieniądza .
Przed
pseudopandemią teoretycznie pieniądz bazowy nie „przeciekał” do obiegu szerokiego pieniądza.
Zamiast tego zwiększanie „rezerw” banków komercyjnych rzekomo zachęcało je do udzielania większych pożyczek, a tym samym rzekomego zwiększania aktywności gospodarczej poprzez jakiś niejasny mechanizm
zwany „bodźcem” .
Po globalnym krachu finansowym w 2008 r., spowodowanym przez banki komercyjne rozrzutną spekulację bezwartościowymi finansowymi instrumentami pochodnymi, - banki centralne „ratowały” upadłe banki komercyjne, kupując ich bezwartościowe aktywa (papiery wartościowe) za pieniądze bazowe.
Nowy pieniądz bazowy, również
stworzony z niczego, pozostawał dostępny tylko dla banków komercyjnych.
Nowy pieniądz bazowy nie stworzył bezpośrednio nowego szerokiego pieniądza.
Wszystko to zmieniło się dzięki planowi przedstawionemu bankom centralnym przez
globalną firmę inwestycyjną BlackRock .
Pod koniec 2019 r. bankierzy centralni G7 poparli sugerowaną przez BlackRock strategię monetarną „going direct” .
BlackRock powiedział, że warunki monetarne, które panowały w wyniku ratowania banków, spowodowały, że Międzynarodowy System Walutowy i Finansowy (IMFS)
„wysiąkł”.
Dlatego BlackRock zasugerował, że w przypadku kolejnego spowolnienia potrzebne będzie nowe podejście, jeśli pojawią się „niezwykłe okoliczności”.
Okoliczności te uzasadniałyby
„niekonwencjonalną politykę pieniężną i bezprecedensową koordynację polityki”.
BlackRock wyraził opinię:
Kierowanie się bezpośrednio oznacza, że bank centralny znajduje sposoby na przekazanie pieniędzy banku centralnego bezpośrednio w ręce wydawców z sektora publicznego i prywatnego.
Przypadkowo, zaledwie kilka miesięcy później, dokładnie określone przez BlackRock „niezwykłe okoliczności” miały miejsce jako rzekoma konsekwencja pseudopandemii.
Plan „going direct” został zrealizowany.
Zamiast wykorzystywać „pieniądz bazowy” do kupowania bezwartościowych aktywów wyłącznie od banków komercyjnych, banki centralne wykorzystywały pieniądz bazowy do tworzenia depozytów „szerokiego pieniądza” w bankach komercyjnych.
Banki komercyjne działały jako bierni pośrednicy, skutecznie umożliwiając bankom centralnym kupowanie aktywów od podmiotów niebędących bankami.
W przeciwnym razie te niebankowe prywatne korporacje i instytucje finansowe nie byłyby w stanie sprzedawać swoich obligacji i innych papierów wartościowych bezpośrednio bankom centralnym, ponieważ nie mogą handlować przy użyciu podstawowego pieniądza banku centralnego.
Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych (Fed) wyjaśnia, w jaki sposób wdrożyła
plan BlackRock „going direct” :
Godnym uwagi wydarzeniem w amerykańskim systemie bankowym po wybuchu pandemii COVID-19 był szybki i trwały wzrost zagregowanych depozytów bankowych [szerokiego pieniądza]. [. . .]
Kiedy Rezerwa Federalna kupuje papiery wartościowe od sprzedawcy niebędącego bankiem, tworzy nowe depozyty bankowe, zasilając rachunek rezerwowy instytucji depozytowej [pieniądz bazowy], w której ma rachunek sprzedawca niebankowy, a następnie instytucja depozytowa uznaje depozyt [szeroki money] konto sprzedawcy niebędącego bankiem.
Ten proces emitowania „waluty” przez banki centralne, która następnie trafia bezpośrednio w prywatne ręce, znajdzie swój ostateczny wyraz w CBDC.
Transformacja IMFS, zasugerowana przez plan BlackRock „going direct”, skutecznie posłużyła jako prekursor proponowanego IMFS opartego na CBDC.
„NIEZBĘDNE” PARTNERSTWA PUBLICZNO-PRYWATNE CBDC
CBDC będzie „wydawane” tylko przez banki centralne.
Wszystkie CBDC to „pieniądze bazowe”.
To zakończy tradycyjny system monetarny z dzielonym obiegiem, chociaż zwolennicy CBDC lubią udawać, że tak się nie stanie, twierdząc, że „dwupoziomowy system bankowy” będzie kontynuowany.
To nonsens.
Nowy „dwupoziomowy” system CBDC w niczym nie przypomina swojego bardziej odległego poprzednika, a bardziej przypomina „bezpośrednie”.
CBDC potencjalnie odcina banki komercyjne od oszustwa „tworzenia pieniędzy z niczego”.
Potrzeba quid pro quo między bankami centralnymi i komercyjnymi została podkreślona w niedawnym
raporcie McKinsey & Company :
Udane uruchomienie CBDC obejmującego bezpośrednie rachunki konsumenckie i biznesowe mogłoby wyprzeć znaczną część depozytów obecnie przechowywanych na rachunkach banków komercyjnych i mogłoby stworzyć nowy front konkurencyjny dla dostawców rozwiązań płatniczych.
McKinsey zauważył również, że aby CBDC odniosło sukces, musiałoby zostać szeroko przyjęte:
Ostatecznie sukces uruchomienia CBDC będzie mierzony przyjęciem przez użytkowników, co z kolei będzie powiązane z akceptacją monet cyfrowych jako metody płatności z propozycją wartości, która ulepsza istniejące alternatywy. [. . .]
Aby odnieść sukces, CBDC będą musiały zyskać znaczne wykorzystanie, częściowo wypierając inne instrumenty płatnicze i przechowywanie wartości.
Według McKinsey'a dobrze prosperujące CBDC musiałoby zastąpić istniejące „instrumenty płatnicze”.
Aby to osiągnąć, prywatni „dostawcy rozwiązań płatniczych” będą musieli być na pokładzie.
Tak więc, jeśli zamierzają pogodzić się z wypieraniem ich „materialnej części depozytów”, banki komercyjne potrzebują zachęty.
Bez względu na to, jaki ostatecznie przyjmie model CBDC, jeśli bankierzy centralni chcą zminimalizować opór komercyjny ze strony „istniejących alternatyw”, tak zwane partnerstwo publiczno-prywatne z bankami komercyjnymi jest niezbędne.
Chociaż, biorąc pod uwagę, że banki centralne
są również prywatnymi korporacjami , być może bardziej odpowiednie byłoby „partnerstwo korporacyjno-prywatne”.
Państwo McKinseya:
Banki komercyjne prawdopodobnie odegrają kluczową rolę we wdrożeniach CBDC na dużą skalę, biorąc pod uwagę ich możliwości i znajomość potrzeb i nawyków klientów.
Banki komercyjne mają najgłębsze możliwości w zakresie onboardingu klienta [przyjęcie systemów płatności CBDC] [. . .], więc wydaje się prawdopodobne, że sukces modelu CBDC będzie zależał od partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP) między bankami komercyjnymi i centralnymi.
Accenture, globalna firma konsultingowa IT, która jest członkiem-założycielem globalnego partnerstwa tożsamości cyfrowej
ID2020 Alliance , zgadza się z McKinsey.
Accenture deklaruje :
Nie popełnij błędu: banki komercyjne mają do odegrania kluczową rolę i wyjątkową okazję do kształtowania kursu CBDC u jego podstaw. [. . .]
CBDC rozwija się w znacznie szybszym tempie niż inne systemy płatności. [. . .]
Przynajmniej w Stanach Zjednoczonych projekt CBDC będzie prawdopodobnie obejmował sektor prywatny, a ponieważ dwupoziomowy system bankowy ma pozostać na swoim miejscu, banki komercyjne muszą teraz przyspieszyć i wytyczyć ścieżkę naprzód.
JAKI MODEL CBDC?
Poprzez stworzenie nowego pojęcia "hurtowego CBDC", dwupoziomowy fałsz może być podtrzymywany przez tych, którzy uważają, że ma to znaczenie.
Niemniej jednak, prawdą jest, że hurtowe CBDC niekoniecznie wyparłoby szeroki pieniądz.
Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS) — bank centralny dla banków centralnych — oferuje definicję hurtowego
wariantu CBDC :
Hurtowe CBDC są przeznaczone do użytku przez regulowane instytucje finansowe.
Opierają się one na obecnej dwupoziomowej strukturze, która stawia bank centralny na fundamencie systemu płatniczego, jednocześnie przypisując działania zorientowane na klienta PSP [niebankowym dostawcom usług płatniczych].
Bank centralny przyznaje rachunki bankom komercyjnym i innym dostawcom usług płatniczych, a płatności krajowe są rozliczane w bilansie banku centralnego. [. . .]
Hurtowe CBDC i rezerwy banku centralnego działają w bardzo podobny sposób.
Hurtowy CBDC ma pewne wątłe podobieństwa do obecnego systemu rezerw banku centralnego, ale w zależności od dodanej funkcjonalności projektu CBDC zwiększa zdolność banku centralnego do kontrolowania wszystkich inwestycji i późniejszej działalności biznesowej.
Samo to może mieć ogromny wpływ społeczny.
BIS kontynuuje:
[. . .] daleko idącą innowacją jest wprowadzenie detalicznych CBDC.
Detaliczne CBDC modyfikują konwencjonalny dwupoziomowy system monetarny, udostępniając cyfrowe pieniądze banku centralnego ogółowi społeczeństwa, tak jak gotówka jest dostępna dla ogółu społeczeństwa jako bezpośrednie roszczenie wobec banku centralnego. [. . .]
Detaliczne CBDC przypomina cyfrową formę gotówki[.] [. . .]
Detaliczne CBDC występują w dwóch wariantach.
Jedna z opcji zapewnia projekt przypominający gotówkę, pozwalający na tzw. dostęp oparty na tokenach i anonimowość w płatnościach.
Ta opcja zapewniłaby indywidualnym użytkownikom dostęp do CBDC na podstawie podpisu cyfrowego podobnego do hasła z wykorzystaniem kryptografii klucza prywatnego-publicznego, bez konieczności identyfikacji osobistej.
Drugie podejście opiera się na weryfikacji tożsamości użytkowników („dostęp na podstawie konta”) i byłoby zakorzenione w schemacie tożsamości cyfrowej.
To „detaliczne CBDC” rozszerza nadzór banku centralnego i umożliwia mu zarządzanie każdym aspektem naszego życia.
Handel detaliczny CBDC to dla nas jako indywidualnych „obywateli” najgorszy scenariusz.
Chociaż BIS przedstawia podstawową koncepcję handlu detalicznego CBDC, całkowicie wprowadził opinię publiczną w błąd.
Sugerowanie, że detaliczne CBDC jest „roszczeniem wobec banku centralnego” użytkowników brzmi znacznie lepiej niż uznanie, że CBDC jest zobowiązaniem
banku centralnego.
Oznacza to, że bank centralny zawsze „posiada” CBDC.
Jest to zobowiązanie, które, jak zobaczymy, bank centralny zgadza się spłacić, jeśli spełnione zostaną warunki jego „inteligentnej umowy”.
Detaliczne CBDC jest w rzeczywistości „roszczeniem” banku centralnego do wszystkiego, co znajduje się w Twoim „portfelu” CBDC.
Twierdzenie BIS, że CBDC jest „podobne do cyfrowej formy gotówki”, jest kłamstwem.
CBDC w niczym nie przypomina „gotówki”, chyba że w najdalszym możliwym znaczeniu.
Zarówno gotówka, - jak ją rozumiemy, jak i CBDC są zobowiązaniami banku centralnego, ale na tym porównanie się kończy.
Bank centralny lub jego „partnerzy” z banku komercyjnego nie mogą monitorować, gdzie wymieniamy gotówkę, ani kontrolować tego, co za nią kupujemy.
CBDC umożliwi im wykonanie obu tych czynności.
W tej chwili wydawanie gotówki w sklepach detalicznych — bez
nadzoru biometrycznego, takiego jak kamery do rozpoznawania twarzy — jest automatycznie anonimowe.
Chociaż detaliczny CBDC z „dostępem opartym na tokenach” mógłby teoretycznie zachować naszą anonimowość, nie ma to znaczenia, ponieważ wszyscy jesteśmy wpychani do detalicznego projektu CBDC, który jest „zakorzeniony w cyfrowym schemacie tożsamości”.
Bank centralny Wielkiej Brytanii – Bank of England (BoE) – opublikował niedawno
przewidywaną specyfikację techniczną swojego CBDC, którą zwodniczo nazywa cyfrowym funtem.
Bank Anglii kategorycznie stwierdza:
CBDC nie byłoby anonimowe, ponieważ zdolność do identyfikacji i weryfikacji użytkowników jest potrzebna do zapobiegania przestępstwom finansowym i spełnienia obowiązujących obowiązków prawnych i regulacyjnych. [. . .]
Różne poziomy identyfikacji byłyby akceptowane, aby zapewnić dostępność CBDC dla wszystkich. [. . . ]
Użytkownicy powinni mieć możliwość zmiany swoich preferencji dotyczących prywatności, aby dostosować je do swoich potrzeb w zakresie prywatności w ramach parametrów określonych przez prawo, Bank i Rząd.
Ulepszona funkcja prywatności może sprawić, że użytkownicy uzyskają większe korzyści z udostępniania swoich danych osobowych.
Ponownie, konieczne jest docenienie, że CBDC w niczym nie przypomina gotówki.
Gotówka może być preferowana przez „przestępców”, ale częściej jest preferowana przez osoby, które nie chcą udostępniać wszystkich swoich danych osobowych tylko po to, by prowadzić działalność gospodarczą lub kupować towary i usługi.
Cyfrowy funt zakończy tę możliwość dla Brytyjczyków.
Tak jak CBDC w każdym innym kraju zakończą to dla swoich populacji.
Model BoE zakłada brak możliwej drogi ucieczki.
Nawet dla tych, którzy nie będą w stanie przedstawić „dokumentów” zatwierdzonych przez państwo na żądanie, zostaną wprowadzone „różne poziomy identyfikacji”, aby zapewnić, że siatka kontrolna CBDC jest „dla wszystkich”.
Bank Anglii, władza wykonawcza rządu i sądownictwo tworzą partnerstwo, które określi akceptowalne „parametry” „preferencji prywatności” Banku Anglii, a nie użytkowników.
Im więcej danych osobowych udostępnisz Bankowi Anglii i jego partnerom stanowym, tym przyjemniejsze będzie Twoje dozwolone korzystanie z CBDC.
Wszystko zależy od Twojej gotowości do przestrzegania.
Nieprzestrzeganie spowoduje, że nie będziesz mógł funkcjonować jako obywatel i zapewnisz skuteczne wykluczenie z głównego nurtu społeczeństwa.
Jeśli po prostu zgodzimy się na wdrożenie CBDC,
koncepcja wolnego człowieka będzie odległym wspomnieniem.
Tylko kilka pierwszych pokoleń po CBDC będzie miało jakiekolwiek pojęcie o tym, co się stało.
Jeśli sobie z tym nie poradzą,
przyszłe niewolnictwo ludzkości w CBDC będzie nieuniknione.
Może to brzmieć jak hiperbola, ale niestety nią nie jest.
Jest to dyktatorski koszmar handlu detalicznego CBDC, któremu przyjrzymy się w części 2, wraz z prostymi krokami, które wszyscy możemy podjąć, aby zapewnić, że koszmar CBDC nigdy nie stanie się rzeczywistością.
Źródło:
https://off-guardian.org/2023/03/07/central-bank-digital-currency-is-the-endgame-part-1
