Pandemia spekulantów

Pod przykrywką opieki zdrowotnej kręgi elitarne bezwzględnie realizują swoje interesy ekonomiczne.

 
 
„Przełożony (w czasie) nie jest anulowany” mówi powiedzenie.

Jednak ta zasada nie wydaje się mieć zastosowania do globalnych graczy w sektorze finansowym.
Próbują, aby diabeł odłożył wielką awarię, o której już zasugerowano w 2020 roku.

Opracowano potężne narracje, aby odwrócić uwagę od tego, co faktycznie działo się za kulisami, aby wywłaszczyć drobnych oszczędzających i właścicieli małych firm, oraz kontrolować większość populacji.
Najbardziej udaną z tych historii – wszyscy je znamy – jest ta o śmiertelnej pandemii, która rzekomo „wymagała” surowych środków w celu ograniczenia wolności i bezprecedensowej dewastacji gospodarczej.
Rozwój technologii nadzoru i ukierunkowane zarządzanie opiniami miały pomóc w zabezpieczeniu ataku tych „elit”.
 
Od ponad półtora roku słyszymy prawie codziennie, za pośrednictwem wszystkich mediów i czołowych polityków, o ogromnych szkodach, jakie wirus Covid 19 wyrządza ludziom i gospodarce.
Nawiązuje do tego także opublikowany przez t-online wywiad z 14 września 2021 r. z prof. Adamem Tooze, jednym z czołowych współczesnych historyków ekonomicznych i wykładowcą w Cambridge i Yale.
Powiedział, że kryzys koronowy, który spowodował, że Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła pandemię na początku marca 2020 r., nie przypomina niczego, czego świat nigdy wcześniej nie doświadczył.
Taki swobodny upadek nigdy by się nie zdarzył, nawet podczas Wielkiego Kryzysu lat 30. XX wieku.
Nawiasem mówiąc, prof. Tooze poruszył także tło ekonomiczno-finansowe obecnej sytuacji społecznej i dodał zdanie, które zwróciło moją uwagę:

„Wiele osób nawet nie zauważyło faktycznego kryzysu, który miał miejsce w tle”.

Ten „prawdziwy kryzys”, jak wyszło na jaw kolejne pytanie, to „zamieszanie wokół amerykańskich obligacji skarbowych w marcu 2020 roku”.
Według prof. Tooze termin „turbulencja” nadal byłby dość nieszkodliwym słowem na to, co się wtedy wydarzyło.
 
„To był szok o bezprecedensowych rozmiarach.
Rynek obligacji rządowych USA po prostu przestał funkcjonować w marcu 2020 r.
Mówimy o rynku biliona dolarów.
To też może brzmieć nieszkodliwie, ale cały świat buduje swoje rezerwy płynności na obligacjach Rządu USA.
Ucierpiały także Wielka Brytania i strefa euro.
Sytuacja była niezwykle poważna, prawie zabrała ze sobą resztę świata ” (1).
 
Co za dziwny zbieg okoliczności!
W marcu 2020 r. popadliśmy nie tylko w niewyobrażalny wcześniej globalny kryzys zdrowotny wywołany wirusem, ale jednocześnie w światowy kryzys finansowy, który pomimo niewiarygodnej, bezprecedensowej skali, przeszedł całkowicie niezauważony przez nasze - wiodące media i oczywiście nie miał wpływ na cokolwiek - czego dotryczył.
W centrum uwagi zawsze znajdowało się ogromne zagrożenie dla naszego życia i zdrowia, spowodowane nieoczekiwanym i "przypadkowym" koronawirusem.

Rządy na całym świecie natychmiast poczuły się zmuszone do zatrzymania przepływu pieniędzy, aby chronić ludzi na całym świecie, sparaliżować życie publiczne, zmusić dorosłych i dzieci do wielomiesięcznej izolacji, oraz przerwać łańcuchy transportu i towarów, dzięki czemu niezliczone źródła utrzymania zostały zniszczone.

Aby mieć wszystko pod kontrolą, zlecono dodatkowe działania monitorujące.
Chcieli zapobiec wszelkim protestom i ukarać wszelkie naruszenia, bo trzeba było z całych sił chronić nasze zdrowie.
Wirus zawładnął światem żelaznym uściskiem.
To wymagało najostrzejszych środków.
Nasze życie nigdy nie będzie takie samo, głosili władcy.
Od tego czasu to ogłoszenie unosi się nad głowami nas wszystkich jak miecz Damoklesa, chociaż wymiary planowanych zmian pozostały otwarte.
 
Jednak inne katastrofalne wydarzenie, które wydarzyło się w tym samym czasie, nie odegrało żadnej roli, podobnie jak wszystkie gigantyczne środki, które zostały podjęte w błyskawicznym tempie, aby uratować świat finansowy.
„FED obniżył stopy procentowe, wspierał rynki pieniężne, skupował obligacje rządowe, te ostatnie na gigantyczną skalę.
Pod koniec marca osiągnął milion dolarów za sekundę!
W krótkim czasie FED kupił pięć procent tego rynku o wartości 20 bilionów dolarów.
Były to parametry interwencji, które nigdy wcześniej nie istniały.
To był prawdopodobnie ratunek w ostatniej chwili. (...)
W najgorszym wypadku załamałyby się światowe rynki finansowe, a konsekwencje odczuliby prawie wszyscy.
Koniec gry ” , mówi prof. Tooze (2).
 
Ponieważ wirus Covid-19 pojawił się w tym samym czasie, - co dziwne, nic z tego nie odegrało roli w relacjach naszych głównych mediów.
Artykuł Paula Schreyera, który został opublikowany przez Multipolar 2 grudnia 2020 r. pod tytułem „Co kryje się za polityką koronacyjną?”, również został zignorowany przez liderów opinii publicznej.
Tam bardzo szczegółowo opisano, że amerykański bank centralny już od końca 2017 r. zaczął sprzedawać obligacje rządowe i korporacyjne w możliwych do zarządzania transzach.
Presja, która wyrosła po wielkim kryzysie finansowym 2007/08, który był pokryty ogromnymi sumami pieniędzy, powinna zostać uwolniona z ogromnej bańki małymi krokami, aby absolutnie zapobiec „nowej edycji upadku z 2008 roku”. , który teraz groził (3).
 

13 lat wcześniej

 

Kiedy w latach 2007/08 ówczesny światowy kryzys gospodarczy i finansowy doprowadził, według szacunków Międzynarodowego Funduszu Walutowego, do globalnych strat na papierach wartościowych w wysokości około czterech bilionów dolarów, upadku banku inwestycyjnego Lehman Brothers i wielu bankructw, m.in. General Motors, jednej z największych grup motoryzacyjnych na świecie i w całych gospodarkach, zwłaszcza w Europie Grecja, wpadła w korkociąg, tak jak powiedział prof. Tooze, FED użył dokładnie tych samych instrumentów do ratowania światowego systemu finansowego, a mianowicie ogromne sumy pieniędzy, które wpompował w upadający rynek.
To, jak powiedział, „okazało się pomocne” .
Już wtedy podejmowano próby odwrócenia uwagi opinii publicznej od fiaska finansowego i strachu przed chorobą i śmiercią za pomocą ukierunkowanych raportów paniki.
 
Kilka miesięcy po szalejącym kryzysie finansowym i jego katastrofalnych skutkach, które znalazły się w centrum zainteresowania, do gry wkroczył wirus świńskiej grypy.
1 sierpnia 2009 r. Bild poinformował o 6 000 zarażonych osób, Unia Europejska (UE) spodziewała się na jesieni miliona zarażonych i wielu zgonów (4).
Nawet wtedy Christian Drosten pilnie ostrzegał w Süddeutsche Zeitung słowami, które znamy dzisiaj: „Fala się rozpoczęła” i wezwał do szczepienia ludzi przeciwko świńskiej grypie (5).
 
Ze względu na opóźnienie, oraz z powodu słyszanych w tym samym czasie głosów krytycznych, kwestionujących wiele stwierdzeń w sposób uzasadniony faktami, nie udało się wprowadzić firm w pożądany stan paniki.
Dawki szczepionek, finansowane milionami z budżetu państwa, czyli pieniędzmi podatników, pozostały niewykorzystane i ostatecznie musiały zostać zutylizowane, ale dały firmom farmaceutycznym zysk od 7 do 10 miliardów dolarów.
W końcu w mediach pojawiła się nawet cała seria artykułów z przeprosinami i twierdzeniem, że takie błędy nigdy więcej się nie powtórzą.
Przeczytałem to również w niezwykle interesującym artykule Tobiasa Riegla „Korona i świńska grypa: Paralele między 'pandemią'” na NachDenkSeiten” (6).
 

Instytucje kontrolujące

 

W maju 2009 roku WHO szybko dostosowała swoją definicję pandemii i usunęła z niej sformułowanie „z ogromną liczbą zgonów i chorób – z ogromną liczbą zgonów i chorób”.
Od tego czasu śmiertelność nie ma już znaczenia.
Ta decyzja podjęta przez WHO również była wówczas otwarcie krytykowana, ponieważ można powiedzieć, że wielu ekspertów zaangażowanych jako konsultanci ma bliskie powiązania z firmami farmaceutycznymi zaangażowanymi w produkcję szczepionek.
Chociaż WHO, której klasyfikacja pandemiczna obowiązuje wszystkie kraje na ziemi, jest instytucją międzynarodową powiązaną z ONZ, to aż 80 proc. jej budżetu jest finansowane przez fundacje prywatne, w dużej mierze z Fundacji Billa i Melindy Gatesów, oraz finansowanych przez nią i Sojusz szczepień Gavi.
Pozostaje pytanie, czy niezależne podejmowanie decyzji jest naprawdę możliwe przy takiej zależności finansowej.
 
Byłem też bardzo zdziwiony, dlaczego zbliżający się globalny kryzys finansowy z 2020 roku, w przeciwieństwie do tego z 2008 roku, przeszedł tak zdumiewająco niezauważony.
Być może dlatego, że „wypróbowane i przetestowane środki FEDu” dotyczyły niewiarygodnej ilości pieniędzy, które zostały rozdane, ale odpowiedzialne agencje rządowe nie podjęły decyzji o uregulowaniu spekulacyjnego, międzynarodowego rynku finansowego w interesie publicznym?
To było po prostu kontynuowane tego - co było poprzednio.

Model biznesowy tego globalnego gracza, działającego we wszystkich ważnych sektorach finansowych i gospodarczych, opiera się na osiąganiu jak największych zysków.
Dlatego nie ma oczywiście chęci, aby to zmienić, a tym samym zająć się prawdziwymi przyczynami kryzysu.

Są również wystarczająco silni, aby uniemożliwić światowym przywódcom podjęcie wszelkich niezbędnych regulacji.
W ten sposób światowa oligarchia finansowa i czołowi politycy płyną na tym samym wózku, co dosłownie wymusza wspólne działanie.
Po zaledwie dwunastu latach nowy kryzys finansowy, który doprowadził światową gospodarkę do upadku, ujawniłby zarówno nadmierną porażkę elit finansowych i gospodarczych, jak i związaną z tym całkowitą porażkę polityki.
W każdym razie trzeba było temu zapobiec.
 
Kolejne pytanie, które dało mi do myślenia, dotyczyło pochodzenia astronomicznych sum, które FED właśnie wytrząsnął z rękawa.
Niestety, muszę przyznać, że o Systemie Rezerwy Federalnej , tym wielkim zbawcy świata finansowego , nie wiem prawie nic .
Z Wikipedii dowiaduję się, że amerykański bank centralny nie jest państwową firmą, ale konstrukcją składającą się z prywatnych banków członkowskich, których nazwy były utrzymywane w ścisłej tajemnicy do lat 30. XX wieku.
Te są teraz znane.
To sami wielcy gracze międzynarodowego rynku pieniężnego, przedstawiciele Morganów, Rockefellerów, Rothschildów i Warburgów, samodzielnie określają politykę monetarną USA i świadczą usługi finansowe dla depozytariuszy, dla rządu USA i dla instytucji zagranicznych.
Ustawa o Rezerwie Federalnej upoważnia ich do tworzenia pieniędzy bez „rzeczywistej wartości”.

Jak również dowiaduję się z Wikipedii , „pieniądze bez wartości wewnętrznej” to fikcyjny obiekt ekonomiczny, który nie ma rzeczywistej wartości i dlatego umożliwia wytworzenie dowolnej ilości pieniędzy.
Najgorszy kryzys finansowy (i zadłużenia w latach 2007/2008), - jaki kiedykolwiek widział świat, został zatem „przezwyciężony” poprzez inwestowanie niewyobrażalnych sum fikcyjnych pieniędzy.
 
Pytanie brzmi oczywiście, jak i przede wszystkim jak długo można takim „bezmyślnym” działaniem powstrzymywać taki kryzys, skoro nie ma innych środków, które realnie regulują niekontrolowane procesy finansowe.
Przygnębiająca odpowiedź brzmi: nawet nie dwanaście lat!
W wyniku działań podjętych przez FED najgorszy wypadek został tylko trochę odłożony w czasie.
 

Pomysł

 

Ponieważ prawdziwych przyczyn tak ogromnego kryzysu i ich przyczyn w żadnym wypadku nie można upubliczniać ze względu na „starców”, manewry ukrywania prawdy, które zostały przećwiczone już w 2009 roku, musiały zostać udoskonalone.
Dostosowanie definicji pandemii przez WHO w 2009 roku pomogło, ponieważ teraz pozwoliło na wykorzystanie każdej fali infekcji do egzekwowania obowiązkowych środków przymusu na całym świecie.
Kto chciałby krytykować środki, gdy zagrożone jest życie i zdrowie ludzi?
 
Aby nic nieprzewidzianego nie mogło zakłócić dalszego biegu działań w przyszłości, podjęto środki ostrożności i opracowano kryteria dla międzynarodowo wiążącego traktatu pandemicznego, który zmusi rządy krajów świata do jednolitego działania.
Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami Rady Europejskiej, traktat pandemiczny ma na celu wzmocnienie współpracy międzynarodowej w zakresie nadzoru, ostrzegania i reagowania poprzez zwiększone zdolności laboratoryjne i nadzoru, oraz lepsze systemy ostrzegania, z kluczowymi technologiami cyfrowymi i innowacyjnymi narzędziami gromadzenia i wymiany danych.
Planowane jest również wyeliminowanie niechcianych krytycznych reakcji mediów jako fake newsów, a tym samym zapewnienie niezakłóconego przebiegu całej kampanii.
 
Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) pomaga sankcjami zmusić uparte państwa do poddania się, ale szczególnie gorliwych wykonawców nagradza hojnymi wypłatami.
W każdym razie UE popiera traktat.
Deklarację woli podpisały już 23 państwa, w tym Republika Federalna Niemiec.
Całkiem przypadkowo, kontrakt pandemiczny zgadza się w wielu ważnych punktach z koncepcjami Fundacji Rockefellera, która opracowała program „Disease Surveillance Networks Initiative” w 2007 roku.
Wiele pomysłów Billa Gatesa można również znaleźć w koncepcji dokumentu WHO, który ma zostać ratyfikowany przez UE w najbliższej przyszłości (7).

Nie odzyskamy więc dawnego życia, nasi ważni politycy już to w sposób wiążący ogłosili.
Koncepcje „nowego życia” od dawna leżały na stole.

Planowane środki, które obejmują najważniejsze prawa podstawowe, mogą być dobrze uzasadnione powszechnym strachem przed pandemią i egzekwowane przemocą państwa.
Są reklamowane jako szczególnie ostrożnościowe, ponieważ chodzi o ochronę naszego zdrowia.
Ponieważ jednak te koncepcje i środki zostały opracowane głównie przez siły społeczne, które są uprawomocnione jedynie przez posiadanie ogromnych funduszy, to mnie zastanawia.
 

Ratownicy

 

Oprócz Fundacji Rockefellera i Fundacji Billa i Melindy Gatesów, jednym z wielkich think tanków jest Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) założone przez Klausa Schwaba w 1971 roku, gdzie oczywiście reprezentowani są również ci dwaj główni gracze.
Jak informuje mnie Wikipedia , istnieje około 1000 globalnych firm, których obroty biznesowe wynoszą około 5 miliardów USD każda z nich i zaangażowanych finansowo.
Oznacza to, że członkowie forum należą do najważniejszych firm w swojej branży i w swoim kraju, mają ogromny wpływ i oczywiście odgrywają decydującą rolę pod każdym względem.
Opłaty za uczestnictwo w spotkaniach forum, na które zapraszani są do Davos czołowi międzynarodowi eksperci ekonomiczni, naukowcy, aktorzy społeczni i dziennikarze, są znaczne.
 
Oczywiście, panowie i panie na wysokich obcasach nie spotykają się na lampkę szampana i kawior.
Ponieważ na spotkanie zapraszane są czołowe osobistości międzynarodowej elity gospodarczej i finansowej, a także czołowi politycy z najważniejszych krajów naszego świata, - wpływ tej neoliberalnej grupy na realpolitik na całym świecie jest zapewniony.
 
Założyciel Klaus Schwab jest również członkiem ważnych międzynarodowych firm i instytucji, w tym komitetu sterującego konferencji Bilderberg.
W swojej książce „Czwarta rewolucja przemysłowa”, opublikowanej w 2016 r., spoglądał w przyszłość na konieczne wstrząsy, zwłaszcza na sieci cyfrowe.
Ważną rolę odgrywa połączenie naszej fizycznej, cyfrowej i biologicznej tożsamości z nowymi technologiami.
Według Schwaba przenikną one wcześniej w prywatną przestrzeń naszego umysłu, przeczytają nasze myśli i wpłyną na nasze zachowanie.
W 2019 roku motto książki Schwaba stało się również tematem 49. dorocznego spotkania WEF w Davos, na którym skupiono się również na konsekwencjach nierozwiązanego i wciąż tlącego się globalnego kryzysu finansowego z 2008 roku.
 
W maju 2020 r., krótko po ogłoszeniu pandemii, Schwab zaprezentował następnie swoją najnowszą książkę „Covid-19 – Wielki Reset”, w której opisuje wszystkie środki, które będą wymagane, aby uratować świat.
Schwab nie wspomina jednak o najgorszym kryzysie finansowym i zadłużeniowym, jaki kiedykolwiek widział świat, o którym wspomniał prof. Tooze i który był jeszcze bardziej dalekosiężny niż kryzys z 2008 roku.
Wydawało się, że nic nie zauważył, mimo że kryzys finansowy z 2020 roku niemal „zmiótł z sobą resztę świata ”.
 
Według Klausa Schwaba to wyłącznie pandemia wywołana przez koronawirusa pogrążyła nas w światowym kryzysie o niespotykanych rozmiarach, spowodowała ogromne straty gospodarcze i wprowadziła nas w niezwykle niebezpieczne czasy.
Nie wyobrażam sobie jednak, by ktokolwiek ze znamienitego kręgu ludzi działających na najwyższych szczeblach światowej gospodarki finansowej nie zauważył zbliżającego się globalnego załamania finansowego.
To ciągłe ignorowanie i wyłączna fiksacja na wirusie jest już zauważalna.

Wielką porażkę elit, którą wyraźnie pokazała globalna katastrofa finansowa, w żadnym wypadku nie wolno upubliczniać.

Dlatego strach przed chorobą i śmiercią musi być ciągle podsycany obrazami i komunikatami wywołującymi panikę, aby narzucone ograniczenia swobód obywatelskich można było w jasny i zrozumiały sposób uzasadnić.
Kto chciał zaprotestować, a nawet zapytać, kto jest za to odpowiedzialny?
 

Gry symulacyjne

 

Zadziwiające dla mnie jest to, że pandemie zakładane od 2001 roku i reakcje na nie były symulowane w różnych grach symulacyjnych.
Jeszcze przed atakami na World Trade Center, Johns Hopkins Center for Civilian Biodefense Strategies i inne strategicznie aktywne instytucje wypróbowały epidemię ospy w grze symulacyjnej pandemicznej „Dark Winter” w czerwcu tamtego roku .
Po atakach szeroko rozpowszechniony strach przed terrorem został wykorzystany do uczynienia kwestii bezpieczeństwa biologicznego ważnym nowym czynnikiem.
Pojawiły się kolejne takie gry symulacyjne: 2003 „Global Mercury”, 2005 „Atlantic Storm”, 2018 „Clade X” i 2019 „Event 201”.
 
Symulowano nie tylko ataki terrorystyczne z użyciem broni biologicznej, ale także niezbędne reakcje, które należy śledzić na arenie międzynarodowej.
Najwyższe szczeble rządowe w USA, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Niemczech, Francji, Włoszech, Szwecji, Holandii i Polsce oraz szefowie Komisji UE i WHO przećwiczyli już organizacyjne przejście od terrorysty do zagrożenia pandemią.
Organizacje międzynarodowe, takie jak ONZ, WHO, NATO i UE również odegrały rolę w wywieraniu nacisku na poszczególne państwa, aby w jednolity sposób regulowały konsekwencje gospodarcze, dystrybucję zasobów, politykę medialną i inne niezbędne środki.
Wspierającymi byli: Centrum ds. Bezpieczeństwa Biologicznego UPMC , Centrum Stosunków Transatlantyckich Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa oraz Sieć Transatlantyckiego Bezpieczeństwa Biologicznego , darczyńcy z Fundacji Alfreda P. Sloana, German Marshall Fund oraz Nuclear Threat Initiative.
 
W maju 2010 r., krótko po ostatniej wielkiej katastrofie finansowej, Fundacja Rockefellera spojrzała w przyszłość dzięki grze symulacyjnej „Lock Step”, aby wywołać strategiczną debatę wśród decydentów, a tym samym kolejny poważny krach finansowy bez zbytnio widocznego załamania, aby ochronić dużych graczy.
Tutaj również ważną rolę odgrywa pandemia grypy, która wywołuje globalną panikę i, za przykładem Chin, prowadzi do nakazu maskowania i autorytarnych środków na całym świecie (8).
 
We wrześniu 2019 r. na amerykańskich rynkach finansowych doszło do „zwarcia w systemie finansowym” , jak napisał Die Zeit 1 października 2019 r. (9).
 
To zapowiedziało kolejny krach finansowy.
Teraz trzeba było położyć na stole jasne instrukcje.
Nie było czasu do stracenia.
Aby upewnić się, że wszystko naprawdę idzie zgodnie z planem i nic nie wymyka się spod kontroli, wybrana grupa uczestników zebrała się w Nowym Jorku w październiku 2019 r. na zaproszenie Johns Hopkins Center for Health Security, WEF oraz Fundacji Billa i Melindy Gatesów, aby wziąć udział w grze symulacyjnej „Event 201”, - by z wyprzedzeniem przejść przez pożądany przebieg oczekiwanego wydarzenia i określić niezbędne do podjęcia decyzje.
Tym razem pandemię miał wywołać koronawirus wyciekający ze zwierzęcia na ludzi, - co byłoby niezwykle niebezpieczne i tym samym usprawiedliwiało podjęcie bardzo surowych środków.
 

Pojawia się wirus

 

W rzeczywistości, i jakby cudem, wirus Covid-19 pojawił się na scenie przypadkiem na początku 2020 roku i w tym samym czasie, gdy światowe rynki finansowe stanęły w obliczu kolejnego, tym razem absolutnie katastrofalnego załamania.
Zgodnie z oficjalnie wnioskowanym odczytem został on przeniesiony z nietoperzy na ludzi na targu w Wuhan.
Przypadkowo w Wuhan znajduje się również laboratorium biologiczne, w którym program badawczy „zyskania funkcji” jest wykorzystywany do eksperymentowania z koronawirusami, aby uczynić je bardziej niebezpiecznymi i móc używać ich jako broni biologicznej (11).
 
Dlatego biolaboratorium w Wuhan jest uważane przez niektórych ekspertów za możliwe pochodzenie wirusa.
W końcu Stany Zjednoczone zainwestowały tam pół miliarda dolarów za pośrednictwem swojego głównego wirusologa Anthony'ego Fauciego.
Ale ponieważ to zupełnie nie pasowało to do danej narracji, podjęto wysiłki, aby natychmiast pozbyć się takich rozważań za pomocą młota teorii spiskowej.
 
Tymczasem jednak prezydent USA również wypowiada podobne myśli, co oznacza, że ​​ta teoria nie może być aż tak kompletnie absurdalna.
Jednak dla przebiegu pandemii nie jest tak ważne, skąd pochodzi ten wirus.
Zgodnie z planem „Event 201” było to w każdym razie we właściwym czasie na świecie, a już na pewno we właściwym miejscu, ponieważ można winić największego wroga zachodniego świata o ogólnoświatowe skażenie.
 
Jednak w październiku 2019 roku w Wuhan odbyły się Światowe Igrzyska Wojskowe, w których wzięło udział około 10 000 sportowców ze 110 krajów.
Ponieważ z mojego punktu widzenia konieczne i szybkie rozprzestrzenianie się patogenu na skalę światową jest niezbędne do wiarygodnego ogłoszenia pandemii i uzasadnienia koniecznych środków globalnych, wydaje mi się, że zbieżność tych dwóch wydarzeń jest godna uwagi, zwłaszcza że wielu uczestników faktycznie miało poważną chorobę układu oddechowego - z wysoką gorączką, jak ogłosiła Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) 8 maja 2020 r. (12).
 
Teraz mamy do czynienia z niewyobrażalną wcześniej i coraz trudniejszą globalną kampanią środków, której końca nie widać.
Bezwzględna żądza coraz większych zysków doprowadziła system finansowy do punktu załamania, tak że nie można już dłużej podtrzymywać głoszonego wcześniej credo o możliwie nieskrępowanej konsumpcji.
Spodziewane wstrząsy społeczne i nieprzewidywalne reakcje przytłaczającej większości ludzi - w obliczu konsekwencji mogą zagrozić strukturom władzy na całym świecie i dlatego muszą być kontrolowane.

W obawie przed zagrożeniem życia terrorem, falami infekcji i załamaniem klimatu wszystkie decyzje, które do tej pory ograniczały nasze normalne życie, mogą być dobrze uzasadnione, nawet nie wspominając o zbliżającym się krachu finansowym.

To, co może nas uratować, to tylko przestrzeganie wszystkich nakazanych środków, niezależnie od tego, czy są one rozstrzygające, czy przesadnie wygórowane - i oczywiście konieczne szczepienia.
 

Rzeczywistość pandemiczna

 

Tylko szybkie i całkowite zaszczepienie ludzkości może uratować ją przed rychłym wyginięciem, słyszymy i czytamy to prawie codziennie.
Dopiero otrzymane szczepienie, które trzeba wielokrotnie potwierdzać, umożliwia zaszczepionym korzystanie z niektórych zawieszonych praw podstawowych.
„Cyfrowa karta szczepień” jest obecnie najbardziej idealnym instrumentem do inicjowania i wdrażania monitoringu przewidzianego w koncepcji kontraktu pandemicznego.
 
Jednak szczepionka mRNA, reklamowana jako prawdziwe i prawie jedyne panaceum, jest zupełnie nowym rodzajem produktu i nie została jeszcze odpowiednio przetestowana.
Z tego powodu oraz ze względu na niezwykle krótki czas testowania szczepionek, ma on jedynie tymczasowe zatwierdzenie, ponieważ długoterminowe skutki nie są znane.
Mimo to politycy i związane z nimi media twierdzą, że bezwarunkowe bezpieczeństwo i niezawodność są niczym młynek modlitewny i deklarują, że negatywne konsekwencje są nieszkodliwe.
 
Od dawna nie było obiektywnej, publicznej debaty.
Obowiązuje tylko jedna opinia, a mianowicie ta, która bez zastrzeżeń popiera wszelkie środki wiążące rządy krajów w grach planistycznych i pandemicznych regułach WHO.
Wątpliwości co do niego są odrzucane jako absurdalne aberracje opinii, sceptycy zniesławiani i marginalizowani, ci, którzy nie chcą się nim zaszczepić, są potępiani jako zagrożenie dla ludzkości.
Kryteria wykluczenia stają się z tygodnia na tydzień coraz ostrzejsze, aby zapewnić szczepienia ludności.
 
Następnym krokiem byłaby spersonalizowana, przenośna, biometrycznie powiązana tożsamość cyfrowa ogłoszona przez fundację Rockefeller Foundation finansowaną „Digital Identity Alliance” ID2020 od 2017 r. i ogłoszona również przez Klausa Schwaba.
Oznaczałoby to, że każda osoba mogłaby zostać zidentyfikowana w dowolnym miejscu na świecie i ponad wszystkimi granicami.
Tutaj również głównymi zwolennikami i finansistami są znani już globalni gracze.
 
Oprócz wymiarów planowanej biometrycznej, połączonej - cyfrowej tożsamości, natknąłem się na wywiad w Berliner Zeitung 22 lipca 2021 z wiedeńskim biotechnologem Markusem Schmidtem, który pracuje z innymi partnerami nad projektem połączenia ludzi z technologią cyfrową .
Celem jest połączenie ludzkiego mózgu z Internetem za pomocą chipa mózgowego.
„Bez chipa mózgowego stajesz się osobą drugiej kategorii” – to złowieszczy tytuł tego artykułu (13).
 
Miliarder technologiczny Elon Musk również z nim eksperymentuje, o czym donosi ta sama gazeta 31 sierpnia.
Mikrokomputer wszczepiony w ludzką czaszkę pomógłby „leczyć ból, zaburzenia widzenia, utratę słuchu, bezsenność lub uszkodzenie mózgu, a także urazy rdzenia kręgowego”.
Nie wspomniano tutaj o możliwej bezproblemowej kontroli ludzkich myśli i działań (14).
 

Wznawiać

 

Ponieważ konsekwencje wciąż tlących się, ogromnych globalnych problemów finansowych z akumulacją coraz to nowych i ogromnych stosów zadłużenia można w najlepszym przypadku tylko odłożyć, globalni gracze, którzy odgrywają główną rolę w globalnej polityce, już dawno podjęli środki ostrożności, aby następna awaria i jej konsekwencje tak naprawdę nie wpłynęły na ich system i nie tworzyły dla nich zagrożeń.
Światowy system finansowy, obecnie słabo zabezpieczony „pieniądzami bez wartości wewnętrznej”, ma niebezpiecznego przeciwnika, który mógłby wszystkim wstrząsnąć.
To prawdziwe pieniądze „normalnych” ludzi, które mają rzeczywistą wartość podporządkowaną pracy i towarom.
Budzi to więc nie tylko pożądanie, ale stanowi bardzo konkretne zagrożenie dla tego upadającego spekulatywnego systemu finansowego.
Gdybyśmy wszyscy jednocześnie zażądali naszych oszczędności od instytucji finansowych, natychmiast by się ten system zawalił.
 
Z tego powodu odsetki od oszczędności już dawno zostały zniesione, aby oszczędzanie stało się nieatrakcyjne i jeszcze bardziej napędzało opłacalną konsumpcję.

Teraz zadaniem jest ograniczenie swobodnego dostępu obywateli do ich oszczędności.

Kolejnym krokiem są ustalone odsetki karne, z którymi zaoszczędzone pieniądze mają zostać zminimalizowane powyżej określonej kwoty.

Od dawna chwalono nas za cyfrowe pieniądze i wygodę bezgotówkową, gdzie za usługi i towary nie płaci się już zakaźnymi banknotami i monetami, ale po prostu za pomocą aplikacji na smartfonie, a wkrótce także za pomocą chipa w ciele.
Ma to zalety, ponieważ niektórzy z nich nie muszą cały czas nosić przy sobie portfela i karty kredytowej, a innym umożliwia łatwe monitorowanie i kontrolowanie prywatnych przepływów pieniężnych.

Aby zapewnić niezbędne szerokie zrozumienie dla wszystkich, nawet najbardziej drastycznych decyzji, szeroko rozpowszechniony w mediach lęk przed chorobą i śmiercią będzie nadal optymalnym instrumentem.

Umowa pandemiczna, która wkrótce będzie obowiązywać wszystkich ludzi na tej planecie, zapewni, że nawet najbardziej wątpliwe środki będą mogły zostać wdrożone bez problemów.
Technologia cyfrowa, udoskonalona przez wszczepianie elementów czytelnych cyfrowo i kontrolowanych, umożliwia rozpoznawanie i zapobieganie pojawiającej się krytyce, a nawet oporowi.
Oświecające, a nawet krytyczne głosy, które zakłócają zaplanowany proces, można wtedy zwalczyć i wyłączyć o wiele łatwiej, niż jest to prawdopodobnie możliwe już teraz.
A uzbrojone siły bezpieczeństwa z pewnością będą wtedy jeszcze lepiej wyposażone do ochrony zapowiadanego przez nas „nowego życia” i nowego, pięknego i oczywiście „idealnego” świata.
 

---

Źródła i uwagi:
 
(1)
https://www.t-online.de/nachrichten/wissen/geschichte/id_90690270/drohender-corona-crash-experte-war-wahrscheinlich-rettung-in-letzter-sekunde-.html?utm_source=pocket-newtab-global-de-DE

(2) Ebenda.

(3) https://multipolar-magazin.de/artikel/was-steckt-hinter-der-corona-politik

(4) https://www.forum-csr.net/News/14627/Der-Fall-Corona-im-anderen-Licht.html

(5) https://www.nachdenkseiten.de/?p=76074

(6) Ebenda.

(7) https://www.nachdenkseiten.de/?p=75922, am 12. 9. 2012

(8) https://multipolar-magazin.de/artikel/was-steckt-hinter-der-corona-politik

(9) https://www.zeit.de/2019/41/us-notenbank-zinssatz-repo-markt-finanzsystem

(10) https://www.deutschlandfunknova.de/beitrag/pandemie-planspiele-haetten-wir-besser-vorbereitet-sein-koennen, 23. April 2020.

(11) https://multipolar-magazin.de/artikel/ich-kann-nicht-mehr

(12) https://www.faz.net/aktuell/sport/mehr-sport/militaerweltspiele-2019-in-wuhan-damals-schon-corona-faelle-16758894.html

(13) https://www.berliner-zeitung.de/gesundheit-oekologie/biotechnologe-ohne-gehirnchip-wird-man-ein-mensch-zweiter-klasse-sein-li.171279

(14) https://www.berliner-zeitung.de/zukunft-technologie/musk-zeigt-prototypen-fuer-verbindung-zwischen-gehirn-und-smartphone-li.101963

 
 
Winfried Wolk , urodzony w 1941 roku, jest niezależnym malarzem, grafikiem, rzeźbiarzem i autorem. Mieszka w Meklemburgii, sam miał wiele wystaw, brał udział w innych w kraju i za granicą, zdobył kilka nagród artystycznych. Publikuje artykuły krytyczne wobec czasu i sztuki w różnych mediach. W 2014 roku ukazała się jego ostatnia książka „Vom Behavior in Border Areas”.

Źródło: 
https://www.rubikon.news/artikel/die-pandemie-profiteure