ZAPRASZA.net POLSKA ZAPRASZA KRAKÓW ZAPRASZA TV ZAPRASZA ART ZAPRASZA
Dodaj artykuł  

KIM JESTEŚMY ARTYKUŁY COVID-19 CIEKAWE LINKI 2002-2009 NASZ PATRONAT DZIŚ W KRAKOWIE DZIŚ W POLSCE

Inne artykuły

Jak kandydat mówi - to mówi 
21 styczeń 2017     
Eugenika kultury (3). Nowe rozdanie Omilanowskiej. 
9 luty 2015      Artur Łoboda
Izabela Szafrańska - Stromą granią 
8 marzec 2021      Nutka z Kropką
Rodzina przestępczości Biden może czerpać ogromne zyski ze szczepionek przeciwko ospie małp 
30 maj 2022      Ethan Huff
Trzy uwagi na bieżąco 
25 listopad 2016     
Potwierdzam, w Polsce jest dyktatura! 
19 lipiec 2016      Artur Łoboda
Przewodniczący KRS 
16 grudzień 2017      PrawicowyInternet
O czym w Europie się nie mówi... Czy alkoholizm Junckera może wpływać na jego działania w KE? 
21 marzec 2017      Bronisław Wildstein
Kołysze się historia jak cień pod lampą... 
1 wrzesień 2010      Zygmunt Jan Prusiński
Zrobili z Polaków żebraków i dalej to chcą pogłębiać 
24 wrzesień 2011      Artur Łoboda
Przeżyjmy jeszcze raz 
31 sierpień 2017     
Dzieci w służbie dżihadu 
9 wrzesień 2014      www.polskawalczaca.com
Elity rządzące i rządy, które kontrolują, pokazały niezbicie, że są przeciwko nam, ludowi 
17 luty 2022      Paul Craig Roberts
Islamskie Państwo zarabia ponad 3 miliony dolarów dziennie 
15 wrzesień 2014      www.polskawalczaca.com
Izrael przygotowuje się do ataku na Iran, uderzy w 12 celów 
18 kwiecień 2009      PAP
Zygmunt Jan Prusiński ZATOKA INTYMNEGO PRZYMIERZA - część dwunasta 
20 listopad 2021      Zygmunt Jan Prusiński
Globalne oszustwo
Nowocześnie brzmi hasło „Great Reset” - a to w zasadzie stare wino w nowych butelkach.
 
11 grudzień 2020      Gerd Reuther
U 433 sportowców zatrzymanie akcji serca, poważne problemy, 256 zgonów po zastrzyku COVID 
16 styczeń 2022     
Czarnoksiężnik z Krainy Oz: Ciemna rzeczywistość, w której głębokie państwo ukrywa się przed światem  
8 czerwiec 2021      Andrew Korybko
Anioł Stróż Portugalii przybywa 
12 październik 2017      Paweł Ziółkowski

 
 

Dwie Polski - komentarz Bohdana Poręby

Motto:
„Prawie każdy Polak, łącznie z większością członków Biura Politycznego, jest wpierw Polakiem niż komunistą” - anonimowy zachodni dyplomata. Stalin ujął to bardziej kolokwialnie: „krowa bardziej się nadaje pod siodło, niż Polak na komunistę

Dwie Polski

Szanowny Panie Redaktorze!
Po pierwsze: nie ma zgody na tytuł. Nie ma dwóch Polsk. Jest jedna. Jedyna. Ta, położona pomiędzy Odrą, Nysą i Bugiem. Bo Polska to ziemia w wytyczonych historią granicach i wszystko, co na tej ziemi stworzyły geniusz i ręce narodu. Bo Polska to wszystkie złoża wewnątrz ziemi. Bo Polska to groby, to historia, która zapisuje karty w swojej księdze. Których nie wolno bezkarnie wyrywać. Bo pisane są po to, byśmy umieli się z nich uczyć. Zmienne są tylko okoliczności, w których przychodzi Jej istnieć.Rozbiory, Królestwo Polskie pod królem - carem rosyjskim, czy Księstwo Warszawskie pod Napoleonem, to też karty naszej historii. Królestwo Polskie, z jego ograniczoną suwerennością, umieliśmy wykorzystać, tworząc zręby polskiej administracji, polskiej ekonomiki, polskiej edukacji i polskiej armii, która umożliwiła nam potem walkę w powstaniach. A Księstwo Warszawskie pod Napoleonem pozwoliło umiędzynarodowić sprawę polską, podobnie jak walka Kościuszki i Pułaskiego w Ameryce, Bema na Węgrzech, Rolofa Miałowskiego na Kubie, Jarosława Dąbrowskiego i Walerego Wróblewskiego wraz z 600 popowstaniowymi emigrantami, w Paryżu i wszędzie, gdzie toczyła się w świecie walka o wolność. „Za naszą wolność i waszą”. To unikalne, dumne, polskie hasło obmyte krwią, a dzisiaj zbezczeszczone przez tych, którzy używają polskich najemnych żołnierzy, by wkupywać się w łaski nowych starszych braci. To hasło należałoby dziś zmodyfikować: „Za nasze biznesy i wasze”. Polska Ludowa, to także była Polska, bo jakiż inny naród żył w jej ramach i czasie? I pamiętajmy, że to był twór narzucony nam przez Churchilla i Roosevelta, nie tylko Stalina!
Pojęcie Polski musimy rozszerzyć o kilkanaście milionów polskich serc i rąk, które biją i pracują dziś na obczyźnie. Na wschodzie i zachodzie. W tym dwa i pół miliona młodych Polaków wygnanych przez Sorosa, Sachsa, Balcerowicza i Waltz, z myślą o uczynienie miejsca obcym imigrantom, którzy rozmagnesują jedność etniczną Polaków - jedność, na rzadko spotykaną w świecie skalę.
Polska to wreszcie Polska państwowość. Od siedemnastego wieku, kończącego czas jej największej potęgi, z wyjątkiem przedwojennego dwudziestolecia, zawsze jakoś ograniczona. Ale ludzie, którzy nie zaznali smaku prawdziwej niewoli, z rozstrzeliwaniami i wieszaniami na ulicach i placach publicznych, łapankami i wywózkami, brakiem polskiej szkoły, polskiej prasy i książki, nie rozumieją, że polska państwowość może być nawet ograniczona, byle by była!
Wreszcie historia swe karty pisze, by nas uczyć ciągłości: polskiej historii i polskiego państwa. Polacy ginęli w 39 roku z rąk Niemców i Sowietów w walce o ciągłość państwa. Przedwojenną, plugawioną w latach stalinizmu Polskę, miały w oczach masy narodowej i katolickiej „Solidarności”, gdy wierzyły, że walczą o Polskę wyzwoloną z sowieckiego uzależnienia. Nie wsłuchały się w ostrzeżenia płynące z Jasnej Góry z ust Kardynała Tysiąclecia: „ uważajcie, by nie przyplątali się ludzie, którzy mają obce interesy na myśli”, „pamiętajcie, że Solidarność musi być polska ”! Masy nie wiedziały, że sterują nimi ludzie, wychowani w duchu międzynarodówek, którzy nienawidzili przedwojennej „burżuazyjnej” i „faszystowskiej” Polski. Nienawidzili historii i tradycji, wiary i etosu na którym wyrosło przedwojenne pokolenie, które tak wspaniale sprawdziło się podczas wojny. A także po wojnie, wygrzebując z ruin jak feniksa swoją ojczyznę. Zresztą, dla wychowanków międzynarodówek, każda prawdziwa Polska będzie „faszystowska”. Przecież oni, rodzimi trockiści z bolszewickim komisarzem d.s. harcerstwa, czy „naukowcami”, którzy tępili na uczelniach przedwojenną profesurę a na zebrania np. literatów, chodzili z naganami, bo jak zeznawali współcześnie w telewizjach, grozili im zewsząd „polscy faszyści”. Podobnie jak grożą im dziś dwudziestoletni „faszyści” z marszów niepodległości. Oto rodowody beneficjentów zwycięstwa katolickiej i narodowej „Solidarności”. Posługując się polskim stoczniowcem, wiedzieli, że jego stocznię, jak cały dorobek ostatniego półwiecza wraz z historią i tradycją, po swoim zwycięstwie, wyeliminują w imię hasła ich guru, Lwa Trockiego, komisarza wojskowego hord bolszewickich idących w 1920 roku na Polskę: „czas zlikwidować dom wariatów państw narodowych i stworzyć socjalistyczne stany zjednoczone Europy!” By to hasło zrealizować, trzeba było Polakom wmówić, że wszystko, co stworzyli – a przecież stworzyli, pomimo Bieruta ,Zambrowskiego i Minca, mimo bezpieki i Stalina - to jedna wielka upadłość, postaw czerwonego sukna, którego rozbioru nie należy żałować a państwo Polaków ( bo innego przecież nie było) , w myśl starej niemieckiej doktryny, to było tylko saisonstaatt – sezonowe państewko. Takiemu łatwo odebrać z powrotem Danzig, Stettin, Allenstein, Oppeln, Breslau. Wróćmy więc do wydartych kart księgi historii. Niektóre pozostały w mojej pamięci.
Ale jeszcze jedna refleksja: dlaczego po zwycięstwie „Solidarności” i natychmiastowym jej rozwiązaniu, zwycięzcy nie powrócili do ciągłości państwa przerwanej przez Hitlera i Stalina? Tylko Rzeczpospolitą nazwali „trzecią” inni „ czwartą”? Czyżby strach przed ciągłością?” W takim razie to kontynuacja dzieła rozbiorców i okupantów?
Panie Redaktorze!
Polska Ludowa nie powstała w 1944 roku wraz z importowanym z Moskwy PKWN. Ona naprawdę, powstała na przełomie listopada i grudnia 1943 roku w Teheranie. To tam Churchill, Roosevelt i Stalin dokonali powojennego podziału świata na strefy okupacyjne, czyli strefy wpływów zachodnich aliantów i strefę sowiecką z przyznaną jej Polską. Przez Polskę miały przebiegać szlaki komunikacyjne z ZSRR do sowieckiej armii okupacyjnej w podzielonych Niemczech. Podobnie, współczesne strefy wpływów w podzielonym świecie powstały na okręcie wojennym na Malcie na spotkaniu Ronalda Raegana z Gorbaczowem i reszta jest tylko konsekwencją tamtego podziału. Dodajmy fakt wiele mówiący o solidarności naszych sojuszników. W Teheranie, na prośbę Roosevelta postanowiono ukryć przed Polską te postanowienia, bo w USA zbliżały się wybory prezydenckie, w których miała wziąć udział kilkunastomilionowa Polonia! To dalszy ciąg zamiecenia sprawy Katynia pod dywan, lub ukrycia przed polskim sojusznikiem tajnych dokumentów paktu Ribbentrop – Mołotow.
Na drodze do realizacji postanowień Teheranu wobec Polski, było jeszcze sporo przeszkód. Główną był premier i wódz naczelny, na którego Polska czekała pod hasłem „Słoneczko wyżej, Sikorski bliżej”. Trzeba było tę przeszkodę usunąć. I tak się stało. Następną przeszkodą była siła Polskiego Państwa Podziemnego z niemal trzystu tysięczną armią podziemną. Przeszkodą było 200 tysięcy polskiego żołnierza na zachodzie i tyleż w armii Berlinga. A jeszcze istniał rząd polski w Londynie!
Usunięcie tych przeszkód postanowiono rozłożyć w czasie. Na razie potrzebny był upust najbardziej patriotycznej polskiej krwi. Toteż obie strony: radio Londyn, Głos Ameryki i Radio Moskwa podgrzewały wybuch Powstania Warszawskiego . Sześć miesięcy po Teheranie Polacy otworzyli aliantom drogę do Rzymu pod Monte Cassino. Żołnierze oddający swą krew czerwonym makom, nie wiedzieli, ze los Polski jest co najmniej na pół wieku rozstrzygnięty. Nie wiedziała o tym warszawska młodzież, wszczynająca trzy miesiące później Powstanie o 63 dni wolności wydartej najeźdźcy. Nie wiedzieli też pancerniacy generała Maczka, wyzwalający Francję, Belgię i Holandię. Nie wiedzieli wyzwoleni z lagrów Polacy, gdy ginęli pod Lenino, na Wale Pomorskim i w Berlinie! Nawiasem mówiąc: jakie państwo wstydziło by się tego, że na gruzach stolicy swego najeźdźcy zatknęło narodową flagę? Ale rozumiem moje władze: nie było by to po myśli pani Steinbach lub Merkel!
Po zwycięstwie, trzeba było postanowienia Teheranu rozszerzyć i utrwalić. Stąd autorzy Teheranu spotykają się w lutym 45 roku w Jałcie. Kiedy Armia Czerwona wraz z Wojskiem Polskim są 60 kilometrów od Berlina. Jałtę i Teheran poprzedziło wunderwaffe Goebbelsa przeciw antyhitlerowskiej koalicji, jakim było ogłoszenie światu 13 kwietnia 1943 roku o odkryciu grobów katyńskich. Mimo nacisków Churchilla, Sikorski nie wycofał swego listu do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża o śledztwo w Katyniu ( patrz: scena w mojej „Katastrofie w Gibraltarze”). W następstwie jego odmowy, ZSRR zrywa stosunki dyplomatyczne z Polską. Sikorski ginie 4 lipca 1943 w Gibraltarze. W lipcu 1946 zostaje zdelegalizowany „nieposłuszny” polski rząd w Londynie. Czy o tym wiedzieli, wierni przysiędze żołnierze polskiego podziemia? Czy wiedzieli ujawniając się, zaszczuci i wygnani z powrotem do lasu nasi „żołnierze wyklęci ” ? Tak przygotowani, „nasi sojusznicy” zbierają się w lutym 1945 w Jałcie! Rząd w Londynie nie istnieje, więc alianci sankcjonują Tymczasowy Rząd Narodowy w Lublinie! Trzeba przyznać, że ten rząd w liście do mocarstw wypowiedział się godnie w sprawie polskiej. Ale teraz najważniejsze: mocarstwa uznają siłowe działania NKWD w Polsce, zmierzające do „przywrócenia ładu, spokoju i porządku na zapleczu Armii Czerwonej na terenie Polski , za zgodne z konwencją wojny lądowej” ! A więc więzienia, tortury, wywózki, obławy, strzały w potylicę były z punktu widzenia sygnatariuszy Jałty legalne i konieczne? Dlaczego władze podziemia ukryły to przed swoimi żołnierzami? Dlaczego zaprawione w cynicznym manipulowaniu Polakami rozgłośnie, zapowiadały rychłą trzecią wojnę światową o Polskę?
Jednym z chwytów rycerzy międzynarodówek, jest ukazywanie wszystkich lat Polski pojałtańskiej nie jako dynamicznego, podlegającego zmianom, jak każde zjawisko procesu historycznego, lecz jako jednolitą stagnację i okupację sowiecką Polski. Służy to z jednej strony zamazaniu ich zbrodni okresu stalinowskiego, z drugiej strony, likwidacji z życia zbiorowego, wszystkich, którzy mieli wtedy odwagę podnieść rękę na żydokomunę, dominującą we wszystkich centrach władzy z siłowymi resortami na czele. Na początku „międzynarodowcy”, najchętniej widzieliby Polskę jako republikę radziecką. Była zmajstrowana przez Alfreda Lampego i Wandę Wasilewską, delegacja z taką petycją do Stalina. Ale Stalin miał inne plany. Nie chciał stałego zarzewia buntu wewnątrz swego państwa. Jemu była potrzebna Polska jako sojusznik - z jednej strony stanowiący bastion antyniemiecki, z drugiej strony, zapewniający komunikację z armią okupacyjną w Niemczech. Mówił Sikorskiemu o tym w czasie jego wizyty na Kremlu w grudniu 1941 roku.
Ale w 1948 wypowiedzenie posłuszeństwa ZSRR przez Jugosławię, przyczyniło się do zaostrzenia kursu i zgodnie z podszeptami „międzynarodowców” zostało ogłoszone „odchylenie prawicowo – nacjonalistyczne”, czego przyczyną było zasilenie ludowego wojska akowcami i oficerami, powracającymi z zachodu. W wojsku znaleźli się gen. Jerzy Kirchmajer, gen Stefan Mossor, as przestworzy Stanisław Skalski, płk. Franciszek Skibiński, płk. StanisławTatar, gen.Józef Kuropieska. Symbolem rozpoczynającego się czasu terroru było uwięzienie Władysława Gomułki i Prymasa Wyszyńskiego. Zapełniły się więzienia. Zaostrzał się terror przeciw wszystkiemu co polskie. Nie wypaliły plany przygotowywanego pokazowego procesu Gomułki, który miał się zakończyć jak w Pradze, czy Budapeszcie śmiercią. Torturowano Stanisława Tatara i towarzyszy by ich zmusić do świadczenia przeciw Gomułce i Spychalskiemu. Ale w 53 umiera Stalin. Następują zmiany w ZSRR. Gomułka wychodzi z więzienia. Zaczyna od odesłania do Moskwy 600 rządowych „doradców”. Wypuszcza z więzień tych akowców, którzy przeżyli. Rozwiązuje UB. Pod sąd idą Różański i Romkowski. Byłem na Placu Defilad na wiecu z Gomułką. Słyszałem „sto lat” które wyrwało się ze stu tysięcy piersi Warszawiaków. Tam naprawdę powiało zapowiedzią innej, mniej uzależnionej od Moskwy Polski. Jego niedawni przeciwnicy starali się stanąć na czele przemian. Parli do konfliktu z Gomułką. I sprowokowania Moskwy. W 68 próbowali z powrotem intronizować hiper stalinowca Romana Zambrowskiego, za Stalina odpowiedzialnego za piony ideologiczne. Walka z moskiewską agenturą groziła sprowokowaniem z jej strony Moskwy do krwawego Budapesztu w Warszawie, czy Pragi z 1968 roku. A tam przecież władzę przejmowali zawsze Ci, którzy pierwsi wzywali „bratnią pomoc”. Oto uwarunkowania, w których przyszło nam żyć przez niemal pół wieku! Mieliśmy do wyboru: albo pełne desinteressemant wobec publicznego życia , albo aprobatę starych stalinowców a więc życie może i spokojne ale z powrozem na szyi, albo udział w walce o polonizowanie kraju. Nie było szans na wyrwanie się z układu pojałtańskiego bez rozlewu krwi. Ważne było czy rządzić będą kadrowi regenci i agenci z białoruskiej, ukraińskiej czy rosyjskiej partii bolszewików, czy wychowani już w Polsce absolwenci polskich szkół i uczelni. A czołowi stalinowcy, którym w Polsce robiło się coraz ciaśniej, już dawno przewerbowali się z agentów Moskwy na agentów Waszyngtonu i Tel Avivu. Obojętne pod jakim panem, byle na czele narodu, w imieniu obcych sił i z nadzieją likwidacji znienawidzonej polskiej państwowości. Czy widział Pan, Redaktorze, emblematy młodzieży żydowskiej z organizacji Yael Bartana? Te gwiazdy Dawida wpisane w polskie godło narodowe? Czy może być bardziej jawne przyznanie się do celu? Do odrzuconej w 1916 roku koncepcji Judeopolonii, czyli państwa żydowskiego na polskiej ziemi? A organizacja ta jest fetowana i opłacana przez ministra kultury i prezydenta Warszawy, czyli z kieszeni polskiego podatnika! Czy to nie demaskuje celów i zadań, tych, którzy sterowali „Solidarnością” ? Czyż można się dziwić, że kombatanci II wojny: Zygmunt Walter Janke, Stanisław Skalski, Wit Gawrak, Kazimierz Studentowicz, Tadeusz Bednarczyk, więzieni i torturowani przez Różańskich, Fejginów, Światłów, bliskich duchowo Gieremkom, Kuroniom, Kołakowskim, Modzelewskim, Michnikom – przerażeni stalinowską recydywą, postanowili wykrzyczeć masom solidarnościowym ostrzeżenie, zgodne z tym, słanym przez Prymasa Tysiąclecia z Jasnej Góry i że wybrali na swego przywódcę reżysera, który od pierwszego nakręconego metra taśmy, bez względu na okoliczności, szedł z programem amnestii dla zakazanych kart z historii Polski i pierwszy pokazał Polakom na ekranie Monte Cassino, Tobruk, Powstanie Warszawskie, Piłsudskiego, Dmowskiego, Paderewskiego, Witosa, Korfantego, Daszyńskiego, Sikorskiego, Andersa. Ale także targ sprawą polską w Wersalu. Także Katyń. Katyń poruszyłem w „Katastrofie w Gibraltarze”. I osiem lat walczyłem o realizację ” Requiem”, filmu nie o katyńskich płaczkach, ale o katach i ofiarach. Ale ktoś inny musiał zrealizować katyński temat. By mi go odebrać, zlikwidowano zespół filmowy, który prowadziłem 25 lat! Czy mam się wstydzić mojej walki z wynaradawianiem? Mój ojciec, konspirator ze „Strzelca” Piłsudskiego i POW, żołnierz legionów, oficer Wojska Polskiego i AK, który wyszedł z I wojny bez jednego oka i z połową czaszki ze stali, uczył mnie że dla Polaka, największą wartością jest polska państwowość a Polsce trzeba służyć zawsze i wszędzie a szczególnie kiedy znajduje się w opresji – wtedy najbardziej. A wreszcie: co to jest komuna? To ideologia międzynarodowców, dążyła do jednego światowego rządu komunistycznego. Jak dzisiaj globalizm banksterski! Czy komunistycznym dążeniem była walka o polskie państwo na miarę dopuszczalną przez ustalenia jałtańskie, bez rozlewu krwi? Z kultywowaniem i krzewieniem polskiej kultury? Sądzę, że nam jest bardzo potrzebna lustracja. Ale nie podpowiedziana nam przez „międzynarodówkę” z pytaniem, gdzie kto był? Bo z każdej pozycji można walczyć o Polskę i strzelać do przeciwnika, tylko co robił? Czy sądził w sądach kapturowych? Czy strzelał w potylice i torturował? Wynaradawiał, fałszował historię i naukę, niszczył polski sens istnienia i polski etos?
Pisze Pan wiele o wychowaniu. Jesteśmy wychowani jednakowo. Dowodem jest, że oceniamy identycznie naszą rzeczywistość współczesną. A do tego jest niezbędny kręgosłup. Pisze Pan o Pana wychowaniu w duchu galicyjskiego racjonalizmu. Chyba trochę krzywdzi Pan dziadka, planującego wówczas loty na księżyc. Ja rzeczywiście jestem dzieckiem kolebki polskiego romantyzmu. Za ścianą mojego mieszkania przy Zaułku Bernardyńskim numer 9 w Wilnie, pod numerem 11 Mickiewicz napisał swoją „Grażynę”. To emanuje. Trzech synów mojego podwórka, zostało reżyserami. Ale o ile pamiętam pochodzi Pan z Nowego Sącza – jak mój ojciec, który tam zaczynał swe życie konspiratora, „Strzelca” i legionisty. Ja myślę, że dusza Polaka wymaga jakiejś dozy romantyzmu. Ale sądzę, że nasze spojrzenie na przeszłość pojałtańską paradoksalnie czyni Pana romantykiem, bo w ocenie tej przeszłości, kieruje się Pan przesłankami emocjonalnymi i ideologicznymi a ja patrzę na tamto niedoskonałe, ale realne państwo z punktu widzenia państwowca. Podziały ideologiczne są nam podpowiadane przez wrogów polskości. Bo dzielą. Myślenie państwowca – łączy. Zauważmy, że naszych wrogów nic nie dzieli, kiedy walczą z nami. Na zaniku instynktu państwowego, kiedyś głównego imperatywu naszych ojców i dziadów, budują swoje plany.
I w jeszcze jednym nie mogę się zgodzić z Panem. Z szukaniem wytłumaczenia miałkości dzisiejszych elit w rodowodach z PRL. Odwrotnie. Myślę, że pokolenie żyjące w tamtym czasie zdało egzamin. Nie tylko w odbudowie Polski, która dzisiaj rozkradana i marginalizowana ciągle jeszcze trwa. Ale także w dążeniu do upartego trwania w polskości i wierze. I że nie daliśmy się w końcu zsowietyzować, tak jak kiedyś nie daliśmy się zgermanizować i zruszczyć. I dzisiaj mimo modnych, serwowanych trendów, nie wszyscy dają się amerykanizować i judeizować, choć to bardzo opłacalne. A młodzież polska zaczyna się dość gremialnie buntować przeciw wzorcom zachodnim, wypaczającym patriotyzm, tradycję, wiarę i sens życia, czyli to wszystko, bez czego narody nie mogą istnieć. Chcą bronić naszej cywilizacji. Sądzę wreszcie, że zryw ludzi „Solidarności” był wybuchem nadziei na w pełni niepodległą Polskę, który się skumulował w PRL. A jeżeli dzisiaj do „miedzynarodówki” doszlusowali także słabi charakterem Polacy – cóż, nawet podczas wojny, która była sprawdzianem narodowej solidarności, zdarzały się męty ludzkie idące na współpracę z okupantem.
Nie będę wypowiadał się na temat Filipskiego. Zresztą również jak Pan, Galicjanina, syna tramwajarza ze Lwowa. Z własnego wyboru nie jest dziś moim przyjacielem. Ale mam do niego szacunek za teatrzyk RF. Szczególnie za spektakl „Ja i mój brat”. Opierał się na tekstach z getta. Szczególnie żydowskiego historyka Emanuela Ringelbluma. To on demaskował w pamiętnikach z getta, żydowską policję i gestapo Gancwajcha. Po latach uczynił to samo Roman Polański w „Pianiście” . Też antysemita? Sądzę, że przytaczane przez Pana posądzenia Filipskiego ,że był w Krakowie tajnym cenzorem są wyssane z palca. Po co w tamtym czasie utajnianie cenzury, skoro działała oficjalna ? Nota bene nieraz dziś myślę, że dla dobra Polski i Polaków, przydała by się cenzura obyczajowa. Byłoby Panu łatwiej w walce z komisarzami od kultury.
W sprawie mojego filmu o roboczym tytule „Obronić prawdę”, któremu podjął się Pan patronować, trzeba napisać osobny artykuł. Mogę Pana zapewnić, że sedno tego, co Pan postuluje, film będzie zawierał.
W jednym tylko zaskoczył mnie Pan Redaktor w swoim artykule negatywnie: zacytował Pan mantrę cytowaną przez Wikipedię a ukutą na mój temat w „Polityce” i „Gazecie Wyborczej”, by odebrać nam, „Grunwaldowi” wiarygodność wobec mas „Solidarności”. W Wikipedii, która jest tak rzetelna, że nie potrafi nawet podać prawidłowo moich personaliów, nazywając mnie Jerzym Bogusławem, podczas gdy od urodzenia jestem Bohdanem Wincentym. Wikipedia pisze, że bez powodzenia kandydowałem do Rady Warszawy, podczas gdy byłem radnym stolicy przez dwie kadencje. Ale szczytem fałszu jest, że na ostatnim zjeździe PZPR głosowałem przeciw jej rozwiązaniu. Odwrotnie, mówiłem, że przyszedłem na pogrzeb. Mówiłem, że to okazja, by powstała partia narodowej lewicy, uwolnionej od wasalnych powiązań i obcej ideologii. Całość przemówienia jest dostępna w mojej książce „Obronić polskość”. Mantra z „Gazety Wyborczej” to zemsta za zdemaskowanie przeze mnie na tym zjeździe, układu Kwaśniewski – Michnik. Celem zjazdu wymyślonym i reżyserowanym przez Mieczysława Rakowskiego, było powstanie mniej masowej ,( czytaj: z mniejszą ilością Polaków), ekskluzywnej partii i intronizacja Aleksandra Kwaśniewskiego.
Na zakończenie, życzę Panu Redaktorowi i sobie, by nowy 2014 rok przyniósł nam nadzieje na Polskę, której polityka zagraniczna będzie podporządkowana polskiej racji stanu, która wymaga pokojowej współpracy z wszystkimi państwami - a nie interesom imperialnym nowych „starszych braci” a polityka wewnętrzna, będzie służyła nie zabezpieczaniu interesów władzy i oligarchów, ale duchowemu i materialnemu bezpieczeństwu Polaków, zgodnie z racjami historycznymi i wypracowanym przez wieki kanonem polskiej kultury i cywilizacji łacińskiej. A sobie życzę, by naszą współpracę zwieńczyła osobista przyjaźń.
Bohdan Poręba
P.S. Szefem kinematografii odpowiedzialnym za emigrację Jerzego Antczaka, był Janusz Wilhelmi.
28 grudzień 2013

Bohdan Poręba 

  

Komentarze

  

Archiwum

Jan Józef Lipski Ojciec Różowego Salonu
lipiec 11, 2006
Karol Górski
Lech Kaczyński zachował się godnie
maj 14, 2006
StefanDetko
Dla dobra Izraela od trockizmu do neokonserwtyzmu
maj 3, 2007
Ico Cyprian Pogonowski
Nie bedzie Niemiec plul nam w twarz...
wrzesień 26, 2007
.
WYPRZEDAŻ MAJˇTKU KOMUNALNEGO POLAKÓW Samorządowcom ku rozwadze!
lipiec 28, 2007
Dariusz Kosiur
Wałęsa przez przypadek ujawnił donosy "Bolka"
czerwiec 18, 2008
Michał Pietrzak, Bartłomiej Bajerski
Wszystkiego dobrego w Nowym Roku
styczeń 1, 2008
Tajny Brytyjski Document Oskarża Izrael
listopad 28, 2005
Iwo Cyprian Pogonowski
Karykatury w "Rzeczpospolitej"
luty 5, 2006
Mirosław Naleziński, Gdynia
PROPORCJONALNY MORD
marzec 29, 2003
Stanislaw Tyminski
Miller nieśmiało krytykuje ludzi Kwaśniewskiego, czyli RPP
styczeń 29, 2003
PAP
Siemens Łód?
wrzesień 14, 2004
Atak na Irak Otwarciem "Skrzyni Pandory"?
luty 23, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
Rozgrywki na bazie "afery Rywina"
luty 11, 2003
zaprasza.net
Wizyta premiera Tuska w Moskwie - garść refleksji na gorąco
luty 9, 2008
Adam Smiech
Inna sekta wyznania biznesowego
lipiec 8, 2006
Magdalena Kursa
60-ta rocznica wejścia Sowietów do Oświęcimia
luty 1, 2005
Iwo Cyprian Pogonowski, USA
Geje pomiędzy ofiarami
luty 5, 2005
Mirosław Naleziński, Gdynia
RM + media pochodne kontra Michniki + reszta
marzec 13, 2008
Dariusz Kosiur
Łukaszewicz: Papież zostawił kapitał wiary, że będzie lepiej
sierpień 20, 2002
PAP
 


Kontakt

Fundacja Promocji Kultury
Copyright © 2002 - 2024 Polskie Niezależne Media