Entuzjasta szczepionek Bill Gates niedawno przemawiał na platformie TED2022, nazywając ruch antyszczepionkowców bandą szalonych ludzi
.
Ponowne użycie szczepionek do zabijania ludzi lub do zarabiania pieniędzy, albo zaczęliśmy pandemię” kontynuował
„Czy to zamienia się w coś, w czym ciągle pojawiają się szaleni ludzie?
Kto wie."?
Od dawnych czasów, kiedy establishment medyczny rozszerzył stosowanie szczepionek, aby rzekomo leczyć wszystko pod słońcem, twierdzą, że uratowali niezliczone życia, ale wydaje się, że wiele osób, niezależnie od tego, czy zajmują się medycyną, czy nie, akceptuje pogląd, że szczepionki są jedyną odpowiedzią, która może wyleczyć chorobę lub pomóc ludziom zachować zdrowie.
Chcę wspomnieć, że były szczepionki, które odniosły sukces, ale nie wszystkie.
W dzisiejszych czasach jest to rodzaj gry w rosyjską ruletkę z twoim życiem, więc cofnijmy się i spójrzmy w kontekście historycznym na niektóre z tych szczepionek, które spowodowały obrażenia i śmierć ” .
Podczas I wojny światowej wielka pandemia znana jako
hiszpańska grypa z 1918 roku ukształtowała sposób, w jaki postrzegamy stosowanie szczepionek.
To był spisek, który był zdumiewający, gdy zagłębisz się w to, co w tamtym czasie kryło się za ogólnoświatową pandemią.
Oszacowano, że hiszpańska grypa zabiła od 50 do 100 milionów ludzi na całym świecie.
Ważne jest, aby wyjaśnić, że hiszpańska grypa wcale nie była hiszpańska, tylko amerykańska i zaczęła się w bazie wojskowej w Fort Riley w stanie Kansas, gdzie wykryto pierwszy przypadek grypy.
Zasadniczo zaczęło się od potentata miliardera
Johna D. Rockefellera , ambitnego przemysłowca, założyciela Standard Oil Company, który później dołączył do elitarnego klubu Globalistów, którzy pomogli przekształcić Big Pharma we wpływowy przemysł kontrolowany przez establishment.
Podczas szczytu pandemii hiszpańskiej grypy to niewidzialna ręka Rockefellera stała za eksperymentalną
„szczepionką przeciwko bakteryjnemu zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych”, która została wyhodowana u koni przez instytucję, którą ufundował i nazwał na jego cześć
Instytut Badań Medycznych Rockefellera , który obecnie nazywa się
The Rockefeller Uniwersytet .
Uniwersytet Rockefellera
Zaczęło się w 1900 roku, monopol Rockefellera na Big Oil odegrał ważną rolę w medycynie, ponieważ naukowcy odkryli „petrochemikalia”, które pozwoliły im wytwarzać różne rodzaje chemikaliów z ropy, aby produkować tworzywa sztuczne i inne użyteczne produkty.
Odkrycie skłoniło również naukowców do produkcji witamin, co doprowadziło do powstania nowych leków farmaceutycznych.
Tak więc Rockefeller dostrzegł możliwość zmonopolizowania przemysłu medycznego poprzez swoje przedsiębiorstwa naftowe, ale musiał rozwiązać poważny problem, który stał na drodze jego nowego pomysłu, a mianowicie zniszczenie tradycyjnej praktyki medycznej polegającej na stosowaniu leków naturalnych i ziołowych.
Medycyna holistyczna i jej zastosowania wywodzą się Europy i rdzennych ludów plemiennych sięgających setek, a nawet tysięcy lat wstecz.
Następnie Rockefeller połączył siły z innym swoim globalistą przyjacielem, Andrew Carnegie z Carnegie Foundation i wysłał Abrahama Flexnera, który sporządził Raport Flexnera, który krytykował szpitale i inne instytucje, w tym szkoły medyczne, za stosowanie leków homeopatycznych i naturalnych.
Wynik raportu Flexnera zmusił te tradycyjne placówki medyczne do zamknięcia działalności.
Jednocześnie doprowadziło to do demonizacji lekarzy i innych pracowników służby zdrowia, którzy opowiadali się za lekami naturalnymi i alternatywnymi, w wyniku czego trafiali do więzienia.
Rockefeller przekazał ponad 100 milionów dolarów uczelniom medycznym i szpitalom za pośrednictwem
General Education Board (GEB), filantropia wspierająca jego nowe przedsięwzięcie polegające na produkcji leków farmaceutycznych w swoich firmach naftowych poprzez przyznawanie grantów naukowcom, którzy potrafią określić, które substancje chemiczne w niektórych roślinach mogą być stosowane do leczenia chorób, a następnie musieli wyprodukować podobny środek chemiczny w laboratorium z ropy naftowej Rockefellera, aby odtworzyć nowy prototyp leku, który mógłby zostać ostatecznie opatentowany i sprzedany publicznie.
Rockefeller Institute for Medical Research (miejsce narodzin Wielkiej Farmacji) odegrał wówczas ważną rolę w globalnej pandemii, ponieważ to ich szczepionka powodowała objawy grypopodobne.
Eksperymentalną szczepionkę przeciwko bakteryjnemu zapaleniu opon mózgowo - rdzeniowych podano w okresie od 21 stycznia do 4 czerwca, 1918, w Fort Riley z ponad 6 milionami amerykańskich żołnierzy, którzy zostali powołani do działań wojennych, wielu z nich stało się ludzkimi obiektami testowymi po otrzymaniu licznych dawek eksperymentalnej szczepionki lub końskiej infuzji bakterii.
W tym samym czasie, tocząc wojnę w trudnych, niehigienicznych warunkach, amerykańscy żołnierze rozprzestrzenili bakterie zaszczepione w ich ciałach jeszcze dalej na polach bitew w Europie.
Jednak po zakończeniu wojny 11 listopada 1918 r. pojawiły się doniesienia o powrocie z Europy żołnierzy rozsiewających różne choroby, więc kampania w Stanach Zjednoczonych prowadzona przez Instytut Rockefellera, mająca na celu zaszczepienie populacji USA pozostałymi szczepionkami, w wyniku czego miała miejsce śmierć dziesiątek milionów ludzi przez szczepionki przeciwko bakteryjnemu zapaleniu opon mózgowych , które zniszczyły ich układ odpornościowy.
Raport z 20 lipca 1918 roku dr Fredericka L. Gatesa, pierwszego porucznika Korpusu Medycznego Armii Stanów Zjednoczonych
„Szczepienie przeciw zapaleniu opon mózgowych i obserwacje dotyczące aglutynin we krwi przewlekłych nosicieli meningokoków” potwierdza historię eksperymentów na amerykańskich żołnierzach:
Po wybuchu epidemii zapalenia opon mózgowych w obozie Funston w stanie Kansas w październiku i listopadzie 1917 r. przeprowadzono serię szczepień przeciwko zapaleniu opon mózgowych na ochotnikach z obozu.
Major EH Schorer, szef Sekcji Laboratoryjnej sąsiedniego Szpitala Bazowego w Fort Riley, oferował każdą placówkę pod swoim dowództwem i współpracował przy pracach laboratoryjnych związanych ze szczepieniami.
W obozie, pod kierunkiem chirurga dywizji ppłk. JL Sheparda, odbyła się wstępna seria szczepień na stosunkowo niewielkiej liczbie ochotników i służyła do ustalenia odpowiednich dawek, oraz wynikających z nich reakcji miejscowych i ogólnych.
Po tej serii szczepionka została zaoferowana przez Chirurga Dywizji na całym obozie i „podana przez chirurgów pułkowych wszystkim, którzy chcieli ją przyjąć
Seria wstępna. Wstępną serię szczepień przeprowadzono w 342. pułku artylerii polowej dzięki uprzejmości pułkownika Nugenta i majora cara C. Johnsona, chirurga pułku.
Organizacja ta zgłosiła się masowo na ochotnika w odpowiedzi na wezwanie wydane przez chirurga oddziału i dała bardzo obiecującą okazję do rozszerzonej serii obserwacji.
Co więcej, tylko jeden przypadek zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych rozwinął się w 342. artylerii polowej, a pułk został niedawno objęty poszukiwaniami nosicieli meningokoków.
Podczas pierwszego doświadczenia uniknięto szczepienia znanych nosicieli, a pułk ten wydawał się być od nich wolny
W miarę kontynuowania eksperymentów Gates poinformował, że mężczyźni zaczęli odczuwać objawy grypopodobne:
Przegląd raportów chirurgów pułkowych i obserwacji z serii wstępnych pokazuje, że ból głowy był najczęstszym objawem po wstrzyknięciu i towarzyszył większości innych napotkanych objawów.
Czasami reakcja była inicjowana przez chłód lub uczucie chłodu, a wielu mężczyzn skarżyło się na gorączkę podczas następnej nocy.
Następnie często pojawiały się nudności (sporadycznie wymioty), zawroty głowy i ogólne „bóle” stawów i mięśni, które w kilku przypadkach były szczególnie zlokalizowane w szyi lub okolicy lędźwiowej, powodując sztywność karku lub sztywność pleców
Wiadomo jednak, że bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych jest bardzo podobne do objawów grypopodobnych opisanych na stronie webmd.com, które obejmują gorączkę, ból głowy, rozstrój żołądka lub wymioty, sztywność karku itp.
Porównując wczesne objawy bakteryjnego zapalenia opon mózgowych, a nawet bakteryjnego zapalenia płuc, z grypą jest jedynym powodem, dla którego eksperymenty ze szczepionkami w Fort Riley w stanie Kansas zostały zignorowane jako główna przyczyna hiszpańskiej grypy.
W rzeczywistości, interesujący artykuł z
New Scientist opublikowany 4 sierpnia 2008 r.
„Bakterie były prawdziwymi zabójcami w pandemii grypy 1918”częściowo przyznaje, że
„eksperci medyczni i naukowi zgadzają się obecnie, że bakterie, a nie wirusy grypy, były największą przyczyną śmierci podczas pandemii grypy w 1918 roku”.
Powód, dla którego mówię, że artykuł
„częściowo przyznaje” , że to bakterie, a nie wirus grypy, były przyczyną śmierci, ponieważ w artykule nigdy nie wspomniano, że to
szczepionka przeciwko bakteryjnemu zapaleniu opon mózgowo -rdzeniowych rozprzestrzeniała grypę wśród żołnierzy i cywilów:
Jak mówi John Brundage, mikrobiolog medyczny z Armed Forces Health Surveillance Center w Silver Spring w stanie Maryland, wysiłki rządu mające na celu przygotowanie się na następną pandemię grypy – ptasiej grypy lub innej – powinny pójść w stronę zaopatrzenia w antybiotyki .
Zespół Brundage'a zebrał relacje z pierwszej ręki, dokumentację medyczną i wzorce infekcji z lat 1918 i 1919.
Chociaż paskudny szczep wirusa grypy rozprzestrzenił się po całym świecie, bakteryjne zapalenie płuc, które pojawiło się po przeważnie łagodnych przypadkach grypy, zabiło większość z 20 do 100 milionów ofiar tak zwanej hiszpańskiej grypy.
„Zgadzamy się całkowicie, że bakteryjne zapalenie płuc odegrało główną rolę w śmiertelności pandemii z 1918 roku”, mówi Anthony Fauci , dyrektor Narodowego Instytutu Alergii i Chorób Zakaźnych w Bethesda w stanie Maryland i autor innego artykułu po podobnych wnioskach - w czasopiśmie, który zostanie opublikowany w przyszłym miesiącu.
Artykuł wspomina tylko to, co przez całe życie biurokrata i dyrektor
Narodowego Instytutu Alergii i Chorób Zakaźnych , dr Anthony Fauci, powiedział o szczepionkach:
Antybiotyki i szczepionki przeciwko bakteryjnemu zapaleniu płuc mogą ograniczyć liczbę zgonów podczas następnej pandemii.
I choć skuteczna szczepionka przeciw grypie powinna zdusić epidemię w zarodku, przygotowanie i rozprowadzenie takiej szczepionki może zająć miesiące.
„Pomysł gromadzenia [bakteryjnych] szczepionek i antybiotyków jest poważnie rozważany”, mówi Fauci, który jest członkiem grupy zadaniowej rządu USA, aby przygotować się na następną pandemię grypy.
Oczywiście wypowiedź Fauciego musiała być muzyką dla uszu Big Pharma.
W Stanach Zjednoczonych szczepionka przeciw grypie jest nieustannie reklamowana opinii publicznej jako bezpieczny i skuteczny sposób zwalczania grypy sezonowej, chociaż istnieją różne doniesienia sugerujące, że są one niebezpieczne.
3 kwietnia 2020
r. The Children's Health Defense opublikował „Niepożądany: kamień
milowy: wypłaty za urazy związane ze szczepionką przeciw grypie przekraczają 900 milionów dolarów” autorstwa Wayne'a Rohde'a, który przedstawił krótką historię rozwoju szczepionki przeciw grypie, której historia rozpoczęła się w latach czterdziestych XX wieku:
Naukowcy zajmujący się szczepionkami opracowują inaktywowane szczepionki przeciw grypie (IIV) od dziesięcioleci, formułując pierwszą dwuwartościową (dwuszczepową) IIV we wczesnych latach 40. XX wieku i pierwszą trójwartościową (trzy szczepy) IIV w 1978 r.
W 2003 r. amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła pierwszą trójszczepową żywą atenuowaną szczepionkę przeciw grypie (LAIV) do stosowania u dzieci i dorosłych w wieku 5-49 lat, rozszerzając w 2007 roku jej zatwierdzenie na osoby w wieku 2-49 lat
Rohde wyjaśnia, że
„liczne szczepionki przeciwko grypie wykorzystujące różne technologie i skierowane do różnych grup wiekowych weszły na rynek” i że
„FDA zatwierdza niektóre szczepionki przeciw grypie przy użyciu przyspieszonych mechanizmów zatwierdzania”, co przypomina nam eksperymentalne zastrzyki Covid-19, które otrzymały takie samo przyspieszone zatwierdzenie w ramach
operacji Warp Speed .
Od marca 2020 r. Rohde's przedstawia szczegółową analizę całkowitej kwoty odszkodowań wypłaconych ofiarom i ich rodzinom z tytułu obrażeń i zgonów spowodowanych szczepionkami przeciw grypie firmy Big Pharma, zgłoszonych przez
National Vaccine Injury Compensation Program (NVICP):
W połowie marca 2020 r. łączna wypłata NVICP za wszystkie urazy i zgony spowodowane szczepionkami przeciwko grypie sezonowej wyniosła około 897 967 381,38 USD (na podstawie mojej analizy wszystkich orzeczeń opublikowanych na stronie internetowej Sądu Federalnego Stanów Zjednoczonych ).
Innymi słowy, zaledwie 900 milionów dolarów na odszkodowania, honoraria adwokackie i koszty eksperta medycznego – za szczepionki, które były tylko częścią programu odszkodowań przez ostatnie 15 lat.
Inną niepokojącą statystyką jest stale rosnąca liczba wniosków składanych w NVICP, które oczekują na badania lekarskie lub decyzje.
Tylko ponad 2000 petycji dotyczących grypy jest w toku.
Jeszcze rok temu ta liczba była o 50% mniejsza
Niektóre z poważnych urazów objętych NVICP to poprzeczne zapalenie rdzenia (TM), zespół Guillain-Barré (GBS), przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna (CIDP) i śmierć.
1 grudnia 2014 r.
Centrum Chorób Zakaźnych i Polityki (CIDRAP) na Uniwersytecie Minnesota poinformowało o zgonach starszych osób we Włoszech po zastosowaniu
szczepionki Novartis Flu „szczepionka przeciw grypie Novartis wstrzymana we Włoszech po podejrzanych zgonach”.
Stwierdzono, że
„Włoskie władze zawiesiły stosowanie około 500 000 dawek Fluad, szczepionki przeciw grypie firmy Novartis dla osób starszych, po 13 niedawnych zgonach osób, które otrzymały szczepionkę, zgodnie z doniesieniami firmy i mediów”.
Po raz pierwszy poinformowano o tym 28 listopada w oświadczeniu wydanym przez Novartis, że tak było:
„Dwie partie szczepionki, w ilości około 500 000 dawek, zostały „zabezpieczone” po zgłoszonych zgonach”.
I oczywiście gigant Big Pharma twierdził również, że
„nie znaleziono związku przyczynowego między szczepionką a zgonami”.
Jednak CIDRAP wspomniał o raportach z
Bloomberg News na temat podejrzanych zgonów:
Włoska agencja regulacyjna ds. leków, AIFA, zawiesiła dwie partie szczepionek 28 listopada, po tym, jak trzy osoby zmarły w ciągu 48 godzin od zaszczepienia, podał Bloomberg News.
29 listopada liczba podejrzanych zgonów wzrosła do 11, poinformował tego dnia Bloomberg, a dziś firma podała liczbę na 13.
Jednym z ważnych pytań, które należy zadać - jest to, jakie są składniki szczepionek przeciw grypie?
World Mercury Project opublikował broszurę zatytułowaną
„Szczepionki przeciw grypie w ciąży i dzieciństwie: co musisz wiedzieć”
Wyjaśnia, że rtęć znajduje się w szczepionkach przeciw grypie i ostrzega
„Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) zalecają kobietom w ciąży i niemowlętom szczepionki przeciwko grypie, z których wiele zawiera etylortęć z timerosalu konserwującego” i że może to
„spowodować narażenie na rtęć przekraczające maksymalne poziomy zalecane przez Agencję Ochrony Środowiska (EPA).
Rtęć jest uważana za
„toksyczną dla tkanki mózgowej i może wpływać na krytyczne etapy rozwoju mózgu”.
World Mercury Project ujawnia ukryte niebezpieczeństwa kryjące się za szczepionkami przeciw grypie dla kobiet w ciąży, powołując się na różne badania.
Poniżej, jedno z nich opracowane przez CDC:
Badanie CDC z 2017 r. łączy poronienie ze szczepionkami przeciw grypie, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży.
Kobiety w ciąży zaszczepione w sezonach grypowych 2010/2011 i 2011/2012 miały dwukrotnie większe prawdopodobieństwo poronienia w ciągu 28 dni od otrzymania szczepionki.
U kobiet, które otrzymały szczepionkę H1N1 w poprzednim sezonie grypowym, prawdopodobieństwo poronienia w ciągu 28 dni było 7,7 razy większe niż u kobiet, które nie otrzymały szczepionki przeciw grypie w czasie ciąży.
Badanie opublikowane w 2016 roku, w którym przyjrzano się bezpieczeństwu szczepionek przeciw grypie, wykazało umiarkowanie podwyższone ryzyko poważnych wad wrodzonych u niemowląt urodzonych przez kobiety, które otrzymały szczepionkę przeciw grypie w pierwszym trymestrze ciąży.
Badanie opublikowane w 2017 roku wykazało podwyższone ryzyko zaburzeń ze spektrum autyzmu u dzieci, których matki otrzymały szczepionkę przeciw grypie w pierwszym trymestrze ciąży.
Udokumentowano, że podanie szczepionki przeciwko grypie powoduje reakcję zapalną u kobiet w ciąży.
Ostatnie badania wykazały, że stany zapalne podczas ciąży są związane z rozwojem zaburzeń ze spektrum autyzmu.
W dużym badaniu z udziałem około 50 000 ciężarnych kobiet w ciągu pięciu sezonów grypowych nie stwierdzono różnicy w ryzyku zachorowania na grypę, lub podobne choroby między tymi, które otrzymały szczepionkę przeciw grypie w czasie ciąży, a tymi, które jej nie otrzymały.
W niezależnym przeglądzie z 2014 r. nie znaleziono żadnych randomizowanych kontrolowanych badań oceniających szczepienia u kobiet w ciąży.
Stwierdza: „Jedyne dostępne dowody pochodzą z badań obserwacyjnych o skromnej jakości metodologicznej.
Na tej podstawie szczepienie wykazuje bardzo ograniczone efekty”
Wniosek jest oczywisty, szczepionka przeciw grypie jest niebezpieczna i dla tych, którzy są sceptyczni, mają pełne uzasadnienie.
Szczepionka przeciw polio oraz gloryfikacja Jonasa Salka i Alberta Sabin
Instytucja medyczna zawsze obnosi się z tym, jak szczepionka przeciw polio uratowała miliony ludzi na całym świecie.
Ale przyjrzyjmy się bliżej początku wprowadzenia szczepionki na polio.
W interesującym artykule z
The National Interest opublikowanym w 2020 r
.
„Cztery razy w historii szczepionki nie powiodły się (lekcje dotyczące szczepionki przeciwko koronawirusowi?)”wspomniano, w jaki sposób szczepionka przeciw polio spowodowała paraliż.
Po wprowadzeniu na rynek odnotowano również wzrost liczby nowych przypadków polio:
W incydencie z Cutterem z 1955 r. niektóre partie szczepionki przeciwko polio podane do publicznej wiadomości zawierały żywego wirusa polio — mimo że przeszły wymagane testy bezpieczeństwa.
Ponad 250 przypadków polio zostało przypisanych szczepionkom wyprodukowanym przez jedną firmę, Cutter Laboratories.
Błąd spowodował wiele przypadków paraliżu, a szczepionka została wycofana, gdy tylko wykryto nowe przypadki polio
Co wiedziano o incydencie z Cutter, który rozpoczął się w kwietniu 1955 roku, kiedy ponad 200 000 dzieci w USA otrzymało szczepionkę przeciwko polio.
W marcu 2006 r.
Journal of the Royal Society of Medicine (JRSM) opublikował
„Incydent z przecinaczem: jak pierwsza szczepionka przeciw polio w Ameryce doprowadziła do rosnącego kryzysu szczepionek” twierdził, że „
szczepionka przeciw polio, w której proces inaktywacji żywego wirusa okazał się być wadliwy.
W ciągu kilku dni pojawiły się doniesienia o paraliżu, a w ciągu miesiąca pierwszy program masowych szczepień przeciwko polio musiał zostać porzucony”.
Powodem porzucenia szczepionki były badania nad skutkami następstw.
„Kolejne dochodzenia ujawniły, że szczepionka, wyprodukowana przez rodzinną firmę Cutter Laboratories z Kalifornii, spowodowała 40 000 przypadków polio, pozostawiając 200 dzieci z różnym stopniem paraliżu i zabijając 10”.
Jednak jeden z najwybitniejszych zwolenników szczepienia wszystkich na cokolwiek, dr Paul Offit, znany pediatra, który jest członkiem
Komitetu Doradczego CDC ds. Praktyk Szczepień , który specjalizuje się w chorobach zakaźnych, immunologii, szczepionkach (jest on współ- wynalazc szczepionki przeciwko rotawirusowi) i wirusologia wykorzystuje
incydent Cutter jako platformę do propagandy walki XX wieku w imieniu nauk medycznych i jej walki z polio i innymi chorobami:
Przypomina nam, że w ciągu dekady od zidentyfikowania wirusa polio przez Karla Landsteinera w 1908 roku, epidemia w Nowym Jorku zabiła 2400 osób (w większości dzieci), a tysiące innych pozostawiła na całe życie kalectwo.
W latach 50. letnie epidemie w USA spowodowały dziesiątki tysięcy przypadków, w wyniku których setki były sparaliżowane lub martwe.
„Po drugie, po bombie atomowej”, polio było „tzm, czego Amerykanie obawiali się najbardziej”
Oczywiście JRSM wyjaśnia, kogo dr Offit obwinia za incydent z Cutterem, który nie jest błędem ludzkim ani nauką stojącą za szczepionką przeciw polio, obwiniał producenta szczepionki (Cutter Laboratories) i proces inspekcji rządu federalnego:
Offit przedstawia wciągający opis tego, jak „Marsz dziesięciocentówek”, zainspirowany częściowo osobistymi doświadczeniami prezydenta Franklina D Roosevelta z polio, zebrał fundusze na badania i skupił uwagę całego kraju na tej chorobie.
Przedstawia czołowe postacie, w szczególności Jonasa Salka i Alberta Sabina — błyskotliwe, egoistyczne i wadliwe postacie — pionierów w opracowywaniu szczepionek i celebrytów naukowych, znanych z zaciekłej osobistej rywalizacji.
Offit oferuje wyważoną ocenę zarówno incydentu z Cutterem, jak i szczepionek Salka i Sabina.
Dokonując przeglądu niepowodzeń w procesach produkcji i kontroli, uniewinnia Salka z winy i stwierdza, że „rząd federalny, poprzez swoją agencję regulacyjną ds. szczepionek…
był w najlepszej pozycji, aby uniknąć tragedii Cuttera”.
Trzy większe firmy wyprodukowały bezpieczne szczepionki przeciwko polio zgodnie z protokołem Salka dotyczącym inaktywacji wirusa formaldehydem.
Brak doświadczenia i wiedzy fachowej w Cutter Laboratories, niewykryty przez inspektorów, spowodował katastrofę
Zagłębmy się w propagandę Offita.
W 2015 roku napisałem artykuł zatytułowany
„Szczepionka przeciw polio Jonasa Salka: przełom w medycynie czy kampania propagandowa dla wielkiej farmy?”
Na podstawie grudniowego wydania
„Herald of Health” z grudnia 1960 roku wpływowy magazyn medyczny opublikował krytyczny raport zatytułowany
„Wielkie fiasko szczepionki Salk: niewłaściwe wykorzystanie statystyk, zaciemnienie przypadków szczepionek, cytowane przez wybitnego lekarza z Chicago” autorstwa Ernesta B. Zeisler, MD (
www.vaclib.org ), który zasadniczo nie zgodził się z twierdzeniem dr Salka, że szczepionka przeciw polio była bezpieczna i skuteczna.
To, co napisał do wydawcy magazynu, jest dość odkrywcze, ponieważ nie był pewien nowej szczepionki, która rzekomo leczyła polio.
Dr Zeisler napisał:
„Żadna gazeta, czasopismo ani czasopismo medyczne tego nie tknie.
Wiele autorytetów w tej dziedzinie zgadza się ze mną, a niektórzy napisali do mnie, aby to powiedzieć i pogratulować mi tego, co nazywają moją „odwagą”.
Ale żaden lekarz nie zgodzi się ze mną publicznie”.
Dr Zeisler złożył oświadczenie na temat tego, co zaobserwował w kwestiach bezpieczeństwa szczepionki przeciwko polio:
12 kwietnia 1955 r. opublikowano wyniki testu terenowego z 1954 r. i szczepionka Salka stała się produktem licencjonowanym.
Profesor Paul Meier ze Szkoły Higieny i Zdrowia Publicznego na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa ujawnił, że „szczepionki użyte w badaniu terenowym, które zostały wyprodukowane przez dwóch producentów, zostały gruntownie przetestowane w trzech laboratoriach i okazały się negatywne dla żywych wirusów.
Wiele partii szczepionek wprowadzonych na rynek po próbie terenowej zostało wyprodukowanych przez innych producentów i przetestowanych tylko przez producenta.
Dlatego też bezpieczeństwa tych partii nie można było właściwie ocenić na podstawie wyników próby terenowej.
Wszyscy producenci odrzucili niektóre partie, ponieważ znaleziono w nich żywe wirusy, dlatego teoria Salka, że bezpieczeństwo gwarantuje sposób przygotowania, oczywiście nie miała zastosowania.
Dr Zeisler wspomniał o KA Brownlee z University of Chicago, którego praca została opublikowana w
Journal of the American Statistical Association w 1955 roku, gdy skrytykował stronnicze próby terenowe:
Samo badanie terenowe naruszyło kardynalne zasady postępowania naukowego.
Jak powiedział Brownlee w Journal of the American Statistical Association:
“. . . 59 procent badania było bezwartościowe z powodu braku odpowiednich kontroli.
Pozostałe 41 procent może być w porządku, ale zawiera wewnętrzne dowody stronniczości na korzyść zaszczepionych.
Recenzent . . . zwróciłby uwagę, że po podobnym procesie Narodowa Fundacja triumfalnie ogłosiła skuteczność gamma globuliny ”.
Dr Zeisler ogłosił, że służba zdrowia publicznego USA nadal promuje
„gamma globulinę ” lub ludzkie osocze krwi wytworzone z ludzkiej krwi od dawców, które zawiera przeciwciała potrzebne do zwalczania polio.
Powiedział:
„może być interesujące zauważyć, że w maju 1954 r., kilka miesięcy po tym, jak wykazano, że jest bezwartościowa w zapobieganiu poliomyelitis, amerykańska publiczna służba zdrowia nadal zalecała i dystrybuowała gamma globulinę „do stosowania przeciwko poliomyelitis”.
Zeisler skrytykował także Journal of the
American Medical Association (JAMA) za niepublikowanie krytyki Brownlee dotyczącej
gamma globuliny .
W 1955 roku rozpoczęła się próba promocji szczepionki przeciwko polio przez
„Narodową Fundację ds. Paraliżu Dziecięcego” który opublikował niedokładny oficjalny raport z prób terenowych.
Ale według dr Salka szczepionka przeciwko polio była bezpieczna.
W wywiadzie przeprowadzonym przez magazyn LIFE
„Tracking the Killer” dr Salk został zapytany, czy jego
„szczepionka dla małp była bezpieczna” i powiedział:
„Nie ma mowy o tym, jak bezpieczna jest?”.
Jest bezpieczna i nie może być bezpieczniejsza niż bezpieczna”.
Dr Zeisler powiedział, że „społeczeństwo zostało oszukane, aby zezwolić na masowe szczepienie dzieci
szczepionką , o której należało wiedzieć, że jest niebezpieczna i o której nie wiadomo było, że ma jakąkolwiek wartość w zapobieganiu poliomyelitis” .
Spowodowała wiele przypadków poliomyelitis, a w ciągu kolejnych czterech tygodni cała szczepionka została wycofana z użycia”.
15 maja 1962 r. odbyły się przesłuchania przed
Izbą Reprezentantów ds. Handlu Międzystanowego i Zagranicznego w sprawie HR 10541 z Clintonem R. Millerem reprezentującym
Narodową Federację Zdrowia , który zadał następujące pytanie:
Jedną z najbardziej oczywistych dezinformacji dostarczanych amerykańskiej opinii publicznej jest to, że 50-procentowy wzrost porażennego poliomyelitis w 1958 r. i rzeczywisty przyspieszony wzrost w 1959 r. zostały spowodowane przez osoby, które nie zostały zaszczepione.
Reprezentuje to pewną dozę dublowania i niechęci do stawienia czoła faktom i oceny prawdziwej skuteczności szczepionki Salka.
Z punktu widzenia logicznego rozumowania jest to dwojakie myślenie:
jeśli szczepionce Salka mamy przypisywać spadek w latach 1955-1957, w jaki sposób osoby, które zostały zaszczepione kilka lat temu, mogą przyczynić się do wzrostu w latach 1958 i 1959?
Czy te osoby nie są jeszcze zaszczepione?
To było uzasadnione pytanie. Miller zwrócił uwagę na oczywistą propagandę, której dr Salk używał do wyolbrzymiania korzyści płynących ze szczepionki przeciwko polio:
Tendencją programu masowych szczepień jest zaganianie ludzi.
Ludzie nie są bydłem ani owcami.
Nie powinni być zaganiani.
Program masowych szczepień niesie ze sobą wbudowaną pokusę nadmiernego upraszczania problemu; wyolbrzymiać korzyści; zminimalizować lub całkowicie zignorować zagrożenia; zniechęcać lub uciszać opozycję naukową, rozważną i ostrożną;
stworzyć pilną potrzebę tam, gdzie jej nie ma;
wzbudzić wśród obywateli entuzjazm, który może nieść ze sobą ziarna zniecierpliwienia, jeśli nie nietolerancji;
rozszerzenie koncepcji władzy policyjnej państwa w kwarantannie daleko poza jej właściwe ograniczenia;
zakładać prostotę, gdy w rzeczywistości istnieje wielka złożoność;
nadal popierać szczepionkę długo po tym, jak została zdyskredytowana;…
ośmieszyć uczciwą i świadomą zgodę
Obecnie szczepionki przeciwko polio powodują wzrost liczby nowych przypadków polio.
25 listopada 2019 r.
The Associated Press (AP) opublikowało
„Więcej przypadków polio spowodowanych teraz szczepionką niż dzikim wirusem” powiedział, że
„cztery kraje afrykańskie zgłosiły nowe przypadki polio związane ze szczepionką doustną, jak pokazują globalne dane zdrowotne obecnie więcej dzieci jest sparaliżowanych przez wirusy pochodzące ze szczepionek niż z otoczenia”.
Artykuł kontynuował:
W raporcie pod koniec zeszłego tygodnia Światowa Organizacja Zdrowia i partnerzy odnotowali dziewięć nowych przypadków polio spowodowanych szczepionką w Nigerii, Kongo, Republice Środkowoafrykańskiej i Angoli.
Siedem krajów w Afryce ma podobne epidemie, a przypadki odnotowano w Azji.
Spośród dwóch krajów, w których polio nadal występuje endemicznie, w Afganistanie i Pakistanie, przypadki związane ze szczepionką wykryto w Pakistanie.
W rzadkich przypadkach żywy wirus w doustnej szczepionce przeciwko polio może zmutować do postaci zdolnej do wywołania nowych epidemii.
Wszystkie obecne przypadki polio związane ze szczepionką zostały wywołane przez wirusa typu 2 zawartego w szczepionce.
Dziki wirus typu 2 został wyeliminowany lata temu
18 listopada 2020 r. The
Science Daily opublikował artykuł z
University of Michigan (Michigan Medicine) , który powinien otworzyć oczy
„Jak wirus szczepionki przeciw polio czasami staje się niebezpieczny”stwierdził, co następuje:
Szczepionka przeciw polio występuje w dwóch rodzajach:
szczepionka Salka, wykonana z martwego wirusa i szczepionka Sabin, wykonana z żywego, ale osłabionego lub atenuowanego wirusa.
Szczepionka Sabin ma kilka zalet do stosowania w krajach rozwijających się, w tym fakt, że nie trzeba jej przechowywać w chłodzie, a jako szczepionka doustna nie wymaga igieł.
Jednakże, ponieważ zawiera żywego, choć osłabionego wirusa polio, wirus ten może ewoluować w bardziej zjadliwe formy i wywoływać epidemie miesiące lub lata po kampanii szczepień.
W nowym artykule dr n. med. Adam Lauring z wydziału mikrobiologii i immunologii oraz podziału chorób zakaźnych i współpracujący zespół opisują przedsiębiorcze badanie, które pozwoliło im przyjrzeć się ewolucji wirusa szczepionkowego w bardziej niebezpieczną formę w czasie rzeczywistym.
„Większość epidemii wirusa polio typu 2 jest spowodowana szczepionką.
Wtedy masz problem, gdzie naszą najlepszą bronią jest ta sama szczepionka, więc walczysz z ogniem ogniem” – mówi Lauring
Jeśli to oświadczenie dr Lauringa nie mówi wystarczająco dużo, to nie wiem, co nim może być.
Jednak dr Mami Taniuchi z University of Virginia, dr Michael Famulare z Instytutu Modelowania Chorób z siedzibą w Seattle w stanie Waszyngton oraz zespół z Międzynarodowego Centrum Badań nad Biegunkami przeprowadzili eksperymenty na dzieciach z Bangladeszu:
Próbując zrozumieć podstawową biologię wirusa polio i sposób jego replikacji, laboratorium Lauringa skorzystało z okazji, by oprzeć się na wcześniejszych badaniach nowej kampanii szczepień w częściowo wiejskim Bangladeszu.
Badanie to zostało przeprowadzone przez dr Mami Taniuchi z University of Virginia i dr Michaela Famulare.
Instytutu Modelowania Chorób w Seattle w stanie Waszyngton wraz z zespołem z Międzynarodowego Centrum Badań Chorób Biegunkowych w Bangladeszu obserwowali domy, w których dzieci były szczepione żywym atenuowanym wirusem, zbierając co tydzień próbki kału od każdego członka gospodarstwa domowego.
Wirus w tych próbkach został następnie poddany analizie genetycznej.
„Wykonano wiele pracy, aby spróbować zrozumieć, w jaki sposób wirus ponownie przechodzi od atenuowanego do zjadliwego” — mówi Lauring.
„Nie wiedzieliśmy, co robi w ciągu pierwszych kilku tygodni lub miesięcy.
To była okazja, aby zobaczyć te wczesne kroki”
Artykuł z University of Michigan podsumowuje, że „
od czasu do czasu wzmocniony wirus dostaje się do nowego gospodarza i zdobywa przyczółek, wywołując chorobę.
Nadzieja, - wyjaśnia Lauring, jest taka, że ta praca „będzie informować w lepszy sposób, aby majstrować przy szczepionce, dzięki czemu uzyskasz mniej wad i nadal utrzymasz jej zalety – że jest to w rzeczywistości bardzo skuteczna szczepionka”.
W listopadzie 2004 r. Neil Z Miller z
„Instytutu Badań Medycznych i Naukowych” opublikował
„Szczepionkę przeciwko polio: krytyczną ocenę jej tajemniczej historii, skuteczności i długoterminowych konsekwencji zdrowotnych” , którą można znaleźć na stronie
researchgate.net daje wgląd w to, co było w szczepionce przeciw polio:
Polio (poliomyelitis) jest potencjalnie niebezpieczną chorobą wirusową.
Aby zwalczyć tę chorobę, naukowcy opracowali dwie szczepionki przeciwko polio (inaktywowane i żywe) hodowane w kulturach uzyskanych z nerek małpy.
Począwszy od lat pięćdziesiątych, szczepionki te podano milionom ludzi w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie.
Oficjalnie szczepionka przeciwko polio jest uważana za bezpieczną i skuteczną, a przypisuje się jej wyjątkowe zmniejszenie zachorowalności na tę chorobę.
Te zasady nie są potwierdzone przez dane.
W szczepionkach przeciwko polio, podawanych milionom ludzi, odkryto wywołującego raka małpiego wirusa SV-40. SV-40 znaleziono w guzach mózgu, nowotworach kości, nowotworach płuc i białaczce.
SV-40 jest przenoszony podczas stosunku płciowego i z matki na dziecko w łonie matki.
Małpy, które wykorzystano do przygotowania szczepionek na polio, zostały zakażone małpim wirusem niedoboru odporności (SIV), wirusem blisko spokrewnionym z ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV), czynnikiem zakaźnym związanym z AIDS.
Niektórzy badacze kwestionują, czy wirusy HIV mogą być po prostu SIV „mieszkającymi i adaptującymi się do ludzkiego gospodarza”.
Szczepionki przeciw polio zawierają również surowicę cielęcą, glicerol i inne części krowy, które mogły być zakażone gąbczastą encefalopatią bydła (BSE) lub chorobą szalonych krów, śmiertelną chorobą wyniszczającą mózg, którą niektórzy badacze wiążą z chorobą Cruetzfeldta-Jakoba (CJD). , jego ludzki odpowiednik.
Obecne techniki redukcji chorób, które kładą nacisk na krótkoterminowe korzyści w stosunku do długoterminowych konsekwencji zdrowotnych, muszą zostać ponownie ocenione i przerwane, podczas gdy nowe i bezpieczniejsze paradygmaty zdrowotne są badane i wdrażane
Najbardziej niebezpieczna szczepionka w historii? Szczepionka przeciwko ospie
„Najbardziej niebezpieczna szczepionka” to tytuł artykułu opublikowanego w 2002 roku na podstawie raportu przygotowanego przez długoletni program telewizyjny CBS
60 Minutes.
Zaczęło się od stwierdzenia
„Ospa może być najgorszą chorobą, jaką kiedykolwiek znał człowiek.
Zabiła około pół miliarda ludzi w latach 1880-1980, zanim została wytępiona” kontynuował
„a szczepionka przeciwko ospie również jest śmiertelna.
Naukowcy nazywają to najniebezpieczniejszą szczepionką znaną człowiekowi”.
Potem wskoczyli prosto do irackiej broni masowego rażenia.
„Dzisiaj ospa jest potencjalną bronią masowego rażenia, którą mogą użyć przeciwko USA przez wrogów takich jak Irak i Al-Kaida”.
Następnie rząd USA udostępnia wszystkim szczepionkę przeciwko ospie:
Mając to na uwadze, oczekuje się, że prezydent Bush ogłosi w piątek plan, który stopniowo udostępni szczepionkę przeciwko ospie wszystkim Amerykanom, którzy tego chcą.
Według źródeł administracyjnych, które twierdzą, że zastrzyki będą obowiązkowe dla około 500 000 personelu wojskowego i zalecane dla kolejnego pół miliona osób pracujących w szpitalnych izbach przyjęć oraz w specjalnych zespołach reagowania na ospę.
Szczepionka zostanie zaoferowana ogółowi społeczeństwa na zasadzie dobrowolności, gdy tylko uzyska się licencję na duże zapasy, prawdopodobnie na początku 2004 r., chociaż rząd nie będzie zachęcał ludzi do ich przyjmowania
W tym czasie, podczas wczesnych etapów inwazji USA na Irak,
„rząd zdecydował się przywrócić szczepionkę z obawy, że terroryści lub Irak mogą użyć wirusa jako broni”.
Artykuł przyznaje, że szczepionka na ospę jest niebezpieczna i zapewnia ochronę, ale z pewnym haczykiem,
„ale ta ochrona ma swoją cenę.
Niektórzy ludzie umierają z tego powodu; a inni mają poważne reakcje, niektóre trwałe.
Naukowcy twierdzą, że to najniebezpieczniejsza szczepionka znana człowiekowi”.
Po raz kolejny dr Paul Offit jest wspomniany w artykule:
„Wiemy, że jeśli zaszczepimy milion osób, będzie 15 osób, które będą cierpieć z powodu poważnych, trwałych negatywnych skutków i jedna osoba może umrzeć z powodu szczepionki”.
W artykule z kwietnia 2003 roku napisanym przez dr Edwarda A. Belongię i dr Allison L. Naleway dla
National Center for Biotechnology Information, US National Library of Medicine ( https://www.ncbi.nlm.nih.gov/ ) zatytułowana
„Szczepionka przeciwko ospie: dobra, zła i brzydka” ujawnia trochę prawdy kryjącej się za szczepionką przeciwko ospie:
Ospa bez wątpienia ukształtowała bieg historii ludzkości, zabijając niezliczone miliony ludzi zarówno w Starym, jak i Nowym Świecie.
Odkrycie szczepień przez dr Edwarda Jennera pod koniec XVIII wieku oraz globalna eradykacja ospy w latach 70. to jedne z największych osiągnięć w historii ludzkości.
Wśród niedawnych rosnących obaw dotyczących bioterroryzmu, szczepienia przeciwko ospie powróciły z podręczników historii i stały się tematem o dużym znaczeniu.
Inokulacja wirusem krowianki jest wysoce skuteczna w zapobieganiu zakażeniu ospą, ale wiąże się z kilkoma znanymi skutkami ubocznymi, które wahają się od łagodnych i samoograniczających się do ciężkich i zagrażających życiu.
W miarę jak Stany Zjednoczone posuwają się naprzód z planami szczepienia wybranych pracowników służby zdrowia i wojska, a być może w przyszłości zaoferować szczepienia wszystkim obywatelom,
Następnie artykuł opisuje, jakie były niepożądane skutki szczepionki:
Szczepionka przeciw ospie jest mniej bezpieczna niż inne rutynowo stosowane obecnie szczepionki.
Szczepionka wiąże się ze znanymi działaniami niepożądanymi, które wahają się od łagodnych do ciężkich.
Łagodne reakcje poszczepienne obejmują powstawanie zmian satelitarnych, gorączkę, bóle mięśni, regionalne powiększenie węzłów chłonnych, zmęczenie, ból głowy, nudności, wysypkę i bolesność w miejscu szczepienia.
Niedawne badanie kliniczne wykazało, że ponad jedna trzecia osób zaszczepionych opuściła dni pracy lub szkoły z powodu tych łagodnych objawów związanych ze szczepionką.
W latach 60. poważne zdarzenia niepożądane związane ze szczepieniem przeciwko ospie prawdziwej w Stanach Zjednoczonych obejmowały zgon (1/milion szczepień), progresywną krowiankę (1,5/milion szczepień), wyprysk oskrzelowy (39/milion szczepień), poszczepienne zapalenie mózgu (12/milion szczepień) i uogólniona krowianka (241/milion szczepień).
Zdarzenia niepożądane były około dziesięć razy częstsze wśród osób zaszczepionych po raz pierwszy w porównaniu z osobami zaszczepionymi ponownie.
Wskaźniki śmiertelności były również czterokrotnie wyższe w przypadku szczepień pierwotnych w porównaniu z osobami zaszczepionymi ponownie
Podsumowując, ukryte zagrożenia w szczepionce przeciwko ospie są niezaprzeczalne:
Tytuł tego artykułu odnosi się do dobrej, złej i brzydkiej szczepionki przeciwko ospie.
Próbowaliśmy wykazać, że szczepionka jest kluczowym narzędziem zwalczania ospy („dobrej”), pomimo stosunkowo wyższego ryzyka powikłań u niektórych osób („złych”).
„Brzydkie” nie odnosi się do szczepionki, ale do potencjalnego ponownego wprowadzenia ospy ponad 20 lat po jej zwalczeniu
Próby szczepionki przeciw HPV
Szczepionka HPV lub szczepionka przeciwko
wirusowi brodawczaka ludzkiego została stworzona w Australii z wiodącymi badaczami Ianem Frazerem, który jest immunologiem i Jian Zhou, chińskim wirusologiem i badaczem raka, którym przypisuje się wynalazek i patenty na szczepionki przeciw HPV, znanej dziś jako Gardasil i Cervarix, z pomocą naukowców z Georgetown University Medical Center, University of Rochester i US National Cancer Institute.
W 2006 roku FDA przyspieszyła proces zatwierdzania szczepionek HPV w latach 2007-2009 w różnych krajach, który był następnie promowany przez Merck & Co.
Szczepionki HPV miały zapobiegać kilku rodzajom nowotworów u młodych dziewcząt, w tym rakowi szyjki macicy, rakowi odbytu , raka pochwy i innych zagrażających życiu chorób związanych z rakiem.
Może również zapobiegać brodawkom narządów płciowych.
W innym raporcie z
Narodowe Centrum Informacji Biotechnologicznej , Narodowa Biblioteka Medyczna Stanów Zjednoczonych z dnia 6 listopada 2007 r.
„Zdarzenia niepożądane zgłoszone dla szczepionki przeciw HPV” autorstwa Laury Eggertson dotyczące niepożądanych skutków szczepionek przeciw HPV w Kanadzie:
Gdy 4 prowincje rozpoczęły szczepienie uczennic, aby zapobiec wirusowi brodawczaka ludzkiego, grupa strażnicza w Stanach Zjednoczonych ostrzegła przed niebezpiecznymi zdarzeniami niepożądanymi wynikającymi z dostarczenia szczepionki – obawy te rządowye organy regulacyjnr odrzucają.
Urzędnicy ds. zdrowia publicznego w Ontario, Nowej Szkocji, Wyspie Księcia Edwarda, Nowej Funlandii i Labrador rozpoczęli podawanie szczepionki Merck Frosst Gardasil wybranym grupom dziewcząt (klasy 6, 7 lub 8) we wrześniu, podobnie jak amerykańska grupa prawnicza Judicial Watch opublikowała uzyskane dokumenty poprzez wolność informacji, wskazując, że po podaniu szczepionki (przed 15 maja) wystąpiły 3 zgony i 1637 zdarzeń niepożądanych.
Judicial Watch , który ujawnił niebezpieczeństwo szczepionki przeciw HPV, oświadczył, że szczepionka HPV nie powinna być nakazana przez rządy stanowe:
Dane o zdarzeniach niepożądanych pochodzą z Systemu Zgłaszania Niepożądanych Zdarzeń Poszczepiennych Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków.
Według Centers for Disease Control and Prevention w Atlancie na dzień 30 czerwca na 7 milionów wydanych dawek było 2531 zgłoszeń niepożądanych, w tym 9 zgonów.
Dane mogą jednak obejmować wiele zgłoszeń tego samego zdarzenia, ponieważ lekarze, producenci i pacjenci zgłaszają się do tego samego systemu
W dniu 22 lipca 2008 r. CDC poinformowało o niepożądanych zdarzeniach szczepionki HPV
„Informacje z FDA i CDC na temat szczepionki Gardasil i jej bezpieczeństwa (zarchiwizowane)” znalezione w archiwach internetowych
Way back Machine .
Poniżej znajduje się sekcja raportu
„Poważne raporty (6% wszystkich raportów)” :
Pojawiły się obawy dotyczące doniesień o zgonach osób po otrzymaniu szczepionki Gardasil.
Na dzień 30 czerwca 2008 r. do VAERS zgłoszono 20 zgonów.
Nie było wspólnego wzoru zgonów, które sugerowałyby, że zostały one spowodowane przez szczepionkę.
W przypadkach, w których dostępna była sekcja zwłok, akt zgonu i dokumentacja medyczna, przyczynę zgonu wyjaśniano czynnikami innymi niż szczepionka.
Zespół Guillain-Barré (GBS) zgłaszano również u osób po szczepieniu szczepionką Gardasil.
GBS to rzadkie zaburzenie neurologiczne, które powoduje osłabienie mięśni.
Występuje samoistnie u osób nieszczepionych po różnych specyficznych zakażeniach.
FDA i CDC dokonały przeglądu raportów GBS, które zostały przesłane do VAERS.
Do chwili obecnej nie ma dowodów na to, że Gardasil zwiększył wskaźnik GBS powyżej oczekiwanego poziomu w populacji.
Chociaż nadal uważnie analizujemy wszystkie zgłoszenia GBS przesłane do VAERS, dane nie wskazują obecnie na związek między Gardasil a GBS.
Zaburzenia zakrzepowo-zatorowe (zakrzepy krwi) były zgłaszane do VAERS u osób, które otrzymały Gardasil.
Większość z tych osób miała czynniki ryzyka powstania zakrzepów krwi, takie jak stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych, o których wiadomo, że zwiększają ryzyko powstania zakrzepów.
Zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, a także inne zdarzenia medyczne są badane za pośrednictwem VSD we wcześniej zaplanowanych badaniach kontrolowanych.
Producent zobowiązał się również do przeprowadzenia dużego badania po wprowadzeniu do obrotu w celu dalszej oceny bezpieczeństwa szczepionki
W 2010 roku szczepionka HPV została podana młodym dziewczętom w Indiach, co wywołało poważne obawy według
Indian Journal of Medical Ethics , który w
„ Zgonach w próbie szczepionki HPV” donosił, że
„śmierć dziewcząt, które były częścią Próby szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego wywołała alarm o charakterze badań w Indiach, a także o wartości, jaką państwo przywiązuje do życia swoich obywateli”.
Eksperymentalne próby zostały sfinansowane przez arcy-nemezis ludzkości Billa Gatesa:
Badanie było prowadzone w Andhra Pradesh i Gujarat przez organizację pozarządową PATH przy wsparciu Indyjskiej Rady Badań Medycznych i lokalnych władz ds. zdrowia.
Zostały sfinansowane przez Fundację Billa i Melindy Gatesów.
Szczepionkę dostarczają dwie firmy, Merck Sharpe & Dohme oraz Glaxo Smith Kline.
Kiedy rząd wstrzymał próby, trzy dawki zostały już podane 30 000 uczestnikom, głównie plemiennym dziewczętom w wieku od 9 do 14 lat .
Minister zdrowia związku Ghulam Nabi Azad zaprzeczył, jakoby zgony miały coś wspólnego z próbami, a ponieważ wszystko się zgadza, nie ma jednoznacznych dowodów na związek przyczynowy między szczepionką a zgonami.
Ale fakt, że dziewczyny brały udział w procesie, jest wystarczającym powodem, aby uzasadnić dalsze śledztwo
19 sierpnia 2008 r
. „The New York Times ” „Wytwórcy dragów” prowadzi do wzrostu liczby szczepionek na raka przypomina nam to o szybkim wprowadzeniu eksperymentalnych zastrzyków Covid-19:
Jednak niektórzy eksperci martwią się konsekwencjami szybkiego wprowadzenia nowych szczepionek bez większej ilości dowodów medycznych na temat tego, jak najlepiej je wdrożyć.
Mówią, że z powodu agresywnego marketingu nawet rodzice dziewcząt, które są dalekie od aktywności seksualnej, mogą odczuwać presję, by podać im szczepionkę, która nie jest jeszcze potrzebna i której długoterminowe skutki są nadal niejasne.
Wysiłki legislacyjne, aby wymagać od dziewczynek podania szczepionki, tylko zwiększają presję.
W Stanach Zjednoczonych zrekrutowano i przeszkolono setki lekarzy do wygłaszania przemówień na temat szczepionki Gardasil — 4500 dolarów za wykład — a niektórzy zarobili setki tysięcy dolarów.
Politycy byli lobbowani i zapraszani na przyjęcia, nakłaniając ich do wprowadzenia przepisów przeciwko globalnemu zabójcy.
A byli urzędnicy państwowi zostali zwerbowani do lobbowania swoich byłych kolegów
Propaganda Big Pharmy wydaje się nieubłagana w pogoni za zyskami.
Źródła z CDC i FDA podały w czerwcu 2008 r., że było 9749 zgłoszeń o zdarzeniach niepożądanych.
Należy jednak pamiętać, że system raportowania VAERS może być niedokładny, ponieważ nie wszyscy go używają, jak podaje własna witryna CDC w
„ Przewodniku po interpretacji danych VAERS ” :
„Zaniżanie raportów” jest jednym z głównych ograniczeń systemów pasywnego nadzoru, w tym VAERS.
Termin zaniżanie danych odnosi się do faktu, że VAERS otrzymuje zgłoszenia tylko dla niewielkiej części rzeczywistych zdarzeń niepożądanych.
Stopień zaniżania raportów jest bardzo zróżnicowany.
Na przykład bardzo wiele z milionów szczepionek podawanych każdego roku przez wstrzyknięcie powoduje bolesność, ale stosunkowo niewiele z tych epizodów prowadzi do raportu VAERS.
Lekarze i pacjenci rozumieją, że drobne skutki uboczne szczepień często obejmują ten rodzaj dyskomfortu, a także niską gorączkę.
Z drugiej strony, poważniejsze i nieoczekiwane zdarzenia medyczne są prawdopodobnie częściej zgłaszane niż drobne, zwłaszcza gdy pojawiają się wkrótce po szczepieniu, nawet jeśli mogą być przypadkowe i związane z innymi przyczynami.
Raport dla VAERS generalnie nie dowodzi, że zidentyfikowana(e) szczepionka(i) spowodowała opisane zdarzenie niepożądane.
Potwierdza jedynie, że zgłoszone zdarzenie miało miejsce jakiś czas po podaniu szczepionki.
Do przyjęcia zgłoszenia przez VAERS nie jest wymagany żaden dowód, że zdarzenie zostało spowodowane przez szczepionkę.
VAERS akceptuje wszystkie zgłoszenia bez oceniania, czy zdarzenie zostało spowodowane przez szczepionkę
Fakt, że system raportowania VAERS zaniża liczbę urazów i zgonów, może pozwolić Wielkiej Farmacji na powstrzymanie niebezpieczeństw związanych ze szczepionkami.
Jednak artykuł w The New York Times przyznał, że system raportowania VAERS jest
dobrowolny , co prowadzi do niedokładnych raportów:
Centrum Kontroli Chorób prosi ośrodki opieki zdrowotnej o zgłaszanie skutków ubocznych za pośrednictwem systemu zgłaszania zdarzeń niepożądanych poszczepiennych; zgłoszenie jest dobrowolne.
Jak poinformowała pod koniec czerwca agencja we wspólnym raporcie z Food and Drug Administration, odnotowano 9749 zgłoszeń, prawie wszystkie od lekarzy i pielęgniarek, o pacjentach, u których wystąpiły zdarzenia niepożądane po otrzymaniu szczepionki.
Dziewięćdziesiąt cztery procent z nich nie było poważnych, od bólu ramienia po omdlenia , a 6 procent zostało sklasyfikowanych jako poważne, w tym zakrzepy krwi, paraliż i co najmniej 20 zgonów.
Ale 16 milionów dawek leku zostało rozprowadzonych przez firmę Merck w Stanach Zjednoczonych, a w tak dużej populacji „przypadkiem wystąpią poważne niepożądane skutki i zgony”, podały FDA i CDC.
Agencje stwierdziły, że nic nie wskazuje na to, że zgony lub poważne skutki uboczne były spowodowane przez zastrzyk, stwierdzając, że „Gardasil nadal jest bezpieczny i skuteczny, a korzyści z niego płynące nadal przewyższają ryzyko”.
Ogólnie rzecz biorąc, podawanie szczepionek to w zasadzie gra w rosyjską ruletkę.
Dla tych, którzy sceptycznie podchodzą do szczepionek, powinno być.
Istnieje długa historia urazów i zgonów poszczepiennych, teraz z ogólnoświatową pandemią koronawirusa, która wciąż trwa, teraz z nowymi eksperymentalnymi zastrzykami Big Pharma, zwanymi szczepionkami Covid-19, niebezpieczeństwo jest jasne.
The
Children's Health Defense informuje opinię publiczną o tym, co system raportowania VAERS, chociaż nie tak dokładny, jak zgłoszono na dzień 8 kwietnia 2022 r.:
Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) opublikowało dziś nowe dane, z których wynika, że w okresie od 14 grudnia 2020 r. do 8 kwietnia 2022 r. zgłoszono łącznie 1 226 314 zdarzeń niepożądanych po szczepionkach przeciw COVID do systemu zgłaszania niepożądanych zdarzeń poszczepiennych (VAERS). ).
VAERS to główny finansowany przez rząd system zgłaszania niepożądanych reakcji poszczepiennych w USA
Dane obejmowały łącznie 26 976 zgłoszeń zgonów — wzrost o 277 w porównaniu z poprzednim tygodniem — i 219 865 poważnych obrażeń , w tym zgonów, w tym samym okresie — wzrost o 2564 w porównaniu z poprzednim tygodniem.
Wyłączając „ doniesienia zagraniczne ” do VAERS, w okresie od 14 grudnia 2020 r . do 8 kwietnia 2022 r. w Stanach Zjednoczonych zgłoszono 805 921 zdarzeń niepożądanych , w tym 12 471 zgonów i 79 811 poważnych obrażeń .
Unia Europejska ma również system podobny do VAERS o nazwie
EudraVigilance , ponieważ
Health Impact News opublikowało najnowsze dane 26 marca 2022 r.:
Europejska baza danych raportów o podejrzewanych reakcjach na leki (z krajów EOG i spoza EOG) to EudraVigilance, zweryfikowana przez Europejską Agencję Leków (EMA), i obecnie zgłasza ona 42 507 ofiar śmiertelnych i 3 984 978 urazów
Do koncernów farmaceutycznych, które produkują obecne szczepionki MRNA należą Moderna (CX-024414), Pfizer-BIONTECH, AstraZeneca i JANSSEN (AD26.COV2.S).
Eksperymentalne zastrzyki Covid-19 są niebezpieczne, ponieważ w miarę upływu czasu rośnie liczba obrażeń i zgonów, niestety najgorsze dopiero nadejdzie.
Jesteśmy na wczesnym etapie tego, co będzie znane jako jedna z największych zbrodni przeciwko ludzkości i mam nadzieję, że pewnego dnia ci, którzy są zaangażowani w spisek, w tym Wielka Farmacja, biurokraci rządowi i reszta globalistycznej kliki, zostaną postawieni przed sądem .
Źródło:
https://silentcrownews.com/?p=7255
