ZAPRASZA.net POLSKA ZAPRASZA KRAKÓW ZAPRASZA TV ZAPRASZA ART ZAPRASZA
Dodaj artykuł  

KIM JESTEŚMY ARTYKUŁY COVID-19 CIEKAWE LINKI 2002-2009 NASZ PATRONAT DZIŚ W KRAKOWIE DZIŚ W POLSCE

Inne artykuły

Polski samochód elektryczny Morawieckiego 
17 sierpień 2020      Alina
Wójt Pcimia  
30 grudzień 2020      Artur Łoboda
Inne spojrzenie na Okrągły Stół  
18 kwiecień 2013      Artur Łoboda
Test masek: 14 na 20 masek z bakteriami odpowiedzialnymi za zapalenie opon mózgowych i zapalenie płuc 
20 październik 2020     
S. Krajski z prof. M. Dakowskim o FOZZ, Kaczyńskich, telewizji Republika i morderstwach politycznych. Anatol Lawina został pochowany na cmentarzu żydowskim 
27 listopad 2018     
Dlaczego Radek Sikorski? Spojrzenie z USA 
16 marzec 2010      Gregory Akko
Zygmunt Jan Prusiński METAFORY ZE SNU - część szesnasta 
8 luty 2022      Zygmunt Jan Prusiński
Po czynach - cele bankierów poznacie 
16 luty 2022     
2009.05.24. Serwis wiadomości bez cenzury ze świata  
24 maj 2009      tłumacz
Kultura powoli powraca do Polski 
1 lipiec 2016      Artur Łoboda
Chiny zwiększają udział swojej waluty na rynku światowym 
21 kwiecień 2011      Iwo Cyprian Pogonowski
Pogrobowcy stalinizmu górą 
3 styczeń 2013      Artur Łoboda
World Highwayman Organization - w skrócie WHO 
10 wrzesień 2020      Artur Łoboda
Apel o obiektywność w wypowiedziach. 
16 luty 2015      iw23
To warto wysłuchać do końca. Na wszelki wypadek (sądowy). To tylko z pozoru wydaje się wariactwem. "Praktyczne wykorzystanie prawa naturalnego w sądzie – Aleksander Berdowicz" 
4 grudzień 2018      Alina
„Nasz kraj jest atakowany”: RFK, Jr. mówi o CIA i totalitaryzmie 
7 listopad 2021      Robert F. Kennedy Jr
Telewizja Republika - Grzegorz Braun (reżyser filmowy, publicysta) - Wolne Głosy 2016-05-06  
7 maj 2016      Telewizja Republika
Węzeł gordyjski 2 - Konstytucja 
25 maj 2015      Artur Łoboda
Program do sterowania ludźmi po szczepieniu 
15 grudzień 2020      HRejterzy
Widziane z Budapesztu 
6 sierpień 2014      Artur Łoboda

 
 

Naziści tacy jak my

Inflacyjne użycie określenia nazizm wypatroszyło je i sprzeniewierzyło – teraz przerodziło się w puste sformułowanie.

Dziś nikt nie nazwał cię „nazistą” i cieszysz się z tego?
Mylisz się: termin ten był obelgą.
Dziś to nieistotne, dziś wręcz nagroda.
W każdym razie jesteś w tak dobrym towarzystwie jak „prawicowe sprzysiężenie”, „teoretyk spiskowy” itp., a masz tak niesympatycznych przeciwników, że nie musisz się tym martwić.
Jeśli „każdy” – przynajmniej każdy z odrobiną kręgosłupa moralnego w sprawie Corony – jest „nazistą”, - to prawdopodobnie określenie nazista nie jest już niczym złym.
Nie jesteś odpowiedzialny za całkowitą dewaluację, a nawet trywializację tego terminu, - czego słusznie obawia się doświadczenie historyczne; to są ci, którzy zaorali go na śmierć, aby ochłodzić swoje serca przed dysydentami.
 
Któregoś dnia na Twitterze moje głupie poczucie sprawiedliwości, mój demokratyczny romans stanął na drodze.
Jak poradzić sobie z Kenem Jebsenem, jak mu nałożyć kaganiec, jak zablokować mu przed nosem ważne filary wolności dziennikarskich, a tym samym zakazać mu wykonywania zawodu, jak zmusić go do monitorowania przez służby bezpieczeństwa i wreszcie zhakować jego platformę:
mogę to zrobić dobrze, po prostu nie mogę znaleźć wszystkiego.
I to niezależnie od tego, co w zasadzie myślisz o swojej pracy.
 
Zamieściłem go na Twitterze w nieco skróconej formie - w niedzielę dwa tygodnie temu.
Potem doświadczyłem wylewu pomyj.
Niemal każdy, kto nie mógł zrozumieć mojego oburzenia, uważał, że taka procedura przeciwko Jebsenowi jest słuszna.

    Prawie wszystkie te osoby zaliczały mnie do prawicowców, przynajmniej do prawicowców.
    Czego innego nie można było oczekiwać od nazistów, napisano tam.
    Nie zdawałem sobie sprawy, że naziści kierują się uczciwym, konstytucyjnym, liberalnym impulsem, tak - jak intencją mojej krytyki stosunków z Kenem Jebsenem.


Ale czy w takim razie nie jesteśmy wszyscy trochę nazistami?
 
Co to oznacza, nazista?
 
Zgodnie z interpretacją owych „krytyków”, naziści musieli być ludźmi, którzy potępiali nadużywanie podstawowych wartości demokratycznych.
Jeśli tak miało być – a stwierdzam, że nie wierzę, by historyczni naziści zachowywali się w ten sposób – to oczywiście jestem jednym z nich.
Zdecydowanie.

    Wydaje się, że to społeczeństwo straciło kontakt z tym słowem.


Oczywiście było już kilka razy niewłaściwie używane.
Na przykład, jeśli nazwałeś zgorzkniałego staruszka po drugiej stronie ulicy nazistą, ponieważ zawsze przeklinał Turków, to każdy by to zrozumiał.
W każdym razie było to błędne, bo ten człowiek był ksenofobem, a może nawet rasistą, - w pewnych okolicznościach reakcjonistą – a na pewno dupkiem.
Ale nie był nazistą.
Słowo to ma wymiar historyczny.
Z biegiem czasu stosowano je również do ludzi, którzy mieli „rację”.
 
Praktyka została przejęta z amerykańskiego języka potocznego.
Głośny, dowódca dość wcześnie został wyśmiany jako nazista.
Oczywiście ten nonszalancki żargon był bez sensu.
W latach 90. niemiecka telewizja wyemitowała również odcinek sitcomu „Seinfeld”, który został nazwany „Zupa nazistowska”.
Szef kuchni o wyglądzie Meksykanina w jadłodajni, który szorstko traktował swoich klientów, - z pewnością nie był miłym facetem.
Ale prawdopodobnie nie zaaprobowałby Holokaustu ani programów eugenicznych.
 
Dziś dużo mniej się targuje o taką zniewagę.
Nie musisz nawet być niegrzeczny, żeby to zrobić.

    A jeśli dzisiaj nazywasz się nazistą, nie oznacza to już tak symbolicznie czy symbolicznie, jak w przypadku tej zupy nazistowskiej.
    Tak naprawdę to ma dziś inne znaczenie. Całkiem konkretnie.
    Jakbyś był oficjalnym następcą III Rzeszy, czerwona linia, która prowadzi bezpośrednio do 1945 roku.


Ci, którzy stają po stronie kogoś takiego jak Jebsen, którzy nazywają swoje ciastka „Afryką”, - jak firma Bahlsen, lub którzy nie zmieniają się odpowiednio, rzucają wyzwanie nazistom.
 
Historycznie zapomniany antyfaszyzm
 
Nazistowscy rozmówcy uważają, że w takich momentach są szczególnie antyfaszystowscy, ponieważ pilnie wytykają palcami wszystko, co uważają za złe na tym świecie.

    Fakt, że zajmują się faktyczną spuścizną tamtych lat stosunkowo luźno, czynią ich śmiesznymi, umniejszają, a nawet infantylizują swoje działania, - czego nawet nie zauważają.


Więc jeśli ktoś, kto upiera się, że herbatnik powinien nadal nazywać się „Afryką”, jest tak samo "nazistą", - jak facet z przeszłości, który uważał selekcję rasową ludzi za słuszną, ludobójstwo za legalne, a wojnę za uzasadniony środek w darwinowskiej walce narodów.
Wtedy w percepcji jest coś szalonego, bo mało kto z tych, którzy są dziś skonfrontowani z zarzutem bycia nazistą, kultywuje wartości, które historyczny nazista kultywował.
 
Ostatecznie celem współczesnych "nazistowskich" rozmówców jest rozpoznanie czerwonej linii we współczesnych zjawiskach polityczno-społecznych.
Należy podkreślić że tam, gdzie są ciągłości, gdzie przeniknęły wspomnienia, gdzie wciąż prześwituje nazistowska spuścizna.
Na szczęście naprawdę wielkie zbrodnie przeciwko ludzkości zniknęły, więc trzeba interpretować fakty marginalne i plątać się bezlitośnie.
 
Ta animacja prowadzi również do tego, że łatwo popaść w paranoję, - bo nagle wszędzie widzisz brązowe koszule, - gdzie wartości, które sam zakwalifikowałeś jako słuszne, nie przeważają jednoznacznie.
Logiczną konsekwencją tego jest to, że kiedy w końcu wszyscy są nazistami, nikt już nie jest nazistą.
 
Podstawowe słowo, które powinno kogoś nie tylko klasyfikować, ale także obrażać i piętnować, traci swoją siłę werbalną.
Kurczy się do kiepskiej cechy, którą akceptujesz, z której w końcu się wyśmiewasz.
 
Nazistowska duma: nieumyślnie w nowym znaczeniu tego słowa
 
Tak się teraz czuję.
W ciągu ostatnich kilku miesięcy wielokrotnie doświadczałem tego oczernienia.
Czasami dlatego, że broniłem Jebsena przed Państwem - lub włamaniem na jego stronę internetową.
Czasami dlatego, że argumentowałem coś przeciwko resetowi, który w końcu nie dąży do harmonijnego współistnienia, ale raczej prowokuje podział społeczeństwa.
W pewnym momencie nie przejmowałem się tym słowem.
Było używane tak inflacyjnie, że można się do tego przyzwyczaić.

Nie jestem nazistą, nie mogę zebrać tyle nienawiści.
Ale teraz myślę sobie, że jeśli mam przetrwać jeden dzień bez przydzielenia mi tego słowa, to nie opublikowałem nic na temat mojej pensji i jestem z tego powodu prawie rozczarowany.
 
Wydaje mi się, że jest wielu, którzy lubią być myleni z nazistami.
Oni też tylko wzruszają ramionami i nie odpowiadają na to w wyniszczającej formie.
Co teraz należy przedstawić?
Ci, którzy zbyt intensywnie walczą z oskarżeniami, - stają się jeszcze bardziej podejrzliwi w oczach nazistowskich oszczerców.
Człowiek staje się zniechęcony, akceptuje to i nie dostrzega już w tym słowie czegoś uwłaczającego:

    Jeśli ostatecznie nie liczy się treść, za którą się bronisz, to nie ma znaczenia, jak sobie z takim tytułem poradzisz.

Niektórzy koledzy, blogerzy i publicyści, - których należy zaliczyć do postępowych, teraz nawet otwarcie z tym flirtują.
„Jako naziście wolno mi to robić” – mówią kpiąco.
Pozostali "biorą len i dają małpi cukier".

Mało kto tam stoi i apeluje o ostrożność, w sprawie niemieckiej historię i związanych z nią problemów.
Jak chcieć zachować powagę?
Słowo zaczęło żyć własnym życiem, nie ma już żadnego związku z tym, co wydarzyło się przed 1945 rokiem.
 
Dużo mówimy o dziedzictwie tamtych lat w tym społeczeństwie, zwłaszcza w sprawie odpowiedzialności, jaką ponosi każda osoba - w tych szerokościach geograficznych.
Przestępcy, którzy wszędzie widzą nazistę, już dawno porzucili jakiekolwiek poczucie odpowiedzialności.
A my, którzy jako fałszywi naziści musimy jakoś przejść przez życie codzienne – bo tylko z tego kpimy.

Wydaje się, że uczciwa kultura pamięci jest w trakcie zanikania.
Niezależnie od tego, czy powinno to być dobre, czy złe, mógłbym teraz krótko usprawiedliwić, ale dążę do tego, aby znaleźć się z powrotem w prawym rogu (sceny politycznej).

Nie mam dziś na to czasu..

 
Roberto J. De Lapuente , urodzony w 1978 roku, jest z wykształcenia mechanikiem przemysłowym i przez osiem lat prowadził bloga ad sinistram . Od 2017 roku jest współredaktorem bloga neulandrebellen . W 2012 roku został felietonistą Neues Deutschland, a od 2018 regularnie pisze dla Macroscope . De Lapuente ma córkę i mieszka ze swoim partnerem we Frankfurcie nad Menem. W marcu 2018 roku ukazała się jego książka „ Prawica wygrywa, bo lewica zawodzi
 
Źródło:
https://www.rubikon.news/artikel/nazis-wie-wir
 
25 czerwiec 2021

Roberto J. De Lapuente 

  

Komentarze

  

Archiwum

Kurdowie a Stronnictwo Wojny w Osi USA-Israel
wrzesień 7, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
Lekcje chińskiej ekonomii
marzec 28, 2007
Anna Kaczor
Unijna pomoc dla polskiej rodziny
styczeń 31, 2008
PAP
Ponad narodami
wrzesień 24, 2003
Nasz Dziennik
Strategiczna logika samobojczego terroryzmu
czerwiec 15, 2005
Iwo Cyprian Pogonowski
Appology for 1953?
sierpień 23, 2007
ICP
To tylko kwestia ceny
listopad 29, 2008
PAP
Opoka wyższości Żydów nad nie-Żydami
kwiecień 4, 2007
Iwo Cyprian Pogonowski
Szokujący Moment w Historii Demokracji USA
grudzień 18, 2005
Iwo Cyprian Pogonowski
Budżet Krakowa na 2003 roku
grudzień 11, 2002
(SIE) http://www.dziennik.krakow.pl
Nowa Ksiazka "Masakra w Jedwabnem", Walka z Falszowaniem Historii Polski
styczeń 24, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
POLSKA - UNIA 7
listopad 24, 2002
Prof. Jerzy Nowak
Muzeum "Tysiąclecia" Żydów w Polsce
styczeń 18, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
"Gospodarka działa normalnie"
kwiecień 1, 2004
PAP
Kilka uwag odnośnie Kosowa
luty 26, 2008
Artur Łoboda
Wiek dwudziesty “wiekiem śmierci” w historii ludzkości
kwiecień 26, 2008
Iwo Cyprian Pogonowski
W imię Honoru, Godności Człowieka i Sprawiedliwości
grudzień 12, 2005
Ryszard Krzysztof Chałasiński
Nowe idzie, stare "jedzie"...
wrzesień 28, 2005
Polityka na Kaukazie
listopad 25, 2003
Prof. Iwo Cyprian Pogonowski
Zagrożenie Ludzkości w Epoce Nuklearnej
marzec 2, 2007
Iwo Cyprian Pogonowski
 


Kontakt

Fundacja Promocji Kultury
Copyright © 2002 - 2023 Polskie Niezależne Media