Wymarsz ku Niepodległej

W święto Przemienienia Pańskiego, gdy gościł rok
dwu tygodniom równy, w stuleciu jubileuszowym,
gromada strzelców o wiosennym obliczu
zrobiła brzozowy krok w stronę Niepodległej.

Serca zdolne roztopić okowy
lodowatej niewoli, były gotowe
więcej niż złoto poświęcić dla Ojczyzny,
lecz było ich niczym orłów nad górami.

Ci niepokorni pragnęli zapalić
oliwę ofiarnej Miłości.
Jednak przed młodością zamknęła drzwi
starość ducha.

Miała wiarę jedynie zdolną
przenieść kamyki, a strzelcy niesieni
skrzydłami, ruszyli dalej
z plecakiem goryczy.

Gdy wyszli z gorących krakowskich Oleandrów,
by stanąć w zimnych Kielcach, myśleli, że ciepła
godzina szybko przyjdzie.
Jednak późno znajdują prawdziwy skarb.

Świecie, Jeleniec 2014 r.