|
Jan Paweł II - omylny
|
|
Jednak zostanie po mnie ta siła fatalna,
Co mnie żywemu na nic... tylko czoło zdobi;
Lecz po śmierci was będzie gniotła niewidzialna,
Aż was, zjadacze chleba - w aniołów przerobi.
(Juliusz Słowacki - Testament mój)
Jeszcze tydzień temu żyliśmy w innej Polsce - w której panował duch nihilizmu. Polsce owładniętej beznadzieją, zwątpieniem.
Polsce oczekującej koszmarnego jutra....
A dziś...?
Wielu Rodaków ma nadzieję, że zstąpił na nas Dych Święty, który "odmieni oblicze tej ziemi" - Polskiej ziemi.
Ponieważ niczego innego nie pragnę jak zadośćuczynienia tej nadziei ważę się na napisanie niniejszych bolesnych słów.
Odnowa duchowa Narodu rozpoczęła się w bardzo zaskakującym miejscu, bo na stadionie piłkarskim, na którym zazwyczaj dochodzi do eksplozji ludzkiej agresji.
Tym razem - w czasie meczu piłkarskiego - Lecha Poznań z Pogonią Szczecin, który miał miejsce dokładnie tydzień temu - 1 kwietnia 2005 roku. Fani obu drużyn - na wieść o pogorszeniu stanu zdrowia Papieża zażądali przerwania meczu.
Wydarzenie to miało szczególne znaczenie. Kibice piłkarscy uważani byli za najbardziej zdemoralizowaną część społeczeństwa, pozbawioną jakichkolwiek ludzkich instynktów.
Osobiście uważam, że rynsztok na scenie politycznej przebija po stokroć agresję kibiców.
Po raz kolejny przypomnę, że wiele razy mieliśmy okazję słyszeć w mediach wypowiedzi pozbawionych perspektyw na przyszłość kibiców tłumaczących własną demoralizację i agresję faktem że: jeżeli nawet księżą oszukują i kradną to dlaczego oni - kibice mają być lepsi.
W dniu śmierci Papieża wszystko jakby zamarło.
Zwaśnieni - nieprzyja?ni wobec siebie bywalcy stadionów piłkarskich podają sobie ręce i wykrzykują całym gardłem "Wojtyła - to dla Ciebie". Co znaczyć ma, że dla czci Jana Pawła II obiecują zmienić swoją postawę.
Przez całą Polskę - niczym potężny grzmot przechodzi duch opamiętania.
Na jak długo?
A mnie, podobnie jak w 1976, 1980, 1989 roku ogarnia przerażenie. Kto poprowadzi ten Naród który obiecał samooczyszczenie?
Czy zrobią to zdemoralizowani księża i hierarchowie Kościoła?
Z ich strony nie usłyszeliśmy żadnego głosu pokuty. A prymas Glemp na pytanie o osobistą postawę w dniach konania Papieża odpowiada cynicznie.
Nie dziwi mnie jego zachowanie.
Jestem prawie pewny, że Jan Paweł II zażądał od Glempa, aby w dniu jego śmierci był jak najdalej, a najlepiej na drugim końcu świata.
Wybór Glempa na Prymasa Polski był jednym z błędów Jana Pawła II.
Bezkrytycznie przyjął sugestię Prymasa Wyszyńskiego - dotyczącą osoby jego ówczesnego sekretarza, jako kandydata na następcę.
Ale w polskim Kościele są jeszcze dziesiątki podobnych. Dziś odsunęli się w cień by nie drażnić rozbudzonego społeczeństwa.
Kiedy napięcie opadnie powrócą i upomną się o swoją władzę. I wtedy dalej będą prać brudne pieniądze, zdradzać Naród za judaszowe srebrniku z Unii Europejskiej.
Cóż więc wtedy pozostanie z wielkiego uniesienia i nadziei?
Wtedy Naród popadnie w jeszcze większą frustrację i zwątpienie.
Nie pamiętam ani jednego słowa z Biblii sugerującego, by Chrystus przyjmował zbrodniarzy i grzeszników.
Chrystus przyjął tylko NAWRÓCONYCH GRZESZNIKÓW.
Czy Bush albo Kwaśniewski wyznali swoje grzechy zbrodni przeciwko ludzkości?
A jednak na pogrzebie Jana Pawła II to oni byli najbardziej uhonorowani!
Kwaśniewski zresztą - swoim szczurzym zwyczajem podszedł głupiego Wałęsę i sprowokował do gestu pojednania.
A Wałęsa zamiast zapytać: "czy wyznałeś swoje winy", grzecznie podał rączkę, dając tym samym półmagistrowi legitymację do samozwańczego reprezentowania Polaków.
Kwaśniewski wybrany został głosami mniej niż 20% Polaków. A więc byłego aparatu PZPR.
W dniu w którym złamał wszystkie punkty przysięgi prezydenckiej utracił prawo do reprezentowania Narodu Polskiego.
A jednak Jan Paweł II zaprosił go (w czasie ostatniej pielgrzymki do Polski) do "Papamobile".
W sprawach personalnych Jan Paweł II wielokrotnie się mylił. Zapewne dlatego, że głęboka wiara narzucała Mu poszukiwanie w każdym człowieku dobra.
Tak rozumując moglibyśmy uznać, że Sanchedryn skazujący Chrystusa na ukrzyżowanie był również dobry.
W 1995 roku podczas prywatnej audiencji u Papieża byłem świadkiem - jak niemowlę trzymane na rękach przez matkę - gwałtownie wychyliło się by pocałować Ojca Świętego.
Ten gest nie mógł być w żadnym wypadku wyreżyserowany. Ale przekonał mnie, że tkwi w Papieżu jakaś moc, rozpoznawalna niekontrolowanymi przez naszą świadomość zmysłami.
Ta moc nie uchroniła Papieża przed największym błędem.
Było nim zabranie głosu w sprawie Unii Europejskiej - tuż przed zbliżającym się referendum.
Papieskie pragnienie aby "sprawiedliwa Polska" znalazła się w "sprawiedliwej Unii Europejskiej" było tylko pobożną nadzieją.
W świecie polityki i biznesu "nadzieja jest matką głupich".
Mamy tego doskonałą wykładnię od czasu tak zwanego "wstąpienia Polski do UE".
Wielkości człowieka nie umniejszają popełnione błędy, jeżeli ich skalę przyćmiewa zakres uczynionego dobra.
Tylko człowiek mały, który niczego w życiu nie czyni, nie popełnia również błędów.
Przesłanie płynące z życia Jana Pawła II bezdyskusyjnie pokazuje, że tylko będąc sobą i nie naśladując obcych wzorów możemy sięgnąć wielkości.
Jan Paweł II objął stanowisko które pozwoliło pokazać Światu wielkość polskiej kultury.
Był bowiem nikim innym jak epigonem polskiego romantyzmu.
W Ojczy?nie mamy z pewnością wielu wspaniałych - ludzi, którzy tłamszeni przez polityczną i medialną hołotę nie są w stanie objawić społeczeństwu swej kultury.
Wydarzenia ostatnich dni pokazały jednocześnie, że nie jesteśmy bezradni.
Uwolnieni od służby podłości - w ciągu kilku godzin możemy zebrać się i w marszu ruszyć na Belweder. Milion ludzi maszerujących przez apartamenty prezydenckie zmusiłoby do do abdykacji "Aleksandra I" - podłego.
A gady pełzające w naszym życiu politycznym rozdeptamy w swoim marszu.
Potrzeba nam jednak przewodników.
Jeżeli mają być nimi kapłani potrzeba otworzyć na oścież bramy kościołów i wywiać stęchliznę moralna wywołującą morowe powietrze w naszym Kraju.
A tam gdzie to nie jest możliwe, po prostu opuścić zadżumione miejsca.
Dzisiaj media podały, że na pogrzebie Jana Pawła II prezydent Izraela Mosze Kacaw uścisnął dłoń syryjskiego prezydenta Baszara Asada, a także spotkał się z prezydentami Iranu i Algierii Mohammadem Chatamim i Abdelazizem Butefliką.
Zapewne wiele osób uwierzy, że doszło do cudu.
Ja w cudy - w polityce nie wierzę.
Tak samo jak nie wierzę, by dawni komunistyczni zdrajcy - z Kwaśniewskim na czele ulegli nawróceniu.
Wierzę za to w uczciwą mozolną pracę.
Po polskim romantyzmie - doby Solidarności potrzebny był nam pozytywizm doby III RP.
Zamiast niego przyszedł nihilizm, podłość, podstęp.
Dziś, kiedy dotarło do nas wiele nowych faktów jesteśmy prawie pewni, że zostaliśmy podstępnie oszukani a nieświadomy Jan Paweł II służył za parawan dla podłości i zdrady.
Jego pielgrzymki do Polski były rodzajem "wentyla bezpieczeństwa" dla sponiewieranego społeczeństwa.
Mądrość, którą sam - jeszcze w latach 80. wykładał, że Światu potrzebna jest "trzecia droga" - zamiast komunizmu i kapitalizmu, została odstawiona na bok pod presją bieżących potrzeb.
Jeżeli mamy spełnić testament Papieża to w pierwszym rzędzie musimy wycofać się z współudziału w agresji na Irak.
Jan Paweł II wielokrotnie potępiał ten zbrodniczy akt agresji.
By zachować spokój sumienia i zdrowie psychiczne musimy odrzucić prostackie, podłe media - perfidnie oddziaływujące na naszą podświadomość.
Niechaj do śmietnika historii przejdą "Wyborcza", "Polsat", "TVN" a nawet telewizja publiczna owładnięta przez masonerię.
Odszukać musimy w sobie godność i honor, oraz szacunek do drugiego człowieka - podstawowe aksjomaty chrześcijaństwa.
I pamiętajcie : to my - byliśmy współtwórcami wielkości Polskiego Papieża.
Bez nas-Polaków, bez naszej wiary w szlachetność człowieka, Jan Paweł II byłby tylko kolejnym aktorem sięgającym do ?ródeł polskiej romantycznej mistyki.
Kiedy przyjdzie sygnał: wszyscy idziemy na Belweder. Z godnością, honorem, bez przemocy - dopóki przeciwko nam nie użyją broni.
A jeżeli ktoś, zamiast naprawy Kraju będzie od nas żądał modlitwy na kolanach, zawierzcie mi, że nie jest to przyjaciel Polaków.
Kraków - 8 kwiecień 2005
Post Scriptum
W niedzielę media donoszą, że :
Czteromiesięczne niemowlę pobił pijany ojciec.
Policjantom powiedział, że dziecko "krzyczało, więc je uciszył".
Matki dziecka nie było w domu. Poszukuje jej policja.
To skutek świata - medialnej i politycznej pogardy do człowieka - z którym mamy do czynienia w naszym Kraju.
Czy chcecie aby takie i jeszcze gorsze informacje towarzyszyły nam każdego dnia, aż do czasu gdy sami staniemy się ofiarą zbrodni?
Nadszedł czas przebudzenia Narodu!
|
|
12 kwiecień 2005
|
|
Artur Łoboda
|
|
|
|
Czy Pan Prezydent
listopad 24, 2006
mik4
|
Recenzja książki W.Bojarskiego pt „ O PRZYSZŁOŚĆ POLSKI”
Problemy i wyzwania XXI wieku - część druga
kwiecień 11, 2006
prof. Zbigniew Dmochowski
|
Białoruś: Przeciwko ingerencji w kampanię wyborczą.
marzec 11, 2006
słowianofil
|
Rola nacisków i propagandy
czerwiec 1, 2003
przesłała Elżbieta
|
"Wyprawki Maturzysty",
luty 3, 2003
Artur Łoboda
|
5 kłamstw na temat sytuacji w Strefie Gazy
styczeń 6, 2009
AWT
|
"Pełzający przewrót"
padziernik 18, 2004
|
71 agentów SB podczas zjazdu "Solidarności" w 1981 r.
styczeń 22, 2003
Artur Łoboda / PAP
|
Słowa Papieża, zmienione chytrze przez krętaczy ...
maj 21, 2003
|
Podłoże polityczne i ekonomiczne planów ataku na Iran
wrzesień 1, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Alkaida w Iraku i w Afganistanie
czerwiec 1, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Odezwa do Ludożerców
i do samotnie stojącej walizki
sierpień 21, 2005
Wiesław Sokołowski
|
Gdyby nie Balcerowicz
padziernik 13, 2005
|
31 pa?dziernika 2005 godz 19. - gdzieś w Polsce
listopad 1, 2005
zaprasza.net
|
Powstanie uratowalo UE
lipiec 18, 2004
przesłała Elżbieta
|
Nasza wojna
sierpień 2, 2008
jobstalker
|
Profesja a nazwisko
marzec 1, 2007
M. Naleziński, Gdynia
|
Katrina
sierpień 28, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Zabronione dotowanie biletów kolejowych?
padziernik 24, 2007
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
Prezydent pożyczy wojewodzie
kwiecień 4, 2007
|
więcej -> |
|
