|
Afganistan jako bagno, w którym topią się siły USA, NATO i Polski
|
|
 Główną bolączką dla NATO w Afganistanie jest fakt, że pięć lat temu USA nie potrafiło zastosować tam strategii zwycięskiej wojskowo i politycznie, tak że teraz żołnierze NATO, w tym żołnierze polscy, krwawią w beznadziejnej walce, na terenach osławionego przez historyków „cmentarza imperiów w Afganistanie.” Neokonserwatyści w rządzie Bush’a niechlujnie załatwiają sprawy w Afganistanie i w Iraku, ponieważ im dłużej amerykańskie siły ugrzęzną na Bliskim Wschodzie, tym lepiej dla sjonistycznej polityki Izraela.
Amerykański generał James Jones, dowódca sił NATO, przyznaje, że jest zaskoczony zaciekłym oporem Talibanów i szerzącym się powstaniem Afganów. Faktycznie NATO stoi wobec poważnych działań wojennych, a nie „nadzorowania pokoju” czyli tak zwanego „peacekeeping mission,” o czym była mowa, kiedy USA starało się sprowadzić siły NATO do Afganistanu.
Zgodnie z obecną sytuacją, nowe zasady postępowania, nowy regulamin obowiązuje teraz zołnierzy NATO, na służbie w południowych prowincjach Afganistanu. W niedalekiej przyszłości, prawdopodobnie cały Afganistan będzie włączony do tej samej akcji i stacjonowane tam wojska USA, będą włączone pod komendę generała Jones’a.
Brytyjskie siły w południowym Afganistanie, zostały upoważnione do używania rakiet typu Hydra, które eksplodują strzałami z tungstenu i są śmiercionośne, zwłaszcza dla tłumu ludzi. Brytyjczycy stosują ataki z powietrza, na ludzi podejrzanych o sprzyjanie Talibanom, wobec których stosują „rozładowujące” ataki i na których robią zasadzki wątpliwej wartości. Dwódca sił brytyjskich twierdzi, że obecnie intensywność i zawziętość walk w Afganistanie w ciągu dnia, przewyższa to co się dziś dzieje w Iraku i walki są bardziej intensywne niż kiedykolwiek w czasie wojny koreańskiej. Trzeba pamiętać że Imperium Brytyjskie przegralo trzy wojny przeciwko Afganom w 19tym wieku.
Siły NATO w wysokości 18,500 żołnierzy tracą pięciu zabitych dziennie, co równa się startom sowieckim w Afganistanie w 1980 roku. Obecnie byli oficerowie sowieccy, weterani katastrofalnej kampanii sowieckiej w Afganistanie, przepowiadają, że w końcu siły NATO będą zmuszone uciekać, tak jak to przypadło w udziale Sowietom.
Generał Borys Gromow, który nadzorował ewakuację wojsk sowieckich z Afganistanu, uważa, że opór Afganów wzrasta, co może okazać się katastrofalne dla sił NATO, których sama obecność jednoczy, zwykle skłóconych, Afganów, którzy widzą w żołnierzach NATO wojska okupacyjne, zniewalające ich kraj.
Inwazja Sowietów dysponowała 100,000 armią sowiecką i 100,000 armią afgańską, której oficerowie byli przeszkoleni w akademiach sowieckich i byli wspierani przez lotnictwo, wojska pancerne i artylerię i służyli pod zorganizowanym rządem pro-sowieckim, z odpowiednio funkcjonującymi oficerami politycznymi, bez porównania bardziej skutecznymi, niż jest obecny rząd marionetkowy w Kabulu. Mimo tego cała ta wielka siła, nie mogła sobie dać rady z ruchem oporu Afganów.
Obecnie jest około 20,000 żołnierzy USA w Afganistanie i około 20,000 wojsk NATO, wśród których jest 5,400 Brytyjczykow, 2,500 Kanadyjczyków, 2,300 Holenbdrów i wkrótce 1000 Polaków, których usłużnie wysyła tam minister obrony, Radek Sikorski, gdzie wielu z nich może życie stracić, za sprawę, która dla Polski mało znaczy, a łatwo może ściągnąć na głowy Polaków, akty odwetowego terroru Talibanów, etc. Natomiast armia marionetkowego rządu w Kabule, która niby liczy 42,000 żołnierzy, cierpi z powodu bardzo licznych dezercji.
Generał Jones stara się do dodatkowych 2,500 żołnierzy z NATO, co nie wiele pomoże w okupacji kraju bardzo górzystego, tak wielkiego jak Afganistan, dwa razy większego niż Polska. Kraj ten ma tradycję skutecznej walki z naje?d?cami na przestrzeni 2500 lat. Każdy Afgan jest uzbrojony. Weterani kolonialnych służb brytyjskich uważają, że w walce z rosnącymi siłami Talibanów i Alkaidy, trzeba zwiększyć siły wojsk elitarnych NATO, o przynajmniej 10,000 dobrze wyposażonych żołnierzy, wspieranych z powietrza, żeby mieć jakieś szanse żeby tylko wygrywać bitwy przeciwko Talibanom, a nie wojnę. Tak więc wojna w Afganistanie jest już przegrana moralnie i psychologicznie.
NATO stoi w obliczu fiaska takiego, jakie obecnie przeżywa USA w Iraku. O czym pisze Bob Woodward w książce pod tytułem „State of Denial: Bush at War,” („Zaprzeczania Rzeczywistości: Bush Prowadzi Wojnę ”), w której to książce wspomina, że Henry Kissinger, ostatnio stał się doradcą Bush’a, mimo jego odpowiedzialności z przedłużanie wojny w Wietnamie i za większość start USA w tej przegranej wówczas wojnie.
Europejscy członkowie NATO, nie mają ambicji imperialnych i wiedzą, że amerykańska operacja przeciwko produkcji opium w Afganistanie, nie udała się. Obecnie oblicza się, że Afgani produkują ponad 130% opium, na które jest zapotrzebowanie na rynku światowym.
Taliban przestał zwalczać produkcję opium. Wręcz przeciwnie, Taliban jest obecnie finansowany, na wielką skalę, przez mafię narkotyczną, tak że stał się znowu siłą zdolną do prowadzenia długotrwałej wojny z naje?d?cami. Dzieje się tak ponieważ neokonserwatyści w rządzie Bush’a byli zajęci planami ataku na Irak „dla dobra Izraela” i zaniedbali sprawę ustabilizowania sytuacji w Afganistanie, co było łatwe przy pomocy byłego króla Afganistanu.
NATO nie ma ambicji stworzenia „demokracji liberalnej” w Afganistanie, gdzie problemy są zupełnie inne, niż były w czasie dzielnia Jugosławji. Obecnie wspomina się fakt, że USA nie musiało dokonać najazdu na Afganistan, a raczej popierać wrogów Talibanów w Afganistanie i mogło znale?ć „afgańskie rozwiązanie polityczne” za pomocą n.p. przywrócenia do władzy monarchii, na czele z królem, który był na wygnaniu w Rzymie. Król był częścią tradycji i kultury Afganów, na co zwracają uwagę doświadczeni obserwatorzy jak M.K. Bhadrakumar, były ambasador Indii w Uzbekistanie (1995-98) i w Turcji (1999-2001), który jest weteranem 29 lat w służbie dyplomatycznej swego kraju.
Przywrócenie władzy króla w Afganistanie pozbawiłoby pretekstu do zakładania baz USA w byłych republikach sowieckich. Ciekawe, że obecnie prezydent i krwawy dyktator Kazakstanu, Nursultan Nazarbajew, jest dziś przyjmowany z wysokimi honorami w Białym Domu. Dzieje się tak, mimo faktu, że Nazarbajew, rządzi tak samo brutalnie jak to czynił Saddam Hussein w Iraku, który obecnie podlega zmianie reżymu i „demkratyzacji” przez neokonserwatstów amerykańskich.
Dla neokonserwtystów, Afganistan był tylko wstępem do najazdu na Irak i do zdominowania całego Bliskiego Wschodu i do stworzenia „specjalnego reżymu czasów wojny w USA,” który to reżym poza ograniczaniem praw i swobód obywatelskich, chciał, w ramach budowania globalnego imperium, mieć pozycję startegiczną w Azji centralnej, począwszy, od garnizonu wojsk NATO w Afganistanie. Taka startegia była niespodzianką dla szczepów północnych Afganów, których przywódcy mieli nadzieję objąć władzę w Kabułu, po działaniach wojennych przeciwko Talibanom. Ludzie ci byli od dawna popierani przez Rosję.
Zamiast porozumieć się politycznie z Afganami, na ich własnym terenie, USA za pomocą przekupstwa (miliarda dolarów) postawiło przy władzy Karzai’a, byłego właściciela restauracji w Nowym Jorku, nie mającego poważania w Afganistanie i widzianego jako marionetka naje?d?ców, zwłaszcza kiedy pozwala on na wyszynk alkoholu i nierząd w stolicy Afganistanu.
Karzai niewiele ma do powiedzenia poza granicami miasta Kabul. Podstawową trudnością USA jest brak prawdziwie afgańskiego rządu w Kabulu. Rząd taki można było osiągnąć przy pomocy Narodów Zjednoczonych na podstawie kokowań z plemionami afgańskimi.
Ciągła potrzeba pomocy, ze strony USA, kompromituje rząd Karzai’a. Dodatlowe 2,500 żołnierzy przysłanych z NATO do Afganistanu nie wystarczy, żeby pokonać Talibanów na polu walki, zwłaszcza że Talibani coraz bardziej odgrywają rolę ruchu oporu, przeciwko naje?d?com, tak że Talibani są coraz bardziej są popierani, przez ogół Afganów.
Wzrost sił Talibanów wywołuje opór plemion z pozostałych regionów Afganistanu, przeciwko kontroli permanentnej przez NATO, jako części sił USA, w walce o globalne wpływy. W Azji centralnej, porażka Nato w Afganistanie, byłaby widziana jako porażka kampanii USA, mającej na celu dominację Azji centralnej i południowej oraz Zatoki Perskiej. Tak więc Afganistan łatwo może się stać bagnem, w którym będą się topić siły USA, NATO i Polski.
www.pogonowski.com
|
|
2 padziernik 2006
|
|
Iwo Cyprian Pogonowski
|
|
|
|
"Pro-Rosyjskie" Stronnictwo w Polsce (PRoS-PL)?
grudzień 9, 2008
Marek Głogoczewski
|
Troskliwe misie –bajka nie dla dzieci.
sierpień 26, 2006
Marek Olżyński
|
Jak mydlić oczy po żydowsku?
sierpień 29, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Artykół cenzurowany:``89
sierpień 2, 2006
Marek Olżyński
|
Totalny kryzys SLD
czerwiec 4, 2003
przesłała Elżbieta
|
ORMOWCY – ZBOCZEŃCY
luty 1, 2009
Zygmunt Jan Prusiński
|
Polsko-białoruskie refleksje
luty 9, 2008
Leonarda Rewkowska
|
Sto lat za murzynami
marzec 13, 2007
Artur Łoboda
|
"Pro Polonicum" - nowe pismo polonijne
czerwiec 28, 2006
|
Brudna przeszłość byłego polskiego prezydenta Kwaśniewskiego
grudzień 6, 2006
M.J.Chodakiewicz
|
Państwo surowe wobec maluczkich, nie dla zdrajców
styczeń 5, 2005
Mirosław Naleziński
|
Odezwa do kołka w płocie
luty 9, 2006
Wiesław Sokołowski
|
USrael’s masterminded “defeat blitz” in Caucasus
sierpień 21, 2008
Marek Głogoczowski
|
Jak funkcjonują największe gangi (1)
Dla kogo pracuje Marek Belka?
luty 25, 2005
nz
|
Pomóżcie proszę wstrzymac to opętanie
styczeń 23, 2004
|
Morskie Igrzyska
sierpień 5, 2003
Zbigniew Sulatycki
|
Gulf War 1991:
Prefiguration and prelude to the 2003 Iraq debacle
Part one
luty 19, 2005
Stefan J. Śniegoski
|
Dzisiaj w dobie wyborczej kampanii prezydenckiej U.S. należy zastanowić się i odpowiedzieć 2008 i co dalej.
maj 11, 2008
Gregory Akko
|
Głodny Niedżwied? Rosyjski
wrzesień 27, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Konieczne dalsze prowokacje
luty 23, 2008
PAP
|
więcej -> |
|
