|
Czy Ukraina jest krajem o newralgicznym znaczeniu dla Polski?
|
|
 Potencjał demograficzny Ukrainy (47,732,079 mieszkańców, lipiec 2004 est.), a w przeszłości także i pewnie gospodarczy, może odgrywać w strategicznym partnerstwie z Polską znaczącą rolę w Unii Europejskiej a także na arenie międzynarodowej. Znaczenie takiej współpracy możemy za obserwować na przykładzie Iraku, gdzie polskie i ukraińskie siły zbrojne (1,650 ukraińskich żołnierzy w Iraku) udzieliły wsparcia Stanom Zjednoczonym. Amerykańskie deklaracje popierające pomarańczową rewolucję i rosnąca aktywność w tym regionie jest efektem owego wsparcia. Okazało się że Europa Środkowo – Wschodnia jest potencjalnym ?ródłem krajów, które mogą również w przyszłości udzielić wsparcia Amerykanom. Nie tylko na arenie międzynarodowej, ale również w poszukiwaniu sojuszników politycznych i wojskowych wewnątrz Unii Europejskiej, obecnie zdominowanej przez niechęć Zachodniej Europy na politykę amerykańskiej hegemonii na świecie. W obecnym momencie na Ukrainie krzyżują się liczne interesy wielu krajów i wielu stronnictw. Rosja od lat jest głównym partnerem handlowym Ukrainy, a także głównym inwestorem prywatyzowanego sektora gospodarczego. Od 24 Sierpnia 1991 roku uzyskania niepodległości przez Ukrainę import z Rosji stanowi 35.9% (2003) a eksport 17.8% (2003) w obu przypadkach Rosja jest najważniejszym partnerem handlowym. Uzależnienie polityczne Ukrainy od Rosji w ostatnich tygodniach nie przyniosło Rosjanom spodziewanych efektów. To, co robi Rosja, to już nie walka o wchłonięcie i uzależnienie Ukrainy, ale walka o utrzymanie jak największych wpływów w tym kraju. Etniczny charakter Ukrainy to 77.8% stanowią Ukraińcy, Rosjanie 17.3%, Białorusini 0.6%, Mołdawianie 0.5%, Krymscy Tatarzy 0.5%, Bułgarzy 0.4%, Węgrzy 0.3%, Rumuni 0.3%, Polacy 0.3%, Izraelici 0.2% oraz inne narodowości 1.8% (2001)). Naturalne bogactwa tego kraju jak ruda żelaza, węgiel, mangan, gaz ziemny, ropa naftowa, sól, siarka, grafit, tytan, magnez, kaolin, nikiel, rtęć, ogromny areał drzewny (lasy) i orny w postaci żyznych ziem dają dla tego kraju ogromne perspektywy rozwoju. Drugim bardzo ważnym czynnikiem decydującym o szybkim rozwoju w perspektywie tego kraju jest to, że Ukraina staje się najważniejszym na świecie krajem tranzytowym dla ropy naftowej i gazu. Więcej niż 80% całego eksportu gazu ziemnego z Rosji na rynek światowy będzie prowadzić przez terytorium Ukrainy.
Ukraina odgrywa bardzo ważną rolę kraju tranzytowego w eksporcie ropy naftowej z Rosji do Europy. Długość ukraińskiej magistrali naftowej wynosi 4,520 kilometrów i aktywowana jest przez 31 stacji pomp tłoczących ropę naftowa z Rosji i Kazachstanu. Roczna wejściowa przepustowość magistrali wynosi 120,000,000 ton, a wyjściowa 67,000,000 ton. Na Ukrainie ropa naftowa jest transportowana przez „Ukrtransnafta” Joint-Stock Company, Pre-Dniepro Oil-Trunk Pipelines (Ukraiński Południowo-Wschodni region) i Druzhba Oil-Trunk Pipelines (Ukraiński Północno-Zachodni region). Obecna magistrala olejowa Odessa-Brody i Pivdenny terminal są tylko zapoczątkowanym szlakiem transportowym oleju z Morza Kaspijskiego do Europy. Odessa-Brody magistrala olejowa ma długość 674 kilometry, roczny projekt przepustowości to od 9 do 14.5 miliona ton i łączna objętość basenu 200,000 metrów sześciennych. Plan rozbudowy tego systemu prowadzi do zwiększenia przepustowości magistrali olejowej do 45 milionów ton w ciągu roku. W końcu 2001 roku Ukrtransnafta (Ukraine’s Oil Transportation) zakończyła budowę terminalu olejowego w Pivdenny łączącego się z magistralą olejową Odessa-Brody o przepustowości 9 milionów ton oleju w ciągu roku do Centralnej i Południowej Europy. Przepustowość magistrali olejowej do Europy była limitowana przez dwie rafinerie Ukraińskie OJSC Halychyna i Naftokhvmyk Prykarpattya. We wrześniu 2002 roku, Ukrtransnafta wystąpiła z planem rozbudowy magistrali olejowej Odessa – Brody łącząc główny port z Morza Czarnego do Zachodniej Ukrainy. Ta koncepcja strategiczna połączenia magistrali olejowej była finansowana i wspierana przez U.S. i konsultingowe firmy Nexant Ltd, Ernst & Young, and PriceWaterHouseCoopers.
W grudniu 2002 roku Ukraina rozpoczęła negocjacje z rządem polskim i Unią Europejską na przedłużenie magistrali olejowej Odessa – Brody przez Płock do Gdańska. Sukces projektu to zmniejszenie ryzyka dostarczania oleju z jednego ?ródła i uzależnienie się od jednego ?ródła dostaw w tym przypadku od Rosji. Ukraińskie rezerwy ropy naftowej wynoszą 395 milionów baryłek, głównie występują w basenie Dniepr-Donetsk we wschodniej części kraju. W 2001 roku Ukraina produkowała 86,500 baryłek ropy naftowej dziennie, a głównym dostawcą był „Naftogaz of Ukraine”. Produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego ma tendencje spadkowe, ponieważ sektor naftowy na Ukrainie wymaga ogromnych inwestycji. Ukraińska produkcja ropy naftowej stanowi tylko 25% potrzebnej do wytworzenia produktu krajowego brutto. Ukraiński import ropy naftowej w większości pochodzi z Rosji, potrzeby rynku wynoszą 346,000 baryłek ropy naftowej dziennie. Ukraina obecnie importuje 70% ropy naftowej i 80% naturalnego gazu na własne potrzeby z Rosji. Ukraina posiada sześć rafinerii o przepustowości 1,1 miliona bbl/d, a odeskie rafinerie są kontrolowane przez rosyjski Lukoil. Ukraina posiada rozbudowany system magistrali gazowych, które łącznie mają długość 37,100 kilometrów, obsługiwane są przez 72-dwie gaz kompresor stacje o mocy 5,609 MW i 13 podziemnych gazowych magazynów oraz 14,000 kilometrów gazowej magistrali o przepustowości wejściowej 290 miliardów metrów sześciennych i wyjściowej 175 miliardów metrów sześciennych na rok. Ukraina zużywa duże ilości gazu ziemnego jest jednym z największych importerów gazu ziemnego na świecie. Zbudowany kompleks energetyczny wymaga dużych nakładów na modernizację. Przypomnę tylko, że jedna trzecia magistrali gazowej pracuje od 23 do 48 lat, około 45% ropociągów wymaga wymiany zardzewiałych rur. Duża ilość zużytych gazowych pomp i kompresorów już dawno powinna być wymieniona. Największa kompania Naftogaz of Ukraine produkuje ponad 97% oleju i gazu na rynek wewnętrzny. W skład Naftogaz of Ukraine wchodzi 11 kompanii, które posiadają 90% aktyw łącznego majątku, firma z $650,000,000 milionami jest pod kontrola rządu ukraińskiego. W roku 2003 rekordowy zarobek netto (net profit) wyniósł 1.2 miliarda hryvnias a wpływy (net income) 42.2 miliarda hryvnias. Naftogaz of Ukraine jest największą kompanią w sektorze energetycznym na Ukrainie. Naftogaz of Ukraine wnosi 13.8% wkładu do produktu krajowego brutto i zatrudnia 164 tysiące pracowników. Realizuje także projekt modernizacji sektora naftowego na Ukrainie (Project UA-02-G Enhancing the Security of Rusian Gas Supplies to Europe „Naftogaz of Ukraine” NJSC). Polska natomiast uczestniczy w projekcie Odessa-Brody-Plock i Odessa-Gdansk Oil Transportation Project (Project UA-01-O Odessa-Brody Oil Transportation Pipeline „Ukrtransnafta” JSC). Amerykański plan „Energy Security of Europe in the 21st Century” magistrala olejowa Odessa-Brody-Plock staje się rzeczywistością i przynosi dla wszystkich uczestników niewymierne korzyści, zarobek i zabezpiecza Europę przed dominacją rosyjskiej ropy naftowej. Rafinerie z Centralnej Europy dostaną ok. 11 milionów ton kaspijskiego oleju z magistrali Odessa-Brody bez dodatkowych inwestycji. Niemcy i Czesi będą importować ok. 7 milionów ton (light-sweet Caspian crude) z magistrali Odessa-Brody bez dodatkowych inwestycji. Magistrala olejowa Odessa-Brody-Plock przedłużona do Gdańska umożliwi transport ropy naftowej przez porty Morza Bałtyckiego do Skandynawii i Europy Zachodniej. W przedsięwzięciu udziałowcami są dwie główne Amerykańskie kompanie Conaco Philips właściciel olejowych rafinerii w Czeskiej Republice i Chevron Texaco obsługujący tranzyt ropy naftowej z basenu Morza Kaspijskiego. Wkład Unii Europejskiej w realizowany projekt wyniósł 2 miliony euro. Ukraina po odzyskaniu niepodległości w 1991 roku najbardziej odczuła uzależnienie od dostaw ropy naftowej i gazu z Rosji. Wyliczony przez Rosję dług Ukrainy za uzyskanie niepodległości wynosił ponad $2 miliardy za surowce energetyczne. Pierwsze pięć lat niepodległości Ukrainy to 22 miliony utraconych stanowisk pracy następne 8 milionów to praca na „part-time” pół zmiany. Minimalny zarobek i zasiłek Ukraińcy otrzymywali na poziomie $25 na miesiąc. Rosyjski import ropy naftowej był kierowany z Kremla przez kilka lat pod presją politycznych i ekonomicznych ustępstw Ukraińców. Próby importowania naturalnego gazu z Turkmenistanu przez olejową magistralę, zakończyły się dla Ukrainy rosyjskimi restrykcjami. Ukraina zaczęła też import ropy naftowej z Kazachstanu koleją i promami, ale sprowadzane ilości były zbyt małe a duże koszta transportu uczyniły to przedsięwzięcie mało opłacalnym. Energetyczna autonomia każdego kraju leżącego w obrębie wpływów Rosji to rozwiązany problem ekonomiczny i polityczny dla danego kraju. W maju 2000 roku raport z basenu Morza Kaspijskiego o rezerwach ropy naftowej szacował złoża na ok. 50 miliardów baryłek, a sam Kazachstan na ok. 20 miliardów baryłek. Rezerwy Stanów Zjednoczonych wynoszą 21 miliardów baryłek, a największymi na świecie dysponuje Arabia Saudyjska ok. 261.5 miliarda baryłek, następny jest Irak 112.5 miliardów baryłek, natomiast zasoby Rosji wynoszą 48.6 miliarda baryłek ropy naftowej. Kilka krajów z basenu Morza Kaspijskiego (pięć krajów graniczy z Morzem Kaspijskim: Iran, Turkmenistan, Kazachstan, Rosja i Azerbejdżan) podjęło działania zmierzające do wydobycia ropy naftowej. Ukraina zaczęła sprowadzać olej z Azerbejdżanu przez Gruzję i Morze Czarne. Z czasem ropa naftowa z portu w Baku była transportowana przez olejową magistralę do Supsa w Gruzji i tankowcami przez Morze Czarne do terminalu Pivdenny niedaleko Odessy.
 
Supsa nowoczesny terminal w Gruzji
Magistrala olejowa zmieniła architekturę krajobrazu w Gruzji
Cześć ropy z Pivdenny nad Morzem Czarnym przerabiają rafinerie ukraińskie, a pozostała część zasila olejową magistralę Odessa-Brody. Magistrala z Brody na Ukrainie jest połączona z egzystującą olejową magistralą rosyjską Druzhba. Dystans z Morza Kaspijskiego przez Ukrainę do Niemiec wynosi 4,700 kilometrów, około połowy dystansu tankowców z Novorossiysk w Rosji. Koszta transportu tony ropy naftowej przez magistralę Odessa-Brody do Europy Zachodniej się tańsze o $8.50. Południowa część magistrali rosyjskiej Druzhba w połączeniu z magistralą w Brody dostarczy ropę naftową z basenu Morza Kaspijskiego do Słowacji na Węgry i do Czeskiej Republiki oraz przez egzystującą starą magistralę do Austrii i na południe Niemiec. Z Brody na Ukrainie magistrala olejowa dostarczy ropę naftową z basenu Morza Kaspijskiego do Rumunii i Bułgarii. Połączenie północnej części magistrali rosyjskiej Druzhba w Płocku z magistralą Odessa-Brody dostarczy olej Niemcom z basenu Morza Kaspijskiego i przedłużenie jej z Płocka do Gdańska przez porty Morza Bałtyckiego do Zachodniej Europy i krajów skandynawskich. Projekt olejowej magistrali Brody-Płock zostanie oddany do użytku w 2010 roku. Ropa naftowa z terminalu Brody na Ukrainie będzie dostarczana do południowej Polski przez kolej cysternami do momentu ukończenia przedłużenia olejowej magistrali z Brody do Płocka. W budowie tego sytemu energetycznego na terenie Polski udział przypadnie kompaniom z Ukrainy, Kazachstanu i Polski. Realizacja projektu rozpocznie się w 2006 roku a zakończenie projektu zaplanowane jest na 2010 rok. Odkryte ogromne złoża ropy naftowej w basenie Morza Kaspijskiego ich eksploatacja i finansowe zaangażowanie amerykańskich i angielskich gigantów naftowych wystąpiło z nowym projektem olejowej magistrali Baku-Tbilisi-Ceyhan (BTC).
Baku-Tbilisi-Ceyhan (BTC) oil pipeline
Wytyczona olejowa magistrala Azerbejdżan-Gruzja-Turcja, wystartuje z okolic Baku w Azerbejdżanie przez Tbilisi w Gruzji do portu w Ceyhan na południu Turcji przy Morzu Śródziemnym. Projekt olejowej magistrali to 1,750 kilometrów ropociągu, który będzie przebiegał przez pola, pustynne tereny, rzeki, niziny, doliny, góry i tereny podatne na tektoniczne wstrząsy. Koszt pierwszego projektu Baku-Supsa wyliczony został na $1,5 miliardów wliczony w koszt baryłki ropy naftowej wyniósł $0.68 na baryłkę ropy naftowej. Koszt drugiego planowanego projektu Baku-Ceyhan wyliczony jest na ponad $4 miliardy wliczony w koszt baryłki ropy naftowej na poziomie $2.44. Niżej widzimy porównanie kosztów olejowych magistrali sporządzone przez Azerbaijan International Operational Company (AIOC).
Comparison of Transport Costs for AIOC Oil
Route, Tanker Size Capacity
(kb/d) Cost to
Port Tanker to
Rotterdam Total Cost
Baku-Novorossiysk, LR-2 800 $1.35 $1.23 $2.58
Baku-Supsa, LR-2 900 $0.68 $1.23 $1.91
Baku-Supsa, LR-2 1500 $0.50 $1.23 $1.73
Baku-Ceyhan, VLCC 800 $2.44 $0.76 $3.20
Projekty magistrali z Azerbejdżanu
BTC: Baku-Tbilisi-Ceyhan Pipeline
SCP: South Caucasus Gas Pipeline
WREP: Western Route Export Pipeline
NREP: Northern Route Export Pipeline
Rozbudowujący się w szybkim tempie energetyczny kompleks na Ukrainie, którego zakończeniem będzie w Polsce magistrala olejowa Odessa-Brody-Płock z przedłużeniem do Gdańska, daje naszemu kraju olbrzymie perspektywy zarobku i rozwoju oraz nowe miejsca pracy. Wspólny interes Stanów Zjednoczonych, Ukrainy i Polski musi przełożyć się na silne więzi polityczne i gospodarcze miedzy tymi państwami. Największymi partnerami gospodarczymi Ukrainy w imporcie są: Rosja 35.9%, Niemcy 9.4%, Turkmenistan 7.2% (2003), a partnerami gospodarczymi w exporcie to: Rosja 17.8%, Niemcy 5.9%, Włosi 5.3% i Chiny 4.1%. Zagraniczne inwestycje na Ukrainie od roku 1992 to $7,324.8 miliardów. Kapitał inwestycyjny na Ukrainę napłynął do tej pory ze 112-stu krajów. Najwięcej inwestycji dokonano w Kijowie (najbardziej atrakcyjna lokacja do inwestowania) udział wyniósł 2,012.465 milionów, w regionie Kijowa $462.492 miliony i regionie Dnipropetrovs’k $484.811 milionów (Pa?dziernik 01, 2003).
Foreign Direct Investment in Ukraine
FDI as of July 1, 2004 (USD million) % of total
Total 7,324.8 100.0
including
The United States 1,085.9 14.8
Cyprus 1,077.0 14.7
The United Kingdom 741.3 10.1
Germany 535.6 7.3
The Netherlands 508.7 6.9
The Russian Federation 410.6 5.6
British Virgin Islands 363.1 5.0
Switzerland 342.5 4.7
Austria 303.6 4.1
Republic of Korea 172.4 2.4
Other countries 1,784.1 24.4
Polskie inwestycje w gospodarkę Ukraińską i gospodarcze więzi na razie są niewidoczne w żadnych statystykach. Natomiast Polskie poparcie polityczne i walka o niepodległości i niezależność Ukrainy od Rosji to tematy pierwszoplanowe. Wiem, że w interesie Polski leży jak najbardziej wolna Ukraina. Obydwa kraje łączy jedna rzecz: obydwa narody mają fałszywych i pazernych sąsiadów, mam na myśli Rosję i Niemcy. Niemcy jako jedyny argument zasadniczy przeciwko przyjęciu Ukrainy do Unii Europejskiej wysuwają konieczność wczuwania się w sytuacje...Rosji, która biedna tak dużo już straciła! Zaskakująca argumentacja, ale tylko pozornie. Rosja jest dla Niemców i również dla Francji kluczem do realizacji chorobliwych ambicji mocarstwowych. Również dbając o interesy Rosji, Niemcy blokowały do 1997 przyjęcie Polski do NATO. Dopiero zdecydowana postawa USA wymusiła zmianę stanowiska Niemiec.
Udział polskiej dyplomacji w rozwiązywaniu wewnętrznych problemów na Ukrainie można zaliczyć do ogromnej odwagi i sukcesu. Możemy poszczycić się, że jesteśmy twardzielami w walce z niesprawiedliwością i nie wstydzimy się chodzić z podniesioną głową jak mamy rację. Wygrana obozu Wiktora Andrijowycza Juszczenki w dzisiejszych wyborach (26 grudnia, 2004), to równocześnie porażka polityki niemieckiej i francuskiej orientującej się tylko na Rosję i pozostawiającej inne kraje (byłego ZSRR) w strefie wpływów Rosji. W ten sposób podtrzymywały nowy podział Europy, z nienaruszaniem wpływów Rosji. Ukraina wyłamuje się z tego "porządku" i jest w tym właśnie bardzo duża zasługa Polski solidaryzującej się z narodem Ukrainy w jej walce o niezależność, a także wielkie osiągnięcie narodu ukraińskiego. Ukraina zna już cenę swojej niezależności, koszta niewoli i w tym momencie czuje, że jest w stanie zmierzyć się z własną historią. Dla Polski zwycięstwo obozu Wiktora Juszczenki oznacza większe bezpieczeństwo i lepszą współpracę gospodarczą z Ukrainą. Stanie Polski z boku byłoby zmarnowaniem rzadkiej okazji. Ukraińcy nie zmarnowali swojej szansy i wybrali prezydenta pro-europejskiego, a nie pro-ruskiego. Stosunki polsko-ukraińskie na przestrzeni wielu lat były różne. My dzisiaj musimy wiedzieć - bo to może być przełomowy moment w tych stosunkach - jaki pogląd na sprawy stosunków polsko-ukraińskich czy ukraińsko-polskich ma Prezydent Wiktor Juszczenko? W sierpniu 2004 "Nasza Ukraina" była współorganizatorem (razem z Blokiem Julii Tymoszenko) ogólno-ukraińskiej akcji pod hasłem: "Wołyń - ukraińska ziemia; OUN i UPA - nasi bohaterowie". Pikietowano między innymi polską ambasadę. Uczestnicy protestów domagali się, aby prezydent nie ważył się przepraszać Polaków za wołyńską tragedię. Czy wiemy, jaki ma on pogląd na niezałatwioną sprawę cmentarza Orląt Lwowskich i wiele innych problemów, które dotychczas nie były rozwiązane, a jest szansa na to, żeby je w sposób jasny natychmiast rozwiązać? Jak najszybciej musimy uzyskać odpowied? na te pytania? Czasu jest bardzo mało i pracuje na naszą niekorzyść. Jak w grę wejdzie czysty rachunek finansowy nikt nie będzie pamiętał o ideach i naszym wkładzie w przemiany na Ukrainie? Nasze narody wspólnie popierają i realizują założenia polityki Stanów Zjednoczonych, myślę ze bliżej nam do zacieśniania wspólnej gospodarczej współpracy w obrębie krajów Nowej Europy i Stanów Zjednoczonych niż zacieśniania stosunków gospodarczych z Niemcami, Francją i Rosją.
Ekspansja militarna Stanów Zjednoczonych w Zatoce Perskiej i nad Morzem Kaspijskim zapewnia projektom wspólnie realizowanym (np. Odessa-Brody-Płock) bezpieczeństwo i należny profit. Wspólnie budujemy kapitalistyczny system gospodarczy z gospodarką rynkową. Zwycięstwo w „zimnej wojnie” z ZSRR doprowadziło do przekształcenia się USA w globalnego przywódcę świata.
Pod względem militarnym, USA są potęgą o bezprecedensowym, światowym zasięgu. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej pozostają główną lokomotywą wzrostu gospodarczego, (do czego przyczyniają się liczne koncerny z dominacją kapitału „Made in USA” oraz instytucje kontrolowane przez to państwo, takie jak: Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Bank Światowy, Światowa Organizacja Handlu i inne). USA zachowują całkowitą przewagę w sferze najbardziej zaawansowanej technologii; a także reprezentują kulturę masową, która „mimo pewnego prymitywizmu, cieszy się bezkonkurencyjną atrakcyjnością, zwłaszcza wśród młodzieży świata”. Polityka Stanów Zjednoczonych w stosunku do Rosji, to osłabienie jej wpływów w starych republikach i zmniejszenie jej ekspansji w sektorze olejowym i gazowym w Europie i Azji. Protegowanym przez Amerykanów w wyborach na Prezydenta Ukrainy był Wiktor Juszczenko, nie jest nowicjuszem w elicie rządzącej Ukrainą. W 1993 został prezesem ukraińskiego banku centralnego. W 1996 uczestniczył we wprowadzeniu ukraińskiej waluty (hrywny). Od grudnia grudnia 1999 objął stanowisko premiera kraju. W kwietniu 2001 r. został usunięty przez koalicję komunistów i ukraińskich oligarchów. W styczniu 2002 objął przywództwo centro-prawicowej koalicji "Nasza Ukraina", która w marcu wygrała wybory parlamentarne - rząd (pod kierownictwem Anatolija Kinacha). W listopadzie został zdymisjonowany przez prezydenta Leonida Kuczmę wskutek braku wystarczającej większości w parlamencie - władzę po nim objął prorosyjski, cieszący się poparciem prezydenta Leonida Kuczmy i ukraińskiego establishmentu Wiktor Janukowycz. Ponowne zwycięstwo Wiktor Andrijowycz Juszczenki w wyborach prezydenckich nie gwarantuje jakiejś gwałtownej poprawy życia Ukraińców. Na czele największych firm będą stać dalej ludzie z układu byłego prezydenta Leonida Kuczmy, przedstawiciele klanów oligarchicznych. Nowy prezydent Wiktor Juszczenko nie jest osobą postronną z poza układów, czy jego zwycięstwo zapewni szybkie wprowadzenie reform wolnorynkowych, czy też wcześniejsze powiązania za kadencji premiera doprowadzą do wojny miedzy różnymi oligarchicznymi klanami. Wiktor Juszczenko za swojej kadencji w Narodowym Banku Ukrainy był zamieszany w wiele afer m.in. fałszowanie raportów do IMF Międzynarodowego Funduszu Monetarnego z funduszu tego zostało sprzeniewierzonych i wypranych $613 milionów. Wspomagał kompanie oligarchicznych klanów, które zarobiły bajońskie pieniądze (np. United Energy System powiązany z Julią Timoszenko). Ukraińcy na poprawę ekonomii i polityczno-ekonomiczne przemiany otrzymali już $637.7 miliona (1995) i z IMF Extended Funds Facility $2.2 miliarda (1998) nie zawsze ta finansowa pomoc przyniosła pożądany skutek, w większości skorzystały na tym oligarchiczne klany. Wiktor Juszczenko obejmując prezydenturę będzie pierwszoplanową figurą w oligarchicznym systemie, który będzie decydował o wzroście ukraińskiej ekonomii. Zmierzy się z grupami ekonomiczno-politycznymi, które posiadają własne partie. Czy będzie w stanie walczyć z korupcją i systemem oligarchicznych partii? Czy za jego prezydentury Ukraina dołączy do NATO? Cały wolny świat poparł pomarańczową rewolucję i oczekuje sprawiedliwości i „wolnorynkowych reform” na terenie Ukrainy.
Gregory Akko – Chairman New Europe Coalition Political Action Committee
E-mail: akko@necpac.org
 
|
|
31 grudzień 2004
|
|
Gregory Akko
|
|
|
|
III Kongres Polski Suwerennej - z nadzieją w Nowy Rok 2005
styczeń 4, 2005
Paweł Ziemiński
|
Koalicja zbada czy Polacy chronią Babilon?
czerwiec 12, 2004
PAP
|
Prosba
sierpień 28, 2007
Colas Bregnon - Redaktor Nuda Veritas
|
Swiadectwo Glorii Polo
luty 27, 2008
...
|
Zamglona przejrzystość władzy
wrzesień 6, 2005
Witold Filipowicz
|
Zdrada Wartości Moralnych USA
maj 10, 2008
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Gdynia - otwarte miasto? Forum ZKM z cenzurą
lipiec 10, 2006
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
Poprawność polityczna.
styczeń 20, 2003
Artur Łoboda (2001)
|
Nie jesteśmy
luty 28, 2003
zaprasza.net
|
Za niedopełnienie obowiązków służbowych powinni odpowiadać urzędnicy a nie "państwo" bo to my finansujemy Skarb Państwa
listopad 10, 2005
PAP
|
Israel Über Alles
listopad 14, 2007
przysłał ICP
|
John McCain - Wojowniczy Kandydat na Prezydenta USA
marzec 27, 2008
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Zaproszenie do Mackiewicza
luty 2, 2004
Andrzej Kumor
|
Antypolonizm żydowski to nic nowego... (2)
lipiec 3, 2003
Mirosław J. Wiechowski
|
Klęska Ameryki
kwiecień 4, 2003
Andrzej Kumor
|
Trują i niszczą
lipiec 23, 2003
Wojciech Wybranowski, Poznań
|
13 grudnia 2006 Stan Tymiński: Stan Wojenny – Dolarowa „Solidarność”
grudzień 18, 2006
Stanisław Tymiński
|
Studenci prawa oszustami i co dalej z Ojczyzną?
styczeń 25, 2008
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
Tekst okazjonalny - 1 Maja, już cztery lata w UE
kwiecień 29, 2008
Dariusz Kosiur
|
Kondolencje dla Madrytu
marzec 13, 2004
http://www.krakow.pl/
|
więcej -> |
|
