|
Antypolonizm żydowski to nic nowego...(4)
|
|
 Rozdział XXI
Zydzi za posrednictwem konferencji pokojowej krepuja Polske
Istnieje roznica pomiedzy raportem Sir Stuarta Samuela a raportami innych delegatow, ilustrujaca odmiennosc umyslowosci zydowskiej od umyslowosci ogolu ludzi. Inni badacze kwestii zydowskiej w Polsce, kapitan Wright, general-brygadier Jadwin, Sir H. Rumbold, a nawet Henryk Morgenthau - reprezentuja mysl ogolu ludzkosci, ktora poza skutkami dopatruje sie przyczyn.
Mamy tu do czynienia na przyklad z zatargiem pomiedzy Zydami a jakims innym narodem. Polozenie to trwa stale. Zawsze w takiej sytuacji wynika zatarg. Rzadko jednakze dochodzi do naszej wiadomosci o ile Zydzi sa gora. Dowiadujemy sie o tym dopiero wtedy, gdy szanse zwyciestwa Zydow zaczynaja slabnac. Dopoki Zydzi zwyciezaja, dopoki chrzescijanie sluza ulegle planom zydowskim, - jest zupelnie cicho. Chrzescijanie moga sie skarzyc, ile im sie zywnie podoba, moga buntowac sie i protestowac, - zadna miedzynarodowa komisja nie przybedzie dla zbadania sprawy.
Zatarg pomiedzy Zydami a innym narodem otrzymuje nazwe zatargu dopiero wtedy, gdy zaczyna byc niedogodny dla Zydow. Wtedy poczynaja krzyczec wnieboglosy, ze ich przesladuja, choc byc moze uwiklali sie tylko we wlasne sieci. Polacy przekonali sie, ze Zydow lacza wezly przedziwnej solidarnosci, co pozwolilo im stac sie mniejszoscia panujaca wszechwladnie nad wiekszoscia, poniewaz tworzyli zwarta organizacje, a wiekszosc byla rozproszona. Totez Polacy powiedzieli sobie: `Postapimy tak jak Zydzi. Oni wspoldzialaja scisle ze soba, - my wiec takze przystapmy do pracy spoldzielczej@. Jak pomysleli, tak zrobili. A wtedy od razu zabrzmial na swiat caly okrzyk: `Przesladownie!" Wszczeto propagande ku zohydzeniu dobrego imienia Polakow, co wywolalo rozgoryczenie i niechec, wynikly pozalowania godne gwalty, a spor trwa ciagle.
Sprawozdania zydowskie o tych zaburzeniach rzadko wznosza sie ponad fakt, ze Zydzi cierpia z powodu pewnych wystapien ludnosci polskiej.
Podaja wypadek za wypadkiem z wielka obfitoscia szczegolow, z dziennikarskim nie wolnym od sensacji podkreslaniem ich okropnosci.
Nazwiska, daty, miejscowosci, okolicznosci, - wszystko niby sie zgadza, jest w porzadku.
Bardzo pieknie. Nie mamy bynajmniej zamiaru zaprzeczac cierpieniom Zydow ani tych cierpien bagatelizowac bez wzgledu na to, gdzie i z jakiego one wynikaja powodu. Nie ma usprawiedliwienia dla krzywdy wyrzadzonej chocby najnedzniejszej istocie ludzkiej. Morderstwo chocby jednej tylko osoby, sterroryzowanie jednej chocby rodziny, - to rzecz straszna. Niestety jednak ludzkosc tak przywykla do okrucienstw wojennych, ze nie posiada juz dostatecznej wrazliwosci do odczuwania nalezytego wstydu i upokorzenia z powodu takich wypadkow. Od chwili pogwalcenia neutralnosci Belgii cierpialy wszystkie narody Europejskie, a wraz z nimi przez sympatie cierpialy wszystkie ludy amerykanskie, jakkolwiek nalezy stwierdzic, ze o cierpieniach Zydow slyszelismy i slyszmy wiecej, o wiele wiecej, niz o cierpieniach jakiegokolwiek innego narodu.
Jako reakcja umyslu praktycznego staje przed nami wszakze zagadnienie:
`Czemu sie to dzieje? Przypuscmy, ze istotnie zachodzily wypadki rabunkow, napadow i mordow opisywanych w skargach zydowskich, jaka jest ich przyczyna?
Czy narod polski jest z natury swej sklonny do tego rodzaju czynow? Czy podobne wypadki cechowaly 800-letni okres przebywania Zydow w Polsce? A jesli narod polski nie jest z natury okrutny, jezeli historia Zydow w Polsce ma tylko jasne karty, - co wplynelo na zmiane stosunkow obecnie?
Umysl praktyczny bowiem szuka przyczyn.
Widocznie p. Morgenthau zbyt pilnie doszukiwal sie tych przyczyn, jakkolwiek mniej pilnie, niz inni delegaci - za wyjatkiem p. Samuela.
Dlatego tez Zydzi amerykanscy nie chwalili sie wcale raportem p. Morgenthau'a, gdyz fakty same dostarczaja materialu zbyt bladego dla tej propagandy, jaka maja na widoku przywodcy zydowscy w Ameryce.
Najwidoczniej nie osmielili sie skrytykowac i potepic tego raportu publicznie; po prostu przemilczeli o nim tylko. Kapitana Wrighta, ktory usilowal ustalic podloze wypadkow na zasadzie tego, o czym sie osobiscie przekonal, aby umozliwic Anglikom zrozumienie obecnego polozenia w Polsce, prasa zydowska zasypala obelgami. Zydzi nie chca badania tej sprawy. Chca tylko sympatii dla siebie, potepienia dla Polski.
W Ameryce mamy sklonnosc do przekonania, ze kazde polozenie mozna wytlumaczyc; wypadek jakis moze zaslugiwac na potepienie, ale musi byc zrozumialy. Jestesmy zdania, ze wyjasnienie jest pierwszym krokiem do zaradzenia zlemu.
P. Morgenthau nie mowil wcale o `pogromach". Daje on tym sposobem godny nasladowania przyklad rozhisteryzowanym Zydom amerykanskim. Obecna seria artykulow w `Dearborn Independent" jest `pogromem@ (niektorzy przedstawiciele Zydow mowia nawet o nich w ten sposob, jak gdyby kazdy poszczegolny artykul stanowil `pogrom@) wedlug efektownego lecz niezbyt scislego krasomowstwa, uprawianego na posiedzeniach loz zydowskich. Ale
p. Morgenthau jest znacznie scislejszy w uzywaniu terminow specjalnych.
Powiada on: `Misja unikala celowo uzywania wyrazu `pogrom", termin ten bowiem stosowany bywa dowolnie zarowno do drobnych zniewag, jak i do uplanowanych i starannie zorganizowanych rzezi..."
Co do jednego punktu wszystkie raporty sa zgodne, a mianowicie, ze niezasluzone zabojstwa Zydow byly bez zadnego porownania mniej liczne, niz to glosila propaganda zydowska. W tej czesci Polski, gdzie wypadki wojenne toczyly sie z mniejsza gwaltownoscia, stracilo zycie tylko 18 osob. Na calym terytorium w ciagu calego okresu zalewu kraju przez roznorodne zywioly, jak z widoczna niechecia przyznaje Sir Stuart, mogl on naliczyc zaledwie 348 wypadkow zabojstw Zydow. Kapitan Wright pisze:
`Sadze, ze zabito niesprawiedliwie nie wiecej niz od 200 do 300 osob.
Mierzac te liczbe miara ekscesow, jakich sie dopuszczono, dziwi mnie raczej nie wielkosc tej liczby, lecz raczej jej niklosc@. Sir H. Rumbold powiada: `Gdyby do ekscesow byly zachecaly lub gdyby je organizowaly wladze cywilne lub wojskowe, liczba ofiar bylaby prawdopodobnie znacznie wieksza.
Dla orientacji czytelnika podajemy ponizej zestawienie tych punktow w raportach, ktore traktuja specjalnie o wypadkach brutalnosci i gwaltow.
Z zestawienia tych punktow latwo bedzie zdac sobie sprawe, w czym te raporty roznia sie miedzy soba, a w czym sa zgodne.
1. Ekscesy zaszly we Lwowie od 21 do 23 listopada 1918 r. Miasto zostalo zdobyte przez wojska ukrainskie, bedace przedtem w sluzbie austryjackiej. (Samuel, Morgenthau, Wright, Jadwin).
2. General Maczynski zebral oddzial polski liczacy okolo 1500 ludzi, zlozony z mezczyzn, kobiet, wyrostkow, z ktorych czesc byla przestepcami, i po zacietej walce zdobyl polowe miasta. Druga polowa pozostala w reku Ukraincow@. (Samuel) `Pareset chlopcow polskich wraz z ochotnikami watpliwej reputacji odbili polowe miasta i utrzymali sie na zdobytych pozycjach az do przybycia posilkow polskich w dniu 21 listopada". (Morgenthau) `Gdy wojska niemieckie zbuntowaly sie w czasie okupacji w Polsce i gdy runal caly gmach organizacji niemieckiej, kilku oficerow polskich zebralo we Lwowie niewielki oddzial ochotniczy, zlozony z 1,000 do 2,000 ludzi sposrod metow spolecznych i przestepcow, a nawet kobiet w mundurach. W ciagu dwoch tygodni blisko walczyli oni z Ukraincami na ulicach miasta, wreszcie po nadejsciu posilkow wyparli przeciwnika. Byl to istotnie wspanialy czyn orezny. (Kapitan Wright).
3. `Zydowska czesc ludnosci Lwowa oswiadczyla, ze jest neutralna"
(Samuel). `Ludnosc zydowska oswiadczyla, ze jest neutralna; fakt jednak, ze dzielnica zydowska znajdowala sie w czesci miasta, zajetej przez Ukraincow i ze Zydzi zorganizowali wlasna milicje, a takze pogloska, ze niektorzy Zydzi strzelali do zolnierzy, wywolala wsrod ochotnikow odruch antysemityzmu, ktory udzielil sie szybko wojsku, przybylemu na odsiecz".
(Morgenthau).
`Podczas walki Zydzi oglosili, ze pozostana neutralni; lecz, jakkolwiek nie sadze, by udzielili pomocy zbrojnej Ukraincom, naturalnosc ich jednak w stosunku do Ukraincow nosila cechy wyraznej, a prawdopodobnie i skutecznej zyczliwosci. (Kapitan Wright).
4. W rezultacie zaden z dowodcow wojskowych, odpowiedzialnych za te wypadki, nie byl ukarany. (Samuel). `Juz 24 grudnia 1918 r. rzad polski za posrednictwem ministerstwa sprawiedliwosci wszczal scisle dochodzenie w sprawie zajsc z 21 i 23 listopada... Pomimo przeciazenia sadow lokalnych, gdzie jest obecnie w toku 7 tys. spraw, wytoczono sledztwo przeciwko 164 osobom, w tej liczbie dziesieciu Zydom, za wspoludzial w rozruchach listopadowych; liczne podobne sprawy oczekuja jeszcze swojej kolei. Czterdziesci cztery osoby skazano na kare od 10 dni do 18 miesiecy wiezienia. Niezaleznie od sadow cywilnych, miejscowy sad wojskowy skazal osoby wojskowe na wiezienie az do lat trzech za dopuszczenie sie czynow bezprawnych w odnosnym okresie@ (Morgenthau).
Mowiac ogolnie o sprawie kar wymierzonych, kapitan Wright pisze: `Rzad wymierzyl wiele, jakkolwiek nie dosyc kar; o karach tych nie oglaszal w obawie przed opinia publiczna@. A general-brygadier Jadwin z Misji Stanow Zjednoczonych mowi: `Skargi na opieszalosc i lagodnosc w wymierzaniu kar przez sady wojskowe i przez rzad wskazuja jednakze, ze dzialala tu w przepisanym porzadku sprawiedliwosc panstwowa@.
5. `Nie wyplacono odszkodowan za wyrzadzone szkody". (Samuel). `Misja nasza zostala zawiadomiona, ze na zasadzie dochodzen urzedowych rzad rozpoczal wyplate odszkodowan za szkody wyrzadzone w zwiazku z tymi wypadkami" (Morgenthau). `Rozpoczeto wyplate odszkodowan w Wilnie, Pinsku i Lwowie przed naszym wyjazdem z Polski" (General Jadwin).
Oczywiscie, we Lwowie niedobrze sie dzialo. Ale Sir Stuart Samuel dawal do zrozumienia, ze cala wina byla po stronie Polakow. Inni delegaci w raportach swoich podaja szczegoly, ktore wyjasniaja, tlumacza wypadki, choc zaden raport nie moze ich usprawiedliwic. Wszyscy za wyjatkiem Sir Stuarta Samuela, zgadzali sie na to, iz rzad polski uczynil, co bylo w jego mocy dla zadoscuczynienia temu, co sie stalo i dla zapobiezenia podobnym wypadkom na przyszlosc. Warto przytoczyc nastepujacy szczegol z raportu amerykanskiego: `General Jadwin byl obecny przy wzieciu Minska i byl osobistym swiadkiem wytezonych usilowan wladz wojskowych w celu zapobiezenia aktom gwaltu". Faktem jest tedy, ze z chwila, gdy mozna bylo zaprowadzic w chaosie wojennym jakikolwiek porzadek, nieporzadki ustawaly. A jednak dzis jeszcze nawet czytamy w naszych gazetach o `tysiacach i dziesiatkach tysiecy Zydow pomordowanych w Polsce.
|
|
7 lipiec 2003
|
|
Mirosław J. Wiechowski
|
|
|
|
O naszym obecnym Wielkim Bracie, przez poprzedniego.
About our Big Brother, by the previous one (3) (2007-09-26)
wrzesień 26, 2007
tłumacz
|
Iluzja pomocy
styczeń 14, 2004
przesłała Elżbieta
|
Janukowycz wrócił do władzy
sierpień 10, 2006
Marek A. Koprowski
|
UE utrze nosa Kaczyńskiemu?
padziernik 25, 2005
nbnm
|
Niegdyś media pełniły misje informowania, obecnie same kreują rzeczywistość
listopad 1, 2006
Adam Sandauer - przewodniczący Stowarzyszenia
|
"Czy Papież przeprosi ofiary Solidarności" (4)
listopad 14, 2003
Anna Kozioł
|
Ataki na polskość
wrzesień 8, 2007
..
|
List otwarty do Polskiego Społeczeństwa
maj 4, 2003
Elżbieta Gawlas
|
Dlaczego Rosja chce być znowu superpotęgą?
padziernik 28, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Przesłanie Pana Cogito
lipiec 28, 2003
Zbigniew Herbert
|
Faszystowskie elementy sądownictwa
marzec 20, 2005
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
"Dynastia" Bush'ów, Masoneria i Żydzi
luty 13, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Prowokacja była głośna, wyjaśnienie ciche
listopad 7, 2004
Artur Łoboda
|
Andrzej Olechowski złożył rezygnację z kierowania Radą Programową Partii
czerwiec 23, 2004
|
Anatomia prowokacji w Gruzji?
wrzesień 3, 2008
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Premier wierzy, że Polacy zaakceptują konstytucję UE
padziernik 29, 2004
|
Wigilia Bożego Narodzenia
grudzień 24, 2007
Marek Olżyński
|
Licytacja?
sierpień 3, 2002
Andrzej Kozioł
|
Refleksje z wakacji
Opłacamy niemiecka i żydowską antypolską propagandę
sierpień 16, 2007
Dariusz Kosiur
|
4 miliony dolarów otwarcia w przyszłość
grudzień 11, 2005
|
więcej -> |
|
