|
Bank, władza absolutna
|
|
 The City
Autor: K.J.
Pozwoliłem sobie przetłumaczyć fragmenty książki pt. „Descent Into Slavery” (można to przetłumaczyć jako „zejście, powrót do niewolnictwa”). Autorem tej książki jest Des Griffin, prawicowy amerykański autor, zajmujący się głównie teoriami spiskowymi, czyli po angielsku tzw. conspiracy theory. Porusza on takie tematy jak New World Order, wpływy na politykę światową i finansową takich rodzin jak Rotszyldowie czy Rockefellerowie. Oczywiście ze względu na poruszane tematy Rotszyldów, syjonizmu i sławetnej Organizacji przeciw Zniesławieniu uważany jest przez pewne ośrodki politycznie poprawnej propagandy za antysemitę.
Tym którzy z wielkim sceptycyzmem odnoszą się do teorii spiskowych, pragnę przypomnieć że teoria spiskowa jest jedynie teorią dopóki nie okaże się prawdą, np. wskutek odtajnienia jakichś ściśle tajnych dokumentów. Słynny Gulf of Tonkin Incident, Iran Contra czy zbombardowanie USS Liberyty.
Tłumaczę prawie dosłownie, o ile taka rzecz jest możliwa przy tłumaczeniu z angielskiego na polski. Nie chce mi się przykładać do stylistyki, a więc ręczę za dokładność tłumaczenia, ale nie za piękną literacką polszczyznę. Mam nadzieję że to kogoś tu zainteresuje.
Ciekawe spojrzenie na to „jak świat się kręci”. Również to tłumaczenie dedykuję tym Panom na tym forum, którzy są tak zagorzałymi miłośnikami demokracji i wolności. Panowie, tak właśnie wygląda w praktyce demokracja, a tego że jesteście niewolnikami tego systemu, po prostu nie wiecie.
THE CITY
Kiedy ludzie myślą i mówią o Anglii używają takich zwrotów jak „Wielka Brytania”, „Królowa”, „Korona”, „Kolonie Korony”, „Londyn” czy „Imperium Brytyjskie”. Generalnie te zwroty uważane są za synonimy, wymiennie używane jako reprezentatywne dla tego samego systemu.
Kiedy ludzie słyszą „Korona” instynktownie myślą o królu lub królowej. Kiedy słyszą „Londyn” lub „The City” myślą o stolicy Anglii w której monarcha ma swoją oficjalną rezydencję.
Jednakże aby w pełni zrozumieć unikalność i pełne znaczenie omawianego przedmiotu musimy dokładnie zdefiniować owe pojęcia.
Kiedy mówimy o „The City”, mówimy o prywatnej korporacji, lub wręcz Niezależnym Państwie które zajmuje obszar 677 akrów i znajduje się w samym sercu 610 mil kwadratowych Wielkiego Londynu. Liczba ludności zamieszkującej „The City” jest podawana jako trochę ponad 4000, podczas gdy ludność Wielkiego Londynu liczy ponad 7 milionów.
„Korona” (The Crown) jest komitetem składającym się z 12 do 14 osób, które rządzą niezależnym państwem (sovereign state) znanym jako Londyn lub „The City”. „The City” nie jest częścią Anglii, nie podlega monarsze ani parlamentowi. Tak jak Watykan w Rzymie stanowi osobne, niezależne państwo. Jest Watykanem świata interesu (commercial world).
To Centrum (The City) jest często określane jako „najbogatsza mila kwadratowa na świecie” i jest rządzone przez Lord Mayor. Tutaj zgrupowane są największe finansowe I handlowe instytucje Brytanii. Banki, na których czele znajduje się Bank of England (który jest własnością prywatną, kontrolowaną przez Rotszyldów)*, Lloyd’s of London, Londyńska Giełda i biura najważniejszych międzynarodowych koncernów handlowych. Tutaj również znajduje Fleet Street, serce i centrum prasowe. (musiało to być napisane jeszcze wtedy kiedy tam właśnie znajdowały się biura wszystkich angielskich publikacji. Teraz większość gazet i czasopism przeniosła się do Wapping i Canary Warf. Dopisek mój.)
Np. w budynku, gdzie znajdowała się redakcja The Daily Telegraph, dzisiaj znajdują się główne biura banku inwestycyjnego Goldman Sachs. C. Hoare & Co, najstarszego angielskiego banku, założonego w 1690r. Te nazwiska, nazwiska, jak one wiele mówią. Komentarz mój.
Lord Mayor jest wybierany na okres jednego roku, i w rzeczywistości jest nie koronowanym monarchą w „The City”.
Aubrey Menen w „London, Time-Life”, 1976, str. 16:
cytat:
Stosunki pomiędzy monarchą “The City” i monarchą Anglii są niezwykle interesujące i wiele mówiące.
Kiedy Królowa Anglii przybywa do „The City” z wizytą, Lord Mayor spotyka ją w Temple Bar, symbolicznej bramie do „The City”. To ona mu się kłania i pyta o pozwolenie wejścia na teren jego prywatnego, niepodległego państwa.
Mała klika która rządzi w „The City” dyktuje brytyjskiemu parlamentowi. To ta klika mówi im co i kiedy powiedzieć. W teorii WB jest rządzona przez premiera i jego gabinet. W rzeczywistości są oni jedynie marionetkami których sznurki są pociągane przez ukryte za kulisami osoby.
Jak to powiedział Sir William Pitt w 1770r. w swojej mowie wygłoszonej w House of Lords:
cytat:
Za tronem jest ukryta siła (coś potężniejszego) potężniejsza od samego króla. ("There is something behind the throne greater than the king himself.")
To stwierdzenie, wygłoszone w nawiązaniu do Bank of England* dało początek angielskiemu powiedzeniu „the power behind the throne”, mającym oznaczać coś ukrytego, ale sprawującego faktyczną władzę. Dopisek mój.
Były premier Wielkiej Brytanii, Benjamin Disraeli napisał w 1884r.:
cytat:
Świat jest rządzony przez zupełnie inne osobistości niż to wyobraża sobie ktoś niewtajemniczony. (The world is governed by very different personages from what is imagined by those who are not behind the scenes)
Najbardziej rzucającym się w oczy przykładem mogą być wypadki zaszłe w 1956r., kiedy to ówczesny premier WB, Sir Anthony Eden rozpoczął wojnę o Kanał Sueski. Ledwie ta wojna się zaczęła „The City” upowszechniło wiadomość że premier wkrótce nie będzie dysponował funduszami potrzebnymi do prowadzenia tej wojny, ponieważ nastąpi dewaluacja angielskiego funta.
Historia jasno pokazuje, że rządy brytyjskie są niewolnikami „niewidzialnej i niesłyszalnej” siły skupiającej się w The City. The City przygrywa [politykom] do tańca. „Widoczni i słyszalni przywódcy” są tylko marionetkami tańczącymi w rytm tej muzyki. Oni są bezsilni. Nie do nich należy ostanie słowo. Oni są tylko pionkami w grze prowadzonej przez światową finansjerę.
HISTORIA
Od czasów Wiliama Zdobywcy aż do połowy XVII w. brytyjscy monarchowie byli prawdziwymi władcami, ich słowo było prawem.
W miarę jak rosła brytyjska potęga i jej wpływy na świecie pod koniec XVII w. tak samo, ale o wiele szybciej rosło bogactwo i wpływy finansistów i handlarzy w „City”. W 1694r. powstał prywatny Bank of England* aby finansować rozrzutność Wiliama III. Bank ten był założony przez grupę finansistów z City, którzy użyli Wiliama Patersona jako oficjalnej figury.
On to zaproponował rządowi pożyczkę w wysokości 1.2 miliona funtów. Reszta udziałowców tego przedsięwzięcia pozostała w cieniu. Jest on również autorem słynnego powiedzenia „Zyski banku pochodzą od procentu jaki bank nakłada na pożyczane pieniądze, które bank kreuje z niczego”. (The bank hath benefit of interest on all moneys which it creates out of nothing.) Dopisek mój.
Nazwiska innych założycieli tego banku nigdy nie zostały ujawnione.
W tym to punkcie historii Bank of England i „City” zaczęły kontrolować politykę Anglii.
Z The Illustrated Universal History, wydanej w 1878r.:
cytat:
WB wyłoniła się zwycięska z długiego konfliktu z Francją. Jej imperium rozciągało się do najdalszych zakątków świata, jej panowanie na oceanach nie ulega dyskusji. Jej bogactwo i handel wzrosły... W tym to czasie (1815r) Dom Rotszyldów (House of Rothschild) przejął kontrolę nad Bank of England, The City i poprzez inne swoje gałęzie również przejął kontrolę nad innymi europejskimi narodami...
Chciałbym tu zwrócić uwagę na to, że rok 1815 jest również rokiem w którym rozegrała się słynna bitwa pod Waterloo. Otóż z tą bitwą, przejęciem kontroli nad finansami WB oraz Natanem Rotszyldem jest związana ciekawa historyjka, którą kiedyś opowiem. Nie na darmo poeta Heinrich Heine kiedyś powiedział o James’ie Rotszyldzie: „Pieniądze są bogiem naszych czasów, a Rotszyld jest jego prorokiem”. Dopisek mój.
Około 70 lat temu Vincent Cartwright Vickers stwierdził:
cytat:
...finansiści wzięli na siebie być może nie odpowiedzialność, ale siłę która zezwala im na kontrolę rynków światowych i za pomocą za jej pomocą kontrolują stosunki między narodami. Pożyczki udzielane obcym krajom są aranżowane w „City” bez żadnej uwagi na dobro narodu, ale żeby wzrastało jego zadłużenie, za pomocą którego „City” rośnie coraz silniejsze i bogatsze. Ta narodowa i międzynarodowa dyktatura pieniądza gra jednym państwem przeciw drugiemu i poprzez kontrolę znacznej większości prasy kształtuje opinię publiczną. Nie można dłużej zezwolić tej dyktaturze na czynienie farsy z pojęcia demokracji. (E.C. Knuth, Empire of The City, str. 65)
W 1946r E.C. Knuth napisał:
cytat:
Największa potęga brytyjskiej oligarchii finansowej leży w jej ponad wiecznej i samo napędzającej się naturze, długoplanowym myśleniu i wytrwałości, jej możliwości przetrzymania i pokonania w ten sposób cierpliwości swoich oponentów.
Wybrani jedynie na określony (zwykle bardzo krótki) okres czasu europejscy politycy, którzy usiłowali ukrócić tego potwora, wszyscy zostali w końcu pokonani przez limit czasu który zezwala im na sprawowanie władzy. Zmuszeni do wykazania się prężnością i osiągnięciami w zbyt krótkim czasie zostali wymanewrowani i przeczekani i zmuszeni do odwrotu. Jedynie kilku w WB i USA udało się stawić czoła finansowej oligarchii nie kończąc swojej kariery skandalem czy hańbą. Za to tych wielu, którzy wiernie służyli, także wynieśli z tego profit.
*. Bank of England, Federal Reserve Bank, pomimo swojej nazwy sugerującej że znajdują się pod kontrolą rządu, lub też są własnością jakiegoś państwa, naprawdę są prywatnymi konsorcjum. Np. w USA jest 12 tzw. Federal Reserve Central Banks. Ich właścicielami (lub częściowymi właścicielami) są: Rothschild Bank of London, Warburg Bank of Hamburg, Rothschild Bank of Berlin, Lehman Brothers of New York, Lazard Brothers of Paris, Kuhn Loeb Bank of New York, Israel Moses Seif Banks of Italy, Goldman & Sachs of New York, Warburg Bank of Amsterdam i Chase Manhattan Bank of New York.
Wprawdzie przetłumaczone fragmenty dotyczą głównie WB, jednakże mają swoje odbicie w ogólnoświatowym systemie finansowym. |
|
21 kwiecień 2008
|
|
przesłał .
|
|
|
|
“Wyznania ekonomicznego hitmana”
padziernik 8, 2006
"Dziś"
|
Moralność oficjela
listopad 14, 2004
Mirosław Naleziński
|
"Oko za oko ..."
marzec 17, 2004
PAP
|
Negocjacje koalicyjne- powtórka z rozrywki
styczeń 13, 2006
Adam Sandauer
|
Ogień i woda
styczeń 5, 2007
Jarosław Tomasiewicz
|
Podwójne święto, podwójna radość
listopad 12, 2005
Marek Olżyński
|
Do polskiej - lewicowej młodzieży
marzec 28, 2004
Artur Łoboda
|
Złodzieje naszych pieniedzy nie?le się bawią
styczeń 17, 2007
przepisał Artur Łoboda
|
Brytyjski "Obman"
marzec 9, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Brakująca narodowość... Przykładowa tresura AOTE
lipiec 20, 2008
tłumacz
|
Różne światy - czyli - co Wy tu robicie?!
padziernik 25, 2007
Artur Łoboda
|
Huta Ostrowiec w ręce pani Główki?
grudzień 14, 2002
IAR
|
Atomowy szantaż
sierpień 30, 2003
prof. Iwo Cypraian Pogonowski
|
W 2002 roku dług publiczny wynosił 47,5 proc. PKB
styczeń 14, 2003
PAP
|
Bezrobocie obce urzędnikom
sierpień 16, 2004
www.dziennik.krakow.pl
|
Dziad, czyli polski inżynier
maj 14, 2006
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
Gra w bierki (!)
grudzień 5, 2005
Marek Olżyński
|
"Zła gospodarka wynika ze złej prywatyzacji"
marzec 25, 2004
PAP
|
Dlaczego Putin wygrywa?
listopad 15, 2007
Iwo Cyprian Poonowski
|
Szambo
kwiecień 6, 2004
antyszmaciak
|
więcej -> |
|
