|
Shalom - pokój, którego nie ma
|
|
Zanim, w 1962 roku dokonano remontu ulicy Szerokiej, likwidując "kocie łby" - pamiętające być może nawet czasy Iserlesa Remu, prawie każde miejsce przypominało o nieodległej tragicznej przeszłości.
Zrujnowana Stara Synagoga i Bożnica Popera, rozlatujące się budynki i strach przed językiem niemieckim.
Z drugiej strony słońce i wiara w przyszłość - wiara, że po koszmarnych lekcjach przeszłości ludzkość nigdy nie dopuści do powtórzenia błędów nienawiści pomiędzy rasami.
Mieszcząca się przy ulicy Wąskiej - szkoła podstawowa była w latach wojny miejscem przetrzymywania ludzi, wysyłanych pó?niej do obozów koncentracyjnych.
Jeszcze z końcem lat dziewięćdziesiątych, podczas remontu przyległego budynku, w którym znajdowała się w czasie wojny siedziba Granatowej Policji (obecny NFZ), znaleziono na strychu grypsy i listy pożegnalne do bliskich, napisane przez ludzi, oczekujących na najgorsze.
Nie byli to Żydzi, ponieważ ci, już w 1941 roku zostali wyrugowani z Kazimierza do Łagiewnik a pó?niej do getta w Podgórzu.
W ramach wszechobecnego - w latach 60. "kultu zagłady", organizowano apele i spotkania przypominające młodzieży niedawną tragedię narodu polskiego. Ze względów ideologicznych nie rozróżniano Żydów od Polaków.
Pewnego dnia, do mojej klasy, mieszczącej się we wspomnianym budynku przy ulicy Wąskiej, zaproszona została matka koleżanki, która miała opowiedzieć o swoich tragicznych przeżyciach z czasów wojny.
Jako kilkunastoletnia dziewczyna trafiła do obozu w Oświęcimiu, gdzie znalazła się w grupie dzieci poddawanych "eksperymentom medycznym". Każdego dnia myślała, że to już koniec.
Przeżyła.
Ale mając niespełna 30 lat wyglądała na sześćdziesięcioletnią kobietę.
Nie chcieliśmy w tamtych czasach słyszeć o wojnie. Jej ślady były wszechobecne, a propaganda komunistyczna dodatkowo wykorzystywała tragiczną przeszłość do celów politycznych.
Pó?niej dotarło do mnie wiele szczegółów z czasów wojny, kiedy - co trzeba wyra?nie podkreślić - wielu Polaków zachowało się hańbiąco.
(Niestety, żyło i w dalszym ciągu żyje wśród nas wiele szumowin.)
Zrozumiałem również, że to w pierwszym rzędzie Żydzi poddani zostali całkowitej eksterminacji a więc mordowi mającemu na celu fizyczną likwidację narodu. My mieliśmy być mordowani stopniowo - jak niewolnicy.
Poznanie tragicznych wspomnień Żydów z czasów II wojny spowodowało, że z dużą tolerancją podchodziłem do mijania się z prawdą, przejawiającego się w wielu publikacjach.
Myślałem sobie - to Naród strasznie okaleczony. Potrzebuje czasu na zabli?nienie.
Ostatnio zadaję sobie jednak pytanie : ile czasu potrzeba na wyleczenie. Czy naród który zaczyna kąsać wszystkich dookoła jest narodem zranionym, czy narodem niepoczytalnym?
Wtedy, w latach 60., stojąc naprzeciw Starej Synagogi, pomyślałem, że to miejsce, zapomniane przez wszystkich, stanie się kiedyś ważną częścią Świata.
I jest tak dzisiaj, kiedy w ramach Festiwalu Kultury Żydowskiej ściągają zarówno z Polski, jak też całego Świata tłumy ludzi, by przez chwilę poczuć nastrój święta i radości. Wprowadzeni w chasydzki trans chcą poczuć błogie ukojenie.
Niestety, wraz z artystami i turystami pojawiają się podejrzane indywidua. Jak choćby przedstawiciele sekty "Lubawicze", czyhający na potencjalną ofiarę. Jej członkowie zasiadają we wszystkich najważniejszych organach Stanów Zjednoczonych i to oni są autorami planu wojny totalnej z islamem, w tym również ataku na Irak.
Kiedy więc Janusz Makuch w wyreżyserowanym geście krzyczy do mikrofonu "Shaloom", zastanawiam się dla kogo zostało stworzone to przedstawienie, w którym uczestnicy Koncertu Finałowego FKZ stają się tylko nieświadomymi statystami.
Jeżeli znaczną część ulicy Szerokiej okupuje telewizja, blokując uczestnikom swobodę poruszania to nieodparcie nasuwa się wrażenie, że w trakcie Koncertu Finałowego są ważniejsi od widzów.
Jeszcze pięć lat temu .....
Jeszcze pięć lat temu, zanim do Festiwalu przykleił się prostacki II program Telewizji Polskiej, Festiwal miał smak nostalgii i prawdziwego szacunku dla przeszłości.
Dziś jest to jedynie wielki geszeft, który w eleganckim opakowaniu sprzedaje ludziom marzenia.
Kolejna uwaga nasuwa się kiedy Janusz Makuch pozdrawia drogą satelitarną Szewacha Weisa - byłego ambasadora Izraela w Polsce.
Czy w swoim kraju profesor Weis równie gorliwie walczy z pogardą do Polaków? Czy walczy z oszczerczym - półoficjalnym stanowiskiem edukacji Izraela : że to "Polacy byli prawdziwymi sprawcami holokaustu Żydów?
Dzień wcześniej izraelscy żołnierze zamordowali kilku palestyńskich chłopców - kamieniami wyrażającymi swą nienawiść do agresorów. Toteż powtarzane przez uczestników Koncertu Finałowego słowo "pokój" (shalom) przypomina mi pierwszomajowe transparenty (Pokój, Mir, Peace, Pax) z czasów komunizmu, które kazano nieść sterroryzowanym robotnikom. Nieświadomym, że za tymi hasłami kryje się zbrojenie i spisek dążący do zdestabilizowania możliwie dużej części Świata.
Pięć lat temu, kiedy sami twórcy Festiwalu nie bardzo wiedzieli jak nazwać jego formułę, napisałem, że "jest to najpiękniejszy hołd złożony wielkiej żydowskiej kulturze tworzonej przez 700 lat na ziemi polskiej". Kulturze, w sposób bestialski zniszczonej przez "cywilizowanych" Niemców.
Z upływem lat wypadałoby zrobić choć jeden krok do przodu. Artyści z coraz większą wirtuozerią wykonują swoje koncerty, ale za wzrostem ilościowym Festiwalu nie postępują przewartościowania jakościowe.
W efekcie Festiwal przypomina wielką "cepeliadę" - wygrzebywanie z zakamarków przeszłości towaru, który dobrze się sprzedaje. A Janusz Makuch w kółko powtarza, że koncert finałowy "to hołd złożony wszystkim tym, którzy przez ponad 700 lat mieszkali na Kazimierzu", popełniając podstawowy błąd. Żydzi zostali wygnani na Kazimierz po 1494 roku.
Gdyby przyjąć, że jednak ja ?le zrozumiałem intencje Makucha to chciałbym zapytać: gdzie elementy kultury chrześcijańskiej, która bez wątpienia ma na Kazimierzu ponad 700 letnią tradycję.
Błędów Makucha nie chce popełniać Stanisław Krajewski, który - korzystając z Festiwalu, przeszedł przyspieszony kurs historii Żydów na Kazimierzu. Być może w przyszłości nie będzie robił z siebie podobnego błazna jak pewien (żydowskiego pochodzenia) pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych, wmawiający mi, że Synagoga Remuh nie znajduje się przy ulicy Szerokiej. Choć nie potrafił powiedzieć przy jakiej to ulicy znajduje się wspomniana Synagoga.
Wydaje mi się, że znam wielką żydowską kulturę, która uży?niła również moją osobowość.
Nie zauważam jej śladów w ostatnich edycjach Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie.
Być może, to co najcenniejsze, już dawno odeszło od Żydostwa pozostawiając tylko folklor i geszeft.
|
|
6 lipiec 2004
|
|
Artur Łoboda
|
|
|
|
Bush: położymy kres tyranii na całym świecie
styczeń 23, 2005
zaprasza.net
|
Jednostka wszystkim?
padziernik 20, 2007
Remigiusz Okraska
|
można w najpodlejszym systemie robić coś pożytecznego...
Redakcyjna rozmowa z Mikołajem Kozakiewiczem
czerwiec 2, 2002
Krzysztof Markuszewski
|
Radny czy członek ?
lipiec 5, 2002
PAP
|
Albanian Organ Market
kwiecień 29, 2008
przeslala Elzbieta Gawlas Toronto
|
Konwój do Betlejem
wrzesień 27, 2003
Israel Shamir
|
Niektóre wiadomości
czerwiec 6, 2008
.
|
List otwarty do Polaków
czerwiec 3, 2003
|
Wy, co nie umiecie wyżyć za 360 zł!!!
luty 20, 2003
Piotr Ikonowicz
|
Podłoże polityczne i ekonomiczne planów ataku na Iran
wrzesień 1, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Rzeczypospolitej Polskiej 1939!
wrzesień 25, 2006
Bogdan Historia Slowian Polski
|
Jak długo Polacy będą głosować na kurwy?
wrzesień 12, 2007
Newsweek
|
Klasa w urzędzie - nasza unijna specjalność
czerwiec 16, 2008
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
Wypowied? Płk. Chwastka z 5 lutego
luty 22, 2003
|
Antyzwiązkowa krucjata
styczeń 24, 2004
Adrian Dudkiewicz
|
"Szczyt G20: Jest porozumienie ws. kryzysu"
listopad 17, 2008
Tomasz Zalewski
|
Totalitarne metody w amerykańskim kasynie
padziernik 25, 2005
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
Morderstwo za morderstwo
lipiec 7, 2005
|
Strachy na uchlane Lachy
marzec 23, 2007
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
MS: Jest porozumienie UniCredit - MSP
kwiecień 6, 2006
|
więcej -> |
|
