|
| Wołyń 1943. sł. muz. Lech Makowiecki |
|
| Wołyń 1943. sł. muz. Lech Makowiecki. Utwór z płyty "Patriotyzm" |
|
| Rothschildów apetyt na Chiny |
|
| |
|
| Kryptoreklama-czy prawdziwe lekarstwo na cukrzycę? |
|
| "W naszym kraju nie skupiamy się na leczeniu diabetyków, ale na zarabianiu pieniędzy przez duże koncerny farmaceutyczne." |
|
| Zełenski kupił sobie dwa jachty |
|
| Ukraiński "Sługa narodu" i jego żona - kupują sobie bogactwa. Skąd mają pieniądze? |
|
| Historia kontroli bankowej w USA |
|
| Dyktatura banków i ich system zadłużający, nie są ograniczone do jednego kraju, ale istnieją w każdym kraju na świecie. |
|
| Covid to operacja wojskowa |
|
| Nowa holenderska minister zdrowia wyznaje: „Musimy wykonywać rozkazy NATO, USA i NCTV; Covid to operacja wojskowa” |
|
| Sędziowie nie wierzą w kowida i nie dają się zastraszyć. Ale, czy innych karzą za brak maski? |
|
| Impreza w SĄDZIE REJONOWYM. W sali rozpraw zrobili bankiet. Przyjechała policja |
|
| Młodzież izraelska w Polsce |
|
| Doskonały dokument o wycieczce młodzieży izraelskiej do Polski. |
|
| Folksdojcz |
|
| Fantastyczny zespół - poruszający ważne problemy społeczne stworzył bardzo dosadną piosenkę, będącą miksem wywiadu telewizyjnego z śpiewem zespołu. |
|
| Ameryka: Od Wolności do faszyzmu |
|
| Amerykanie zaczynają rozumieć - co się dzieje z ich krajem. O tym mówi film pod wskazanym linkiem. |
|
| Uzasadnienie haniebnego wyroku Izby Lekarskiej przeciwko dr Zbigniewowi Martyce |
|
| Przestępcy z Izby Lekarskiej pozostawili dowody na przyszły proces przeciwko nim |
|
| Szczepionka na covid ma służyć genetycznej mutacji ludzkości |
|
Dr. Andrew Kaufman Responds To Reuters Fact Check on COVID-19 Vaccine Genetically Modifying Humans
In the first interview the two discussed the coronavirus, they covered testing and they covered the vaccine. The video was quickly approaching 100k views but YouTube removed the video after only a couple days. This video will likely be taken down as well, because it does not conform to the establishment's narrative.
Not only did YouTube remove the previous video, Reuters, which is a massive international news publication that news sites from all over the world obtain their talking points from, published a fact checking report attempting to debunk Dr. Kaufman's claims that the new COVID-19 DNA vaccine would genetically modify humans. In this must see report, Dr Kaufman responds to the Reuters ‘fact checking’ report.
|
|
| Szczepionka przeciwko ospie prawdziwej wyzwoliła wirusa AIDS |
|
Epidemia AIDS mogła zostać wywołana przez masową kampanię szczepień, która zlikwidowała ospę prawdziwą. Światowa Organizacja Zdrowia, która kierowała trwającą 13 lat kampanią, bada nowe dowody naukowe sugerujące, że uodpornienie szczepionką Vaccinia przeciwko ospie prawdziwej obudziło niepodejrzewane, uśpione zakażenie ludzkim wirusem obrony immunologicznej (HIV). |
|
| Bergolio vel Franciszek nagrodzony przez B’nai B’rith |
|
| Na zdjęciu poniżej widzimy dyrektora generalnego B’nai B’rith International Daniela S. Mariaschina, który wręcza papieżowi Bergoglio złoty kielich ozdobiony żydowskimi napisami i symbolami. Jest to symboliczna nagroda przyznana Franciszkowi za jego stałe wsparcie dla tej żydowskiej organizacji masońskiej. |
|
| Awantura w Sejmie o maseczki! |
|
| Terror covidowy przeniósł się na teren Sejmu. Przeciwko temu protestuje Grzegorz Braun. |
|
| CDC ostrzega własnych naukowców CDC, że ich odkrycie dotyczące masek „nie jest naukowo poprawne” |
|
| Wkrótce po wybuchu pandemii CDC zaczęło promować maski, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się Covid-19. Stało się tak pomimo opublikowania przez CDC badania politycznego z maja 2020 r. we własnym czasopiśmie „Emerging Infectious Diseases”, w którym nie stwierdzono „ istotnego wpływu ” masek na powstrzymywanie przenoszenia wirusów oddechowych. |
|
| Szczepionka covid zacznie zabijać w sezonie zimowym |
|
| Lekarze dla prawdy: „W okresie jesienno-zimowym 2021 r. Co najmniej 20-30% zaszczepionych przeciwko COVID umrze z powodu szczepionki,i przypiszą to nowemu szczepowi wirusa. |
|
| Zakrzyczana prawda |
|
Mamy 2010 rok a zbrodniarze którzy doprowadzili do wielu wojen i kryzysu światowego w w dalszym ciągu - z tupetem - niczym Josef Goebbels kłamią w oczy w kwestii sytuacji gospodarczej świata i Stanów Zjednoczonych
|
|
| Rosja zrujnowała biznes złodziejom syryjskiej ropy |
|
| ... rosyjskie lotnictwo wielokrotnie (60 razy) i niezwykle intensywnie zbombardowało rakietami balistycznymi pozycje Daesh na pustyni syryjskiej..Wydaje się jednak, że sukcesem było zniszczenie na pełną skalę zaplecza i sprzętu handlarzy ropą na terenach okupowanych przez Turków, na północnych syryjskich przedmieściach Aleppo... |
|
| Szczepienia pełne kłamstw |
|
To szczepionki, a nie wirusy, powodują choroby.
Wirusy pobudzają proces zdrowienia. Nie są naszymi wrogami, stoją po naszej stronie.
Wybuch epidemii świńskiej grypy z 2009 roku ma swoje korzenie w inżynierii genetycznej i jest wynikiem działania człowieka. |
więcej -> |
|
Precz z Kopernikiem! Niech żyje Ptolemeusz!
|
|
 http://www.dziennik.pl/Default.aspx?TabId=254&year=2007&nrw=188&art=805
O totalnej mobilizacji raz jeszcze
Cezary Michalski bezlitośnie krytykując Ernsta Jßngera, nie zauważył, że ten ostatni mógłby być jego sojusznikiem w walce z ideologicznymi iluzjami naszych czasów. Sojusznikiem w bezlitosnym demaskowaniu kryjących się za nimi mechanizmów władzy
W swoim artykule "Totalna mobilizacja z perspektywy cywila" ("Europa", nr 185 z 20 pa?dziernika) Cezary Michalski posądził mnie o to, że podzielam (podzielałem?) poglądy polityczne Ernsta Jßngera, jakie ten wyrażał 80 lat temu. Jest to sąd dosyć pochopny, oparty na tekście będącym prezentacją nie moich własnych politycznych poglądów, lecz poglądów Jßngera z okresu Republiki Weimarskiej. Ów tekst, o którym dawno już zdążyłem zapomnieć - ba, siebie samego z tamtych lat ledwo co pamiętam - opublikowany został w 1995 roku w numerze "Stańczyka" poświęconym w całości Jßngerowi w setną rocznicę jego urodzin. Gdyby Michalski wyśmiał na przykład moją "Postkonserwatywną manif (i) estę" ("Stańczyk" 2004 nr 1/2) lub zniszczył projekty Imperium Europejskiego i Uporządkowanej Anarchii, jakie przedstawiłem na łamach "Arcanów" (2007 nr 4), nie powstałaby wówczas ta nieco absurdalna i utrudniająca wymianę myśli sytuacja, w której interlokutorzy nie tylko, że nie mogą ustalić, co właściwie jest przedmiotem ich sporu, ale jeszcze na dodatek przebywają niejako w innych czasoprzestrzeniach. Skoro jednak Michalski (nie mając prawdopodobnie pod ręką nikogo poważniejszego) desygnował mnie - mnie sprzed 12 lat, ale ja to zawsze ja - na wroga bliżej nieokreślonej "liberalnej nowoczesności", pozwolę sobie na kilka drobnych uwag i uściśleń do jego tekstu.
Deklarując się jako "mieszczański liberał", "liberalny cywil" i wróg wszelkich form politycznej i ideologicznej mobilizacji, Michalski przeprowadza brawurowy atak na zwolenników takowej mobilizacji, czyli na Ernsta Jßngera oraz tajemniczą i gro?ną "grupę filologów i historyków idei z Wrocławia". W oczach "liberalnego cywila" Jßnger to dekadent, hipokryta, fanatyk, zblazowany kapitan, żałosny mieszczański esteta i równie żałosny inteligencki naiwniak, człowiek politycznie skompromitowany, który "torował drogę" wiadomo komu - (doprawdy, czy nie można być trochę bardziej wyrozumiałym i pochwalić Jßngera choćby za to, że po 1945 roku w swojej wiosce uczestniczył przykładnie w wyborach powszechnych, głosując na CDU?). "Mieszczański liberał" Michalski (zręcznie skupiając uwagę czytelnika na sprawach trzeciorzędnych), tropi nietzscheanistów-hipokrytów, szydzi z grubych, niezdarnych i obłożnie chorych piewców arystokratyzmu (Słusznie! Dla grubasa cielesnym ideałem powinien być Grubas!), w lot odczytuje intencje, jakimi się kierują, ze znawstwem rozszyfrowuje psychiczne kompleksy tych fajtłapów pozujących na wojowników, niczym wytrawny psychoanalityk zagląda im w dusze, aby tryumfalnie przyłapać ich na oddawaniu się chłopięcym, zakazanym "militarnym fantazjom".
Kiedy się zbierze razem te wszystkie oskarżenia, podejrzenia, epitety, szyderstwa, moralne wyroki, prokuratorskie miny, tropienie intencji i deszyfrowanie ukrytych psychologicznych motywów, to z niejakim zdumieniem dostrzec można, że mamy do czynienia z kompletnie zrutynizowaną retoryką "moralno-ideologiczno-politycznej mobilizacji", której Michalski rzekomo nie cierpi! Gdyby naprawdę nie cierpiał, to poczytałby sobie pisma polityczne Jßngera wydane przez Arcana, ot tak na luzie, w chwilach wolnych od ważnych zajęć, a potem rozważałby je w różnych aspektach, filologicznie depolityzował i literacko estetyzował, snuł nad nimi niespieszną refleksję, oddzielał w nich to, co śmieszne, przestarzałe, politycznie błędne lub głupie, od tego, co nadal inspirujące, przeprowadzałby subtelne dystynkcje, bezinteresownie zaciekawiony starał się dotrzeć do jakiejś intelektualnej substancji, która najprawdopodobniej jest w nich obecna. Tymczasem Michalski, choć deklaruje się jako "demobilizator", wybiera agitacyjno-propagandową praktykę tekstową - niczym (polityczny) kaznodzieja piętnuje i ośmiesza z gazetowej ambony grzechy różnych obłudników, demaskując ich z satysfakcją doświadczonego moralisty.
I chyba swój cel osiąga: pod koniec lektury czytelnik czuje w sobie narastającą nienawiść i pogardę do gro?nego wroga, w tak czarnych barwach odmalowanego, będącego zarazem śmiesznym, niezdarnym grubasem, "Spartaninem w kapciach i z termoforem". Jakaż więc byłaby idealna, wpisana w tekst Michalskiego sytuacja komunikacyjna? Może taka: wypełniona do ostatniego miejsca wrocławska Hala Ludowa przemianowana na Halę Stulecia Czegoś Tam, na mównicy w paradnym cywilnym uniformie Cezary Michalski krzyczący do mikrofonów: "Wollt ihr den totalen Frieden? Czy chcecie powszechnej demobilizacji i depolityzacji? Czy podążycie za mną ku liberalnemu nasyceniu i uspokojeniu?". A sala odpowiada gromkim: "Tak jest, obywatelu redaktorze! Prowad? nas! Prowad?!".
Onieśmielony (aczkolwiek nie zastraszony) hegemonicznym dyskursem redaktora Michalskiego, który władczo wytycza granice debaty i autorytatywnie orzeka, że z politycznej publicystyki i eseistyki Jßngera pożytku żadnego dla nas nie będzie, ośmielam się wyrazić nieśmiałe przypuszczenie, że jednak mówi nam ona coś o świecie, w którym żyjemy, i dostarcza pewnych narzędzi intelektualnych służących do jego zrozumienia.
Jestem całym sercem po stronie Michalskiego, kiedy broni on jednostki, jej autonomii, jej prywatności i niezbywalnego prawa do poszukiwania indywidualnego szczęścia. Ale zadaję "jßngerowskie" pytanie: co ta obrona znaczy, jaki jest jej sens i skuteczność wówczas, gdy demokratyczny liberalizm nie jest pojmowany jako zbiór pobożnych postulatów i szlachetnych haseł, ale jako realna struktura władzy imperialnej, funkcjonująca i ustanawiająca swoje władztwo w skali planetarnej, ogłaszająca ustami swoich propagandystów "koniec historii", czyli swoje wieczne panowanie? Która swoje wartości - jak każde imperium w historii - musi realizować poprzez przemoc i krew ("bomby utorują drogę nowemu, liberalnemu porządkowi wartości)"... Ciekawi mnie, jak "mieszczański liberał" potrafi znieść ten tragiczny paradoks?
Michalski odważnie i szczerze wyznaje czytelnikom, że kocha pokój i nienawidzi wojny (brawo, brawo!), ale - żeby nie być posądzonym o naiwność - dodaje prędko, że hobbesowski suweren słusznie jest zawsze przygotowany do wojny. Jakże to pięknie i miło wygląda na papierze, który zaczerniał sobie Tomasz Hobbes. Nie, nie, takimi frazesami zaczerpniętymi z liberalnych czytanek sprawy się nie załatwi, albowiem prawdziwy suweren-lewiatan cały czas toczy realne wojny, cały czas się zbroi, żeby być jeszcze silniejszym i jeszcze lepiej chronić pokój, coraz bardziej wzmaga swoją czujność, tworząc coraz bardziej rozgałęzione tajne służby i rozwijając coraz bardziej wyrafinowane techniki kontroli i inwigilacji. A wszystko po to, by umożliwić jednostkom spokojne życie i cieszenie się prywatnością. Co, jeśli naprawdę jest tak, że aby zapewnić pokój, trzeba prowadzić wieczną wojnę? Co, jeśli ceną płaconą za "liberalne, mieszczańskie uspokojenie i nasycenie" jednych ludzi jest totalna mobilizacja innych ludzi?
Michalski przeciwstawia jednostkowe szczęście, liberalne mieszczańskie uspokojenie "maniakalnym tęsknotom do politycznej apokalipsy" - wekslując tym samym debatę na boczny, a raczej ślepy tor - podczas gdy naprawdę ważnym problemem jest to, jak jednostkowe szczęście, liberalne mieszczańskie uspokojenie i nasycenie pogodzić z życiem w cieniu straszliwych arsenałów broni zarządzanych przez konkretnych ludzi i konkretne elity władzy. Tu nasza ukochana sfera prywatna, a za ścianą planetarna machina przemocy, tu autonomia jednostki i jej szczęście, a tuż obok spotęgowana wola władzy i gigantyczne potencjały zadawania śmierci. Jaki jest związek pomiędzy jednym i drugim? Co jest warunkiem czego? Jak rozróżnić jasną i ciemną stronę mocy?
I wreszcie, należy zapytać, co mielibyśmy sobie pomyśleć, jeśli okazałoby się, że realny demokratyczny liberalizm (a nie ten ze starych politycznych traktatów) potrafi dokonywać równie - a niekiedy nawet bardziej - intensywnej i efektywnej mobilizacji niż inne systemy polityczne, że cechuje go wynikająca z demokratycznej legitymizacji potężna wola władzy, ekspansji i propagandowego formowania umysłów za pomocą technologiczno-medialnych instrumentów, o jakich nie śniło się dawnym monarchom i dyktatorom?
Michalski kieruje pod adresem Jßngera zarzut, że był wrogiem "liberalnej nowoczesności" skupionej na wolności i szczęściu jednostki, że widział w niej "wizję anachroniczną i przezwyciężoną". Problem w tym, czy czasami nie jest ona rzeczywiście anachronizmem? Oczywiście anachronizmem nie w tym sensie, że tak sobie postanowili jej wrogowie - nietzscheaniści, nihiliści, faszyści, komuniści, konserwatywni rewolucjoniści albo nawet owa tajemnicza grupka z Wrocławia, ale po prostu dlatego, że sama siebie pokonała, że "zazwyciężyła się na śmierć" (hat sich totgesiegt), wyzwalając siły, które ją samą pochłaniają. "Liberalna nowoczesność" zostaje przezwyciężona w wyniku ewolucji społecznej, politycznej, ekonomicznej, technologicznej - to bowiem, co Jßnger określał jako "totalną mobilizację", nie jest dziełem faszystowskich, komunistycznych czy konserwatywno-rewolucyjnych "mobilizatorów", to raczej oni są wytworem "totalnej mobilizacji" jako historycznego procesu, który w żadnym razie się nie zakończył, ale trwa, w jednych sferach słabnąc, a w innych się intensyfikując, i przybiera coraz to nowe formy.
Przywoływane przez Michalskiego "mieszczańskie społeczeństwo jednostek niezmobilizowanych politycznie, ideologicznie i militarnie", którego wrogiem był Jßnger, jest już dzisiaj przyjemną, ideologiczno-psychologiczną fikcją, przestało istnieć, zastąpione nowymi formami władzy imperialnej, pochłonięte przez procesy masowej demokracji, przez planetarne rozwinięcie technologii wojennych. Duża część publicystyki i eseistyki politycznej Jßngera, poczynając od tej wydanej przez Arcana, poprzez "Robotnika", do takich powojennych esejów jak "Maxima-minima: adnotacje do Robotnika", "Przy murze czasu" i "Państwo światowe", stanowi jeden z wariantów rozpoznania owej "liberalnej nowoczesności" opisywanej na przykład jako społeczeństwo spektaklu przez Deborda, implodujące społeczeństwo symulacji przez Baudrillarda, "dromokratyczny" reżim przez Virillia, "warfare-welfare state" przez Rothbarda, państwo terapeutyczne przez Szasza, Imperium przez Hardta i Negriego itp. Kiedy w ten sposób spojrzymy na czasy, w których przyszło nam żyć, okaże się, że "mieszczańscy liberałowie" w typie Michalskiego, podobnie jak dzisiejsi komuniści, faszyści, prawicowi i lewicowi radykałowie, monarchiści, tradycjonaliści, konserwatywni rewolucjoniści, są nieuleczalnymi nostalgikami tęskniącymi za światami, które nieodwołalnie odeszły w przeszłość. 80 lat temu Jßnger wyśmiewał niemieckich konserwatystów tęskniących za upadłym cesarstwem i marzących o powrocie na tron wygnanego cesarza. W przypadku Michalskiego jest jeszcze śmieszniej: byłby on konserwatystą, który nie tęskni za cesarstwem, ponieważ jest przekonany, że cesarz nadal zasiada na tronie! Michalski nie boleje po utracie mieszczańskiego, liberalnego świata (ten ból moglibyśmy podzielić), on nie zauważył, że tego świata już dawno nie ma!
Natomiast za cenny należy uznać jego postulat, by w naszym życiu umysłowym obecna była "cywilna perspektywa" myślenia i analizowania współczesności - ta perspektywa może być poznawczo płodna, tak jak artystycznie płodna była ona w "Pamiętniku z Powstania Warszawskiego" Mirona Białoszewskiego, który Maria Janion zaliczyła niegdyś do "polskiej prozy cywilnej". Oczywiście pod warunkiem, że perspektywa ta nie jest przyjmowana nazbyt selektywnie, bo aż się prosiło, żeby "po cywilnemu" spojrzeć na gościa "Europy" Normana Podhoretza gloryfikującego IV wojnę światową, mobilizującego do walki i nawołującego generałów, by jak najszybciej coś, a raczej kogoś zbombardowali. Z kim cywil-redaktor, cywil-publicysta, cywil-eseista winien się spierać? Z umarłym Jßngerem w jego "militarystycznym" wcieleniu sprzed 80 lat czy z zawodowymi "uzasadniaczami" bombardowań zaludniającymi dziś propagandowe centra władzy światowej? Trzeba bardzo uważać, by "cywilna perspektywa" nie okazała się czasem zwyczajnym wygrażaniem "ich" generałom i grzecznym potakiwaniem "naszym" generałom.
Dodajmy na marginesie, że gdyby chcieć koniecznie odwoływać się do jßngerowskich "mitologicznych" figur, to przecież obok perspektywy "Żołnierza" czy "Robotnika" znajdziemy u niego także postaci "Anarchy" i "Leśnego wędrowca", które są składnikami "perspektywy cywila" w świecie "totalnej mobilizacji" (czyli w naszym świecie), kluczami otwierającymi pewne obszary rzeczywistości - w przeciwieństwie do postaci "Mieszczańskiego Liberała", która prowadzi nas do świata pozorów i fikcji.
Bojowe antyjßngerowskie diatryby Michalskiego świadczą o tym, że nie rozumie on, iż Jßnger nie jest dziś jego wrogiem, ale - przeciwnie - może być sojusznikiem. Dziś żyjemy (i myślimy) "po końcu" - po końcu faszyzmu, po końcu komunizmu, po końcu demokratycznego liberalizmu. Dlatego naszymi sojusznikami w obronie wolności, prywatności, autonomii jednostki są dla nas zarówno Ernst Jßnger i Carl Schmitt, jak i Guy Debord, Michel Foucault, Thomas Szasz, Murray Rothbard, John Gray, Paul Virillio, Hans-Hermann Hoppe, Jean Baudrillard, Zygmunt Bauman, Antonio Negri, Panajotis Kondylis, Giorgio Agamben, Alain de Benoist, Pierre Bourdieu, Noam Chomsky, Józef Mackiewicz, Nicolás Gómez Dávila. Idzie bowiem przede wszystkim o - trochę już dziś zapomnianą - staroświecką wartość, jaką jest dążenie do Prawdy. Nie, do Prawdy też nie, więc dążenie do prawd... I o spełnienie najbardziej elementarnego postulatu sformułowanego przez "grubego Doryjczyka" w jego berlińskiej noweli "Ptolemejczyk": Erkenne die Lage! - rozpoznaj położenie! Żeby rozpoznać nasze położenie, potrzebujemy niszczycieli iluzji i propagandowych samooszustw, dostarczycieli poznawczych instrumentariów ukazujących "do końca" grozę mechanizmów władzy, odsłaniających najskrytsze sprężyny politycznych działań. Potrzebujemy autorów sporządzających bezlitosne, skrajnie realistyczne diagnozy i rozpoznania XX-wiecznej przeszłości i naszej tera?niejszości, ustanawiających ostre polityczno-politologiczne kategorie, które pozwolą nam zrozumieć świat współczesny, znale?ć w nim swoją (duchową) niszę, a może nawet - jeśli się komuś będzie bardzo chciało - tu i ówdzie lekko go poprawić.
Jeśli "perspektywa cywila" ma być duchową postawą i intelektualną pozycją, która nie wynika z tego, że miło jest posiedzieć na werandzie w bujanym fotelu, to trzeba ją dopiero wypracować, przedyskutować, udoskonalić, najlepiej w gronie kilku zaufanych osób. Dlatego serdecznie namawiałbym Cezarego Michalskiego, aby zdezerterował z ideologicznych frontów Wielkiej Europejskiej Wojny Domowej lat 1914 - 1989, aby naprawdę uciekł - by użyć terminologii Petera Sloterdijka - ze świata kopernikańskiej mobilizacji do krainy ptolemejskiej demobilizacji. Tam bezpiecznie zadekowani, usadowieni w wygodnych fotelach będziemy mogli spokojnie pogawędzić, nie przejmując się ani faszyzmem, ani antyfaszyzmem, ani komunizmem, ani antykomunizmem, ani demokratycznym liberalizmem, ani antydemokratycznym antyliberalizmem. Tam unikniemy pokusy mobilizowania innych i wymkniemy się tym, co chcieliby nas mobilizować - mobilizować nasze myśli, nasze słowa, nasze wartości. A co z Ernstem Jßngerem? Dlaczegóż by przy chrupiących rogalikach i kawie ze śmietanką, nie poczytać sobie na głos co smakowitszych kawałków z "Drogen und Rausch"?
Liberalizm iluzji
Czy publicyści z przeszłości mogą nas dziś czegoś nauczyć? Zwłaszcza z przeszłości tak już odległej jak Republika Weimarska. I tak kontrowersyjni jak Ernst Jßnger, ideolog rewolucji konserwatywnej, często oskarżanej o "torowanie drogi" nazizmowi. Czy mogą być naszymi sojusznikami w diagnozowaniu bolączek współczesnej epoki? Trzy tygodnie temu Cezary Michalski poddał na naszych łamach ostrej krytyce publicystykę Jßngera, której wybór opublikowało wydawnictwo Arcana. Według niego "totalna mobilizacja", do której nawołuje Jßnger, wyraża niebezpieczne militarystyczne tęsknoty, jakich liberalne społeczeństwo powinno się pozbyć. Dziś z Michalskim polemizuje Tomasz Gabiś, jeden ze znawców twórczości Jßngera. Jego zdaniem od niemieckiego pisarza i publicysty możemy się dziś wiele nauczyć. I to nie w dziedzinie wojowniczych tęsknot, ale nieuprzedzonej analizy rzeczywistości liberalnego społeczeństwa. To ostatnie już od dawna nie jest bowiem krainą pokoju i wolności. Uczestniczy w grze imperialnej władzy, której mechanizmy stara się jednak usuwać ze świadomości obywateli. Jßnger jest zaś wedle Gabisia pisarzem, który ten fałsz i hipokryzję analizuje po mistrzowsku.
Platforma Obywatelska musi być aktywna w Europie
Krytykowanie Jßngera jako militarysty czy wręcz faszysty nie ma dziś zdaniem Gabisia żadnego sensu. Świadczy jedynie o ideologicznym zacietrzewieniu. "Serdecznie namawiałbym Cezarego Michalskiego, aby zdezerterował z ideologicznych frontów Wielkiej Europejskiej Wojny Domowej lat 1914 - 1989, aby naprawdę uciekł ze świata kopernikańskiej mobilizacji do krainy ptolemejskiej demobilizacji. Tam usadowieni w wygodnych fotelach będziemy mogli spokojnie pogawędzić, nie przejmując się ani faszyzmem, ani antyfaszyzmem, ani komunizmem, ani antykomunizmem, ani demokratycznym liberalizmem, ani antydemokratycznym antyliberalizmem. Tam unikniemy pokusy mobilizowania innych i wymkniemy się tym, co chcieliby nas mobilizować. A co z Ernstem Jßngerem? Dlaczegóż by przy chrupiących rogalikach i kawie ze śmietanką nie poczytać sobie na głos co smakowitszych kawałków z >>Drogen und Rausch<
Tomasz Gabiś, ur. 1955, konserwatywny publicysta, filolog, historyk idei. Znawca twórczości Ernsta Jßngera i pisarzy z kręgu niemieckiej rewolucji konserwatywnej. W latach 80. był działaczem opozycji. W latach 90. jeden ze współzałożycieli Ruchu Polityki Realnej (przekształconego pó?niej w Unię Polityki Realnej). Były redaktor naczelny "postkonserwatywnego" pisma "Stańczyk", członek Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego. Publikuje m.in. w "Nowym Państwie" i "Obywatelu".
TOMASZ GABIŚ historyk idei, publicysta |
|
12 listopad 2007
|
|
nadesłał Marduk
|
|
|
|
Specjaliści od kropek i plecenia
lipiec 6, 2007
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
Ciekawe czy któryś patałach zastanowił się nad tym:
czerwiec 12, 2003
|
Nostra Aetate
październik 6, 2006
Dr Mike Jones
|
Je?d?cy globalizacji
styczeń 16, 2005
|
Czy wydatki na wojnę w Iraku odraczają kryzys gospodarczy w USA?
wrzesień 11, 2007
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Będzie dobrze!
czerwiec 2, 2003
"JM"
|
100 lat za murzynami
luty 3, 2007
Artur Łoboda
|
Zmarł prof. Tadeusz Płużański
sierpień 20, 2002
PAP
|
Tu jest odpowiedz dla kogo pracuje Balcerowicz
marzec 14, 2006
Przedruk
|
"ONI"
luty 1, 2003
Jerzy Przystawa
|
Mistrzowie infantylizmu
wrzesień 19, 2004
|
Matrix ma Cię !!!
listopad 18, 2007
marduk
|
Ile dopłacimy do Unii?
grudzień 8, 2002
Małgorzata Goss http://www.naszdziennik.pl/
|
Nowe zasady, które zobowiązują to „cywilizacja według Kaczyńskich”.
wrzesień 3, 2007
Gregory Akko
|
America's democracy of double standards won't work
luty 23, 2005
przesłał prof. Iwo C. Pogonowski
|
"Sondaż" czy kpiny ze społeczeństwa?
styczeń 24, 2003
PAP
|
Nowe socjalistyczne wiatry?
czerwiec 11, 2008
Komentator
|
Apel o wiernosc Polsce
marzec 7, 2008
przesłała Elżbieta Gawlas
|
Zgromadzenie Religijne krytykuje "Mapę drogową"
maj 24, 2003
przesłała Anetka
|
Ta sama sekta
luty 28, 2007
PAP
|
więcej -> |
|
