|
| Patriotyzm |
|
| Piosenka Lecha Makowieckiego |
|
| Folksdojcz |
|
| Fantastyczny zespół - poruszający ważne problemy społeczne stworzył bardzo dosadną piosenkę, będącą miksem wywiadu telewizyjnego z śpiewem zespołu. |
|
| Pomylił Chrześcijaństwo z Judaizmem |
|
Skandaliczna niewiedza Prezydenta USA, czy też raczej perfidna prowokacja?
W przemówieniu Baracj Obama opisuje Chrześcijaństwo odwołaniami do Judaizmu. |
|
| www.globalresearch.ca |
|
| świetne analizy polityczne i gospodarcze w skali mikro i makro + anty-NWO |
|
| Kto mordował w Katyniu |
|
| Izraelska gazeta „Maariv” z 21 lipca 1971 r. wyjawia końcowy sekret katyńskiej masakry. |
|
| davidicke.pl |
|
| Tym - którzy interesują się losami Świata nie ma potrzeby przedstawiać Davida Icke. Tym ktorzy do tej pory spali umysłowo ta strona może otworzyć oczy. |
|
| Cała prawda o World Trade Center |
|
| Filmik dokumentalny przedstawiający wydarzenia z 11 września 2001 roku. |
|
| Strzeżcie się Obamy |
|
| Kto naprawdę stoi za Barakiem Obamą? |
|
| Strona Krzysztofa Wyszkowskiego |
|
| Strona domowa Krzystofa Wyszkowskiego |
|
| Żydzi tradycjonaliści przeciwko syjonistom |
|
| |
|
| Cała prawda o ataku z 11 września |
|
| Jeden z filmów usułujących przedstawić prawdę i ataku z 11 września 2001 roku |
|
| Wołyń 1943. sł. muz. Lech Makowiecki |
|
| Wołyń 1943. sł. muz. Lech Makowiecki. Utwór z płyty "Patriotyzm" |
|
| PAKT WOJSKOWY POLSKA - IZRAEL. |
|
| Ewa Jasiewicz,Yonatan Shapira na spotkaniu w Krakowie 22 czerwca 2010 |
|
| "patriotyzm" po 1989 roku |
|
| komentarz zbędny |
|
| Historia kontroli bankowej w USA |
|
| Dyktatura banków i ich system zadłużający, nie są ograniczone do jednego kraju, ale istnieją w każdym kraju na świecie. |
|
| Na straży wolności: Goldman Sachs |
|
| Gerald Celente i John Stossel rozmawiają z sędzią Napolitano o różnych, nie do końca jasnych powiązaniach, między amerykańskimi bankami i rządem USA. Największe podejrzenia budzi bank Goldman Sachs, który ma dziwną nadreprezentację we władzach rządowych. Dla przypomnienia, dodam, że pracownikiem tego banku jest były premier RP, Kazimierz Marcinkiewicz, a bank był zamieszany w spekulacje na złotówce. |
|
| Polscy "nacjonaliści" o żydach |
|
| Po prostu zobaczcie |
|
| Wezwanie do przebudzenia |
|
| Film opisujący mechanizmy ekonomicznej władzy nad światem |
|
| Kaczyński również nas w to wciągnął |
|
| Zbrodnie wojskowe w Iraku |
|
| Przedsiębiorstwo holokaust |
|
| Telewizyjny wywiad z Normanem Finkelsteinem |
więcej -> |
|
Niezależne Obchody 25 -tej Rocznicy Strajków na Dolnym Śląsku
|
|
Zbliża się 25 rocznica strajków solidarnościowych we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku. Strajkujący wówczas ludzie pracy nie mają dziś racjonalnego powodu do radości i dumy. Ich wielkie zwycięstwo było krótkotrwałe i szybko zamieniło się w największą klęskę w dziejach powojennej Polski. Ludzie pracy stracili wszystko, co zdobywali w walce i trudzie w Polsce Przedwrześniowej i w okresie PRL, a przede wszystkim wszelką nadzieję na poprawę swojej sytuacji w najbliższej perspektywie. W Gdańsku w sierpniu, pod przewodem i z licznym udziałem tych, którzy walnie przyczynili się do klęski społeczeństwa i ludzi pracy, a zwłaszcza robotników - z Lechem Wałęsą i Aleksandrem Kwaśniewskim, odbędą się pompatyczne urzędowe uroczystości jubileuszowe poświęcone „Solidarności”. Faktyczni twórcy buntów sierpniowych, strajkujący wówczas robotnicy, nie będą uczestniczyli w tych propagandowych obchodach, bo albo nie zostaną zaproszeni przez organizatorów na nie, albo by uniknąć kompromitacji, sami odmówią w nich udziału. Będzie to święto radości ale tylko dla tych, którzy wyzuli społeczeństwo z wywalczonych przez nie zdobyczy i od 25 lat uczestniczą w podziale władzy w kraju oraz rozkradaniu majątku ogólnonarodowego wypracowanego przez kilka pokoleń Polaków.
Jednakże zryw sierpniowy ludzi pracy zasługuje na najwyższe uznanie, na pamięć i wdzięczność wszystkich Polaków. Dlatego należy organizować niezależne od licencjonowanych przez Lecha Wałęsę i Aleksandra Kwaśniewskiego, komitety obchodów rocznicy strajków sierpniowych dla wyrażenia hołdu i uznania ludziom tamtych wydarzeń.
We Wrocławiu takie alternatywne uroczystości uczestnicy sierpniowych strajków planują zorganizować 26 sierpnia, w dniu rozpoczęcia 25 lat temu strajku solidarnościowego z robotnikami Wybrzeża.
Osoby zainteresowane, pragnące przyłączyć się i uczestniczyć w tych alternatywnych uroczystościach, osobiście lub korespondencyjnie mogą kontaktować się z ówczesnymi współorganizatorami strajku i członkami ówczesnego Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego we Wrocławiu w sierpniu 1980 r.
Ich adresy kontaktowe
1/ dr Leszek Skonka – tel.fax – 7809081, komórka – 0695730638, e-mail
pamiecnarodu@o2.pl
2. inż. Adam Skowroński – 3487901
Inne adresy kontaktowe podamy w najbliższym czasie
ODEZWA – APEL – ZAPROSZENIE
26 sierpnia – w 25 rocznicę przystąpienia ludzi pracy Dolnego Śląska do strajku solidarnościowego z robotnikami Wybrzeża, odbędzie się we Wrocławiu uroczyste spotkanie uczestników tamtych wydarzeń.
Uznanie słusznych żądań ludzi pracy było największym zwycięstwem społeczeństwa w PRL i zarazem początkiem największej klęski spowodowanej przez wrogie antyspołeczne, antypracownicze siły, które opanowały podstępnie kierownictwo NSZZ „Solidarność”, pchnęły Związek do awanturnictwa politycznego, doprowadziły do zniszczenia zdobyczy sierpniowych i ruiny kraju.
W Gdańsku 31 sierpnia odbędą się urzędowe uroczystości rocznicowe pod patronatem Lecha Wałęsy i Aleksandra Kwaśniewskiego, ale bez udziału tych, którzy rzeczywiście uczestniczyli w strajkach sierpniowych.
Nie chcemy mieć nic wspólnego z tymi urzędowymi uroczystościami i dlatego organizujemy niezależne spotkanie w dniu 26 sierpnia (piątek) we Wrocławiu o godz. 17,00, przed Pomnikiem Ofiar Stalinizmu na ul. Świdnickiej ( miedzy operą i fosą), na które szczególnie serdecznie zapraszamy byłych uczestników sierpniowych strajków. Prosimy o powiadomienie o organizowanym spotkaniu osoby zainteresowane i sympatyzujące naszej inicjatywie.
Za Komitet Organizacyjny
b. członkowie Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego we Wrocławiu
– Leszek Skonka, tel. 0695730638, Adam Skowroński - tel 3487901 e-mail pamiecnarodu@o2.pl
PROGRAM ALTERNATYWNYCH OBCHODÓW 25 ROCZNICY STRAJKÓW SOLIDARNOŚCIOWYCH WE WROCŁAWIU (PROJEKT)
Uroczystości powinny przebiegać bez incydentów, w spokoju, godnie, w obywatelskiej zadumie.
Rozpoczęcie uroczystości proponuje się 26 sierpnia, w piątek, o godz. 17,00 przed Pomnikiem Ofiar Stalinizmu stojącym w centrum miasta, (między operą i fosą), na którym jedna z tablic wyraża hołd ludziom pracy w słowach – „Tym, którzy odbudowali Polskę i zagospodarowali Ziemie Odzyskane – Naród”
W planie uroczystości przewiduje się przypomnienie zdarzeń sprzed 25 lat przedstawionych przez ich ówczesnych uczestników: jego rzeczywiste przyczyny i prawdziwe cele, organizacje strajku, jego początek, przebieg, sylwetki ludzi, organizatorów strajku, ich dalsze losy, a także przyczyny wypaczania celów i idei rodzącego się ruchu związkowego.
W zależności od możliwości technicznych i finansowych niektóre z tych tematów wyrażone będą w formie powielanej lub w druku.
W dniach 27 i 28 sierpnia ( sobota i niedziela) przewiduje się kontynuowane uroczystości przed Pomnikiem.
Organizatorzy przewidują w dniu 28 sierpnia bm. Mszę Świętą w intencji zmarłych działaczy sierpniowych strajków w kościele lub przed Pomnikiem Ofiar Stalinizmu.
Program uroczystości jest otwarty i możliwe są jego zmiany.
JUBILEUSZOWE REFLEKSJE OBYWATELSKIE
Zaproszenie do obywatelskiej refleksji.
25 lat, to czas pojawienia się w życiu społecznym nowego pokolenia.
Ćwierć wieku temu w wyniku buntu społecznego, zwłaszcza ludzi pracy, a głównie robotników, rządzące przez 35 lat w Polsce władze narzucone przez Związek Radziecki w 1945 roku zgodziły się na kolejne, ale tym razem największe w okresie powojennym, ustępstwa na rzecz społeczeństwa – uznały żądania strajkujących wyrażone w formie wysuniętych w Szczecinie i Gdańsku pracowniczych postulatów. Od przełomowych wydarzeń w pa?dzierniku 1956 roku, była to już otwarta i pewna droga do dalszego stopniowego rozszerzania zakresu wolności, niepodległości, demokracji, swobód obywatelskich. Ludzie pracy nie chcieli oddać żadnych zdobyczy wywalczonych w II RP i PRL, a tylko poszerzenia ich zakresu. Dlatego w Sierpniu szczerze i z pełnym przekonaniem protestowali pod hasłem – „Socjalizm – tak, wypaczenia – nie. Więcej socjalizmu, mniej wypaczeń”.
Niestety. Centralne kierownictwo „ Solidarności” opanowane przez wrogie, antyspołeczne, awanturnicze siły polityczne, w tym przez KOR. SB, Kościół i inne grupy gangsterskie, spowodowały jednostronne zerwanie umów sierpniowych zawartych między delegacjami rządu, a międzyzakładowymi komitetami strajkowymi w Szczecinie i Gdańsku, kierując ruch związkowy do walki o władzę w państwie i usuwając jednocześnie wszystkich oponentów z powstającego ruchu pracowniczego.
OCENA PRZESZŁOŚCI „SOLIDARNOŚCI
Minione 25 lat skłania do szukania uczciwej odpowiedzi na następujące pytania:
1. Jakie są konkretne korzyści społeczne, ekonomiczne, polityczne, gospodarcze osiągnięte z inicjatywy i pod szyldem „Solidarności”? Jakie są konkretne straty społeczne, ekonomiczne, polityczne, gospodarcze w minionym 25-leciu ?
2. Czy poniesione straty rekompensują osiągnięte korzyści?
Chodzi konkretnie o przemyślaną, uczciwą odpowied?; przykładowo, jak transformacja ustrojowa, reaktywowany kapitalizm ma się do 5 milionów bezrobotnych, udogodnienia paszportowe i otwarcie granic na Zachów, z setkami tysięcy przedwcześnie umierającymi obywatelami, cierpiącymi nędzę, okradzionymi lud?mi pracy, głodującymi dziećmi, samobójstwami z przyczyn ekonomicznych, tułaczką u obcych za chlebem itd.
Powinno być uczciwe zestawienie korzyści i strat, jakie doznał naród w wyniku przemian na przestrzeni minionego ćwierćwiecza.
Ukazujące się, z przerwami wydawnictwo Komitetu Pamięci Ofiar Stalinizmu „Pamięć Narodu” inicjuje i zachęca do obywatelskiej refleksji oraz oczekuje uczciwych wypowiedzi, które ma zamiar publicznie wykorzystać.
25 LAT KLĘSKI CZY ZWYCIĘSTWA „SOLIDARNOŚCI”?
W społeczeństwie polskim istnieją skrajne oceny minionego ćwierćwiecza. Jedni, głównie odpowiedzialni za wszystko, co się zdarzyło w tym okresie w kraju oraz bardzo wąska część społeczeństwa, która zyskała na wprowadzonych przemianach, wyraża zadowolenie i chwali stan obecny. Inni, stanowiący przytłaczającą cześć, którzy oczekiwali polepszenia swojej sytuacji i pozytywnych zmian, a jest im znacznie gorzej, niż było w PRL, są niezadowoleni, zawiedzeni, odczuwają klęskę. Rozsądek i uczciwość nakazują, by obiektywnie i sprawiedliwie ocenić przeszłość i ukazać, co faktycznie społeczeństwo straciło na tzw. transformacji i powrocie do kapitalizmu?
Żeby jednak uczynić to uczciwie i rzetelnie trzeba przyjąć niekwestionowane punkty odniesienia, a nie posługiwać się ogólnikami, hasłami typu wolność, niepodległość, swobody religijne, honor, Bóg, ojczyzna, naród … Te niekwestionowane imponderabilia bowiem nie przystają do takich podstawowych, praktycznych, życiowych wartości, jak sprawiedliwość społeczna, równość praw obywatelskich, zabezpieczenie materialne, socjalne, zdrowotne …
Przy każdym jubileuszu i innych uroczystych lub ważnych okazjach w przeszłości, władze PRL chlubiły się swoimi faktycznymi lub wyimaginowanymi sukcesami, porównywały własne osiągnięcia ze stanem sprzed lat poprzednich, a także z poziomem II RP albo innych krajów o niższym stopniem rozwoju. W końcowej fazie rządów Gierka dumnie, choć nie zawsze zasadnie, wskazywano, że PRL znalazła się w czołówce krajów najbardziej rozwiniętych przemysłowo i mieści w pierwszej ich dziesiątce. Zapewne, było w tym wiele przesady i megalomanii, ale faktem jest, że PRL miała niewątpliwe osiągnięcia społeczne, gospodarcze, socjalne, oświatowe, naukowe, kulturalne, zdrowotne … np. w górnictwie, hutnictwie, w przemyśle chemicznym, lekkim, stoczniowym, maszynowym, energetycznym, Ale były to niezaprzeczalne osiągnięcia społeczeństwa, a nie partii: odbudowa kraju, zagospodarowanie Ziem Zachodnich i Północnych, industrializacja gospodarki, urbanizacja, elektryfikacja wsi i mechanizacja rolnictwa, bezpłatne oświata na wszystkich szczeblach nauczania, dostępne finansowo żłobki, przedszkola, wczasy, sanatoria, służba zdrowia, symboliczne ceny lekarstw i ich bezpłatność dla emerytów, rencistów, tanie budownictwo, dostępne finansowo czynsze, niskopłatne świadczenia takie, jak gaz, światło, ogrzewanie; zakładowe budownictwo mieszkaniowe, rozbudowana służba zdrowia na wsi ( izby porodowe), opieka lekarska i stomatologiczna w szkołach, w zakładach pracy, tania komunikacja miejska, kolejowa, autobusowa, lotnicza. Ludzie zarabiali mało, ale starczało im na skromne utrzymanie i regulowanie świadczeń. Większość ich wypracowanych zarobków wpływających dziś do kieszeni rodzimych lub zagranicznych kapitalistów i złodziei, zabierało państwo na tworzenie zbiorowej konsumpcji i inwestycji. Nie było tzw. rażących kominów płacowych. Różnice w zarobkach wynosiły najwyżej kilkakrotność najniższych zarobków, a nie, jak obecnie kilkanaściekrotnie, kilkadziesiątkrotnie, kilkusetkrotnie, a nawet kilka tysięcykrotnie. Nie było milionów bezrobotnych, bezdomnych, głodnych, niedożywionych dzieci, żebraków, nędzarzy grzebiących w śmietnikach i wysypiskach śmieci …Nie było też tysięcy przedwczesnych zgonów z powodu braku pomocy medycznej, setek samobójstw z przyczyn ekonomicznych. Nie było również tak katastrofalnego spadku urodzin hamowanego względami ekonomicznymi.
Wymiana tych pozytywów nie jest próbą apologii PRL. Były bowiem potworne wady powodujące cykliczne wstrząsy społeczne ( 1956, 1968, 1970, 1976), które wreszcie doprowadziły do największych protestów w dziejach Polski XX wieku, do strajków sierpniowych w 1980. Największym hamulcem rozwoju społecznego i gospodarczego był system nomenklatury partyjnej, który eliminował z aktywnego życia obywateli bezpartyjnych lub nieakceptowanych przez partię. Ale były niewątpliwe i nie kwestionowane osiągnięcia w tym systemie. Oczywiście można krytykować i wskazać wiele w nich wad i niedoskonałości np. że mieszkania były brzydkie, małe, niewygodne, ale było gdzie mieszkać i do dzisiaj służą milionom obywateli, na uczelniach nie było dość miejsc, panował tłok na kolejach, powtarzały się ciągłe kłopoty z zaopatrzeniem w żywność; samochody, co prawda były tanie, dostępne finansowo, ale reglamentowano ich sprzedaż itd. I to jest prawda. Jednak w tym przypadku nie zajmujemy się oceną PRL, jej wadami, ale III Rzeczpospolitą. Chcemy porównać zapowied? deklarowanych pozytywnych przemian przez „Solidarność”, z ich rzeczywistą realizacją, faktycznymi rezultatami.
POSIERPNIOWE OSIˇGNIECIA SPOŁECZEŃSTWA POLSKIEGO
Jakie zasługi mają ci, którzy od sierpnia 1980 roku wpływali na losy kraju? Jakie osiągnięcia ma III RP pod szyldem „Solidarności”: bo te wszystkie przemiany od pierwszych godzin zakończenia strajku 1980, odbywały się pod szyldem „Solidarności” i takich jej filarów jak: Tadeusz Mazowiecki, Jacek Kuroń, Adam Michnik, Bronisław Geremek, Lech Wałęsa, Jan Lityński, Władysław Frasyniuk, Alicja Grześkowiak, Jan Józef Lipski, Antoni Zambrowski, Michał Boni, Aleksander i Eugeniusz Smolarowie, Olga Krzyżanowska, Halina Mikołajska, Mieczysław Wachowski, Bogdan Borusewicz … i kilkuset podobnych działaczy. Właśnie oni powinni przekonać społeczeństwo, co dobrego zrobili dla kraju, dla społeczeństwa, dla ludzi pracy, dla robotników w minionym ćwierćwieczu? Ale oni milczą albo posługują się ogólnikami, hasłami, sloganami, kłamstwami. Chlubią się, że przywrócili kapitalizm i obalili system opiekuńczy państwa, że Polska uzyskała niepodległość, pozbyła się kurateli sowieckiej i podlega teraz kurateli Zachodu; obecnie Unii Europejskiej. Podkreślają, że teraz bez kłopotów mogą Polacy wyjeżdżać za granicę w poszukiwaniu lepszych warunków egzystencji, pracy i chleba, słowem mogą bez trudności pracować dla obcych. Na ogół już nie wspomina się istnienia wolności środków masowego przekazu, bo społeczeństwo nie ma do nich dostępu, gdyż są albo w rękach zagranicznych właścicieli albo w dyspozycji krajowych oligarchów lub wpływowych grup politycznych.
Prosimy więc potencjalnych Szanownych Interlokutorów o podzielenie się publicznie refleksją na pytanie:
1. Jakie w ciągu minionych 25 lat społeczeństwo odniosło korzyści z wprowadzonych przez obóz „Solidarności” przemian, a co straciło?
2. Czy „Solidarność” zrealizowała postulaty, jakie postawiła rządowi PRL do realizacji w sierpniu 1980 roku?
|
|
8 sierpień 2005
|
|
Dr Leszek Skonka
|
|
|
|
Kto komu służy?
padziernik 31, 2003
Artur Łoboda
|
PO jedynym ratunkiem dla bagna polskiego
kwiecień 23, 2005
|
Kościół opuścił swój lud
lipiec 7, 2004
WWW.PATRIOCI.ORG
|
Popieramy czy nie popieramy postutaty lekarzy?
maj 21, 2007
dr Adam Sandauer
|
Lichwarscy "cudotwórcy"
marzec 11, 2005
PAP
|
Marek Pol, minister infrakłamstwa
grudzień 23, 2002
zaprasza.net
|
Marshall McLuhan
ORAZ 30 LAT ISTNIENIA AUTORSKIEJ GALERII „ZA”
IM. MARIANA BOGUSZA
luty 16, 2006
Agnieszka (Jaga) Sokołowska
|
Narody zaczynają rozumieć -
Szewardnadze oskarża Sorosa o wspieranie przewrotu
listopad 29, 2003
|
Polski tylko z nazwy
sierpień 27, 2002
Nasz Dziennik
|
Równi i równiejsi w rolnictwie
lipiec 2, 2002
PAP
|
Ziemia obiecana
sierpień 1, 2006
Renata Rudecka-Kalinowska
|
Gdzie się podziały pożyczki?
styczeń 26, 2007
ZYGMUNT JAN PRUSIŃSKI
|
Eine grose geszeft
kwiecień 9, 2003
IAR
|
Przeczytaj pomysl i pozwol podobnie uczynic innym.
styczeń 31, 2003
Elzbieta
|
Jak odwrócić uwagę od fiaska w Libanie i w Iraku?
sierpień 21, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Przekształcenie Polski w kraj policyjno-wojskowy
padziernik 24, 2004
szpieg dla UE
|
Próba symulacji
lipiec 11, 2008
Artur Łoboda
|
Strach przed własnymi myślami
styczeń 4, 2007
Artur Łoboda
|
Kontrola rezerw Iraku przez USA za pomocą wojska
lipiec 28, 2008
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Kadry IV Rzeczpospolitej
styczeń 17, 2007
copy/paste malgorzata
|
więcej -> |
|
