|
Adolf Eichman urodzony w Austrii w Solingen i stracony w Izraelu
|
|
Adolf Eichman był urodzony w Austrii w Solingen w 1906 i stracony w Izraelu w 1962 roku,
według Cambridge Reference Book. Podano mi błędną informację o miejscu urodzenia Eichmana, której to informacji nie sprawdziłem. Błąd o Eichmanie nie znajduje się w żadnej z moich książek. Podaję więc dane o karierze tego nazisty austryjackiego, mniej znane niż kariera, innego Austryjaka Adolfa Hitlera, króry dopiero 25 lutego, 1932 roku, załatwił sobie obywatelstwo niemieckie, żeby móc ubiegać się w wyborach o stanowisko prezydenta Niemiec .
Natomiast pierwszego kwietnia 1933 roku Eichman zaciągnął się do SS i stał się pełnym członkiem w listopadzie i dostał numer SS 45326. Do lipca 1933 roku, Eichman pracował w Austrii, w Vacuum Oil Company AG, po czym pojechał do Niemiec. Kiedy Hitler doszedł do władzy, naziści i syjoniści wiwatowali, każdy z innych powodów. Syjoniści mieli nadzieję, że kolaboracja z nazistami da im szanse zmusić wystarczającą ilość Żydów do wyjazdu do Palestyny. żeby mogli tam stworzyć państwo Izrael. Naziści po prostu starali się pozbyć Żydów z Niemiec i stać się być “dominującą rasą” na świecie.
Eichmann wstąpił do służby czynnej w pułku SS w listopadzie 1933, i został promowany do rangi Scharfuerer’a w obozie koncentracyjnym w Dachau. Po czym w 1934 roku, postarał się o przeniesienie go do policji bezpieczeństwa (Sicherheitpolizei), części nazistowskiego aparatu terroru. Dostał przydział do kwatery głównej SD “Sicherheitsdienst’ w Berlinie i był regularnie promowany do 1937 roku do rangi “SS-Untersturmfuerer.”
Eichman był posłany do Brytyjskiego Mandatu w Palestynie wraz z jego przełożonym Herbertem Hagen’em, żeby ocenić możliwość “relokacji” wszystkich Żydów z Niemiec do Palestyny. Podróżując na wizie tranzytowej, po lądowaniu w Haifje, musieli pojechać do Kairu, gdzie spotkali Feival’a Polkes’a, agenta Haganah.
Organizacje Haganah i Irgun, pochodziły z żydowskiej faszystowskiej organizacji w Polsce, zwanej “Bejtar.” Faszyści Żydowscy pozdrawiali się “pozdrowieniem rzymskim,” które było też zaadoptowane przez nazistów, którzy szkolili członków Bejtar’u w swoich obozach ćwiczebnych na terenie Niemiec. Feival Polkes starał się o pomoc nazistów w “relokacji” Żydów z Europy do Palestyny.
Następnego roku po “Anschlussie” Austrii, Eichmann w 1938 roku, dostał przydział organizowania SS służb bezpieczeństwa we Wiedniu i dostał promoję na “SS-Obersturmfuerer” czyli rangi podporucznika. Z końcem roku dostał rozkaz stworzenia Centralnego Biura dla Emigracji Żydów, czyli deportacji Żydów z Austrii. Wówczas Eichman zaczął studiować Judaism i język hebrajski.
Kiedy Niemcy zaatakowały Polskę w 1939 roku, Eichman był promowany na “SS-Hauptsturmfuerer’a” czyli kapitana, za zasługi w “Żydowskiej Emigracji.” Miał on bliski kontakt z wielu dzałaczami syjonistycznymi, którzy stanowili małą, ale bardzo aktywną część Żydostwa. Syjoniści starali się przyśpieszyć wyjazd Żydów, ale wyłącznie do Palestyny, a nie do innych krajów. W grudniu 1939 Eichman miał pod sobą Referat IV B4 w kwaterze głównej bezpieczeństwa Reich’u (RSHA) i załatwiał “evakuację of Jews.” Wkrótce w czasie tworzenia gett żydowskich w okupowanej Polsce, syjoniści zaczęli zajmować czołowe stanowiska w tak zwanych samorządach żydowskich, pod władzą Gestapo.
Niemiecki sukces we Franji wprowadził Hitlera w stan euforii i wizji zwycięstwa nad Francją i W. Brytanią. Hitler kazał Eichmanowi przygotować plan ewakuacji wszystkich Żydów z Europy zachodniej i centralnej, do francuskiej kolonii na wyspie Madagaskar, za pomocą flot Francji i Angli, jako środek transportu Żydów. W sierpniu 1940 roku, Eichman sporządził detaliczny plan tak zwany “Reichssicherheitshauptamt Madagascar Project,” deportacji Żydów na Madagaskar.
W ten sposób rząd Hitlera chciał na siłę dokonać “relokacji” całej ludności Żydowskiej z okupowanej Europy do francuskiej kolonii na Madagaskarze, u wybrzeży Afryki. Działo się to nieco ponad rok przed odprawą w Wannsee, w dniu 20 stycznia, 1942 roku, kiedy ogłoszono “Ostateczne Rozwiązanie Kwestii Żydowskiej,” przez niemiecką cywilną biurokrację i przywództwo SS.
Już w maju 1940 roku, H. Himmler na piśmie obiecywał, że sam concept Żyda, zniknie z Europy dzięki możliwości masowej “emigracji Żydów do Afryki.” Zwycięstwo Hitlera we Francji wydawało się wtedy pewne i kolonie francuskie miały jakoby być kontrolowane przez Niemców. Hitler spodziewał się kapitulacji Anglii pod ciężkim bombardowaniem przez lotnictwo niemieckie. Niemcy spodziewali się mieć do dyspozycji flotę francuską i brytyjską do ewakuacji Żydów na Madagaskar z Europy zachodniej i środkowej.
Plan ewakuacji został uruchomiony przez Żydowski Departament niemieckiego ministerstw spraw zagranicznych w dniu 3go czerwca, 1940 roku. Inteligencja żydowska miała służyć jako zakładnicy w celu szantażowania Żydów w USA, żeby wywierali nacisk na rząd w Waszyngtonie, według poleceń Berlina. W dniu 15go sierpnia, 1940go roku Adolf Eichman opublikował tekst wspomnianego “Reichssicherheitshauptamt: Madagascar Projekt” według którego jeden milion Żydów rocznie, przez cztery lata, miał być wysyłany z Europy na Madagaskar.
Hans Frank, zarządca Guberni Generalnej (GG), “General Government,” w okupowanej Polsce popierał project wysłania czterech milionów Żydów na Madagaskar, raczej niż umieszczenia ich w Polsce. Deportacja Żydów do Polski została zatrzymana 10go lipca, 1940 roku. W tym samym momencie, budowa getta w Warszawie została zatrzymana, według “Wikipedia.org /Madagascar Plan.”
Naziści niemieccy udawali, że dadzą Żydom autonomię na Madagaskarze, ale Wafen SS miało kontrolować i nadzorować rząd żydowski na Madagaskarze, jako “super ghetto” zorganizowane jako państewko policyjne. Około 18go czerwca Hitler i Ribbentrop zaprezentowali plan getta na Madagaskarze samemu Mussoliniemu, który miał zorganizować wyjazd Żydów z portów we Włoszech.
Biuro Goering’a miało nadzorować administrację i gospodarkę żydowską według “Madagaskar Plan,” który nazywany “Planem Czteroletnim.” W lecie 1940 roku Hitler czuł się zwycięzcą. Francja była gotowa kapitulować i Hitler miał nadzieję że Brytania podda się pod ciężkim bombardowaniem. Niemcy spodziewali się, że Francuzi dadzą Madagaskar do ich dyspozycji, w traktacie pokojowym i wtedy, po klęsce Anglii, flota francuska i brytyjska miały by być użyte do transportu Żydów z Europy do Madagaskaru.
Niemiecka klęska w bitwie o Anglie, zadana przy pomocy polskich lotników, spowodowała upadek pomysłu Hitlera, żeby używać floty Brytyjskiej do ewakuacji Żydów z Europy. Zamiast tego statki Brytyjskie walczyły przeciwko marynarce niemieckiej na Morzu Śródziemnym. Tak więc z początkiem grudnia 1940 roku, czyli nieco ponad rok przed odprawą w Wannsee w styczniu 1942, “Madagascar Plan” stał się całkowicie nierealny. Bramy getta w Warszawie zostały zamknięte w listopadzie 1940 roku.
Żydowski ruch roszczeniowy i całe “Holocaust Industry,” nie lubi ani wspominać planu przesiedlania Żydów na Madagaskar, ani uznać znaczenia “Odprawy w Wannsee,” ponieważ ludzie ci wolą udawać, że zbrodnicza decyzja ludobójstwa Żydów, była powzięta dużo wcześniej w Niemczech, lub nawet innych krajach chrześcijańskich. Natomiast miażdżąca klęska armii niemieckiej w bitwie o Moskwę, spowodowała Hitlera do dokonania zbrodniczej decyzji “prewentywnej,” żeby wymordować wszystkich Żydów pod niemiecką okupacją, tak żeby Żydzi ci nie mogli w żaden sposób wykorzystać klęski Niemiec.
Plan deportacji na Madagaskar był uformowany w momencie kiedy zwycięstwo Niemiec na froncie zachodnim wydawało się pewne. Natomiast nieco ponad rok pó?niej Hitler powziął plan “Ostatecznego Rozwiązania Sprawy Żydowskiej” wobec dużego prawdopodobieństwa, że Niemcy przegrają Drugą Wojnę Światową ,w jeszcze bardziej dotkliwy sposób niż przegrali Pierwszą Wojnę Światową. Decyzja ludobójstwa Żydów przypomina mi “Marsze Śmierci” w 1945 roku, kiedy setki tysięcy wygłodzonych wię?niów obozów koncentracyjnych, mogły być uciążliwe dla ludności niemieckiej i dlatego Niemcy dokonywali ludobójstwa na tych wię?niach.
Podpułkownik czyli “SS-Obersturmbannfuerer” Karl Adolf Eichmann jest nazywany “architektem Holocaust’u.” Hannah Arendt, pisarka żydowska, która opisywała sąd nad Eichmanem dla pisma “The New Yorker,” napisała książkę “Eichman in Jerusalem” o nim jako pospolitym karierowiczu. Stwierdziła ona że głównym motywem Eichman’a w ludobójstwie Żydów był sukces w jego karierze, a nie anty-semityzm, lub zaburzenia umysłowe. Hannah Arend oceniła Adolfa Eichmana, nazistę austryjackiego, “banalnego złoczyńcę” (“Banality of Evil,”) który wcale Żydów nie nienawidził. Natomiast zawodem życiowym Eichmana był fakt, że nie udało mu się uzyskać rangi pełnego pułkownika, w wojsku niemieckim, czyli rangi “Standartenfuerer’a,”
www.pogonowski.com |
|
27 marzec 2008
|
|
Iwo Cyprian Pogonowski
|
|
|
|
Jan Paweł II
kwiecień 2, 2005
|
Kielce 1946
Fejgin: „Pogromy i inne fortele”
lipiec 5, 2006
Robert Malewicki
|
Demokracja na Bliskim Wschodzie?
kwiecień 11, 2005
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Wołanie z Jeruzalem!
listopad 11, 2004
|
Znaczenie obrony przeciwlotniczej Iranu
listopad 29, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Plan Hausnera BEZ TAJEMNIC
marzec 9, 2004
Adrian Franczyk
|
Żyć i umrzeć w...szpitalu miejskim
marzec 3, 2008
Marek Olżyński
|
Opus Diaboli
grudzień 26, 2005
Mirosław Sieja
|
Wystarczy jedno robaczywe
padziernik 27, 2007
Dziennik
|
Wyrażenie Dziękczynienia za Uratowanie Polski przed Rządami Platformy Obywatelskiej i Unią Wolności
listopad 9, 2005
Leszek Skonka
|
Opowiastka wigilijna
grudzień 24, 2008
Marek Olżyński
|
Ostatnie wezwanie
sierpień 16, 2008
Artur Łoboda
|
Manipilowanie cyframi -
polskie bezrobocie
listopad 30, 2003
Dziennik Polski
|
Poprawny politycznie
styczeń 7, 2007
Bogusław
|
APEL
O Uczczenie pamieci ofiar stalinzmu i innych pokrzywdzonych w PRL I III RP
kwiecień 10, 2006
Leszek Skonka
|
Eurokomsomoł
kwiecień 26, 2003
Artur Łoboda
|
Przewodzą nam partyjni pacani i cwaniacy
listopad 4, 2004
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
Sprzedaż relikwii religii Holokaustu zakazana: eBay wycofał naszywkę z II Wojny Światowej
listopad 9, 2007
bibula
|
Zbrodnia Katyńska - 15.03.05 godz.15:30
marzec 8, 2005
Adam Słomka - Przewodniczący Konfederacji Polski
|
Apel Prezydenta Miasta Krakowa do mieszkańców
listopad 12, 2006
|
więcej -> |
|
