|
Gra Importerów i Exporterów Paliwa
|
|
Senator Richard Lugar, prezes komisji spraw zagranicznych senatu w Waszyngtonie powiedział, że Rosja, Wenezuela i Iran są przeciwnikami, którzy używają zasobów energii jako d?wigni w stosunkach międzynarodowych. Powiedzenie to Rosjanie określili jako „bezpodstawną rusofobię,” mimo tego USA proponuje Chinom i Indiom układ w celu koordynowania zakupów ropy naftowej i gazu ziemnego.
Z końcem września 2006 w Pekinie odbędzie się konferencja USA, Chin, Japonii, Indii i Południowej Koreji, w celu skoordynawania polityki głównych importerów energii na świecie. Ciekawe że nie zaproszono Unii Europejskej na to zebranie, pewnie z powodu różnic opinii w sprawie Iranu.
Obecnie 77% dostaw energetycznych na świecie jest pod kontrolą innych państw i USA zapłaciło w roku 2005 roku o 17% więcej za import energii, niż w roku poprzednim, kiedy zakupy energii już stanowiły jedną trzecią rocznego deficytu handlowego USA, a w obecnym roku ocenia się koszt tego importu na 320 miliardów dolarów.
Su Jingxiang z instytutu spraw bieżących w Pekinie napisał, że bliższa współpraca ekonomiczna USA z Chinami jest możliwa, w zakresie międzynarodowego handlu paliwem, na podstawie doceniania potencjału rynku chińskiego, oraz zaprzestania przez USA zagarniania terenów pól ropy naftowej za pomocą wojskowych interwencji i ekspansji, ponieważ agresywna amerykańska „gunboat diplomacy” już nie działa ani na Bliskim Wschodzie ani w Ameryce Łacińskiej. Agresywna polityka USA powoduje tylko opór i terroryzm, a nie ułatwia importu do USA płynnego paliwa.
Su Jingxiang napisał, że USA potrzebuje więcej kooperacji z innymi państwami deficytowymi w płynne paliwo, takich jak Inadie i Chiny. Byłyby to nowy typ strategicznego partnerstwa, które skonsolidowałoby pertraktacje o ceny importerów płynnego paliwa, co jakoby poprawiłoby ekonomiczny dobrobyt i bezpieczeństwo USA. Su zwrócił uwagę na fakt, że Chiny i USA przedstawiają najbardziej aktywne siły w ekonomii świata i mogą współpracować w eksploatacji ropy naftowej, stabilizacji cen, wprowadzaniu nowoczesnej technologii, oraz energii nuklearnej i energji biomasy.
Kontrolowany przez USA, International Monetary Fund, podniósł udział Chin z 2,98% do 3,72% co oznacza, że Waszyngton popiera większy udział Chin „w sercu gospodarki świata.” Dialog ekonomiczny z Chinami prowadzi Henry Paulson, minister skarbu USA i twierdzi że „ten dialog określa stan globalnej gospodarki w 21szym wieku i ustala stosunki ekonomiczne USA z Chinami.” Chińczycy uważają że „dialog ten będzie miał pozytywny wpływ na gospodarkę światową jak również pokój i bezpieczeństwo na świecie.”
Ostatnio pozycja USA pogarszała się, w związku z agresywną działanością osi USA-Izrael i stosowanej przez tę oś por-izraelskiej „wojny przeciwko terrorowi,” na którą to działaność Rosja reagowała skuteczną polityką enegetyczną. Na szachownicy polityki energetycznej świata Rosja ma ważne osiągnięcia w perspektywie geopolityki 21go wieku.
Rosja kontrpluje gazociągi dostarczające gaz ziemny do Turcji,Grecji i Włoch, oraz w niedalekiej przyszłości do Bułgarii, Rumunii, Węgier i Austrii, za pomocą nowego gazociągu „Niebieski Strumień 2” przez Morze Czarne, oraz podwodny rurociąg z Turcji do Izraela, jeżli Rosja podpisze w tym celu kontrakt z Izraelem. Natomiast rurociąg przez tereny Atlai ma dostarczać gas ziemny do Chin.
Putin popisał 4go września, 2006 w Atenach, układ a Grecją i z Bułgarją, na rozbudowę rurociągu długiego na 280 km (z Bułgarii do Grecji) kosztem miliarda dolarów z początkowym przepustem 35 milionów ton rocznie, począwszy od 2009 roku. Rurociąg ten umożliwi Rosji eksport, omijając cieśninę Bosforu, w której powstają długie kolejki statków i powodują starty 25,000 dolarów dziennie. W 2004 roku 9,500 statków z naftą przeszło przez Bosfor; natomiast 27,1 milionów ton ropy naftowej było przewiezione na 1000 statków już w ciągu pierwszych pięciu miesięcy 2006 roku.
Nowy rosyjski rurociąg do Grecji ma konkurować z amerykańskim rurociągiem z Baku do Ceyhan, w Południowej Turcji, niedawno uruchomionym. USA przestrzega Turcję i Grecję przeciwko rozbudowie rosyjskich dostaw energetycznych i stworzeniu rosyjskiego monopolu w południowej Europie, za pomocą nowego rurociągu przez Bułgarię i Grecję.
Rurociąg ten jest zwycięstwem Rosji, natomiast USA, też przegrało w Azji Centralnej kiedy podwyżka ceny gazu Turkmanistanu do stu dolarów za tysiąć miliardów metrów kubicznych, została zaakceptowana przez Rosję. Kontrakt ten daje Rosji dostęp do nowych złoży gazu w Jolotanie w Turkmanistanie. Ekskluzywny kontrakt na 16 milirdów dolarów z Turkmenistanem jest bardzo intratny dla Gasprom’u, ponieważ cena placona przez Rosjan, jest przeszło o połowę niższa, niż cena ustalona na rynku w Nowym Jorku.
USA nie udało się uzyskać zgody na budowę gazociągu Turkmenistan-Afganistan-Pakistan-Indie, który był częścią zjednoczonej startegii „Większej Azji Centralnej” przeciwko Rosji. Ta nieudana strategia, miała też objąć dostawy gazu ziemnego do Europy przez Morze Kaspijskie. W ten sposób nadal trwa zależność Europy od dostaw prawdopodobnie, z upływem czasu, coraz droższego gazu ziemnego z Rosji.
Tak więc Węgry są uzależnione od Rosji na ponad 80% zapotrzebowania w gaz ziemny. Rosja proponuje przedłużenie do Węgier i południowo-wschodniej Europy gazociągu „Niebieski Strumień” idącego z Rosji do Turcji, który o rurociąg konkuruje z projektem USA gazociągu z Turcji do Austrii.
Dla Europy jedyne realistyczne rozwiązanie problemu uzależnienia od wyłącznych dostaw z Rosji, polega na możliwych dostawach gazu ziemnego z Iranu, zwłaszcza że według dzisiejszej prognozy, Unia Europejska, w latach 2015-20, będzie cierpieć na brak dostaw gazu ziemnego, jeżeli nie zostaną uruchomione dostawy z Iranu. Tymczasem Izrael już zamianował generała lotnictwa „dowódcą frontu przeciwko Iranowi.” Tak więc państwo to jest poważnie zagrożone przez oś USA-Izrael i nie wiadomo jakie będą skutki tego zagrożenia.
Tak więc najlepszym potencjalnym klientem Iranu na sprzedaż gazu ziemnego jest rynek europejski, osiągalny za pomocą, nie istniejącego jeszcze, gazociągu przez Turcję. Iran wolałby sprzedawać gaz ziemny do Europy. Rosja natomiast wolałaby, żeby Iran sprzedawał gaz ziemny do Pakistanu, Indii i Chin, za pomocą gazociągu obecnie budowanego przez rosyjski Gazprom.
Starania Chin o gaz ziemny z Kazakstanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu zagrażają dominacji Rosji nad eksportem paliwa z Azji Centralnej. Kontrakt podpisany w kwietniu 2006 przez Chiny z Turkmenistanem opiewa na 30 miliardów metrów kubicznych rocznie, przez 30 lat, począwszy od 2009 roku. Konkurencja Rosji i Chin w Azji Centralnej daje szanse na osiąganie wyższych cen za gaz ziemny przez państwa tego regiolnu.
Putin stara się stworzyć za pomocą Oragnizacji Kooperacji w Szanghaju porozumienie producentów i konsumentów paliwa, w formie wspólnie finansowanych projektów produkcji oraz transportu paliwa. W sumie wielka gra o zasoby paliwa z regionu Morza Kaspijskiego zawiera w sobie wiele przciwieństw. Narazie Rosja i UE współpracują, żeby dostarczyć dosyć gazu ziemnego do Europy, pozostawiąjąc USA na boku, podczas gdy dla Europy, ważną alternatywą jest paliwo z Iranu. Niestety Iran jest obecnie zagrażany przez oś USA-Izrael z inspiracji Izraela, który histerycznie broni swojego monopolu nuklearnego na Bliskim Wschodzie i wizji hegemonii Izraela „od Nilu do Eufratu” kultywowanej przez radykalnych sjonistów.
Związek importerów paliwa proponowany przez USA Chinom, nie ma wielkich szans powodzenia, kiedy Indie już protestują przeciwko wzmacnianiu pozycji Chin przez USA na terenie International Monetary Fund. Związek importerów paliwa ma spotkanie w przyszłym tygodniu w Pekinie, gdzie tłem będzie konkurencja między Rosją jako dostwcą paliwa, przeciwko USA, które chce kontrolować handel paliwem i stworzyć front importerów, w imię zabezpieczenia tak sobie jak i innym importerom regularnych i pewnych dostaw paliwa. Dyskusje na ten temat są publikowane między innymi przez pisma „The Wall Street Journal” i „Asia Times” z 23go września, 2006, przez M. K. Bhadrakumar w artykule pod tytułem „Rosja nadaje tempa w wyścigu energetycznym.”
www.pogonowski.com |
|
25 wrzesień 2006
|
|
Iwo Cyprian Pogonowski
|
|
|
|
The Sordid Past of Former Polish President Aleksander Kwasniewski
luty 23, 2007
przysłał Iwo Cyprian Pogonowski
|
Dlaczego kontynuujecie wyprzedaż?
maj 5, 2006
|
Zarząd Mesko zwolnił całą 220-osobową kadrę kierowniczą
sierpień 28, 2002
PAP
|
W strefie Gazy straszne obrazy. Utwór na palestyńską rodzinę, Norwega lekarza i "Miśka" pielęgniarza
styczeń 21, 2009
orwell.blog.pl
|
Czekiści w natarciu
lipiec 14, 2006
Stanisław Michalkiewicz
|
Propaganda Sukcesu
padziernik 26, 2006
Dziennik Zwiazkowy
|
Co kryje się za "polityką ochrony zdrowia"?
lipiec 8, 2004
Adam Sandauer - przewodniczący Stowarzyszenia
|
Obniżka deficytu budżetu wyhamuje tempo wzrostu - Rosati
grudzień 13, 2002
PAP
|
Zaginiona -poszukiwana
kwiecień 29, 2006
przesłał Marek Olżyński
|
Wojskowa współpraca dwóch agresorów
kwiecień 11, 2005
cywilizowany
|
Gdzie są anterroryści
sierpień 10, 2007
Bogusław
|
Niegdyś media pełniły misje informowania, obecnie same kreują rzeczywistość
listopad 1, 2006
Adam Sandauer - przewodniczący Stowarzyszenia
|
HEROINA à la Newsweek – moda marynarzy i artystów
styczeń 24, 2007
Zbigniew Jankowski
|
Łódzkie pogotowie nie zabijało
sierpień 13, 2002
Dziennik Łódzki
|
Głupi Jaś
padziernik 6, 2003
Marek Ludwikiewicz
|
Znamiona cywilizacji śmierci na obliczu UE
czerwiec 4, 2003
Ksiądz arcybiskup Kazimierz Majdański
|
Każda wojna dla każdej z walczących stron jest sprawiedliwa
i toczy się w słusznej sprawie
marzec 28, 2003
/marek/
|
Pozorny spokój
wrzesień 9, 2003
Jacek Zieliński
|
Sytuacja Polski i Polaków po podpisaniu umowy międzynarodowej w sprawie tarczy antyrakietowej przez polskiego ministra spraw
sierpień 20, 2008
Paweł Ziemiński
|
Rasowy analfabeta
luty 20, 2006
Zygmunt Jan Prusiński
|
więcej -> |
|
