|
Logika zapobiegania zagrozeniom nuklearnym
|
|
Przykładem polskiej logiki zapobiegania zagrożeniom nuklearnym w czasie Zimnej Wojny, był bohaterski wyczyn pułkownika Ryszarda Kuklinskiego, który w obliczu zagrożenia Polski zniszczeniem nuklearnym na wypadek ataku Sowietów na Europę Zachodnią, zmniejszył to zagrożenie udostępniając USA tajne plany wojsk Paktu Warszawskiego kontrolowanego przez Moskwę. W amerykańskich planach, Polska miała być obrócona w radioaktywną zaporę, między wojskami paktu atakującymi przez Niemcy na zachód z kolosalną przewagą wojsk pancernych, a zapleczem i siłami sowieckimi w samym Związku Sowieckim. Plany te Kukliński dokładnie znał, jak i inni oficerowie sztabowi. Ówczesne plany amerykańskie obrócenia Polski w radioaktywną zaporę w Polsce, są nadal pomijane milczeniem i ogólnie biorąc publiczność o tych planach nie wie i nie chce wiedzieć, żeby nie zakłucać sobie pożądanego obrazu przyjaznej Polsce Ameryki.
Zniszczenie Polski za pomocą broni nuklearnej, bez naruszania terytorium republik sowieckich, dawałoby Waszyngtonowi szansę pertraktacji i moment przerwy, przed „wzajemnie pewnym zniszczeniem nuklearnym” USA oraz Związku Sowieckego, salwami międzykontynentalnych pocisków nuklearnych. Nic dziwnego że wobec tej gro?niej i nieznanej ogółowi sytuacji, sondaże opinii w Polsce w 1990 roku wykazały 34% ludzi uważało Kuklińskiego za zdrajcę, 29% uważało go za bohatera a 37% nie wiedziało jak go zakwalifikować.
Było tak w czasie desorientacji i biedy spowodowanej „terapią szokową” i „grubą kreską” liberałów, która to „kreska” otworzyła powrót do władzy neo-komunistów z Kaśniewskim (Sztoltzmanem) na czele. Wysocy oficerowie Armii Ludowej byli szczególnie rozgoryczeni rolą Kuklińskiego, ponieważ on przypomniał im, że niestety byli oni oficerami sowieckimi w polskich mundurach, jak to pisały o nich gazety w USA. Prezydent Lech Wałęsa ogłosił pułkownika Kuklińskiego zdrajcą i nie chciał ułskawić go od wyroku kary śmierci wydanego przez sąd PRL.
Iran obecnie zagrożny bombami nuklearnymi ma znacznie silniejszą pozycję niż Polska miała w czasie, kiedy ją ratował Kukliński, przed bombardowaniem nuklearnym USA. Na okładce pisma „The American Conservative” z data 10go kwietnia, 2006, jest fotografia Bush’a z napisem na klapie “atack Irak.” Fotografia ta jest przekreślona szeroką szarfą czerwoną z napisem „nie rób tego” („don’t do it”). Czołowy artykuł tego miesięcznika napisany przez Christopher’a Layne’a jest zatytułowany „Iran: Logika Odstraszania” („Iran: The Logic of Deterrence”).
Autor pod tym tytułem dodaje zdanie: „Starania Teheranu o posiadanie broni nuklearnej jest racjonalną reakcją na rzeczywiste zagrożenie, który to fakt czyni opcję dyplomatyczną bardziej pożądaną, niż zmiana reżymu [w Iranie].” Głównym zagrożeniem Iranu jest monopol nuklearny Izraela w postaci kilkuset bomb nuklearnych i masowego arsenału broni chemicznych i biologicznych.
Taki arsenał w rękach ludzi rządzących w Izraelu, w talmudycznej tradycji terroru rabinów i w megalomańskim przświadczeniu, że nie-Żydzi mogą być traktowani jak bydło, jest powodem, dla którego państwa w okolicy Izraela, starają się o nuklearne rozbrojenie Bliskiego Wschodu. Ponieważ polityka USA na Bliskim Wschodzie jest zdominowana przez lobby Izraela, więc amerykańska maszyna wojenna broni dziś monopolu nuklearnego Izraela i absolutnie nie wywiera żadnej presji żeby Izrael rozbroił się nuklearnie. Dzieje się tak od czasu listu prezydenta Jack’a Kennedy’ego na ten temat zaadresowanego do premiera Izraela. List ten był przyczyną zabójstwa tego prezydenta i pośrednio, również jego brata Roberta.
O tej tragicznej przeszłości Layne w powyższym artykule nie pisze. Natomiast poświęca on wiele uwagi sprawie „logiki odstraszania” („logic of deterrence”). Bush twierdzi że Iran uzbrojony w broń nuklearną jest „nie-do-zniesienia” („intolerable”) jak sobie tego życzy Izrael, dla dobra którego pacyfikowany jest Irak. Ostatnio USA oskarża Iran o interwencje w Iraku, dostarczanie broni i ćwiczenie szyitów oraz konszachty z politykami szyickimi, którzy dędą dominować przyszły rząd w Bagdadzie.
Sprawy te stanowią tylko szczyt góry lodowej. Irańczycy pamiętają obalenie demokratycznego rządu w Teheranie w 1953 roku przez CIA i grabież ropy naftowej pod rządami szacha, marionetki USA, którego aparat terroru był szkolony i kontrolowany przez Mossad do czasów Islamskiej Rewolucji w 1978 roku. W latach 1981-1988 USA pomagało Saddam’owi Hussein’owi w wojnie Iraku przeciwko Iranowi, a w latach 1987-88 USA używało swojej marynarki wojennej w akcjach przeciwko Irańczykom, które to akcje doprowadziły do zestrzelenia przez Amerykanów dużego samolotu parażerskiego pełnego pielgrzymów muzułmańskich.
Iran popierał anty-izraelskie organizacje Hamas i Hezbollah. W latach 1990 Doktryna Bush’a Seniora miala za cel zdominowanie państw nad Zatoką Perską, co zmobilizowało opór Iranu i decyzję zdobycia broni nuklearnej, zwłaszcza po zaliczeniu Iranu do „osi zła” przez Bush’a Juniora w styczniu 2002 i odrzucenie przez niego ustalonej przez 50 lat polityki „powstrzymywania,” stosowanej przeciwko Związkowi Sowieckiemu, który jednak miał wystarczający arsenał że stwiał USA wobec „pewnego obopólnego zniszczenia.”
Rosja nadal ten status posiada i niedaleko za nią są sprzymierzone z nią Chiny, ale Iran do tej kategorii nie należy i z tego powodu zagraża mu „zapobiegawczy” napad ze strony USA i Izraela, jak to się stało w Iraku. Alkaida jako tajna organizacja terrorystyczna przedstawia problem do zapobiegania i zastraszania metodami policyjnymi. Natomiast grożba odwetu działa na zorganizowane państwa i dobrze wiadomo gdzie i jakie straty może im zadać akcją odwetową.
Państwa mają dużo do stracenia, tak w ludziach jak i w materialnym stanie posiadania, oraz mogą one podlegać pacyfikacji i zmianie reżymu jak to ma miejsce w Iraku. Tak więc Layne uważa że w wypadku Iranu przeważają argumenty przeciwko używaniu „zapobiegawczych” i „rozładowujących” ataków przez USA. Sam pomysł istnienia państwa „nie do odstraszenia” był zdyskredytowany przez Francis’a Gavin’a w dyskusji międzynarodowego bezpieczeństwa na przykładzie planów zniszczenia w Chinach, w 1962 roku, początkowych instalacji nuklearnych.
Po wizycie w Chinach prezydenta Richard’a Nixona w 1972 roku zapoczątkowano amerykańsko-chińską wpółprace w celu „powstrzymywania” Sowietów i chińskie uzbrojenie nuklearne zaczęto w USA traktować „wyrozumiale.” Teraz Iran ma prawdziwych wrogów w USA i Izraelu i z tego powodu chce zabezpieczyć się budową broni nuklearnych.
Layne nazywa neokonserwatystów, którzy spowodowali atak na Irak, „architekatmi iluzji,” którzy teraz upierają się, że jeżli Iran miałby broń nuklearną, to wówczas spowodowałby nuklearny wyścig zbrojeń na Bliskim Wschodzie i mógłby dać broń nuklearną terrorystom, oraz móglby szantażować sąsiednie kraje lub napadać na nie.
Wszystkie te alternatywy są nieprawdopodobne w najwyższym stopniu. Odwet USA przeciwko państwu, które dałoby broń nuklearną terrorystom do użycia w USA, byłby całkowitym zniszczeniem takiego państwa. Iran ma za dużo do stracenia, żeby w taki sposób ryzykować. Samo posiadanie broni nuklearnej, nie daje Iranowi wiekszej swobody ryzykowania, niż miały Sowiety w czasie Zimnej Wojny.
Iran nie będzie decydował się na samobójstwo. Z punktu widzenia USA, broń nuklearna w Iranie, nie jest porządana, ale również nie jest „nie do tolerowania,” ponieważ przeciwko użyciu takiej broni, USA ma środki powstrzymania i odstraszania. USA ma do wyboru, użycie siły lub zaakceptowanie broni nuklearnej w Iranie.
Atak USA na Iran jest nadal „w przygotowaniu,” ale analitycy uważają że atak ten może tylko opóżnić, ale nie zniszczyć postęp Iranu w budowie broni nuklearnych. Monopol nuklearny Izreala jest nie do utrzymania na dłuższą metę. Atak na Iran przyniesie USA bez powównania więcej strat niż zysków. Atak Izraela na Iran z przyzwoleniem USA byłby równie szkodliwy jak atak przez samych Amerykanów, w oczach całego świata islamu. Atak na Iran grozi rozpętaniem antysemityzmu na świecie.
Konflikt jest grą dwu przeciwników i pomysł użycia „szoku i zastraszenia” („shock and awe”) przez USA, nie wiele zmniejsza możliwości strategiczne Iranu, zwłaszcza biorąc pod uwagę jego znaczenie na światowym rynku ropy naftowej i gazu ziemnego. Trzeba pamiętać, że atak USA na Iran, łatwo może stać się zderzeniem cywilizacji i jeszcze bardziej zdestabilizować Bliski Wschód oraz zacieśnić więzy Rosji z Chinami. Atak na Iran przwdopodobnie wywoła opór Niemiec i Francji, jak też jeszcze bardziej zaszkodzi opinii USA na świecie. Zamiast wojny zpobiegawczej i zmiany reżymu w Teheranie, najrozsądniejsza alternatywą dla USA, jest stosowanie wypróbowanych środków takich jak „powstrzymywanie,” „odstraszanie” i akcja dyplomatyczna.
www.pogonowski.com |
|
7 kwiecień 2006
|
|
Iwo Cyprian Pogonowski
|
|
|
|
List otwarty do Ministra Sprawiedliwości Grzegorza Kurczuka
kwiecień 28, 2003
prof. Jerzy Robert Nowak
|
USA będą w styczniu gotowe do ataku na Irak
grudzień 8, 2002
|
Do Polskich Partii, organizacji i środowisk patriotycznych
czerwiec 19, 2004
|
Budowa "Wielkiego Izraela" w Geopolitycznej Panoramie Świata
marzec 2, 2005
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Wielkie dzieła za niewielkie pieniądze
listopad 7, 2005
zaprasza.net
|
Józef Piłsudski
Wezwanie do zgody i jedności
grudzień 10, 2002
zaprasza.net
|
Budżet Krakowa na 2003 roku
grudzień 11, 2002
(SIE) http://www.dziennik.krakow.pl
|
Amerykańska wolności, więcej rozsądku!
grudzień 2, 2006
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
Polityczne skutki wojny
marzec 19, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Elity w politycznym teatrze
czerwiec 2, 2002
Ryszard Bugaj
|
DLACZEGO JAN PAWEL II NIE MOZE ZOSTAC SWIETYM?...
listopad 20, 2008
Milosz Miloszewski
|
Kajmany - raj dla hedgefundów
czerwiec 15, 2008
|
Nowe idzie, stare wraca...
scenarzyści polskich reform ostatnich lat
lipiec 13, 2005
Adam Sandauer
|
Czy Amerykanie sami sobie zadali klęskę?
marzec 28, 2008
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Bąd?my państwem praworządnym
wrzesień 24, 2008
Dariusz Kosiur
|
Bandycli z koneksjami, zwani "konserwatywnymi intelektualistami" dążą do wojny.
sierpień 14, 2002
PAP
|
List otwarty do Premiera Rzeczpospolitej
luty 8, 2007
USOPAL
|
Letter from Ralph Nader to President George W. Bush
lipiec 22, 2006
przysłał prof. Iwo Cyprian Pogonowski
|
Tak się sprawuje władzę
luty 18, 2005
|
Skwar pó?nego lata, Skwer w Gdyni i denne swary
wrzesień 15, 2005
Mirosław Naleziński
|
więcej -> |
|
