|
Izrael Szamir - PaRDeS - studium Kabały - Rozdział 5
|
|
 Izrael Szamir „PaRDeS – studium Kabały”
Rozdział 5
Wprowadzenie
W piątym rozdziale swej „Kabały raju” (PaRDeS), IASHA wchodzi na grunt ściśle religijny. I tutaj mam zasadnicze zastrzeżenia odnośnie neofickiego (przeszedł na prawosławie trzy lata temu) entuzjazmu mego kolegi. Pod koniec rozdziału o „osiołku Mesjasza” stwierdza on, iż „światło” bijące od mesjasza chrześcijańskiego w sposób demokratyczny opromienia każdego, kto chce wejść do kościoła, spuszczając jednocześnie ciemność na żydów, wysiadujących w swej przesyconej nienawiścią do innych narodów synagodze. Jednak jak przypomina Izrael Shamir, „słowo ‘Mesjasz pochodzi od ‘liMshoh’”, czyli jest ono wynalazkiem żydowskim, a zatem głosząc jakikolwiek mesjanizm (mesjanizm „polski” Mickiewicza w to włączając), nie damy rady w żaden sposób przekroczyć egocentrycznej, judaistycznej zasady oświetlania „swoich” kosztem „zaciemniania” innowierców oraz ateuszy, którzy często mają nam coś istotnego do przekazania. By zatem zobaczyć prawdziwe światło, należy zastosować metodę Platona: po prostu starać się wyjść na zewnątrz z zatęchłych i ciemnych kościołów, krucht oraz synagog z ich sztucznym światłem menor. I w naturalnym świetle, promieniującym od znienawidzonego zarówno przez żydów jak i chrześcijan słońca, próbować zrozumieć obrzydliwą historię kolejnych „kabał”, jakich świadectwo daje zarówno Stary jak i Nowy Testament.
M.G.
Osiołek niosący Mesjasza
(derash)
Bogaci Żydzi, zgodnie z żydowskim powiedzeniem, to zaledwie osiołek niosący Mesjasza. Wyrażenie to znalazło szerokie rozpowszechnienie w Izraelu kilka lat temu, gdy izraelski pisarz Seffi Rachelevsky ([1]) opublikował znaczący tom pod tym tytułem. W książce tej stwierdza on, że kabalistyczni, religijni przywódcy żydowscy uważają zwykłych izraelskich Żydów jedynie za ‘osiołka Mesjasza’, który ma nosić na sobie Mesjasza nie rozumiejąc swej funkcji.
Wyrażenie to oparte jest na słowach proroka Zachariasza (9:9) „Oto król twój przybędzie ... siedzący na ośle, to jest, na oślęciu” (xamor). Mędrzec powiedział: jest to ten sam osiołek na którym je?dził Abraham (‘osiodłał osła swego’, Genesis 22:3) i Mojżesz (‘wsadził je na osła’, Ex 4:20). Twórca Golema, Maharal z Pragi, wyjaśnił to (Gevurot 5:29) za pomocą kalamburu: ‘xamor’ to osioł, ‘xomer’ to materia. Mesjasz (a przed nim Abraham oraz Mojżesz) może używać narzędzi materialnych (‘jechać na ośle’) bez ulegania pokusom świata materialnego. Mówiąc zrozumiale, duch zawsze zwycięża materię; a duchowy Mesjasz ma wykorzystać materialnego osła.
Według Rachelevsky’ego, kabalistyczna teologia rabina Kooka z jej wybuchową mieszaniną idei mesjanistycznych, nienawiści do gojów i socjalistycznej lewicy syjonistycznej, oraz pragnienia zemsty i rozlewu krwi, stała się dominującą ideologią ortodoksyjnych Żydów. „Dążenie do absolutnej władzy to ich cel, ponieważ są oni zdecydowani zniszczyć demokrację w Izraelu, odbudować Trzecią Świątynię (która będzie zwiastować erę Mesjasza), i być może, wzniecić światową apokalipsę.” Kabaliści nie mieli nic przeciwko temu, gdy socjalistyczni syjoniści budowali Izrael i toczyli swoje wojny „torując drogę do ostatecznego wyzwolenia ludu żydowskiego; lecz skoro już osiągnięto potrzebne cele, lewicowcy muszą zejść ze sceny historii, ponieważ samo ich istnienie zaprzecza koncepcji zbawienia narodowo-religijnego,” napisał Eliezer Don-Yehiya w gazecie Haaretz ([2]).
„Niektórzy krytycy porównali tą książkę do Protokołów mędrców Syjonu. Prawdę powiedziawszy, Osiołek Mesjasza jest o wiele gorszy, należy on do kategorii zjadliwych antysemickich piśmideł” – konkluduje ortodoksyjny krytyk.
Książka „zjadliwego antysemity” Seffi Rachelevsky’ego stała się bestsellerem w Izraelu i została z radością przyjęta przez wielu izraelskich intelektualistów, poczynając od najlepszego żyjącego poety izraelskiego, Nathana Zacha do aktywisty pokojowego Uri Avnery, który nazwał ją „najważniejszą książką opublikowaną tutaj w ostatnich latach. Jest to niezbędna lektura dla każdego, kogo niepokoi przyszłość naszego kraju” ([3]).
„Wielu poważnych rabinów bierze udział w konferencji na temat budowy świątyni na ruinach dwóch najświętszych budowli islamskich, wiedząc doskonale o tym, że jest to krok prowadzący do wojny pomiędzy nami i miliardem muzułmanów – i nie ma ani jednego rabina, który ośmieliłby się publicznie zaprotestować! Widzimy religijnych nacjonalistów i ultra-ortodoksów – którzy aż do niedawna byli zaprzysięgłymi wrogami – a teraz razem ustawiają się pod wspólną flagą nienawiści do gojów” – ciągnął Avnery pytając się: jak judaizm mógł przeobrazić się w takie monstrum? „Rachelevsky wyjaśnił ten proces szczegółowo. Ujawnił on tajny kod przekazu. Odsłonił nam cały świat uprzednio przed nami zakryty: setki nieznanych faktów, setki cytatów z Talmudu, księgi Zohar, Rambam, Ha’Ari, Maharal, rabina Kooka, i wiele innych.”
Lecz czy te fakty oraz cytaty były rzeczywiście nieznane? Istnieje przecież olbrzymia literatura wyjaśniająca trujące idee judaizmu i to już.od IV wieku, kiedy to święty Jan Chryzostom z Antiochii zaczął badać nową wiarę Talmudu. Względnie od wieku XII, kiedy to Zachód uświadomił sobie istotę wiary żydowskiej (poprzednio zachodni Europejczycy myśleli, że Żydzi trzymają się przedchrześcijańskiego judaizmu biblijnego). Nawet przed ostatnio opublikowanymi pracami, jak Trzy tysiące lat żydowskiej tradycji Izraela Shahaka lub Dziwni bogowie judaizmu Michaela Hoffmana, istniało dosłownie tysiące książek na ten temat. W ciągu wieków, setki Żydów, którzy wyrzekli się wiary, nawróciło się na chrześcijaństwo i ujawniło tajemnicę żydowskiej ‘nienawiści do gojów’ oraz ‘dążenia do absolutnej władzy’. W odpowiedzi na to społeczeństwo żydowskie załamywało ręce i krzyczało ‘antysemityzm’! I nawet Uri Avnery, w swoim przemówieniu w Kolonii ([4]) pięć lat po tym jak zachwycał się książką Rachelewsky’ego, postanowił zapomnieć „setki nieznanych faktów i setki cytatów” i dołączyć do demaskatorów – demaskujących nie „wrogów gojów dążących do absolutnej władzy”, lecz „antysemitów”, którzy ujawniają te fakty oraz cytaty.
Chociaż Rachelevsky zrobił ważny krok odsłaniając ‘uprowadzonym dzieciom’ współczesnego Izraela prawdziwe oblicze judaizmu, to jego teoria nie wytrzymuje konfrontacji z faktami. Nawet jeśli przyjmiemy jego przesłankę o mesjanistycznym, kabalistycznym odurzeniu się ortodoksyjnych Żydów, nie będzie to oznaczać, że ich opinie (w swej istocie obrzydliwe) nie mogą zostać przekształcone w spójną politykę. Ortodoksyjni Żydzi są najbiedniejszą i najbardziej dyskryminowaną częścią społeczeństwa izraelskiego. Nawet Żydzi religijno-nacjonalistyczni są słabi; a brutalni osadnicy z Hebronu to po prostu kilkadziesiąt osób. Cokolwiek oni czują do lewicowych syjonistów - nie ma żadnego znaczenia.
Ponadto, syjonizm socjalistyczny nie jest mniej odrażający od nauk rabina Kook’a. Lasse Wilhelmson ([5]) prawidłowo określił go jako żydowski narodowy socjalizm. Jeśli chce się poznać te odrażające zapatrywania, można z powodzeniem zacząć od jakiegoś niereligijnego „lewicowego” syjonisty. Matti Golan, główny redaktor gazety Haaretz, będący typowym okazem niereligijnego liberalnego syjonisty, napisał w przeddzień Nowego Roku 2004: „Ci którzy mówią, że takie same zasady, jeśli chodzi o broń atomową, powinny odnosić się do nas i do krajów muzułmańskich, nie uwzględniają naszego powodzenia. Gdy zapytają nas, jak możemy zapewnić, że broń ta nigdy nie zostanie użyta w niewłaściwy sposób, musimy szczerze powiedzieć: nasza pewność wypływa z faktu, że my nie jesteśmy nimi; nie jesteśmy podobni do nich i ci którzy mówią inaczej, mylą się. Pozwolenie krajom muzułmańskim na posiadanie broni nuklearnej jest równoznaczne ze zgodą na globalne samobójstwo” ([6]). W rzeczywistości, Matti Golan powtórzył słowa żydowskiej modlitwy porannej: „Dzięki ci, Panie, że stworzyłeś nas innymi od gojów, że nasze przeznaczenie nie jest ich przeznaczeniem, że nie jesteśmy jako narody ziemi.”
Tak więc Rachelevsky się mylił, a popularność jego książki w Izraelu została częściowo spowodowana wyborem oskarżonego: Żydzi religijni nie są lubiani przez syjonistów. Dokładnie zidentyfikował on ukrytą warstwę judaizmu z ‘nienawiścią do gojów’ i ‘dążeniem do absolutnej władzy’, lecz mylił się obciążając tym stosunkowo małą społeczność religijną. Mylił się także czyniąc socjalistów-syjonistów (takich samych rasistów jak inni) niewinnym osiołkiem Mesjasza. Socjaliści-syjoniści (nie mogę zrozumieć, dlaczego są oni przedstawiani jako ‘lewica Izraela’) odgrywają wcale nie większą rolę niż potężni Żydzi wszędzie indziej, od Sulzbergera do Sorosa. W pewnym sensie, wszyscy Żydzi nieświadomie działają jak część osiołka Mesjasza, przy czym ten Mesjasz jest duchem a nie człowiekiem ([7]).
Rabin Leitman, czołowy izraelski kabalista, wyjaśnia: „Z punktu widzenia kabalistów lub Żydów rzeczywiście ortodoksyjnych, nie istnieje osobowy Mesjasz. Kabaliści wyjaśnili wyra?nie, że Mesjasz jest niebiańskim światłem, najwyższą siłą duchową, która zstępuje do naszego świata i udoskonala ludzkość, podnosząc jej świadomość na wyższą płaszczyznę. Słowo ‘Mesjasz’ pochodzi od ‘liMshoh’ – dwuznacznika tak popularnego wśród kabalistów – oznaczającego ‘ciągnąć’, ponieważ wyciąga on ludzi z bagna codziennej egzystencji na wyższy poziom. To jest Mesjasz. Mogły pojawiać się światła przewodnie pokoleń, nauczyciele i kaznodzieje, lecz Mesjasz jest siłą duchową a nie człowiekiem.”
Siergiej Bałandin, interesujący religijny pisarz rosyjski, żyjący w Jerozolimie, zauważył podobieństwo tego punktu widzenia do chrześcijańskiego. Lecz jest to podobieństwo antypodów. Chrystus jest rzeczywiście światłem niebiańskim, opromieniającym każdego, Żyda i Greka, pragnącego Go przyjąć, natomiast światło Mesjasza żydowskiego opromienia jedynie Żydów, a na chrześcijan spuszcza ciemność. Jeśli Żyd zrozumie, że światło Chrystusa jest dla każdego kto chce je przyjąć, staje się chrześcijaninem. A gdy człowiek przyjmuje Chrystusa, spostrzega, że Chrystusowe Światło opromienia każdego, kto je przyjmuje. Jednakże ciemność spuszczana przez Mesjasza żydowskiego odcina człowieka od Chrystusa, oddala od Boga. Każdy technik specjalista od oświetlenia to potwierdzi: jeśli chcemy rzucić na kogoś snop światła, należy postarać się by otaczała go ciemność.
Tłumaczył: Roman Łukasiak
[1] http://www.findarticles.com/cf_dls/m1181/1999_Fall/56750487/p1/article.jhtml
[2] http://www.geocities.com/CapitolHill/2527/press35.htm
[3] http://www.gush-shalom.org/archives/article38.html
[4] 22/11/03 Gush Shalom
[5] patrz www.israelshamir.net
[6] Matti Golan, Jerusalem Post, 31 grudnia 2003
[7] http://www.kabbalah-web.org/ruskab/index_rus.htm
|
|
22 marzec 2006
|
|
|
|
|
|
Termit i Termat - substancje które powaliły WTC 1,2 i 7 - prezentacja video.
wrzesień 26, 2006
Dorota
|
Pięciu członków RPP za obniżką stóp w kwietniu
czerwiec 16, 2002
PAP
|
Drogi Chin ku rozwojowi
sierpień 9, 2006
darek
|
Cyprian Kamil Norwid - Polska i Rzym
maj 26, 2005
Stanisław Bulza
|
USA wypałowują durną Europę bez wysiłku
kwiecień 10, 2008
marduk
|
Stwórca wiecznych praw przyrody?
wrzesień 3, 2007
Marek Głogoczowski
|
Żydzi z USA oszukują ocalałych?
wrzesień 28, 2007
BIBULA
|
"Polska zagrożona w przyszłości"
marzec 29, 2003
jag
|
Ekskluzywny wywiad dla polskiej TV
sierpień 31, 2008
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
Geneza Kaczyzmu w Fundacji Windsor/Heritage oraz American Enterprise Instutute
styczeń 3, 2006
przysłał Marek Głogoczowski
|
Przykład Norymbergi napawa optymizmem.
lipiec 27, 2004
|
Dlatego Huebner otrzymała wszystkie możliwe nagrody i stanowisko w Brukseli
wrzesień 3, 2004
Piotr Mączyński
|
"Polacy potrzebują ekumenizmu"
padziernik 24, 2004
PAP
|
Jak zabito Serbię
luty 19, 2008
Jan Engelgard
|
Tarnowska tragifarsa z pomnikiem Chrystusa Króla
styczeń 15, 2005
Artur Łoboda
|
Smierc czy zycie dla Polski
styczeń 20, 2003
Elzbieta Gawlas
|
Kraj bez perspektyw
lipiec 10, 2004
Adam Wielomski
|
Kto wygrał, kto przegrał
wrzesień 26, 2005
Artur Łoboda
|
Czy jest sens mieszać się w nie swoje sprawy i na jakie profity z wojny liczy Polska?
sierpień 12, 2008
Gregory Akko
|
Kiepscy
grudzień 4, 2003
|
więcej -> |
|
