 |
USTAWA
o skutkach wprowadzenia w niektórych państwach członkowskich
Unii Europejskiej wspólnej waluty euro
z dnia 25 maja 2001 r.
Dz.U. z 2001 r. Nr 63, poz. 640
Art. 1.
Ustawa określa skutki dla polskiego porządku prawnego wprowadzenia w państwach
członkowskich Unii Europejskiej należących do Unii Gospodarczej i Walutowej,
wspólnej waluty euro, w tym zasady wymiany banknotów i monet nominowanych w
walutach narodowych tych państw na banknoty i monety nominowane w euro.
Art. 2.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) waluta narodowa - walutę wymienialną będącą prawnym środkiem płatniczym w
państwie członkowskim Unii Europejskiej należącym do Unii Gospodarczej i
Walutowej,
2) euro - wspólną walutę państw członkowskich Unii Europejskiej należących
do Unii Gospodarczej i Walutowej,
3) bank - bank krajowy oraz oddział banku zagranicznego w rozumieniu ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998
r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr
40, poz. 399, z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz.
1191, Nr 116, poz. 1216, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316 oraz z
2001 r. Nr 8, poz. 64), które posiadają upoważnienie do wykonywania
czynności obrotu dewizowego.
Art. 3.
1. Jeżeli wartość świadczenia pieniężnego, w tym wartość zabezpieczenia
spełnienia świadczenia, podlegającego wykonaniu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej wyrażona została w walucie narodowej, a termin
spełnienia tego świadczenia przypada po dniu 31 grudnia 2001 r., świadczenie
to, z zastrzeżeniem ust. 2, powinno być spełnione w euro; przepisu art. 13
ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 160, poz. 1063, z
1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 103, poz. 1099) nie stosuje się.
2. Jeżeli termin spełnienia świadczenia, o którym mowa w ust. 1, z wyjątkiem
świadczenia spełnianego przez banki, przypada w okresie między dniem 1
stycznia 2002 r. a dniem 28 lutego 2002 r., spełnienie świadczenia może
nastąpić w walucie narodowej.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do świadczeń spełnianych w formie gotówkowej
i bezgotówkowej.
Art. 4.
1. Przeliczeniu na euro podlegają wyrażone w walutach narodowych środki
pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych.
2. Przeliczenia, o którym mowa w ust. 1, dokonują banki według stanu na dzień 1
stycznia 2002 r.
3. Od przeliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie pobiera się opłat.
Art. 5.
1. Wykonanie zobowiązania w sposób określony w art. 3 ust. 1 oraz wykonanie
obowiązku określonego w art. 4 następuje z zastosowaniem kursów euro w
stosunku do walut narodowych, wskazanych w tabeli zawartej w załączniku do
ustawy.
2. Ustalenie wysokości świadczenia w euro w wyniku zastosowania jednego z
kursów, o których mowa w ust. 1, następuje z zaokrągleniem do dwóch miejsc po
przecinku.
Art. 6.
1. Obowiązek wykonania zobowiązania zgodnie z przepisami art. 3 i 5 oraz
obowiązek przeliczenia określony w art. 4 nie stanowią podstawy do
wypowiedzenia, odstąpienia, rozwiązania lub zmiany pozostałych warunków umowy
zawartej przed dniem 1 stycznia 2002 r., w szczególności do zmiany
oprocentowania.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy zmiany oprocentowania depozytów bankowych
istniejących w dniu wejścia w życie ustawy, z tym że zmiana ta nie może
powodować dla klientów banków pogorszenia efektywnych warunków oprocentowania
depozytów.
Art. 7.
1. Do dnia 31 grudnia 2002 r. na zlecenie osób fizycznych posiadających
obywatelstwo polskie, dokonywana jest, z zastosowaniem kursów, o których
mowa w art. 5 ust. 1, wymiana banknotów lub monet nominowanych w walutach
narodowych na znaki pieniężne (banknoty i monety) nominowane w euro.
2. Wymiany, o której mowa w ust. 1, dokonują prowadzące obsługę kasową
jednostki organizacyjne Narodowego Banku Polskiego oraz banki.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
Prezesa Narodowego Banku Polskiego, może określić, w drodze rozporządzenia,
maksymalną wysokość opłaty pobieranej przez banki, w okresie, o którym mowa w
ust. 1, z tytułu wymiany banknotów i monet nominowanych w walutach narodowych
na znaki pieniężne (banknoty i monety) nominowane w euro, mając na względzie
koszty wymiany oraz wysokość opłat pobieranych przez banki centralne lub inne
podmioty dokonujące takiej wymiany w państwach należących do Unii
Gospodarczej i Walutowej.
Art. 8.
W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 64, poz. 407, Nr
121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668
i Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802, z 2000 r. Nr
22, poz. 269, Nr 119, poz. 1250 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 12, poz.
92 i Nr 29, poz. 320) w art. 190 § 3 otrzymuje brzmienie:
§3. Zwolniony od cła jest przywóz z zagranicy i wywóz za granicę:
1) wartości dewizowych,
2) znaków pieniężnych (banknotów i monet) - dokonywany przez Narodowy Bank
Polski i banki - przed wprowadzeniem ich do obiegu i po wycofaniu
ich z obiegu..
Art. 9.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 8, który
wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Załącznik
do ustawy z dnia 25 maja 2001 r.
Tabela kursów euro w stosunku do walut narodowych:
1
EUR=
- szylingów austriackich (ATS) 13,7603
Austria
- franków belgijskich (BEF) 40,3399
Belgia
-
marek fińskich
(FIM) 5,94573
Finlandia
- franków francuskich (FRF) 6,55957
Francja
- drachm greckich (GRD) 340,750
Grecja
- peset hiszpańskich (ESP) 166,386
Hiszpania
- guldenów holenderskich (NLG) 2,20371
Holandia
- funtów irlandzkich (IEP) 0,787564
Irlandia
- franków luksemburskich (LUF) 40,3399
Luksemburg
- marek niemieckich (DEM) 1,95583
Niemcy
- eskudo portugalskich( PTE) 200,482
Portugalia
- lirów włoskich (ITL) 1936,27
Włochy
|
