Ustawa
o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji
z dnia 30 kwietnia 1993 r.
Dz.U. z 1993r. Nr 44 poz. 202 
(Dz.U. z 1993 r., Nr 44, poz. 202, zm.: Dz.U. z 1994 r., Nr 84, poz. 385; Dz.U.
z 1997 r., Nr 30, poz. 164; Dz.U. z 1997 r., Nr 47, poz. 298; Dz.U. z 1997 r.,
Nr 107, poz. 691; Dz.U. z 2000 r., Nr 122, poz. 1319)
(Dziennik Ustaw z dnia 31 maja 1993 r.)

Rozdział 1 - Przepisy ogólne
Art. 1. [ Przedmiot regulacji ]

Ustawa określa zasady tworzenia, działania i prywatyzacji narodowych funduszy 
inwestycyjnych.

Art. 2. [ Definicje ]

1. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) statucie, akcjach, kapitale akcyjnym, radzie nadzorczej, akcjonariuszach i 
walnym zgromadzeniu spółki akcyjnej, której akcje są wnoszone do narodowego 
funduszu inwestycyjnego lub w której narodowy fundusz inwestycyjny jest 
akcjonariuszem - rozumie się przez to odpowiednio: umowę, udziały, kapitał 
zakładowy, radę nadzorczą, wspólników i zgromadzenie wspólników spółki z 
ograniczoną odpowiedzialnością, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej,

2) świadectwie udziałowym - rozumie się przez to rekompensacyjne i powszechne 
świadectwo udziałowe.

2. W zakresie nie uregulowanym w ustawie do narodowych funduszy inwestycyjnych 
stosuje się przepisy Kodeksu handlowego odnoszące się do spółek akcyjnych.
Rozdział 2 - Cel i zasady tworzenia narodowych funduszy inwestycyjnych
Art. 3. [ Tworzenie funduszy ]

1. Narodowe fundusze inwestycyjne, zwane dalej „funduszami”, tworzone są przez 
Skarb Państwa w formie spółek akcyjnych.

2. Uprawnienia Skarbu Państwa jako założyciela i akcjonariusza funduszu wykonuje 
właściwy minister, członek Rady Ministrów.

Art. 4. [ Cel funduszy ]

1. Celem funduszy jest pomnażanie ich majątku, w szczególności poprzez 
powiększanie wartości akcji spółek, w których fundusze są akcjonariuszami.

2. Fundusze dążą do osiągnięcia celu, o którym mowa w ust. 1, w szczególności 
przez:

1) wykonywanie praw z akcji spółek powstałych z przekształcenia przedsiębiorstw 
państwowych w jednoosobowe spółki Skarbu Państwa na podstawie ustawy z dnia 13 
lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 51, poz. 298 
oraz z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480) oraz innych spółek akcyjnych 
i spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, zwłaszcza dla poprawy zarządzania 
spółkami, w których fundusze mają pakiet kontrolny, w tym umacniania ich pozycji 
na rynku oraz pozyskiwania dla nich nowych technologii i kredytów,

2) prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na nabywaniu i zbywaniu 
akcji spółek oraz wykonywaniu uzyskanych praw,

3) udzielanie pożyczek oraz zaciąganie pożyczek i kredytów dla realizacji celów 
określonych w pkt 1 i 2 oraz innych celów statutowych.

Art. 5. [ Firma funduszu ]

1. Firma funduszu może być obrana dowolnie, powinna jednak zawierać zwrot 
„Narodowy Fundusz Inwestycyjny - Spółka Akcyjna”. Dopuszcza się używanie skrótu 
„NFI - SA”. Firma funduszu powinna odróżniać się dostatecznie od firm innych 
funduszy.

2. Firmy ze zwrotem lub skrótem, o którym mowa w ust. 1, może używać wyłącznie 
spółka akcyjna utworzona na podstawie przepisów niniejszej ustawy.

Art. 6. [ Wkłady Skarbu Państwa ]

1. Skarb Państwa może wnosić do funduszu wkłady niepieniężne w postaci akcji 
spółek akcyjnych, zwanych dalej „spółkami”, na zasadach określonych w art. 10, 
tak długo jak pozostaje on jego jedynym akcjonariuszem.

2. Skarb Państwa może wnieść do funduszu wkłady pieniężne niezbędne do 
zarejestrowania funduszu.

Art. 7. [ Delegacja ]

1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przedsiębiorstwa państwowe, 
które zostaną przekształcone w spółki oraz jednoosobowe spółki Skarbu Państwa w 
celu wniesienia akcji wszystkich tych spółek do funduszy, jak również fundusze, 
do których akcje tych spółek zostaną wniesione, oraz tryb wnoszenia tych akcji 
do funduszy. 

2. Właściwy minister przedkłada Radzie Ministrów wnioski w sprawach, o których 
mowa w ust. 1. Wnioski dotyczące przekształcenia przedsiębiorstw państwowych w 
spółki, w celu wniesienia akcji tych spółek do funduszy, przedkłada się, jeżeli 
w ciągu 45 dni od dnia zawiadomienia dyrektor lub rada pracownicza nie zgłosi 
umotywowanego sprzeciwu. Rada pracownicza zajmuje stanowisko po zasięgnięciu 
opinii ogólnego zebrania pracowników (delegatów). Niezgłoszenie sprzeciwu w 
ciągu 45 dni od dnia zawiadomienia organów przedsiębiorstwa uważa się za 
wyrażenie zgody. 

3. Właściwy minister dokonuje przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego, 
wyznaczonego zgodnie z ust. 1 i 2. Przekształcenia dokonuje się - jeżeli 
przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej - na zasadach określonych w 
rozdziale 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, a w części 
dotyczącej przekształcania przedsiębiorstwa państwowego - bez konieczności 
zachowania wymogów określonych w art. 11 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o 
przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. z 1991 r. Nr 89, poz. 403).

Art. 8. (skreślony).

Art. 9. [ Wartość kapitałów funduszu ]

1. Tak długo, jak Skarb Państwa pozostaje jedynym akcjonariuszem funduszu, 
wkłady, o których mowa w art. 6, są wnoszone na pokrycie kapitału akcyjnego oraz 
na kapitał zapasowy funduszu; proporcje podziału na kapitał akcyjny i kapitał 
zapasowy określa statut funduszu.

2. Wartość wkładów niepieniężnych Skarbu Państwa do funduszu, którego jedynym 
akcjonariuszem jest Skarb Państwa, jest równa sumie wartości wniesionych akcji 
spółek.

3. Wartość akcji spółki ustala się:

1) przez podział sumy kapitału własnego spółki z ostatniego bilansu przez liczbę 
akcji danej spółki określoną w jej statucie w chwili wniesienia tych akcji do 
funduszu, w przypadku gdy po przekształceniu spółka sporządziła bilans za 
poprzedni rok obrotowy,

2) przez podział sumy kapitału własnego spółki w chwili przekształcenia 
przedsiębiorstwa państwowego w spółkę lub utworzenia spółki przez liczbę akcji 
danej spółki określoną w jej statucie w chwili wniesienia tych akcji do 
funduszu, w pozostałych przypadkach.

4. Przy sporządzaniu rocznego bilansu funduszu wartość akcji spółek, ustalona 
zgodnie z ust. 3, będzie przyjmowana jako cena nabycia akcji; art. 425 Kodeksu 
handlowego stosuje się odpowiednio.

5. W zamian za wniesione wkłady Skarb Państwa obejmuje akcje funduszu. Skarb 
Państwa pozostaje wyłącznym właścicielem akcji funduszu do czasu ich 
udostępnienia uprawnionym podmiotom, zgodnie z przepisami ustawy.

Art. 10. [ Wysokość wkładów Skarbu Państwa ]

1. Skarb Państwa wnosi do tworzonych funduszy 60% akcji każdej ze spółek, w 
której Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem, z tym że 27% akcji każdej ze 
spółek powinno znaleźć się, w przybliżeniu w równych częściach, w posiadaniu 
wszystkich wyznaczonych funduszy, z wyjątkiem jednego funduszu, który otrzyma w 
całości pakiet 33% akcji danej spółki; w każdej spółce wyodrębnia się tylko 
jeden pakiet 33% akcji, który wnosi się w całości jako wkład do jednego z 
funduszy. Zasady te dotyczą wyłącznie podziału akcji spółek między fundusze, w 
których Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem.

2. Skarb Państwa może także wnieść do funduszy, w których jest jedynym 
akcjonariuszem, wszystkie lub część należących do Skarbu Państwa akcji spółek, w 
których nie jest jedynym akcjonariuszem; akcje te powinny zostać rozdzielone 
między wyznaczone fundusze, z tym że jeden fundusz nie może otrzymać więcej niż 
33% akcji danej spółki. 

Art. 11. [ Umarzanie akcji Skarbu Państwa ]

Część akcji funduszu należących do Skarbu Państwa może zostać umorzona, jednakże 
bez obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa przez fundusz odpowiedniej części jego 
wkładu. W tym zakresie nie stosuje się przepisów art. 440-442 Kodeksu 
handlowego. Wartość umorzonych akcji powiększa kapitał zapasowy funduszu.

Art. 12. [ Ustalenie wysokości kapitału akcyjnego spółek Skarbu Państwa ]

1. Z chwilą wniesienia do funduszy przez Skarb Państwa akcji spółek, kapitał 
akcyjny każdej spółki, w której Skarb Państwa pozostaje jedynym akcjonariuszem, 
ustala się z mocy ustawy w wysokości 15% jej kapitału własnego w dniu 
rejestracji. W tym zakresie nie stosuje się przepisu art. 311 § 1 Kodeksu 
handlowego.

2. Kwota, o którą został zmniejszony kapitał akcyjny spółki zgodnie z ust. 1, 
podlega przeniesieniu na jej kapitał zapasowy.

3. Zarządy spółek zawiadomią właściwe sądy rejestrowe o zmianie wysokości 
kapitału akcyjnego spółek, o którym mowa w ust. 1, nie później niż w terminie 14 
dni od daty wniesienia ich akcji do funduszy. W tym samym terminie zarządy 
spółek dokonają w statutach stosownych zmian proporcji podziału kapitału 
własnego na kapitał akcyjny i kapitał zapasowy oraz odpowiedniego obniżenia 
wartości nominalnej akcji spółek. W tym zakresie nie stosuje się art. 431 § 1 
Kodeksu handlowego.

4. Właściwe sądy rejestrowe dokonają odpowiednich zmian w rejestrach 
niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomień, o których mowa w ust. 3.

5. W sprawach określonych w ust. 1-4 nie stosuje się przepisów Kodeksu 
handlowego dotyczących obniżenia kapitału akcyjnego w spółce akcyjnej.

Art. 13. [ Wartość nominalna akcji i udziałów ]

1. Wartość nominalna akcji funduszy, akcji spółek oraz udziałów w spółkach nie 
może być niższa niż 1/10 minimalnej wartości nominalnej, o której mowa 
odpowiednio w art. 340 § 1 i art. 159 § 2 Kodeksu handlowego.

2. Do wkładu Skarbu Państwa do funduszu, w którym Skarb Państwa pozostaje 
jedynym akcjonariuszem, nie stosuje się przepisów art. 312, 313 i 315 Kodeksu 
handlowego.

3. Do akcji funduszy objętych przez Skarb Państwa nie stosuje się przepisów art. 
347 Kodeksu handlowego.
Rozdział 3 - Władze narodowego funduszu inwestycyjnego
Art. 14. [ Władze funduszu ]

Władzami funduszu są: walne zgromadzenie, rada nadzorcza i zarząd.

Art. 15. [ Powoływanie i odwoływanie członków rady nadzorczej funduszu ]

1. Do dnia zwołania pierwszego walnego zgromadzenia, w którym mogą uczestniczyć 
akcjonariusze inni niż Skarb Państwa, członków rady nadzorczej funduszu powołuje 
i odwołuje, a także ustala ich wynagrodzenia właściwy minister za zgodą Prezesa 
Rady Ministrów.

2. Członków rady nadzorczej funduszu właściwy minister powołuje spośród osób 
wyłonionych w drodze konkursu przeprowadzonego przez Komisję Selekcyjną.

3. W skład Komisji Selekcyjnej wchodzą:

1) cztery osoby wybrane przez Sejm, 

2) jedna osoba wybrana przez Senat, 

3) po jednej osobie wskazanej przez ogólnokrajowe organizacje międzyzwiązkowe i 
ogólnokrajowe związki zawodowe - reprezentatywne dla pracowników większości 
państwowych zakładów pracy,

4) dwanaście osób powołanych przez Prezesa Rady Ministrów.

4. Prezes Rady Ministrów powołuje przewodniczącego Komisji Selekcyjnej oraz 
ustala jej regulamin.

Art. 16. [ Członkowie rady nadzorczej ]

1. Statut funduszu określa liczbę członków rady nadzorczej; liczba ta powinna 
być nieparzysta i nie większa niż 9 do dnia zwołania pierwszego walnego 
zgromadzenia, w którym mogą uczestniczyć akcjonariusze inni niż Skarb Państwa.

2. [1] Co najmniej 2/3 członków rady nadzorczej funduszu, w tym jej 
przewodniczący, powinni być obywatelami polskimi.

Art. 17. [ Kadencja pierwszej rady nadzorczej ]

Kadencja pierwszej rady nadzorczej upływa z dniem odbycia pierwszego zwyczajnego 
walnego zgromadzenia, w którym mogą uczestniczyć akcjonariusze inni niż Skarb 
Państwa. W tym zakresie nie stosuje się przepisu art. 381 § 1 Kodeksu 
handlowego.

Art. 18. [ Kompetencje rady nadzorczej do zwołania pierwszego walnego 
zgromadzenia ]

1. Do dnia zwołania pierwszego walnego zgromadzenia, w którym mogą uczestniczyć 
akcjonariusze inni niż Skarb Państwa, kompetencje walnego zgromadzenia, nie 
zastrzeżone przez niniejszą ustawę lub statut funduszu do wyłącznej kompetencji 
walnego zgromadzenia, wykonuje rada nadzorcza.

2. W terminie, o którym mowa w ust. 1, statut funduszu nie może przekazać do 
kompetencji rady nadzorczej decyzji w sprawach:

1) zmiany statutu,

2) emisji nowych akcji,

3) połączenia funduszu z inną spółką, 

4) rozwiązania funduszu.

3. Do wyłącznych kompetencji rady nadzorczej funduszu, poza określonymi w 
Kodeksie handlowym, należy ponadto powołanie członków zarządu oraz, z 
zastrzeżeniem art. 21 ust. 2, wybór osoby prawnej świadczącej usługi w zakresie 
zarządzania, zwanej dalej „firmą zarządzającą”, i zawarcie umowy, o której mowa 
w art. 21.

Art. 19. [ Kadencja zarządu funduszu ]

Zarząd funduszu jest powoływany na okres nie dłuższy niż 2 lata. W tym zakresie 
nie stosuje się przepisu art. 367 § 1 Kodeksu handlowego. Tak długo, jak Skarb 
Państwa pozostaje jedynym akcjonariuszem funduszu, członkiem zarządu funduszu 
może być wyłącznie osoba posiadająca obywatelstwo polskie.

Art. 20. [ Obowiązki zarządu ]

1. Zarząd obowiązany jest w ciągu 8 miesięcy po upływie roku obrotowego 
sporządzić i przedłożyć radzie nadzorczej bilans na ostatni dzień roku 
obrotowego (dzień bilansowy), rachunek zysków i strat za rok ubiegły oraz 
pisemne sprawozdanie z działalności funduszu w danym roku. W tym zakresie nie 
stosuje się przepisu art. 420 § 1 Kodeksu handlowego. 

2. Minister Finansów może, w drodze rozporządzenia, określić szczególne warunki, 
którym ma odpowiadać rachunkowość narodowych funduszy inwestycyjnych.

3. Zarząd zwołuje walne zgromadzenie akcjonariuszy funduszu w terminie 10 
miesięcy po upływie każdego roku obrotowego. W tym zakresie nie stosuje się 
przepisów art. 390 § 1 Kodeksu handlowego.
Rozdział 4 - Zarządzanie majątkiem narodowego funduszu inwestycyjnego
Art. 21. [ Umowa o zarządzanie ]

1. Fundusz może zawrzeć umowę o zarządzanie jego majątkiem z firmą zarządzającą. 
Umowę zawiera fundusz reprezentowany przez radę nadzorczą.

2. Umowy o zarządzanie mogą być zawierane przez fundusze, których jedynym 
akcjonariuszem jest Skarb Państwa, wyłącznie z firmami zarządzającymi 
wyłonionymi w drodze przetargu przez Komisję Selekcyjną, o której mowa w art. 15 
ust. 3.

3. Przetarg, o którym mowa w ust. 2, będzie przetargiem publicznym, a kryteria 
wyboru będą podane do wiadomości publicznej. Szczegółowy tryb przeprowadzania 
przetargu określi Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.

Art. 22. [ Niektóre postanowienia umowy ]

1. Umowa pomiędzy funduszem a firmą zarządzającą może stanowić, że fundusz 
udzieli prokury firmie zarządzającej. W przypadku udzielenia prokury firmie 
zarządzającej, nazwa firmy oraz nazwiska osób wykonujących uprawnienia 
prokurenta podlegają ujawnieniu w rejestrze handlowym.

2. Umowa nie może zwolnić firmy zarządzającej z obowiązku pokrywania wszelkich 
kosztów i wydatków, poniesionych przez fundusz na rzecz firmy albo przez firmę 
lub jej przedstawicieli i doradców, w związku z wykonywaniem przez firmę jej 
obowiązków.

3. Czynność prawna dokonana przez osobę trzecią z osobą wykonującą uprawnienia 
prokurenta funduszu będącego osobą prawną jest ważna, nawet jeżeli nazwa 
prokurenta lub nazwisko osoby wykonującej uprawnienia prokurenta nie są 
ujawnione w rejestrze handlowym w chwili dokonania danej czynności prawnej.

4. Działanie bez umocowania lub przekroczenie zakresu umocowania przez ujawnioną 
w rejestrze handlowym osobę, która wykonuje uprawnienia w imieniu prokurenta 
funduszu będącego osobą prawną, nie wpływa na ważność czynności prawnych 
dokonanych przez tę osobę z osobami trzecimi, chyba że osoba trzecia działała w 
złej wierze.

Art. 23. [ Obowiązki i uprawnienia firmy zarządzającej ]

1. Obowiązki i uprawnienia firmy zarządzającej określa statut funduszu oraz 
umowa między funduszem a firmą zarządzającą.

2. Statut funduszu oraz umowa pomiędzy funduszem a firmą zarządzającą nie mogą 
wyłączyć ani ograniczyć odpowiedzialności firmy zarządzającej za szkodę 
wyrządzoną funduszowi na skutek winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa.

Art. 24. [ Zmiana i wypowiedzenie umowy, wynagrodzenie za zarządzanie ]

1. Zmiana istotnych postanowień umowy między funduszem a firmą zarządzającą, w 
szczególności każda zmiana warunków wynagrodzenia firmy zarządzającej, wymaga 
zatwierdzenia przez walne zgromadzenie akcjonariuszy funduszu.

2. Fundusz może wypowiedzieć umowę z firmą zarządzającą bez podania przyczyn, z 
zachowaniem okresu wypowiedzenia nie dłuższego niż 180 dni; w przypadku 
wypowiedzenia umowy przez fundusz w okolicznościach, za które firma zarządzająca 
nie ponosi odpowiedzialności, ewentualne odszkodowanie umowne, zastrzeżone dla 
firmy zarządzającej z tego tytułu, nie może przekroczyć wysokości połowy 
rocznego ryczałtowego wynagrodzenia za zarządzanie.

3. Jeżeli umowa pomiędzy funduszem, którego jedynym akcjonariuszem jest Skarb 
Państwa, a firmą zarządzającą przewiduje roczne ryczałtowe wynagrodzenie za 
zarządzanie, roczne wynagrodzenie za wyniki finansowe funduszu lub końcowe 
wynagrodzenie za wyniki finansowe funduszu, stosuje się następujące zasady 
dotyczące wynagradzania firmy zarządzającej:

1) roczne ryczałtowe wynagrodzenie za zarządzanie ustala się w drodze przetargu, 
o którym mowa w art. 21 ust. 2,

2) roczne wynagrodzenie za wyniki finansowe funduszu, w tym także wynagrodzenie 
wyrażone w postaci określonej procentowo części akcji funduszu, ustala się w 
wysokości nie przekraczającej wartości 1% akcji funduszu za każdy rok 
świadczenia usług przez firmę zarządzającą, w kwocie uzyskanej ze sprzedaży 
akcji oraz wartości należnych dywidend,

3) końcowe wynagrodzenie za wyniki finansowe funduszu, w tym także wynagrodzenie 
wyrażone w postaci określonej procentowo części akcji funduszu, ustala się w obu 
przypadkach w wysokości nie przekraczającej iloczynu wartości 0,5% akcji 
funduszu oraz liczby lat, w których firma zarządzająca świadczyła usługi na 
rzecz funduszu, w kwocie uzyskanej ze sprzedaży akcji oraz wartości należnych 
dywidend; wynagrodzenie takie może zostać wypłacone dopiero po wygaśnięciu umowy 
z firmą zarządzającą.

4. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3, może przysługiwać firmie zarządzającej 
w wysokości nie wyższej niż ustalone proporcjonalnie do okresu, w którym 
świadczyła ona usługi na rzecz funduszu.

5. Zasady wynagradzania firmy zarządzającej świadczącej usługi na rzecz 
funduszu, w którym Skarb Państwa przestał być jedynym akcjonariuszem, muszą 
spełniać warunek, że ta część wynagrodzenia, która uzależniona jest od wyników 
finansowych funduszu, również wtedy, gdy jest ona wyrażona w określonej 
procentowo części akcji funduszu, nie może przekroczyć wartości 2% akcji 
funduszu za każdy rok świadczenia usług przez firmę zarządzającą.
Rozdział 5 - Postanowienia antymonopolowe
Art. 25. [ Ochrona konkurencji ]

[2] 1. Firma zarządzająca nie może jednocześnie świadczyć usług zarządzania na 
rzecz dwóch lub więcej funduszy lub być akcjonariuszem funduszu, na którego 
rzecz świadczy usługi zarządzania, bez wcześniejszego uzyskania zgody Prezesa 
Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 

2. Członek rady nadzorczej lub zarządu funduszu nie może jednocześnie pełnić 
funkcji członka rady nadzorczej lub członka zarządu innego funduszu. Zakaz ten 
stosuje się odpowiednio do prokurentów. 

3. W razie naruszenia obowiązków i zakazów, o których mowa w ust. 1 i 2, Prezes 
Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może wydać decyzję o nałożeniu na 
odpowiedzialnego członka zarządu danego funduszu lub firmy zarządzającej kary 
pieniężnej w wysokości nieprzekraczającej połowy rocznego dochodu danej osoby za 
ostatni rok podatkowy. Odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i 
Konsumentów podlegają rozpatrzeniu w trybie art. 78 ustawy z dnia 15 grudnia 
2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 122, poz. 1319). 

Art. 26. [ Stosowanie przepisów K.h. ]

Do firmy zarządzającej, jej pracowników i zleceniobiorców stosuje się 
odpowiednio przepisy art. 375 Kodeksu handlowego.

Art. 27. [ Zakazy dla podmiotów dominujących i zależnych ]

[3] Zakazy, o których mowa w art. 25 ust. 1 i 2 oraz w art. 26, obejmują również 
podmioty dominujące i zależne w stosunku do firmy zarządzającej w rozumieniu 
art. 4 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 25 ust. 3. 

Art. 28. [ Zakazy dla posłów i senatorów ]

1. W okresie 3 lat od dnia rejestracji funduszu posłowie i senatorowie nie mogą 
być członkami rad nadzorczych ani zarządów funduszu lub spółki, w której fundusz 
posiada co najmniej 20% akcji.

2. W tym zakresie przepisy ust. 1 nie wyłączają przepisów art. 4 ust. 1 ustawy z 
dnia 5 czerwca 1992 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej 
przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 56, poz. 274).

3. Wybór lub powołanie osób, o których mowa w ust. 1, z naruszeniem zakazów 
określonych w tym ustępie jest z mocy prawa nieważny i nie podlega wpisaniu do 
rejestru handlowego.

Art. 28a. [ Odpowiednie stosowanie przepisów ]

[4] W zakresie nieuregulowanym w tym rozdziale stosuje się przepisy ustawy z 
dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów. 
Rozdział 6 -Świadectwa udziałowe
Art. 29. [ Świadectwo udziałowe ]

1. Świadectwo udziałowe jest papierem wartościowym na okaziciela w rozumieniu 
art. 2 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 27. Świadectwo udziałowe reprezentuje 
prawa majątkowe, o których mowa w art. 37 i 38 ust. 5.

2. Świadectwa udziałowe emituje Skarb Państwa, za który działa właściwy 
minister.

3. Świadectwa udziałowe mogą być emitowane w odcinkach zbiorowych.

4. Właściwy minister może powierzyć jednemu lub kilku bankom albo innej 
instytucji czynności związane z emisją świadectw udziałowych.

Art. 30. (skreślony).

Art. 31. [ Uprawnieni do otrzymywania świadectw ]

1. Obywatele Rzeczypospolitej Polskiej, którzy stale przebywają na terytorium 
kraju i w dniu 31 grudnia roku poprzedzającego rok emisji świadectw udziałowych 
mają ukończone 18 lat, są uprawnieni do otrzymania jednakowej liczby świadectw 
udziałowych, zwanych dalej „powszechnymi świadectwami udziałowymi”, 
podlegających wymianie na akcje funduszy innych niż te, o których mowa w art. 8.

2. Sporządzanie spisów osób uprawnionych do otrzymania powszechnych świadectw 
udziałowych, poza spisami osób uprawnionych, które nie są zameldowane na pobyt 
stały, należy do zadań zleconych gmin. Sporządzenie spisów osób uprawnionych do 
otrzymania powszechnych świadectw udziałowych, które nie są zameldowane na pobyt 
stały w kraju, należy do zadań Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

3. W terminach przeznaczonych na wydawanie powszechnych świadectw udziałowych 
każdy obywatel może wnieść reklamację na nieprawidłowość sporządzenia spisu. 
Reklamację na nieprawidłowość sporządzenia spisu osób uprawnionych, które są 
zameldowane na pobyt stały, wnosi się do sporządzającego spis, zaś na 
nieprawidłowość sporządzenia spisu osób uprawnionych, które nie są zameldowane 
na pobyt stały, do wojewody właściwego według ostatniego miejsca zameldowania na 
pobyt stały osoby uprawnionej, a w jego braku - do wojewody właściwego według 
miejsca wydania dowodu osobistego osobie uprawnionej.

4. Wójt (burmistrz, prezydent), wojewoda obowiązany jest do rozpatrzenia 
reklamacji w ciągu 30 dni od jej wniesienia i do wydania decyzji w sprawie 
dokonania zmian w spisie osób uprawnionych

5. Decyzję doręcza się niezwłocznie wnoszącemu reklamację, a gdy dotyczy ona 
innych osób - również tym osobom.

6. Na decyzję nie uwzględniającą reklamacji lub powodującą skreślenie ze spisu 
osób uprawnionych osoba mająca w tym interes prawny może wnieść w ciągu 14 dni 
od daty doręczenia decyzji skargę, za pośrednictwem organu rozpatrującego 
reklamację, do właściwego sądu rejonowego. Do skargi należy dołączyć zaskarżoną 
decyzję wraz z aktami sprawy.

7. Sąd rozpatruje sprawę w postępowaniu nieprocesowym. Od postanowienia sądu 
przysługuje rewizja do sądu wojewódzkiego.

Art. 31a. [ Dokument uprawniający do otrzymania świadectwa ]

Powszechne świadectwa udziałowe wydawane są osobom uprawnionym na podstawie 
dowodów osobistych.

Art. 32. [ Delegacja ]

1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi wzory powszechnych świadectw 
udziałowych, sposób sporządzania spisów osób uprawnionych, sposób wnoszenia i 
rozpatrywania reklamacji oraz tryb i terminy rozpoczęcia i zakończenia wydawania 
tych świadectw.

2. Wydawanie świadectw udziałowych należy do właściwego ministra.

Art. 33. [ Opłata za wydanie świadectwa ]

1. Wydanie powszechnego świadectwa udziałowego w terminie określonym w 
rozporządzeniu, o którym mowa w art. 32 ust. 1, podlega opłacie. Wysokość opłaty 
i tryb jej wniesienia określi Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.

2. Wysokość opłaty za powszechne świadectwo udziałowe, o której mowa w ust. 1, 
nie może przekroczyć 10% wysokości przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w 
gospodarce narodowej, ogłoszonej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za 
ostatni miesiąc objęty statystyką.

3. (skreślony).

Art. 34. [ Charakter prawa do otrzymania świadectwa ]

1. Prawo do otrzymania świadectwa udziałowego jest niezbywalne i nie podlega 
dziedziczeniu.

2. Po upływie terminu zakończenia wydawania świadectw udziałowych zgodnie z 
rozporządzeniem, o którym mowa w art. 32 ust. 1, Rada Ministrów może, w drodze 
rozporządzenia, określić termin utraty ważności świadectw udziałowych objętych 
tym rozporządzeniem. Ogłoszenie terminu utraty ważności świadectw udziałowych 
następuje nie później niż na rok przed upływem tego terminu. W treści świadectwa 
udziałowego zamieszcza się wzmiankę o uprawnieniu Rady Ministrów do ustalenia 
terminu utraty ważności świadectw udziałowych.

Art. 35. [ Obrót świadectwami na rynku giełdowym ]

1. Do publicznego wtórnego obrotu świadectwami udziałowymi nie mają zastosowania 
przepisy art. 1 § 2, art. 49 i art. 54 § 1 ustawy, o której mowa w art. 27, z 
zastrzeżeniem przepisu ust. 3.

2. W celu wprowadzenia świadectwa udziałowego do obrotu giełdowego albo 
regulowanego obrotu pozagiełdowego posiadacz świadectwa udziałowego składa je do 
depozytu, zgodnie z przepisami art. 5 ustawy, o której mowa w art. 27.

3. Giełda Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie dopuści do obrotu giełdowego 
świadectwa udziałowe przedstawione przez podmiot prowadzący przedsiębiorstwo 
maklerskie, zgodnie z art. 71 ustawy, o której mowa w art. 27.

Art. 36. [ Zwolnienie od opłaty skarbowej ]

Przeniesienie własności świadectwa udziałowego jest wolne od opłaty skarbowej.
Rozdział 7 - Wymiana świadectw udziałowych na akcje narodowych funduszy inwestycyjnych
Art. 37. [ Wymiana świadectw udziałowych ]

Świadectwo udziałowe podlega wymianie w Krajowym Depozycie Papierów 
Wartościowych, za pośrednictwem podmiotu prowadzącego przedsiębiorstwo 
maklerskie, na jednakową ilość akcji w każdym z funduszy istniejących w dniu 
emisji świadectwa udziałowego i wyznaczonych do przeprowadzenia tej wymiany 
przez właściwego ministra, z zastrzeżeniem, że wymiana może nastąpić 
najwcześniej po dopuszczeniu akcji wszystkich tych funduszy do publicznego 
obrotu na podstawie art. 49 ustawy, o której mowa w art. 27.

Art. 38. [ Delegacja ]

1. Właściwy minister określi, w drodze rozporządzenia, fundusze, o których mowa 
w art. 37, termin, od którego świadectwa udziałowe będą podlegały wymianie na 
akcje funduszy, oraz tryb takiej wymiany.

2. Właściwy minister udostępni wszystkie akcje danego funduszu w celu wymiany na 
świadectwa udziałowe, z wyjątkiem pakietu 15% akcji każdego funduszu 
zarezerwowanego na inne cele.

3. Z chwilą wymiany świadectwa udziałowego na akcje funduszy wygasają wszelkie 
prawa reprezentowane przez świadectwo udziałowe.

4. Właściwy minister, działając za Skarb Państwa, jest obowiązany do odrębnego 
gromadzenia kwot otrzymanych w związku z posiadanymi akcjami funduszy, łącznie z 
dywidendami i wpływami z likwidacji oraz odsetkami naliczonymi od tych kwot, a 
także z kwotami uzyskanymi ze sprzedaży akcji funduszy, o których mowa w ust. 2.

5. Właściwy minister może zarządzić wypłatę kwot, o których mowa w ust. 4, 
otrzymanych w związku z akcjami funduszy przeznaczonymi do wymiany w zamian za 
świadectwa udziałowe, posiadaczom tych świadectw proporcjonalnie do liczby 
posiadanych świadectw, w dowolnym czasie, zarówno przed, jak i po dokonaniu 
wymiany świadectw na akcje funduszy.

6. Właściwy minister, działając za Skarb Państwa, jest uprawniony do dokonywania 
wypłaty firmom zarządzającym wynagrodzeń i dywidend przypadających na akcje, 
stanowiące wynagrodzenie wypłacane im zgodnie z przepisami art. 24 ust. 3 pkt 2 
i 3, ust. 4 i 5.

7. Przychody, o których mowa w ust. 4, pomniejszone o wypłacone kwoty określone 
w ust. 5 i 6 stanowią dochód Skarbu Państwa.

8. Właściwy minister może powierzyć jednemu lub kilku bankom albo innej 
instytucji czynności związane z wymianą świadectw udziałowych na akcje funduszy 
i wypłatą kwot, o których mowa w ust. 4 i 6.
Rozdział 8 - Fundusz prywatyzacji i Agencja do Spraw Prywatyzacji
Art. 39. [ Utworzenie funduszu prywatyzacji ]

1. Tworzy się fundusz, zwany dalej „funduszem prywatyzacji”, przeznaczony na 
pokrycie kosztów przeprowadzenia prywatyzacji na zasadach niniejszej ustawy, 
oraz na pokrycie kosztów realizacji ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o 
zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty 
niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent. Na cele realizacji tej 
ustawy przeznacza się z funduszu prywatyzacji kwotę w wysokości 50 mln złotych.

2. Wpływami funduszu prywatyzacji są przychody z opłat za wydanie powszechnych 
świadectw udziałowych. 

3. Środkami funduszu prywatyzacji dysponuje właściwy minister.

4. Po 6 miesiącach od zakończenia prywatyzacji narodowych funduszy 
inwestycyjnych fundusz prywatyzacji ulega likwidacji; środki pozostałe na 
rachunku funduszu w dniu jego likwidacji stanowią dochód Skarbu Państwa.

Art. 40. [ Delegacja ]

1. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, utworzyć Agencję do Spraw 
Prywatyzacji, zwaną dalej „Agencją”, jako państwową osobę prawną w rozumieniu 
art. 33 Kodeksu cywilnego. Agencja uzyskuje osobowość prawną z dniem wejścia w 
życie rozporządzenia.

2. Rada Ministrów nadaje Agencji statut. Statut określa w szczególności 
organizację i zadania Agencji w zakresie wykonywania przez właściwego ministra 
praw i obowiązków przewidzianych w szczególności w art. 38 ust. 4-6 i art. 39 
ust. 3 niniejszej ustawy. 

3. Nadzór nad działalnością Agencji sprawuje właściwy minister.

4. Ustawa budżetowa określa przychody i wydatki Agencji.

5. Agencja corocznie przedkłada Sejmowi sprawozdanie ze swojej działalności.

6. Organem Agencji jest prezes, którego powołuje i odwołuje Prezes Rady 
Ministrów na wniosek właściwego ministra. Likwidację Agencji zarządza Rada 
Ministrów w drodze rozporządzenia, ustalając jednocześnie tryb jej 
przeprowadzenia.
Rozdział 9 - Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 41. [ Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach 
powierniczych ]

W ustawie z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami 
wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz. U. Nr 35, poz. 155 i Nr 103, poz. 
447) w art. 1 w § 1 pkt 2 po wyrazach „dla jednego nabywcy” kropkę zastępuje się 
przecinkiem oraz dodaje pkt 3 i 4 w brzmieniu:

„3) udostępniania akcji pracownikom na podstawie art. 46 ustawy z dnia 30 
kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. 
U. Nr 44, poz. 202),

4) proponowania nabycia, nabywania lub przenoszenia praw z akcji spółki 
powstałej z przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę 
Skarbu Państwa na podstawie ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, 
jeżeli stronami umowy są wyłącznie pracownicy spółki lub osoby, o których mowa w 
art. 46 ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji, albo 
narodowy fundusz inwestycyjny.”

Art. 42. [ Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych ]

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. 
U. Nr 80, poz. 350 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, Nr 68, poz. 341 
i Nr 100, poz. 498 oraz z 1993 r. Nr 28, poz. 127) w art. 21 w ust. 1:

1) dodaje się pkt 41 w brzmieniu:

„41) dochody uzyskane ze sprzedaży świadectw udziałowych wymienialnych na akcje 
narodowych funduszy inwestycyjnych, utworzonych na podstawie ustawy z dnia 30 
kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. 
U. Nr 44, poz. 202), z wyjątkiem przypadków, gdy sprzedaż ta jest przedmiotem 
działalności gospodarczej,” ;

2) dodaje się pkt 42 w brzmieniu:

„42) dochody uzyskane z tytułu sprzedaży akcji narodowych funduszy 
inwestycyjnych, utworzonych na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o 
narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202) 
- w skali roku do łącznej wysokości połowy jednomiesięcznego przeciętnego 
wynagrodzenia w gospodarce narodowej.”

Art. 43. [ Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych ]

W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o 
zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania (Dz. U. Nr 21, poz. 
86, Nr 40, poz. 174, Nr 68, poz. 341 i Nr 100, poz. 498 oraz z 1993 r. Nr 28, 
poz. 127) w art. 17 w ust. 1 dodaje się pkt 20 w brzmieniu:

„20) dochody narodowych funduszy inwestycyjnych, utworzonych na podstawie ustawy 
z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich 
prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202), pochodzące z dywidend oraz innych 
przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na 
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”
Rozdział 10 - Przepisy przejściowe i szczególne
Art. 44. [ Wymagane ograniczenia zawarte w statucie ]

1. W chwili rejestracji funduszu statut funduszu powinien zawierać następujące 
ograniczenia:

1) zakaz nabywania papierów wartościowych emitowanych przez podmioty nie mające 
siedziby w Polsce lub emitowanych przez podmioty, które nie są zaangażowane 
głównie w prowadzenie działalności w Polsce,

2) zakaz posiadania udziałów w spółkach cywilnych, jawnych oraz innych 
podmiotach, w których udział powodowałby nieograniczoną odpowiedzialność 
funduszu,

3) zakaz nabywania akcji jakiejkolwiek spółki, jeżeli w wyniku takiego nabycia 
fundusz dysponowałby ponad 33% głosów w takiej spółce, z wyjątkiem sytuacji, 
gdy:

a) akcje przekraczające powyższy limit 33% zostały przez fundusz objęte w trybie 
art. 435 Kodeksu handlowego, 

b) akcje przekraczające powyższy limit 33% zostały przez fundusz objęte w wyniku 
wykonania prawa pierwokupu, przysługującego wszystkim akcjonariuszom,

c) akcje przekraczające powyższy limit 33% zostały przez fundusz objęte w wyniku 
wykonania zobowiązania do złożenia oferty nabycia za gotówkę wszystkich akcji od 
wszystkich pozostałych akcjonariuszy danej spółki,

4) zakaz zbywania przez fundusz w okresie trzech lat od dnia jego rejestracji 
akcji spółki, w której fundusz posiada więcej niż 20% kapitału i jest 
jednocześnie, z wyjątkiem państwowych osób prawnych, jej największym 
akcjonariuszem, jeżeli w wyniku tego zbycia udział funduszu w kapitale danej 
spółki spadłby poniżej 20%; powyższy zakaz może nie dotyczyć sytuacji, w których 
zbycie takie następuje w wyniku oferty złożonej przez fundusz w obrocie 
publicznym albo skierowanej do oznaczonego inwestora lub określonej grupy 
inwestorów, z zastrzeżeniem, że nabywca zakupi wszystkie oferowane w ten sposób 
akcje tej spółki,

5) zakaz zbywania przez fundusz papierów wartościowych, których fundusz nie jest 
właścicielem w chwili zawarcia umowy sprzedaży, chyba że w chwili zawarcia tej 
umowy był on uprawniony do nabycia odpowiedniej ilości papierów wartościowych 
tego samego rodzaju,

6) zakaz nabywania przez fundusz papierów wartościowych emitowanych przez inny 
fundusz lub podmiot, którego głównym przedmiotem działalności jest obrót 
papierami wartościowymi, jeśli w wyniku tego nabycia ponad 5% wartości netto 
aktywów funduszu zostałoby ulokowane w zakupione papiery wartościowe,

7) zakaz nabywania przez fundusz metali szlachetnych oraz zawierania kontraktów 
surowcowych, kontraktów opcyjnych lub kontraktów terminowych, z wyjątkiem:

a) transakcji mających na celu zmniejszenie ryzyka w granicach dopuszczalnych 
przez polskie prawo,

b) nabywania akcji spółek zajmujących się produkcją i przetwarzaniem metali 
szlachetnych lub surowców,

8) zakaz nabywania przez fundusz nieruchomości (z wyjątkiem nieruchomości 
przeznaczonych na pomieszczenia biurowe funduszu albo firmy zarządzającej, 
pozostającej z funduszem w stosunku umownym) oraz nabywania akcji w spółkach, 
zajmujących się głównie inwestowaniem w nieruchomości, jeżeli w wyniku tego 
ponad 5% wartości netto aktywów funduszu zostałoby ulokowane w akcjach takiej 
spółki,

9) zakaz zaciągania przez fundusz pożyczek oraz emitowania obligacji, jeżeli w 
wyniku tego łączna wartość zadłużenia funduszu, łącznie z dotychczasowym, 
przekroczyłaby 50% wartości netto aktywów funduszu,

10) zakaz nabywania przez fundusz papierów wartościowych, jeżeli w wyniku tego 
ponad 25% wartości netto aktywów funduszu zostałoby ulokowane w papiery 
wartościowe jednego emitenta.

2. Statut funduszu powinien również przewidywać, że jego zmiana powodująca 
zniesienie któregokolwiek z ograniczeń, o których mowa w ust. 1, w okresie 3 lat 
od dnia rejestracji funduszu wymaga jednomyślnej uchwały walnego zgromadzenia 
akcjonariuszy funduszu. W tym przypadku Skarb Państwa nie może być zobowiązany 
postanowieniami statutu do określonego sposobu głosowania na walnym zgromadzeniu 
akcjonariuszy funduszu.

Art. 45. [ Obowiązkowa wzmianka w statucie, wpisie do rejestru i umowach z 
udziałem funduszu ]

W okresie 3 lat od zarejestrowania funduszu jego statut, wpis funduszu do 
rejestru handlowego oraz umowy z udziałem funduszu powinny zawierać następującą 
wzmiankę:

„Na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach 
inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202) spółka niniejsza jest 
zwolniona z wymagań przewidzianych w art. 159 § 2, art. 312, 313 i 315, art. 340 
§ 1, art. 347, 367 § 1, art. 381 § 1, art. 390 § 1, art. 420 § 1, art. 425 i 
art. 440-442 Kodeksu handlowego.”

Art. 46. [ Udostępnianie akcji pracownikom przedsiębiorstw państwowych ]

1. Do spółek, o których mowa w art. 10 ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 23 
i 24 ustawy, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1. Wniesienie przez Skarb Państwa 
akcji do funduszu nie wymaga dopełnienia warunków, o których mowa w art. 20 
ustawy, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1; w takim jednak przypadku akcje 
spółek będące własnością Skarbu Państwa nie mogą być udostępnione odpłatnie 
osobom fizycznym w okresie 3 lat od utworzenia spółki.

2. W chwili wniesienia przez Skarb Państwa do funduszu akcji spółki, do 15% 
akcji tej spółki zostanie nieodpłatnie udostępnione pracownikom zatrudnionym w 
przedsiębiorstwie państwowym przekształconym w spółkę w dniu jego wykreślenia z 
rejestru przedsiębiorstw państwowych.

3. Łączna wartość nominalna akcji, o których mowa w ust. 2, nie może przekroczyć 
iloczynu 24 średnich miesięcznych wynagrodzeń wypłaconych w sześciu podstawowych 
działach gospodarki narodowej na jednego zatrudnionego w okresie 12 miesięcy 
poprzedzających wniesienie akcji danej spółki do funduszu oraz liczby 
uprawnionych pracowników. Przy określaniu wartości akcji, o których mowa w 
niniejszym ustępie, uwzględnia się wartość ulg uprzednio przyznanych pracownikom 
w związku z nabyciem przez nich akcji spółki.

4. Jeżeli w ciągu 3 miesięcy od dnia wniesienia akcji danej spółki do funduszu 
spółka nie uchwali regulaminu podziału akcji pomiędzy uprawnionych pracowników, 
akcje te zostaną udostępnione im w równej liczbie.

5. Udostępnianie akcji, o których mowa w ust. 2, powinno zostać zakończone nie 
później niż w okresie 6 miesięcy od dnia wniesienia akcji danej spółki do 
funduszu.

6. Uprawnienia, o których mowa w ust. 2-5, przysługują, z zastrzeżeniem limitu 
określonego w ust. 3, również rolnikom indywidualnym oraz rybakom 
dostarczającym, na podstawie umowy, surowce dla przedsiębiorstwa państwowego, 
które zostało przekształcone w spółkę. Warunkiem nabycia tych uprawnień jest 
pozostawanie przez rolnika lub rybaka w stosunku umownym z przedsiębiorstwem 
państwowym przez nieprzerwany okres co najmniej ostatnich 2 lat przed wpisem 
spółki do rejestru handlowego.

Art. 47. [ Akcje wyodrębnione na szczególne cele ]

1. Z zastrzeżeniem przepisów art. 10 i 46, z ogólnej ilości należących do Skarbu 
Państwa akcji spółek wyodrębnia się akcje w celu:

1) zasilenia systemu ubezpieczeń społecznych,

2) dokonania, w razie potrzeby, uzupełniającej rekompensaty osobom, o których 
mowa w art. 30 ust. 1.

2. Zasady realizacji celów, o których mowa w ust. 1, określi odrębna ustawa.

Art. 48. [ Wynagrodzenie notariusza ]

Za sporządzenie aktu notarialnego utworzenia funduszu przysługuje notariuszowi 
wynagrodzenie w wysokości nie przekraczającej tysiąca złotych [5] .
Rozdział 11 - Przepisy końcowe
Art. 49. [ Wyłączenie stosowania niektórych przepisów odrębnych ]

Przepisów ustawy z dnia 19 lipca 1991 r. o oprocentowaniu kapitału w 
jednoosobowych spółkach Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 75, poz. 330 i z 1992 r. Nr 
45, poz. 200) nie stosuje się do:

1) istniejących w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy jednoosobowych spółek 
Skarbu Państwa, wyznaczonych przez Radę Ministrów zgodnie z art. 7 ust. 1 - od 
dnia wejścia w życie niniejszej ustawy,

2) jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, które powstaną z przekształcenia 
przedsiębiorstw państwowych, wyznaczonych przez Radę Ministrów zgodnie z art. 7 
ust. 1.

Art. 50. [ Wyłączenie stosowania niektórych przepisów odrębnych ]

Do funduszy oraz spółek, których akcje zostaną wniesione do funduszy na zasadach 
określonych w art. 10, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 22 grudnia 1990 
r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń (Dz. U. z 1991 r. Nr 1, poz. 1, z 1992 r. 
Nr 21, poz. 85, Nr 73, poz. 361 i Nr 100, poz. 498 oraz z 1993 r. Nr 28, poz. 
127).

Art. 51. [ Dopuszczalność inwestowania w akcje spółek określonych w ustawie ]

Przepisy niniejszej ustawy nie ograniczają możliwości osób innych niż Skarb 
Państwa do tworzenia spółek akcyjnych lub spółek z ograniczoną 
odpowiedzialnością w celu inwestowania, zgodnie z obowiązującymi przepisami, w 
akcje spółek w rozumieniu niniejszej ustawy.

Art. 52. [ Dopuszczalność powtarzania emisji powszechnych świadectw udziałowych 
]

Z zachowaniem przepisów niniejszej ustawy Skarb Państwa może powtarzać emisję 
powszechnych świadectw udziałowych, tworząc jednocześnie kolejne fundusze w celu 
wymiany świadectw udziałowych na akcje tych funduszy. Art. 39 stosuje się 
odpowiednio.

Art. 53. [ Wejście w życie ]

[6] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem 
art. 42 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r.